(EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ) |
«ΜΙΑ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑ, Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ Νεσέ Γιασίν, καθηγήτρια στο δημόσιο Πανεπιστήμιο Κύπρου και ο ελληνοκύπριος ακτιβιστής της ειρήνης Γιώργος Λιασής, θα βραβευτούν μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα, σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου και ώρα 19.00, στο Αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ» της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων» μας ενημερώνει ο Πάνος Τριγάζης, πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης -ΠΑΔΟΠ.
Σε άρθρο του στην διαδικτυακή έκδοσης της εφημερίδας ΑΥΓΗ, ο εγκριτος αρθρογράφος, γνώστης των θεματών εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υπενθυμίζει τα παρακάτω:
«ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΠΙΤΕΥΧΘΗΚΕ στην εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας, χωρίς τόλμη και το βλέμμα στο μέλλον.
ΜΟΛΙΣ ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ Μικρασιατική Καταστροφή, με το αίμα νωπό ακόμα στη Σμύρνη και άλλες εστίες του ελληνικού πολιτισμού, ο Ελευθέριος Βενιζέλος έκανε την μεγάλη υπέρβαση, υπογράφοντας, το 1930, σύμφωνο Ελληνοτουρκικής Φιλίας με τον Κεμάλ, το οποίο κράτησε δεκαετίες.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ τραγωδία του 1974, κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν τολμούσαν διάλογο με την Τουρκία, το οποίο ακροδεξιές δυνάμεις πάντοτε ενοχοποιούσαν, ακόμα και σήμερα, που επίκειται συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Νέα Υόρκη.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΑΞΗ του Ανδρέα Παπανδρέου από τη θέση του πρωθυπουργού ήταν η υπογραφή το 1995 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, με την σημερινή Βόρεια Μακεδονία, διά της οποίας η Ελλάδα συνήψε σχέσεις με την γειτονική χώρα με το όνομα FYROM, με το οποίο και εντάχθηκε στον ΟΗΕ ως πλήρες μέλος. Στη δε Αθήνα, άνοιξε πρεσβεία της, όπως και της Ελλάδας στα Σκόπια.
ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΥΠΕΞ Κάρολου Παπούλια, ο ιδρυτής και ηγέτης του ΠΑΣΟΚ αναγνώρισε έμπρακτα το αδιέξοδο της μετά το 1991 ελληνικής θέσης «δεν αναγνωρίζουμε χώρα με το όνομα Μακεδονία ή παράγωγά του». Θέση που είχε οδηγήσει και τον ίδιο στην επιβολή οικονομικού εμπάργκο στη γείτονα, το 1994, με συνέπεια προβλήματα στις σχέσεις Ελλάδας –ΕΕ.
ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ 27 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ να διανυθεί η απόσταση Αθήνα – Πρέσπες ώστε να υπογραφεί η ιστορική συμφωνία επίλυσης, κυρίως του ονοματολογικού, που είχε κοστίσει στη χώρα μας πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο, αφού η «σκοπιανοποίηση» της εξωτερικής της πολιτικής τράβηξε την προσοχή εξ ανατολών προς βορράν, ακινητοποιώντας τις δυνατότητες ανάληψης εκ μέρους της πρωταγωνιστικού ρόλου στα Βαλκάνια.
ΤΟΛΜΗΣΕ, ΛΟΙΠΟΝ, Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ, αψηφώντας το πολιτικό κόστος, αφού, πέραν της ΝΔ και της Χρυσής Αυγής, πολέμησαν τις Πρέσπες σθεναρά τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και το ΚΚΕ, απεμπολώντας φιλειρηνικές θέσεις. Ευνοήθηκε, όμως, ο πρώτος στην Ελλάδα αριστερός πρωθυπουργός από το γεγονός ότι μετά το 2016 στο τιμόνι της ΠΓΔΜ είχε βρεθεί ο Ζόραν Ζάεφ, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ομοϊδεάτης του, με την ευρύτερη έννοια. Κοινό τους επίτευγμα οι Πρέσπες.
ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ αμφισβητήθηκε φέτος από τους επιστρέψαντες στην κυβέρνηση υπερεθνικιστές της άλλης πλευράς, το Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης-ΠΑΔΟΠ θεώρησε επιβεβλημένη την απονομή του Βραβείου Ειρήνης «Νίκος Νικηφορίδης» 2024 στον Αλέξη Τσίπρα, ενώ το ίδιο αποφάσισε και για το δικοινοτικό κίνημα επανένωσης της Κύπρου, με αφορμή τα 50 χρόνια της Κυπριακής Τραγωδίας.
ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΟ το κίνημα αυτό, φιλειρηνικό και συμφιλιωτικό, με όραμα μια νέα Κύπρο, με τους εθνικισμούς στο περιθώριο και χωρίς τις απαράδεκτες διεθνείς εγγυήσεις, κατάλοιπο της βρετανικής αποικιοκρατίας. Εγγυήσεις που η κατάργησή τους κόντεψε να επιτευχθεί στο Κραν Μοντανά το 2017 όταν και πάλι η κυβέρνηση Τσίπρα κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για την Κύπρο, παρόντος του ΓΓ ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες και της Ύπατης εκπροσώπου για την εξωτερική πολιτική Φεντερίκα Μογκερίνι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου