Οι ρατσιστικές/ ναζιστικές κ.λπ. θέσεις
του Αμβρόσιου προστατεύονται από την ελευθερία του λόγου ή συνιστούν και
υποκίνηση σε βία/ έγκλημα κατά των ομάδων που στοχοποίησε;
Άραγε χρειαζόταν ο ίδιος να προβεί και
σε πράξεις ώστε να θεωρηθεί ότι οι θέσεις του εκφεύγουν της έκφρασης
άποψης και αποκτούν υλική δύναμη;
Εξέφερε και μέσα στο δικαστήριο λόγο που
ταυτίζεται με αυτόν της Χρυσής Αυγής και συνοδεύτηκε από μέλη της Χ.Α.,
την οποία έχει εξάρει σε ανύποπτο χρόνο.
Είναι ο Αμβρόσιος ο υποκινητής και η Χ.Α. το μακρύ του χέρι (που
προφανώς αλληλοτροφοδοτούνται); Άραγε μπορούσε το δικαστήριο να προβεί
σε τέτοια σύνδεση;
Αν λοιπόν δεν λειτούργησε ο αντιρατσιστικός σε αυτήν την περίπτωση, μήπως έχει κάποια προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν;
Και οι δικαστές; Φοβήθηκαν την τοπική κοινωνία; Δίκασαν με τον Χριστό
από πάνω τους και στο λαιμό τους και με βάση την πολιτική/ θρησκευτική/
φιλοσοφική τους τοποθέτηση; Πιέστηκαν από ένα ισχυρότερο σύστημα
(Εκκλησία); Πώς αντιμετωπίζεται αυτό; Πώς αντιμετωπίζεται ότι και ο
δικαστής είναι μέρος μιας κοινωνίας με παθογένειες και τις φέρει κι
αυτός; Τώρα έχετε όλοι τυφλή εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη ή μόνο
κατά περίπτωση;
Τελικά αρκεί μια μήνυση ή χρειάζεται και κάτι άλλο; Η μήνυση πάντως και η
εφαρμογή ενός αντιρατσιστικού νόμου πρέπει να επιδιώκεται ούτως ή άλλως
ή δεν έχει κανένα νόημα;
Αγαπητέ μου Μίκη,
όταν αποφάσισες να ξεπλύνεις τους ναζί και τους Αμβρόσιους, πήρες το
μέρος του συστήματος (ναι, αυτό είναι το κυρίαρχο σύστημα, ο παπάς, ο
δικαστής με το σταυρουδάκι και τις συντηρητικές έως ακραίες θέσεις, η
συντηρητική οικονομική ελίτ με τα όπλα που χρησιμοποιεί χρυσαυγίτες για
τις βρώμικες δουλειές) και εγκατέλειψες τους αδύναμους.
_________
(*) Η Μ.Γεωργιτσοπούλου είναι δικηγόρος
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου