Αποκατάσταση των δικαιωμάτων του κουρδικού λαού

Ψήφισμα της ΡΑΠ κια των Αγωνιζόμενων Πολιτών υπέρ του κουρδικού λαού και καταδίκη της τουρκικής επέμβασης στο Αφρίν κατατέθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο Πατρεών σήμερα.

ΡΑΠ και Αγωνιζόμενοι Πολίτες ζήτησαν: Άμεση απελευθέρωση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών

Κοινό ψήφισμα κατέθεσαν προς ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο οι παρατάξεις ΡΑΠ-Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη και οι Αγωνιζόμενοι Πολίτες για την επέμβαση στο Αφρίν της Συρίας, για τις εξελίξεις στο Αιγαίο & στην ευρύτερη περιοχή.

 Σε αυτό αναφέρονται τα παρακάτω: 

Αναμφίβολα οι εξελίξεις στα πολεμικά μέτωπα της Μέσης ανατολής συνιστούν κίνδυνο για τους λαούς της περιοχής, την παγκόσμια ειρήνη και για τη χώρα μας. Τα γεγονότα δεν είναι τυχαία ούτε κεραυνός εν αιθρία. Είναι συνέχεια της Αραβικής «άνοιξης» και των άμεσων πολιτικών και στρατιωτικών επεμβάσεων των αναδιαμορφωμένων ιμπεριαλιστικών κέντρων και των ανταγωνισμών τους σε ολόκληρη τη Μεσογειακή λεκάνη καθώς η κυριαρχία σε αυτή καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ευρωπαϊκή αλλά και τη παγκόσμια ηγεμονία.

Όλες οι εξελίξεις έχουν κοινή ρίζα, αιτία και αφετηρία. Είναι η ανατροπή στα τέλη του ’80 του παγκόσμιου γεωπολιτικού αναδασμού που προέκυψε ως αποτέλεσμα του Β’ παγκόσμιου πολέμου και του διεθνούς δικαίου που οικοδομήθηκε με βάση αυτό.

Στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που κυριάρχησε, το κλασικό  καπιταλιστικό έθνος κράτος ξεπεράστηκε αλλά φυσικά δεν αναιρέθηκε. Ένα κύμα νέων διασπάσεων και εθνογενέσεων (Γιουγκοσλαβία, Τσεχοσλοβακία, πρ. ΕΣΣΔ κ.λ.π)  πρόβαλε χέρι-χέρι με τις γιγάντιες καπιταλιστικές ολοκληρώσεις που οδήγησαν και οδηγούν σε ένα νέο παγκόσμιο γεωπολιτικό αναδασμό βάζοντας τον κόσμο σε μια μεταβατική φάση πλήρους αποσταθεροποίησης που αφορά το ίδιο το κέντρο βάρους του παγκόσμιου πολιτισμού.

Το ΑΦΡΙΝ  με το πιο δραματικό τρόπο αποτελεί την εικόνα του σύγχρονου κόσμου και του διεθνούς «δικαίου» που καθορίζουν οι ανταγωνισμοί και οι συμμαχίες των πέντε μονίμων μελών του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Αγγλία, Γαλλία).

Η τούρκικη επιθετικότητα  του Ερτογαν στη Συρία, στο Ιράκ, στο Αιγαίο και την ανατολική μεσόγειο φυσικά δεν συναρτάται με την υπεράσπιση των εθνικών της συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας της, αλλά με την κατάκτηση μιας νέας θέσης στο παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και το νέο γεωπολιτικό ξαναμοίρασμα του κόσμου.

Η χώρα μας σήμερα για πρώτη φορά στην ιστορία της επιχειρεί αυτοδύναμα να σταθεί στα πόδια της μέσα από αντίξοες συνθήκες, επηρεάζοντας  μάλιστα θετικά στην κατεύθυνση των ανθρωποκεντρικών αξιών στις ενώσεις και τους οργανισμούς που εξ αντικειμένου συμμετέχει. Έκανε το προσφυγικό παγκόσμιο πρόβλημα αποκαλύπτοντας την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική βαρβαρότητα και τις ευθύνες της για τους πολέμους και τις εκατόμβες αθώων θυμάτων, και είναι παρά τις  πολλαπλές εσωτερικές της αντιφάσεις υπόδειγμα σταθερότητας και αλληλεγγύης των λαών.

Δεν βάζουμε το κεφάλι μας στην άμμο για να αγνοούμε τη πραγματικότητα σαν τη στρουθοκάμηλο, παλεύουμε να την αλλάξουμε:

·         Άμεσο σταμάτημα του πολέμου στη Συρία

·         Έξω από τη Συρία όλοι οι ξένοι στρατοί

·         Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

·         Σεβασμός και αποκατάσταση των δικαιωμάτων του κουρδικού λαού

·         Απαραβίαστα εθνικά σύνορα

·         Άμεση απελευθέρωση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών.