Η σημερινή μέρα ήταν μια κακή μέρα για την Δημοκρατία, καθώς ο εκλεγμένος πρωθυπουργός αποδείχτηκε κακός σκηνοθέτης μιας κακοστημένης παράστασης που του γύρισε μπούμερανγκ!
Η χώρα μας εν μέσω πανδημικής και κλιματικής κρίσης, με τις πυρκαγιές να έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και με την πανδημία να επανέρχεται δριμύτερη, έχει ανάγκη για μεγάλες τομές, που θα υπερβαίνουν τις εμμονές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Έχει ανάγκη από ρήξεις με τις πρακτικές του πελατειακού κράτους των περασμένων δεκαετιών, έχει ανάγκη από υπέρβαση της λογικής της εξυπηρέτησης των συμφερόντων ιδιωτών. Προέχει το δημόσιο συμφέρον και η προστασία της κοινωνίας από τις πολύμορφες απειλές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πλευρά του, όμως, δεν ενστερνίζεται αυτές τις προτεραιότητες. Το αντίθετο: Επιμένει στην αδιέξοδη τακτική της διάλυσης του ΕΣΥ, επιμένει να προωθεί αντιδραστικές πολιτικές για τον κοινωνικό ιστό, επιμένει στο ότι δεν φέρει ευθύνη για τις τεράστιες καταστροφές του φυσικού πλούτου, περιουσιών και κεφαλαίου σε μεγάλες περιοχές της επικράτειας.
Ο πραγματικός ανασχηματισμός
Ιδιαίτερα, δε, για το τελευταίο ζήτημα, η τοποθέτησή του πρόσφατα στη Βουλή, κατά την οποία εμφανίστηκε όχι μόνο αμετανόητος, αλλά και προκλητικός απέναντι στις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, έδειξαν ότι δεν έχει την παραμικρή συναίσθηση των έκτακτων συνθηκών που επικρατούν και των αναγκαίων τομών που η εποχή μας επιτάσσει.
Με τον ανασχηματισμό ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχείρησε να υπηρετήσει αντικρουόμενα σχέδια και συμφέροντα. Και τελικά τα έκανε -κατά το κοινώς λεγόμενο- σαλάτα.
- Υπουργοποίησε όλο τον ακροδεξιό εσμό στον οποίο βασίστηκε για να εκλεγεί, με χαρακτηριστικότερη την υπουργοποίηση του ακροδεξιού αντεμβολιαστή Θανάση Πλεύρη, που ανέλαβε το πιο κρίσιμο υπουργείο, αυτό της Υγείας.
- Άφησε ανέγγιχτους υπουργούς, όπως την Νίκη Κεραμέως και την Λίνα Μενδώνη, που προκάλεσαν με τις επιλογές τους τη κοινωνία. Παράλληλα σε υπουργεία που διακυβεύονται μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα (Παιδεία, Εργασία, Ενέργεια) η αντικοινωνική πολιτική των ιδιωτικοποίησεων συνεχίζεται απρόσκοπτα με τα ίδια ακριβώς πρόσωπα.
- Επιχείρησε να δημιουργήσει την εντύπωση πως επιθυμεί τη συναίνεση στο κρίσιμο χαρτοφυλάκιο της Πολιτικής Προστασίας και ανακοίνωσε τον Ευάγγελο Αποστολάκη ως υπουργό σε νεοσύστατο αυτόνομο υπουργείο.
Ωστόσο ο σχεδιασμός του ναυάγησε, καθώς ο Κυριάκος προσπάθησε με χυδαίες δολοπλοκίες να εμφανιστεί συναινετικός απέναντι στην αντιπολίτευση.
Πέρα από την κυβερνητική προπαγάνδα
Η ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου επιβεβαιώνει άλλωστε το ρεπορτάζ: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνομίλησε λίγα λεπτά πριν την ανακοίνωση του ονόματος του Ευ. Αποστολάκη με την ίδια τη Φώφη Γεννηματά για το θέμα, όπως αναφέρουν πηγές του Κιν.Αλ. Η πρόεδρος του Κινήματος είπε πως όλα αυτά αποτελούν ευθύνη του πρωθυπουργού, μη δίνοντας ουσιαστικά τη συναίνεσή της.
Σύμφωνα με πληροφορίες, δέκα λεπτά πριν τις ανακοινώσεις του Γιάννη Οικονόμου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είχε το σθένος να πάρει τον Αλέξη Τσίπρα, παρά έβαλε τον έμπιστό του Γρηγόρη Δημητριάδη, να μιλήσει με το γραφείο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για να γνωστοποιήσουν την απόφαση του πρωθυπουργού.
Τι προκύπτει από αυτά; Πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επιτελείο του αγνοούν επιδεικτικά το προφανές: Πως οι συναινέσεις δεν αποτελούν προϊόν ονοματολογίας. Πως δεν χτίζονται με τερτίπια δοσοληψιών και με χυδαία παζάρια της τελευταίας στιγμής ή ναπολεοντισμούς της τελευταίας υποστάθμης.
Οι συναινέσεις σε εθνικά θέματα, όπως αυτό της αποκατάστασης του εθνικού πλούτου, χτίζονται πάνω σε συγκεκριμένο σχέδιο πολιτικής. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την χυδαία πρακτική του φάνηκε πως ήθελε έναν υπουργό-μαριονέτα που θα υπακούει στις εντολές του επιτελικού κράτους, που καταδυναστεύεται από την προεδρία της κυβέρνησης.
Για ουσιαστική συναίνεση, λοιπόν, ούτε κουβέντα.
Οι μεθοδεύσεις κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος
Ιδιαίτερα, δε, η σοβαρότητα των αποφάσεων Μητσοτάκη αποκαλύφθηκε όταν μετά την άρνηση Αποστολάκη να γίνει υπουργός του Μητσοτάκη άνευ ευρείας συναίνεσης, ο Μητσοτάκης αποφάσισε να μην ιδρύει καν τελικά αυτόνομο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Τέτοιο ενδιαφέρον δείχνει για το φλέγον ζήτημα της στήριξης και της αναδιοργάνωσης των αρμόδιων υπηρεσιών.
Η σημερινή μέρα ήταν μια κακή μέρα για την Δημοκρατία, καθώς ο εκλεγμένος πρωθυπουργός αποδείχτηκε κακός σκηνοθέτης μιας κακοστημένης παράστασης. Επιχείρησε να εμφανίσει τις χυδαίες του πρακτικές ως συναίνεση.
Και ευτυχώς απέτυχε μπροστά στην πολιτική κατακραυγή.
Του Νίκου Σβέρκου, από το avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου