 |
| Άουσβιτς - Στην πύλη του στρατοπέδου Ι παραμένει αναρτημένη η επιγραφή ARBEIT MACHT FREI, δηλαδή: Η εργασία απελευθερώνει. |
Το γερμανικό θαύμα προμηθεύονταν φθηνό εργατικό δυναμικό, με την βοήθεια των SS από τα ναζιστικά στρατόπεδα, με εταιρείες ενοικίασης που είχαν συστήσει!
Είναι εντυπωσιακό ότι 76 χρόνια από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η πλειονότητα των μεγάλων γερμανικών εταιρειών εταιριών κυριαρχούν στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά, ενώ ένας μύθος πλανιέται πάνω από την εντυπωσιακή ανάπτυξη που παρουσιάζουν. Πολύ δε περισσότερο που μιλούμε για μία χώρα, την Γερμανία, της μεταπολεμικής εποχής.
Εντέχνως και στην Ελλάδα καλλιεργήθηκε ο μύθος του... δουλευταρά Γερμανού εργάτη, εν αντιθέσει με τον τεμπελχανά Έλληνα. Μόνον που πίσω από την ανάπτυξη υπάρχουν κάποιοι δούλοι, κυριολεκτικά δούλοι, που μαζί με τα κοκαλάκια τους ναζιστικά στρατόπεδα άφησαν στις γερμανικές εταιρείες και ένα κεφάλαιο εργασιακού μόχθου, ως αποθησαύριση στα θυλάκια των εταιρειών με την συνεισφορά των ταγμάτων SS που φρόντισαν με το αζημίωτο γι αυτό!
Μεγάλες εταιρείες, στην διάρκεια της κατοχής προμηθεύονταν εργάτες από τα στρατόπεδα ομήρων, που διοικούσαν τα SS. Σε ρόλο υπεργολάβου εταιρείας ενοικίασης εργαζομένων, οι νεοναζί, σύμφωνα με την ιδεολογία τους, δούλευαν για τις εταιρείες, οι οποίες όμως τους αντάμειβαν πλουσιοπάροχα. Έστησαν επιχειρήσεις και μέσω αυτών νοίκιαζαν τους εργάτες από τα ναζιστικά στρατόπεδα.
Βεβαίως δεν ξεχνάμε ότι τα γερμανικά συνδικάτα συμφώνησαν με την ομοσπονδία των εργοδοτών ότι θα δουλέψουν παραπάνω ώρες, σε μια Γερμανία ερειπίων, αλλά θα αμείβονται αναλόγως και θα έχουν λόγο στα έσοδα της παραγωγής.
Την ίδια εποχής στην μεταπολεμική Ελλάδα κυριαρχούσαν οι πρώην συνεργάτες των ναζί, που ανέλαβαν θέσεις στο Δημόσιο και στον μαυραγοριστισμό! Απέκλεισαν δε τους αγωνιστές της εθνικής αντίστασης ως... προδότες
Μία άλλη κατηγορία εθελοντών εργατών που πήγαν στην Γερμανία για δουλειά, παρά τις προειδοποιήσεις των συμμάχων ότι έτσι συνεισφέρουν στη ναζιστική βαρβαρότητα, είναι οι λίγοι Έλληνες, γύρω στις 50 χιλ. υπολογίζονται, με μειωμένη αίσθηση πατριωτικού καθήκοντος. Αυτούς δεν τους επενοικίαζαν τα SS, αφού δεν ήσαν κρατούμενοι, αλλά υποχρεωμένοι να δουλεύουν στις εταιρείες μέχρι την λήξη του πολέμου. Στην περίπτωση που αρνούνταν εκ των υστέρων επιβάλλονταν θανατική ποινή.
Ωστόσο σύμφωνα με την συγγραφέα Αννίτα Παναρέτου , του εξαιρετικού βιβλίου Συμπληρώνω την Μνήμη του Κόσμου - Έλληνες όμηροι και αιχμάλωτοι σε ναζιστικά και φασιστικά στρατόπεδα και φυλακές 1941-1945» είναι αρκετές οι εταιρείες που επωφελήθηκαν από την ομηρεία.
Ενδεικτικά αναφέρονται οι εταιρείες AEG, AUDI, BASF-BAYER-HOECHST, BMV, BOSCH, THYSSEN-KRUPP, PHOTO AGFA, SHELL, SIEMENS, DAIMLER BENZ, FORD, I.G.FARBEN, STEYR, TELEFUNKEN,VOLKS VAGEN, ZEISS-IKON.
Είναι χαρακτηριστική η αφήγηση εργαζομένου, ονόματι Δημάκου, για τους ομήρους.
Ξεκινά μετά το μπλόκο της Κοκκινιάς και το μάζωμα στην πλατείας οσίας Ξένης, όπου εκτός από τις εκτελέσεις αντιστασιακών, που πραγματοποίησαν οι ναζί, με την συμβολή κουκουλοφόρων συνεργατών τους, τους οποίους στην συνέχεια εκτέλεσαν οι ναζί, αφού τους άφησαν να επιδοθούν στο πλιάτσικο επί τους εκτελεσμένων αγωνιστών.
Αναφέρει λοιπόν τα παρακάτω:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου