Ένδοξοι στρατηγοί του Μετώπου, υπηρέτες των Γερμανών

Από τους 33 υπουργούς της κυβέρνησης Τσολάκογλου οι επτά, συν τον ίδιο, ήσαν υπουργοί προερχόμενοι από τους ανώτερους αξιωματικούς του Αλβανικού μετώπου και διακριθέντες για τις νικηφόρες μάχες που έδωσαν!

Στις 20 Απριλίου 1941, οι διοικητές του Α' και Β' Σώματος Στρατού στρατηγοί Δεμέστιχας και Μπάκος και ο Διοικητής του Στρατού Μακεδονίας στρατηγός Γ. Τσολάκογλου, με πραξικόπημα αντικατέστησαν τον στρατηγό Πιτσίκα, που ήταν διατεθειμένος και σύμφωνος με την διοίκηση του Στρατού Ηπείρου για συνέχιση της αντίστασης και συνθηκολόγησαν με τους Γερμανούς. Την επόμενη ημέρα, ανήμερα το Πάσχα στη Λάρισα, δεχόμενος τα φώτα του γερμανομαθή Έλληνα αξιωματικού, αντισυνταγματάρχη Βλάχου, ο Γ. Τσολάκογλου, διοικητής του Γ΄ Σώματος σε συμφωνία με τους Σωματάρχες των Α΄ και Β΄ Σωμάτων, υπέγραψε ως διοικητής της Ελληνικής Στρατιάς Ηπείρου και Μακεδονίας, αφού προηγουμένως πραξικοπηματικά είχε καταργήσει τον διοικητή Στρατιάς Ηπείρου Ιω. Πιτσίκα, συγκατατιθέμενος στην άνευ όρων παράδοση του Ελληνικού Στρατού που απαιτούσαν οι Γερμανοί. Στις 22 Απριλίου 1941. «Στο μεταξύ το άκουσμα της είδησης πως η χώρα έχει υποστεί επίθεση από τους Γερμανούς, την Δευτέρα του Πάσχα, παραμονή της εορτής του Αγ. Γεωργίου, στις 22 Απριλίου 1941, επικρατεί κατήφεια και στην Πάτρα οι αρχές προβληματίζονται. Έξω από το λιμάνι της Πάτρας βομβαρδίζεται από γερμανικά αεροπλάνα τύπου Στούκας το νοσοκομειακό ατμόπλοιο "Ελληνίς", που μετέφερε τραυματίες από το αλβανικό μέτωπο και μέσα στο λιμάνι το πολεμικό πλοίο "Πλειάς" που ρυμουλκούσε το «Ελληνίς». Την ίδια ημέρα, 22 Απριλίου 1941, ο βασιλιάς συνοδευόμενος από την νέα κυβέρνηση Τσουδερού, έφυγε από την Αθήνα για τα Χανιά. Ο Αρχιστράτηγος Αλέξ. Παπάγος κατήγγειλε την ενέργεια αυτή και ζήτησε την αντικατάσταση Τσολάκογλου, αλλά ήταν ήδη αργά. Στις 29 Απριλίου 1941 η κυβέρνηση Τσολάκογλου εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Η ορκωμοσία του έγινε την άλλη μέρα, ενώπιον ενός απλού ιερέα και όχι του αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου, ο οποίος αρνήθηκε να παραστεί στην τελετή, χαρακτηρίζοντας την ενέργειά του «πράξη αντεθνική, στην οποία η Εκκλησία δεν είναι δυνατόν να δώσει τον όρκο και την ευλογία της»! Αυτή η παθητική στάση αντίστασης του κόστισε την αντικατάστασή του από τον επίσκοπο Δαμασκηνό, που εποφθαλμιούσε τον θρόνο! Στις 30 Απριλίου 1941, διορίζεται από τους ναζί η πρώτη δοτή φιλογερμανική κυβέρνηση, υπό τον στρατηγό Γ. Τσολάκογλου, αρνούμενου του έντιμου πατριώτη αρχιεπισκόπου Χρύσανθου (Χαρίλαος Φιλιππίδης), που οδηγήθηκε σε παραίτηση και με απόφαση της μείζονος Συνόδου της 2 Ιουλίου 1941, αντικατεστάθη από τον επίσκοπο Δαμασκηνό, που βρήκε την ευκαιρία να αναρριθεί στον θρόνο με την επιθυμία των Γερμανών, αφού του τον είχε στερήσει το μεταξικό καθεστώς του 1938, με την αιτία ότι ήταν φιλοβενιζελικός και προεκρίθη ο Χρύσανθος της Τραπεζούντας. Και στις 5 Ιουλίου η κυβέρνηση Τσολάκογλου αναγνωρίζει τον Δαμασκηνό ως Αρχιεπίσκοπο Αθηνών. Από τους 33 της κυβέρνησης Τσολάκογλου οι επτά, συν τον ίδιο, ήταν υπουργοί προερχόμενοι από τους ανώτερους αξιωματικούς του Αλβανικού μετώπου και διακριθέντες για τις νικηφόρες μάχες που έδωσαν! Αυτοί συμμετείχαν ως εγγύηση ασφαλείας για τους Γερμανούς κατακτητές, ότι θα υπάρξει πλήρης υποταγή του ελληνικού στρατεύματος, ένας εν αποστρατεία, ένας μεσαίου βαθμού, δύο ανώτεροι αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, ένας αστυνόμος και είκοσι ένας πολιτικοί. Πρόκειται για τους: Γ. Τσολάκογλου, αντιστράτηγος πρώτος πρωθυπουργός μέχρι τις 2-12-1942, Παν. Δεμέστιχας αντιστράτηγος υπ. Εσωτερικών, Σωτ. Μουτούσης αντιστράτηγος υπ. Σιδηροδρόμων και Συγκοινωνίας, Γεωργ. Μπάκος αντιστράτηγος υπ. Εθνικής Αμύνης, Χαραλ. Κατσιμήτρος υποστράτηγος υπ. Εργασίας, Νικ. Μάρκου υποστράτηγος υπ. Ασφαλείας, Αναστ. Ρουσόπουλος υποστράτηγος, Γεώργ. Διαλέτης στρατηγός ε.α. Δημ. Πολύζος συνταγματάρχης. Ακόμη: Ιάσων Παπαδόπουλος πλοίαρχος Β.Ν. υπ. Ναυτιλίας, Αγησίλαος Γέροντας ναύαρχος, Γ. Πειρουνάκης αστυνόμος. Επίσης από τον χώρο των πολιτών υπηρέτησαν τους ναζί οι: Κωνστ. Λογοθετόπουλος υπ. Προνοίας και πρωθυπουργός μετά την παραίτηση Τσολάκογλου, από τις 3-12-1942 μέχρι τις 7-4-1943, Ιω. Ράλλης πρωθυπουργός από τις 8-4-1943 μέχρι τις 12-10-1944. Επίσης ως υπουργοί οι πολίτες: Αντ. Λιβιεράτος υπ. Δικαιοσύνης και προσωρινός ΤΤΤ, Πλάτων Χατζημιχάλης υπ. Εθνικής Οικονομίας και προσωρινώς υπ. Οικονομικών, Σωτ. Γκοτζαμάνης, Λεων. Τσιριγώτης, Εμμ. Λουλακάκης, Αναστ. Ταβουλάρης,Έκτωρ Τσιρονίκος, Νίκος Καλύβας, Ιω. Πασσαδάκης, Κ. Πουρναράς, Νικ. Λούβαρης υπ. Προνοίας και Τύπου, Ιω. Γρηγοράκης, Γ. Παμπούκας, Κ. Καραμάνος, Εμμ. Κανακουσάκης, Δημ. Μπακογιάννης και Β. Σιμωνίδης. Με την απελευθέρωση της χώρας, σε ικανοποίηση της λαϊκής οργής που δεινοπάθησε από τα σκληρά μέτρα που επέβαλε στον ελληνικό λαό, συγκροτήθηκε δικαστήριο Δωσιλόγων που δίκασε τους συμμετέχοντες στις κυβερνήσεις, τις οποίες ενέκριναν οι καταχτητές και επέβαλε ανάλογες ποινές. Εκείνοι που δεν πέρασαν καν από δίκη ήσαν οι συμμετέχοντες στα γερμανόδουλα Τάγματα Ασφαλείας και στα Ευζωνικά, που μετείχαν ως σώματα κατά των αντιστασιακών οργανώσεων, χαρακτηρίστηκαν προδοτικά από το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής, αλλά χρησιμοποιήθηκαν από τους Βρετανούς επικυρίαρχους στα Δεκεμβριανά της Αθήνας. _________ (Το άρθρο είναι γραμμένο με στοιχεία από το βιβλίο «Μαρτυλόγιο θανάτου 1941-44 στην πείνα της ΙταλοΓερμανικής Κατοχής», που βρίσκεται υπό έκδοση, από τον οίκο πατραϊκό Gotsis)