Έφη Αχτσιόγλου στην ΑΥΓΗ: Χρειαζόμαστε σοκ ενότητας

Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Νέας Αριστεράς, Έφη Αχτσιόγλου, αναφέρεται στον Αλέξη Τσίπρα και στην πιθανή επιστροφή του, τονίζοντας ότι «το ζήτημα είναι να αμφισβητηθεί η κυριαρχία της Δεξιάς»

Κάθε πολιτικός σχηματισμός θα κριθεί από το αν λειτουργεί στην κατεύθυνση της συσπείρωσης δυνάμεων και το αν «τοποθετείται προγραμματικά πλήρως αντιπαραθετικά στη Δεξιά, όχι μόνο στο επίπεδο των επιμέρους προτάσεων, αλλά και της πολιτικής στρατηγικής» υπογραμμίζει η Έφη Αχτσιόγλου στην ΑΥΓΗ της Κυριακής και στον δημοσιογράφο Ιάσονα Σχινά-Παπαδόπουλο. Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Νέας Αριστεράς μιλά για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις, την πορεία της προοδευτικής αντιπολίτευσης και το διακύβευμα της ενότητας των προοδευτικών δυνάμεων με στόχο, όπως λέει, την αμφισβήτηση της δεξιάς ηγεμονίας. Παράλληλα, σχολιάζει τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και επισημαίνει ότι χρειάζεται «ένα σοκ συσπείρωσης, μαχητικού στίγματος, υπέρβασης ανταγωνισμών και προγραμματικής αυτοπεποίθησης» απέναντι στην ακινησία και στον κατακερματισμό. Πώς βλέπετε μια πιθανή επιστροφή Τσίπρα; Θα μπορούσε το κόμμα σας να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον πρώην πρωθυπουργό και να χαράξετε εκ νέου μια κοινή πορεία; Η υπόθεση της συγκρότησης μιας εναλλακτικής προς τη Δεξιά αποτελεί για όλους μας πρόκληση και καθήκον. Δύο είναι, κατά τη γνώμη μου, οι κρίσιμοι άξονες στη βάση των οποίων θα κριθούν κάθε πολιτικός σχηματισμός, τωρινός ή μελλοντικός, αλλά και κάθε πολιτική πρωτοβουλία. Πρώτον, να λειτουργεί στην κατεύθυνση της συσπείρωσης δυνάμεων. Δεύτερον, να τοποθετείται προγραμματικά πλήρως αντιπαραθετικά στη Δεξιά, όχι μόνο στο επίπεδο των επιμέρους προτάσεων, αλλά και της πολιτικής στρατηγικής. Στον βαθμό που οι πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση, δεν μπορούν παρά να μας αφορούν. Κοιτάξτε, το αυθόρμητο και πιεστικό αίτημα των πολιτών είναι να γίνει επιτέλους κάτι στον προοδευτικό και αριστερό χώρο, κάτι μαζικό και ενωτικό που θα αμφισβητήσει την κυριαρχία της Ν.Δ. Από το πόσο παραγωγικοί θα είμαστε απέναντι σ’ αυτό το αίτημα τελικά θα κριθούμε όλοι. Παρά την κυβερνητική φθορά, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως κανένας από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς δεν φαίνεται να απειλεί τη γαλάζια ηγεμονία. Γιατί συμβαίνει αυτό και πώς μπορεί να απαντηθεί από τις προοδευτικές δυνάμεις; Η δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβερνητική πολιτική είναι δεδομένη, εύλογη και εντεινόμενη. Από τη μία η ακρίβεια, οι χαμηλοί μισθοί, η 13ωρη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες, οι fast track προσλήψεις και απολύσεις εντός 48 ωρών, η στεγαστική κρίση. Από την άλλη τα ατέλειωτα γαλάζια σκάνδαλα, η ακραία συγκάλυψη και οι μεθοδεύσεις, από τις υποκλοπές και το έγκλημα των Τεμπών μέχρι το ναυάγιο της Πύλου και τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τα 2/3 των πολιτών ταλαιπωρούνται και η χώρα βρίσκεται σε βαθύτατη κρίση: θεσμική, πολιτική, ηθική. Η απάντηση ακόμη δεν έρχεται με τρόπο απειλητικό για τη Ν.Δ., διότι η αριστερή προοδευτική αντιπολίτευση βρίσκεται επίσης σε κρίση. Κι αυτή ταλαιπωρείται από εσωστρέφεια, αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν, φοβικές αντιλήψεις που επιτείνουν τον κατακερματισμό. Χρειάζεται ένα ισχυρό σοκ. Όχι παράταση της ακινησίας. Ένα σοκ συσπείρωσης, μαχητικού στίγματος, υπέρβασης ανταγωνισμών, προγραμματικής αυτοπεποίθησης. Τέτοιο που να στείλει το σήμα στους πολίτες ότι μπορεί να υπάρξει σήμερα πραγματική εναλλακτική απέναντι στη Δεξιά. Το νόημα δεν είναι τι ποσοστό θα καταγράψει κάθε κόμμα του ευρύτερου χώρου. Αν θα είναι 3% ή 5% ή 8%. Αυτά ελάχιστη σημασία έχουν. Το ζήτημα είναι να αμφισβητηθεί η κυριαρχία της Δεξιάς.