Περιπετειώδης μετονομασία της οδού Κορίνθου με τους πολλούς αναδόχους!

Από την αρχή συγκρότησης του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα πέρασε από χίλια κύματα για να καταλήξει στην αρχική της ονομασία!

Η Εθνική Οδός 8α (κοινή ονομασία Νέα Εθνική Οδός Αθηνών-Πατρών, κωδικός: ΕΟ8α) ήταν η εθνική οδός της Ελλάδας, που συνέδεε την Πάτρα με την Αθήνα, περνώντας από πόλεις της βόρειας Πελοποννήσου, από αρχής δημιουργίας του ελληνικού κράτους, πότε παράλληλα με τις ακτές και πότε ψηλά πάνω από τις ακτές, για λόγους ασφαλείας ταξιδίου Αναφερόμαστε στην σημερινή οδό Κορίνθου, που και κατά την απελευθέρωσης της Πάτρας το 1828 έφερε την ίδια ονομασία ατύπως λόγω της όδευσής της προς το αμπελοϊνικό κέντρο της Κορίνθου και από εκεί στην πρωτεύουσα, αλλά, υπέστη τα πάνδεινα έκτοτε. Διαβάστε την μακρά πικρή ιστορία της περίφημης οδού Κορίνθου, παρακάτω! Φερειπείν, το 1852 και επισήμως την ονομάζουν Κορίνθου. Η οδός όμως διέρχεται εν μέσω σταφιδαμπελώνων προς το κοντινό Αίγιο και οι νοικοκυραίοι- κοτσαμπάσηδες που δυστροπούν βλέποντας πλατιούς δρόμους να... χαραμίζουν κλήματα για να βολευτούν οι έμποροι, και να γίνει εμπορικός ο δρόμος, πρέπει κάτι να πάρουν για να ηρεμήσουν. Τους δίνεται η μετονομασία της σε οδός Αιγίου. Έτσι αναφέρεται και σε χάρτες της εποχής του 1852. Τους κανάκεψαν για κάμποσα χρόνια, αλλά... Επικρατούσας της δικτατορίας 4ης Αυγούστου το 1936, ο δικτάτορας Μεταξάς το 1938, εκφράζει την επιθυμία του να πάρει το όνομα του κατορθώματός του. «Τετάρτη Αυγούστου» λοιπόν επί των ημερών του λαο (σουρω)τήριου Μεταξά, κολλητού του Γερμανού υπουργού προπαγάνδας Ζ. Γκέμπελς, του χιτλερικού καθεστώτος. Μεταξική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα. Ειδάλλως ρετσινόλαδο για να... καθαρίσει το έντερο. Κι αν είσαι τυχερός θα ζήσεις! Τον Ιούνιο του 1943 έρχεται στο προσκήνιο από τον τότε δήμαρχο, Πανταζή, υπηρέτη των ναζί, μετονομασία σε λεωφόρο Κωστή Παλαμά, αλλά ατύχησε. Τον είχε πιάσει το εθνικό του χρέος προς την εθνική ποίηση! Όπως τους ακροδεξιούς σήμερα που λυσσάξανε για την δήθεν προστασία του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτου και της δήθεν πατριωτικής τιμής του φιλογερμανού Μεταξά, ομόδοξου του Χίτλερ. Στην απελευθέρωση, λοιπόν εκ μέρους του ΕΛΑΣ και των τότε Βρετανών Συμμάχων, που έδιωξαν τους ναζί από την Πάτρα, ακολουθεί από τους υπηρέτες του βρετανικού παράγοντα η πρόταση μετονομασίας της σε Τζώρτζιλ, προς τιμήν του πρωθυπουργού της Βρετανίας, που κατά την Βρετανική επέμβαση στην χώρα μας, τον Δεκέμβρη του 1944, όταν οι εφεδροΕΛΑΣίτες πήραν τους Βρετανούς επεμβασίες αμπάριζα στις Δεκεμβριανές συγκρούσεις και αρχικά τους ανάγκασαν να κλειστούν στα πλοία τους στο Φάληρο, εκεί που τα είχαν προσδέσει όταν κουβαλούσαν από το στρατόπεδο Γκούμο της κάτω Ιταλίας τους ταγματασφαλίτες, όπου δήθεν τους είχαν κλεισμένους για να δικαστούν ως δοσίλογοι, όπως είχε ανακοινώσει το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής, αλλά τους εξόπλισαν και πολέμησαν... ως εθνικοί ήρωες κατά των αντιστασιακών. Τότε λοιπόν απελπισμένος ο Τζώρτζιλ, έρχεται στην Ελλάδα, παραμονή Χριστουγέννων του 1944 και δίνει εντολή στον στρατηγό Σκόμπι, που είχε έρθει σε αδιέξοδο: «Φερθείτε ως στρατός σε κατεχόμενη χώρα». Αυτό λένε τα αρχεία του Φόρεϊν Όφις που δόθηκαν στη δημοσιότητα 35 χρόνια μετά την δέσμευσή τους. Τον στρατηγό Σκόμπι άστοχα τον είχε αποδεχθεί η αντιπροσωπεία της ΕΑΜικής αντίστασης, στην συμφωνία της Γκαζέρτας, καθώς τον επέβαλε ο αγγλοκινούμενος δοτός πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, που αμέσως μετρά την ανακήρυξή του ως πρωθυπουργού εκχώρησε στον Σκόμπι την αρχιστρατηγία της Ελλάδας, χωρίς να λάβει υπόψη αυτούς τους αγωνιστές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, (αρχηγός Στεφ. Σαράφης) που συμμετείχαν στην σύσκεψη και εκπροσωπούσαν τον κύριο όγκο των πατριωτών που πολέμησαν τους ναζί για να τους διώξουν από την χώρα μας! Αλλά και αυτή η πρόταση μετονομασίας της οδού Κορίνθου σε Τζώρτζιλ, ατύχησε, ώσπου επανήλθε μετά βαΐων και κλάδων αυτή της οδού Κορίνθου. Και βλέπουμε ακόμη... (Με στοιχεία από το υπό έκδοση βιβλίο «Μαρτυρολόγιο θανάτων 1941-1944, του Γιώργου Μόσχου).