Πρωτόγνωρη και ακηδεμόνευτη πολιτικά η κινητοποίηση της κοινωνίας
Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με μια πρωτόγνωρη και ακηδεμόνευτη πολιτικά κινητοποίηση της κοινωνίας, που απαιτεί όχι μόνο δικαιοσύνη αλλά και αλλαγή.
Τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της 28ης Φεβρουαρίου για να αποδοθεί δικαιοσύνη για το έγκλημα των Τεμπών προκαλούν τριγμούς και διαμορφώνουν νέες δυναμικές σε όλο το πολιτικό σύστημα.
Σύμφωνα με άρθρο των Παναγιώτα Μπίτσικα, Αντιλιάν Κοτζάι στο Documentonews.gr, η πολιτική αλαζονεία της κυβέρνησης της ΝΔ και οι πρακτικές συγκάλυψης λειτούργησαν σαν πυροκροτητής αντιδράσεων της συσσωρευμένης δυσαρέσκειας της κοινωνίας για τις κυβερνητικές πολιτικές σε σχέση με την ακρίβεια, το ρεύμα, τη στέγαση, τον πληθωρισμό. Πλέον ο κόσμος έχει βγει εκτός πλαισίου του καθορισμένου πολιτικού σκηνικού και αναζητά να ακουστεί η φωνή του και να αποκτήσει πολιτική και κυβερνητική έκφραση. Το σύνθημα «Μητσοτάκης ή χάος» που περνά η κυβέρνηση είναι το φύλλο συκής της ΝΔ, όταν μετά τον αρκετά φθαρμένο πρωθυπουργό δεν εμφανίζεται άλλος που να εμπνέει εμπιστοσύνη, γεγονός που οδηγεί σε στοίχιση είτε δεξιά είτε αριστερά, όπου εμφανιστεί ένας «κατάλληλος».
Οι κομματικοί σχηματισμοί χαρτογραφούν τη νέα συνθήκη για να έχουν λόγο στους υπό συγκρότηση κοινωνικούς συσχετισμούς, αλλά αποτελεί κοινή διαπίστωση πλέον ότι κυβέρνηση και αντιπολίτευση αδυνατούν να ελέγξουν ή να κατευθύνουν την κοινωνική οργή. Μεγάλη χαμένη από τα ηχηρά μηνύματα των πολιτών σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, και όχι μόνο, είναι η κυβέρνηση η οποία έχει υποστεί σοβαρή πολιτική φθορά, ενώ τα κόμματα δεξιότερα από αυτήν (Ελληνική Λύση, Φωνή Λογικής, Νίκη) το τελευταίο διάστημα έχουν όλα μαζί δημοσκοπικά ποσοστά γύρω στο 20%, αλλά έχουν αδυναμία να εκφράσουν τις ευρύτερες ανησυχίες. Την ίδια στιγμή σοβαρά πολιτικά ζητήματα ανοίγονται στον χώρο των προοδευτικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Πλεύση Ελευθερίας, Κίνημα Δημοκρατίας), τα οποία καλούνται να βρουν τρόπο να αφήσουν πίσω τους μικροκομματικούς ανταγωνισμούς και να δώσουν πολιτική έκφραση εξουσίας στην οργή του κόσμου που πλημμύρισε την περασμένη Παρασκευή όλη την Ελλάδα, ενώ το ΚΚΕ συνεχίζει τη δική του πορεία διαμαρτυρίας.
Στο εσωτερικό της ΝΔ επικρατεί αναταραχή καθώς οι πολίτες κατέρριψαν με βροντερό τρόπο τη γραμμή του «χάους και της αποσταθεροποίησης» που καλλιέργησε έντεχνα ως ανάχωμα τις προηγούμενες μέρες το Μαξίμου. Πλέον, ο κλοιός σφίγγει για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στα μάτια της πλειονότητας της κοινωνίας δεν εμφανίζεται ατσαλάκωτος ή παραπλανημένος αλλά αναξιόπιστος και ένοχος για τις πολιτικές της συγκάλυψης του εγκλήματος επί δύο χρόνια. Η κοινωνία έδειξε ότι απορρίπτει και αντιδρά στην υποκρισία και την αλαζονεία που χαρακτηρίζουν τις επιλογές του πρωθυπουργού, ο οποίος από τη γραμμή «σκύβω το κεφάλι», που υιοθέτησε στην τηλεοπτική συνέντευξή του αμέσως μετά τα μαζικά συλλαλητήρια στις 26/1, έφτασε λίγες εβδομάδες μετά να προβάλει ότι οι κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις για τα Τέμπη οδηγούν σε «ζούγκλα» («Καθημερινή»,16/2). Επιπλέον, με μπροστάρηδες τους υπουργούς Μάκη Βορίδη και Αδωνη Γεωργιάδη επιλέχθηκε επικοινωνιακά να μπουν στο κάδρο της αντιπαράθεσης και συγγενείς των θυμάτων, μια κίνηση που εξόργισε ακόμη περισσότερο την ήδη συγκλονισμένη από την αλαζονεία κοινωνία.
Κινητικότητα και επανεμφάνιση Σαμαρά
Η ταχύτατη φθορά και η αδυναμία του Κυρ. Μητσοτάκη να ελέγξει τις εξελίξεις προκάλεσε έντονη κινητικότητα, καθώς οι «γαλάζιες» ομαδοποιήσεις είναι στραμμένες στην επόμενη μέρα. Το κόμμα έχει παραλύσει, οι τοπικές οργανώσεις έχουν αδρανοποιηθεί, έχουν αρχίσει οι συζητήσεις για το ερχόμενο συνέδριο που είναι προγραμματισμένο την άνοιξη, αν και υπάρχει προβληματισμός για την αρνητική κοινωνική συγκυρία. Το συνέδριο θεωρείται τομή, καθώς ενδέχεται να αποτυπώσει τους συσχετισμούς στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ που θα ορίσουν και τη μετά Μητσοτάκη εποχή. Παρασκηνιακά διεξάγονται πολλές συζητήσεις και αναπτύσσονται νέες συμμαχίες.
Σε αυτό το τοπίο αδυναμίας πονοκέφαλο για τον Κυρ. Μητσοτάκη αποτελεί και η επανεμφάνιση του Αντώνη Σαμαρά. Την περασμένη Τρίτη σε συνέντευξή του στη HuffPost επιτέθηκε λέγοντας ότι «δεν νοείται η κυβέρνηση να αντιδικεί με τους συγγενείς των θυμάτων», αποδομώντας τη βασική στρατηγική της έντασης που καλλιεργούσαν τις προηγούμενες μέρες πρωτοκλασάτα στελέχη βάζοντας στο στόχαστρο της πολιτικής αντιπαράθεσης τη «μάνα των Τεμπών», τη Μαρία Καρυστιανού. Ο πρώην πρωθυπουργός όπως και σαμαρικά στελέχη (Χριστογιάννης, Τζηκαλάγιας) που παραιτήθηκαν την περασμένη εβδομάδα από το «κόμμα του Μητσοτάκη» δίνουν το μήνυμα ότι πρέπει να φύγει ο νυν πρωθυπουργός, καθώς, όπως υποστηρίζουν, έχει απομακρύνει το κόμμα από τις παραδοσιακές αξίες του. Στενά παρακολουθεί τις κοινωνικές και κομματικές εξελίξεις και ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος έχει αποδομήσει ολιστικά τις στρατηγικές επιλογές του Μαξίμου. Μπορούν όμως να αποτελέσουν λύση στα αδιέξοδα της ΝΔ;
Ανασχηματισμός διάχυσης ευθυνών
Ενώ απονομιμοποιείται μέρα με τη μέρα, ο Κυρ. Μητσοτάκης σχεδιάζει να ακολουθήσει την πεπατημένη σε όλη την πολιτική πορεία του: διάχυση ευθυνών για να έχει τη δυνατότητα να διασωθεί πολιτικά. Γι’ αυτό και μετά τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες που θα γίνουν τις επόμενες μέρες (προ ημερησίας, προανακριτική κ.ά.) θα προχωρήσει σε ριζικό ανασχηματισμό, σαν σανίδα σωτηρίας που θα αφορά και το Μαξίμου. Ο πρωθυπουργός θα «θυσιάσει» τους «δικούς του» (Σταϊκούρας, Τριαντόπουλος κ.ά.) και ενδεχομένως να επαναφέρει στο Μαξίμου τον Γιώργο Γεραπετρίτη, καθώς ο συντονισμός μεταξύ Μαξίμου και κοινοβουλευτικής ομάδας είναι βαθιά προβληματικός.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι, όσες αλλαγές κι αν κάνει, ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει φθαρεί πολύ κι έχει πέσει στην παγίδα του «η επικοινωνία είναι η ουσία». Ξέχασε ότι, όσες τακτικές του γκουρού της επικοινωνίας Σταν Γκρίνμπεργκ κι αν ακολουθήσει, δεν μπορεί μακροπρόθεσμα να υπερβεί την ίδια την πραγματικότητα. Επίσης, στην εισήγησή του προς το υπουργικό συμβούλιο (26/1) επισήμανε ότι «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα», παίζοντας πιθανόν ακόμη και το έσχατο χαρτί για πρόωρες εκλογές.
Θεσμικό κόμμα ή… ΜΚΟ το ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να εκφράσει πολιτικά, έστω και κατά τι, την κοινωνική αντίδραση με επίκεντρο την τραγωδία των Τεμπών αλλά και τις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης της ΝΔ. Η κρίση ιδεολογικής/πολιτικής ταυτότητας δεν έληξε τον Οκτώβριο του 2024 με την ανάδειξη νέας ηγεσίας στη Χαριλάου Τρικούπη. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης βρίσκεται αντιμέτωπος με δημοσκοπικά ποσοστά που δείχνουν πτωτική εκλογική τάση, ενώ το κόμμα ταλανίζεται από εσωστρέφεια –είτε εκφρασμένη είτε υπόκωφη– αλλά και από εκτός Χαριλάου Τρικούπη πολιτικές επιθέσεις, και από τα κεντροαριστερά και από τα κεντροδεξιά. Το «θεσμικό» ΠΑΣΟΚ του κυβερνητισμού ή του συγκυβερνητισμού, που ανασυγκροτείται, πορεύεται, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει στο Documento κορυφαίο στέλεχος της Χαριλάου Τρικούπη και βουλευτής, διοργανώνοντας εκδηλώσεις σαν να είναι «μη κυβερνητική οργάνωση» και επιλέγει την τακτική των τροπολογιών στη Βουλή για μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις.
Μάλιστα, διόλου τυχαία, πληθαίνουν οι αντιδράσεις κατά της Αννας Διαμαντοπούλου, την οποία επέλεξε ο Ν. Ανδρουλάκης για να προΐσταται στον Πολιτικό Σχεδιασμό του ΠΑΣΟΚ, διαμορφώνοντας ένα κεντριστικό κόμμα που δεν αποκλίνει από τον ορθολογισμό της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας και του φιλελεύθερου κέντρου. Οι εσωτερικές διαφωνίες για την τακτική της πρώην υπουργού Α. Διαμαντοπούλου «σκάνε» τώρα που οξύνεται το κοινωνικό/πολιτικό ζήτημα –ασφαλείς μεταφορές, δημόσια υγεία, πρόβλημα ακρίβειας κ.ά.– με επίκεντρο την τραγωδία των Τεμπών. Μάλιστα, δεν προέρχονται μόνο από τη λεγόμενη αριστερή τάση του κόμματος αλλά και από στελέχη με προφίλ πιο κεντρώο, ακόμη και προερχόμενα από το… πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Υστερα από πέντε μήνες που η Α. Διαμαντοπούλου έχει τα ηνία του πολιτικού σχεδιασμού, το ΠΑΣΟΚ φθίνει στις δημοσκοπικές επιδόσεις του, από 19,5% έχει πέσει στο 14-15% (στις ευρωεκλογές είχε 12,5%), λένε οι… γκρινιάρηδες της Χαριλάου Τρικούπη. Οι πιο κεντροαριστερόστροφοι δυσανασχετούν ιδιαίτερα τώρα που απροκάλυπτα στις δημόσιες παρεμβάσεις της η Α. Διαμαντοπούλου εμφανίζεται σαν θεματοφύλακας του συστήματος. Πρόσφατα, με αφορμή τις γεωπολιτικές και οικονομικές ανακατατάξεις λόγω Ντόναλντ Τραμπ, υποστήριξε («Καθημερινή», 23/2) ότι είναι αναγκαία «μια ισχυρή εθνική ηγεσία» και προετοιμασία για νέα εθνική στρατηγική συμμαχιών και στόχων!
Παράλληλα όμως, δεξιόστροφα στελέχη καιροφυλακτούν και εξαπολύουν πυρά επικρίνοντας το επιτελείο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για… κεντροαριστερή παρέκκλιση ή για κινήσεις «κόμματος διαμαρτυρίας », όπως συνέβη στην Καλαμάτα σε εκδήλωση της νομαρχιακής οργάνωσης παρόντος του Παναγιώτη Δουδωνή, με διαμαρτυρίες για τακτική ΠΑΣΟΚ που έχει γίνει ουρά της Κουμουνδούρου!
Ο Ν. Ανδρουλάκης έχει κάνει μέχρι τώρα αγωνιώδεις προσπάθειες να μη διασταυρωθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ζητά πρόταση μομφής άμεσα για τα Τέμπη ο ΣΥΡΙΖΑ; Το ΠΑΣΟΚ προτείνει να την κάνει αργότερα όταν βγουν νέα στοιχεία από τα πορίσματα των ειδικών (ήδη ο Ν. Ανδρουλάκης ανακοίνωσε την κατάθεση μομφής την Τετάρτη). Ζητά εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ; Το ΠΑΣΟΚ λέει ότι οι εκλογές είναι προνόμιο του πρωθυπουργού, αλλά αν γίνουν η Χαριλάου Τρικούπη είναι έτοιμη κ.ο.κ.
Ο Ν. Ανδρουλάκης δίνει βάρος σε θεσμικές προτάσεις για τη θωράκιση της Δικαιοσύνης και του κράτους δικαίου, ενώ προβάλλει ότι με περιφερειακές συνδιασκέψεις (ενόψει του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ που θα γίνει έως το φθινόπωρο) το κόμμα έχει ανοιχτό διάλογο με την κοινωνία και τους πολίτες.
Το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε από καραμπόλα στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά την αποχώρηση βουλευτών από τον ΣΥΡΙΖΑ, απέκτησε θεσμικές δυνατότητες στη Βουλή και πρόσφατα αξιοποίησε τη δυνατότητα για τρίτο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, θέση την οποία κατέλαβε ο Παύλος Χρηστίδης, δίπλα στον πρώτο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Παύλο Γερουλάνο και τον δεύτερο Δημήτρη Μάντζο. Προφανώς ο Ν. Ανδρουλάκης ελπίζει ότι στη ρευστότητα που υπάρχει μπορεί το ΠΑΣΟΚ να γίνει εκλογική επιλογή. Ομως, έχει βάλει στόχο εδώ και καιρό το ΠΑΣΟΚ να γίνει πρώτο κόμμα στις επόμενες εθνικές κάλπες. Πόσο μπορεί να αλλάξουν τα δεδομένα αν προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές;
Ακροδεξιά κέρδη µε… ταβάνι και λυσσαλέος ανταγωνισµός
Ο ανταγωνισµός για την έκφραση των κοινωνικών αντιδράσεων έχει διαµορφώσει νέες διαχωριστικές γραµµές και στο εσωτερικό των ακροδεξιών κοµµάτων, µε την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου και τη Φωνή Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου να διεκδικούν την ηγεµονία στον χώρο δεξιότερα της Ν∆. Ο επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης θεωρεί ότι αποκοµίζει πολιτική υπεραξία επειδή έχει σηκώσει το ζήτηµα των Τεµπών από την αρχή και αυτό αποτυπώνεται στις δηµοσκοπήσεις, αλλά υπό αυτό το πρίσµα µπορεί να εκτιµηθεί αναλογικά µικρότερη. Γι’ αυτό στους κύκλους της Ελληνικής Λύσης επενδύουν στο να καταγράψουν κέρδη και από την πολιτική Τραµπ προς τη Ρωσία.
Από την άλλη, η Φωνή Λογικής, ενώ τελευταία εµφανίζει δηµοσκοπική άνοδο, έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις επειδή συνέβαλε στο να µη συζητηθεί η τραγική υπόθεση των Τεµπών στο Ευρωκοινοβούλιο. Οχι µόνο δήλωσε «περήφανη» για το µπλόκο µιλώντας για «κοµµατική εργαλειοποίηση» από την Αριστερά, αλλά την περασµένη εβδοµάδα εκθείαζαν τη στάση της άνθρωποι του συστήµατος Μητσοτάκη. Η Αφρ. Λατινοπούλου µάλιστα δεν πήγε στα συλλαλητήρια «για να µην καπελώσω τις συγκεντρώσεις», όπως δήλωσε. Θα µπορούσε να είναι επιλογή κυβερνητικού εταίρου για το κυβερνών κόµµα, καθώς έτσι και αλλιώς προέρχεται από τις γραµµές της «γαλάζιας» παράταξης, ενώ έχει επιτεθεί στον Κυρ. Βελόπουλο χαρακτηρίζοντάς τον «ξερόλα µπάρµπα».
Η σηµαντικότερη αδυναµία για το κόµµα της Νίκης ως προς την έκφραση της κοινωνικής αντίδρασης είναι ότι έχει κατά κύριο λόγο µονοθεµατικό, θρησκευτικό περιεχόµενο, µε απεύθυνση σε συγκεκριµένα ακροατήρια. Το τελευταίο διάστηµα ωστόσο παρατηρείται «φλερτ» µε τους βουλευτές των Σπαρτιατών. Πάντως η πρόταση του αυτοαποκαλούµενου και ως «πατριάρχη» της ακροδεξιάς Γιώργου Καρατζαφέρη για ενιαία πολιτική έκφραση του χώρου –αν και ο ίδιος εµφανίζεται σαν δεκανίκι του Μητσοτάκη– δεν φαίνεται να µπορεί να προχωρήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου