Πέθανε «ο προβοκάτορας, ο τρομοκράτης» Στέργιος Κατσαρός

Πέθανε ο προβοκάτορας, ο τρομοκράτης Στέργιος Κατσαρός. Η εμβληματική φιγούρα της επαναστατικής αριστεράς και του εργατικού κινήματος πέθανε σε ηλικία 83 ετών το Σάββατο 11-12-2021, αφήνοντας πίσω του πλούσια παρακαταθήκη σκληρών αγώνων ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. 

Ο Στέργιος Κατσαρός συμμετείχε σε όλες τις μάχες και τις διεργασίες του εργατικού και λαϊκού κινήματος για περισσότερα από 50 χρόνια.

Οικοδόμος, συνδικαλιστής και κομμουνιστής συμμετείχε στις συγκρούσεις των οικοδόμων με την αστυνομία το 1961. Πήρε μέρος στις διεργασίες ανάδυσης της νέας αριστεράς της δεκαετίας του ’60 μέσα κι έξω από τη νεολαία Λαμπράκη, μιας αριστεράς που προσπαθούσε να υπερβεί την ήττα του εμφυλίου και να ανοίξει νέους ορίζοντες στην ταξική πάλη, ορίζοντες που έφταναν μέχρι και τον ένοπλο αγώνα. 

Η χούντα των συνταγματαρχών το 1967 διέκοψε βίαια αυτές τις διεργασίες. Αντιστάθηκε ένοπλα στη χούντα μέσα από τις γραμμές της «Λαϊκής Πάλης», μιας ιδιότυπης οργάνωσης που μέσα από τη βούλησή της για δράση διέλυσε τις διαχωριστικές γραμμές στο εσωτερικό του επαναστατικού κινήματος συγκεντρώνοντας στις τάξεις της τροτσκιστές, μαοϊκούς, ανένταχτους, ακόμη κι αναρχίζοντες όπως ο Στέργιος Κατσαρός, ο Τάσος Δαρβέρης, ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, ο μετέπειτα σκηνοθέτης Λευτέρης Καπώνης και πολλούς άλλους. 

Ο Στέργιος συμμετείχε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου διερευνώντας εκεί που το πράγμα έβραζε, τις πιθανότητες να μετατραπεί σε ένοπλη επαναστατική σύγκρουση. 

Στη Μεταπολίτευση, αφού είχε αντιληφθεί πως το παιχνίδι το είχε κερδίσει η αστική δημοκρατία, δεν σταμάτησε να ανοίγει επαναστατικές διεξόδους. 

Ήταν από τους πρωτοπόρους της δημιουργίας των αυτόνομων εργοστασιακών σωματείων της δεκαετίας του ’70 κι ήταν παρών στους μεγάλους εργατικούς αγώνες εκείνης της περιόδου.

Απο τις συγκρούσεις των οικοδόμων το 1961 με την αστυνομία και τα Ιουλιανά μέχρι την παράνομη δράση στη δικτατορία τα ταξίδια στην Λατινική Αμερική και το κίνημα του εργοστασιακού συνδικαλισμού μετά την μεταπολίτευση αλλά και τους αγώνες που συμμετείχε μέχρι το τέλος της ζωής του, ο Στέργιος Κατσαρός αποτέλεσε μια φωνή και μια προσωπικότητα εμβληματική για την ιστορία του εργατικού κινήματος. 

Συγγραφέας του “Εγώ ο προβοκάτορας, ο τρομοκράτης” ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα γνωρίζοντας τις νέες γενιές αγωνιστών κι αγωνιστριών, κυρίως από το αναρχικό κίνημα κι αποτελώντας πηγή έμπνευσης για αυτές. 

Πάντα πρόθυμος να μοιραστεί με τους νέους και τις νέες την εμπειρία του, δεν το έκανε μέσα στα όρια κάποιας «επιστημοσύνης» αλλά αντιθέτως μοιραζόταν την περιγραφή μιας ζωντανής εικόνας που αν και γεννήθηκε στο παρελθόν διατηρεί την ζωτικότητα της στο παρόν και το μέλλον. 

Όσοι κι όσες είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε θα μας συντροφεύει πάντα η ανάμνηση της επαναστατικής σπίθας που εξέπεμπε η ματιά του κι η αίσθηση της ετοιμότητας για δράση που είχε μέχρι τα γεράματά του. Αν κι είναι άδικο για έναν τέτοιο άνθρωπο να μιλάμε για γεράματα γιατί ο Στέργιος δε γέρασε ποτέ. Έμεινε πάντα νέος ως επαναστάτης κι έτσι θα τον θυμόμαστε πάντα εμείς αλλά κι οι επόμενες γενιές. Αντίο σύντροφε Στέργιο.

Πηγή: Άγγελος Ασλανίδης  https://www.alerta.gr/archives/