ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΕΣΚΕΜΜΕΝΩΝ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΩΝ

(ή «ημαρτημένων» όχι δικών μου…)

Μετά το πρόβλημα που ανέκυψε στο Δήμο Πατρέων με την αγόγγυστη στάση της κας Κουρή, έναντι  του αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα Ορέστη Σκαλτσά, διευθυντή της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Πατρινού Καρναβαλιού, που οδήγησε στην αντεργατική και εκδικητική θα χαρακτηρίζαμε, απόλυσή  του , ωθούμενο τον ίδιο στα άκρα του ορίου επιβίωσης της σύνταξης των 350 ευρώ, με συνοδεία οικογενειακής αρρώστιας να τον ακολουθεί, το Istologio G. Mosxou έλαβε από τον κ. Σκαλτσά, επιστολή, που διορθώνει «ημαρτημένα» σχετικά με τους λόγους που οδήγησαν στην απόφαση απομάκρυνσή του, ένα μήνα πριν συμπληρώσει τον ελάχιστο χρόνο λήψης  βασικής σύνταξης, που ισοδυναμεί με οικονομικό στραγγαλισμό, απευθυνόμενη προς την εγκαλούμενη κα Κουρή, την οποία επιστολή και δημοσιεύει παρακάτω:   

Του ΟΡΕΣΤΗ ΣΚΑΛΤΣΑ

«Η Ήρα- Ειρήνη Κουρή γνωρίζει ότι έως την 14-8-2020 που παραμένω εργαζόμενος – όχι για χάρη μου, αλλά  για να καλυφθεί η απαιτούμενη από το νόμο προειδοποίηση του εργαζόμενου και να μην καταστεί αυτοδίκαια άκυρη η απόλυσή μου- υποχρεούμαι από τον κανονισμό λειτουργίας της επιχείρησης σε εχεμύθεια για τα εντός αυτής συμβαίνοντα. Μπορεί έτσι, αντιστάσεως μη ούσης, να προβάλει τους όποιους ισχυρισμούς της.

Οι δημοσιευόμενες, όμως, απόψεις της, κείμενες εκτός επιχείρησης δεν υπάγονται σε αυτό τον περιορισμό . Είναι, λοιπόν, θεμιτό να διορθώσω κάποιες εν γνώσει της, και γι’  αυτό εσκεμμένες , ανακρίβειες στην απάντησή της στον κ. Ρώρο και στην επίσης δημοσιευθείσα εισήγησης της.

Γράφει: «η καταγγελία της σύμβασης,  μετά την άρνηση του ιδίου να οδηγηθεί σε συναινετική αποχώρηση, ωρίμασε στους κόλπους της δημοτικής αρχής μετά από εμπεριστατωμένη πολύμηνη αλληλογραφία με τα αρμόδια υπουργεία».

Αλλά: η πρόταση συναινετικής αποχώρησης έγινε στη μια και μόνη σχετική συζήτηση μας τη 30-3-2020 και αμέσως μετά την άρνησή μου, δηλώθηκε ότι θα καταγγελθεί η σύμβασή μου. Η «ωρίμανση» της δημοτικής αρχής επομένως δεν συνδεόταν με την άρνησή μου και η προηγηθείσα πολύμηνη αλληλογραφία της με τα αρμόδια υπουργεία, όπως  προκύπτει από την αναφερόμενη στην εισήγησή της απόλυσής μου υπ’ αριθμ.64401/8-11-2019 ερώτηση του Δήμου Πατρέων στο υπουργείο εσωτερικών, αφορούσε τη δυνατότητα παράκαμψης του κανονισμού λειτουργίας της επιχείρησης, επειδή οι περιπτώσεις απόλυσης που περιλαμβάνει δεν μπορούσαν να μου αποδοθούν ως αιτία ή πρόφαση απόλυσης. (Να σημειωθεί, προς γνώση και της Κουρή, ότι η δημοτική αρχή δεν είχε καμιά ανάγκη να «ωριμάσει» και καμιά δουλειά να ρωτάει τα υπουργεία. Επειδή η δημοτική αρχή δεν έχει καμιά νόμιμη αρμοδιότητα παρέμβασης σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους στο Ν.Π.Ι.Δ. της, στην κοινωφελή δηλαδή.  Οι όποιες σχετικές αρμοδιότητες και παρεμβάσεις της αναφέρονται περιοριστικά στον ν.3463/2006, τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων).

Γιατί αρνήθηκα την αποδοχή συναινετικής αποχώρησης;  Μα την ημερομηνία της πρότασης αυτής, όπως και της απόφασης για την απόλυσή μου, είχα βεβαιωμένα και αναμφισβήτητα ένσημα 14 ετών και 11 μηνών. Ούτε καν τα απαιτούμενα 15 χρόνια για την ελάχιστη σύνταξη. Παρά ένα μήνα, βέβαια, αλλά ο νόμος είναι νόμος και απαιτεί 15 συμπληρωμένα χρόνια.  Παρεμπιπτόντως να σημειώσω ότι αυτός ο μήνας, που έλλειπε καθιστά την απόφαση απόλυσής μου εργασιακά και πολιτικά στυγερή και νομικά καταχρηστική.

Σε ερώτησή τους ενημέρωσα ότι υπάρχει και η πιθανότητα προσθήκης κάποιων πρόσθετων ενσήμων, για τα οποία θα απαιτηθεί η διεκδίκηση και κρίση των ασφαλιστικών οργανισμών ή και δικαστηρίων, αλλά θα είναι, όπως είναι ευνόητο, μια διαδικασία σχετικά μακροχρόνια και αβέβαιη ως προς την τελική έκβαση.

Δεν πρόβαλα εγώ, όπως δεν έχω προβάλει ποτέ, πουθενά και σε κανέναν παρά μόνο, όταν έχω ερωτηθεί, τις ανασφάλιστες ενασχολήσεις (εξορία, αντιδημαρχία κ.λ.π.) στις οποίες οφείλονται τα λιγοστά μου ένσημα και η αμφισβήτηση αυτών, που σκοπεύω να διεκδικήσω. Σε ερώτησή τους, όμως, πώς έχω τόσο λίγα ένσημα, έδωσα τις σχετικές εξηγήσεις. Το γεγονός ότι διευκρίνισα ότι τις δίνω αποκλειστικά στον παριστάμενο κομματικό  εκπρόσωπο που θα μπορούσε να τις καταλάβει και όχι στην Κουρή δεν αναιρεί το γεγονός ότι ήταν παρούσα και είναι ενήμερη.

Έτσι είναι σκόπιμα ανακριβής, όταν στην εισήγησή της στο Διοικ. Συμβούλιο διαβεβαιώνει ότι έχω «σταδιοδρομήσει δεκαετίες ως δικηγόρος» και όταν στην απάντησή της ισχυρίζεται ότι: «Έτσι, ο κ. Σκαλτσάς έχοντας παράλληλα και την επαγγελματική ιδιότητα του δικηγόρου βρέθηκε να υπηρετεί σε θέσεις κλειδιά του Δήμου Πατρέων. Ήδη, από τη δεκαετία του 1980 υπηρέτησε ως Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και σε θέσεις ευθύνης δημοτικών επιχειρήσεων (Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης,  ΑΔΕΠ κλπ)». Γνωρίζει ότι δεν ασκούσα παράλληλα καμιά  επαγγελματική ιδιότητα.

Σε ό,τι αφορά στη διατύπωση και τους σαφείς υπαινιγμούς «Προσπαθήσαμε όλο αυτό το διάστημα να κρατήσουμε χαμηλούς τόνους  προφυλάσσοντας τον κ. Σκαλτσά, παρόλο που προκληθήκαμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η σημερινή όμως επιστολή του κ. Ρώρου προς το Δήμαρχο, μας αναγκάζει να απαντήσουμε δημόσια με όσα στοιχεία μας επιτρέπεται». Όταν η περίοδος της αναγκαστικής «φίμωσής» μου, που αναφέρω στην αρχή, λήξει είμαι πρόθυμος να συζητήσω δημόσια με τη δημοτική αρχή χωρίς τις δήθεν «προφυλάξεις» και «τα όσα επιτρέπονται». (Αυτή η «φίμωση» ήταν και η αιτία που δεν δημοσιοποίησα εγώ το θέμα, όπως αν δεν υπήρχε αυτή θα είχα κάνει, και δεν υποκινώ ή συμμετέχω σε όποια σχετική αναφορά γίνεται). Θα αποδειχθεί τότε ότι η διοικητική αυταρχικότητα και η πολιτική μισαλλοδοξία  ήταν το μοναδικό κίνητρο της  απόλυσης μου από τη δημοτική αρχή. Η ηλικία μου και αγωνία για το ηθικό δικαίωμα των νέων που προβάλλει ήταν το ύστερο – μετά τη 3-3-2020- εύρημα αιτιολόγησης της πράξης της.

Προσωπικά, ως πατέρας ενός νέου 30 ετών που ζει αυτή την αγωνία, δεν περίμενα να μου το υπενθυμίσει η δημοτική αρχή. Είχα ξεκινήσει τις αναγκαίες προπαρασκευαστικές αναζητήσεις και διεργασίες για να ετοιμάσω τις διεκδικητικές μου ενέργειες από την περασμένη άνοιξη. Καθυστέρησαν μετά τον Νοέμβριο λόγω σοβαρού οικογενειακού προβλήματος, που, επειδή χρειάστηκα άδειες για μεταβάσεις στην Αθήνα, ήταν και γι’ αυτό ενήμερη η πρόεδρος της Κοινωφελούς.

                                                                                                        Ορέστης   Σκαλτσάς».