Η προχθεσινή, πρώτη ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ήταν ιστορική και σημαντική. Ήταν ιστορική διότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι από τις ελάχιστες διεθνείς προσωπικότητες αυτού του επιπέδου, πρώην πρωθυπουργός, που υψώνει σκληρό και απόλυτο πολιτικό αλλά και ιδεολογικό μέτωπο στην Ακροδεξιά που καλπάζει στην ήπειρό μας. Χωρίς αστερίσκους, χωρίς ναι μεν αλλά, με επίθεση στην κυρίαρχη τα τελευταία χρόνια στους συντηρητικούς κύκλους θεωρία των δύο άκρων. Και τα κάνει όλα αυτά όχι σε εσωτερικό ακροατήριο, όπως πάντα το έκανε, αλλά και σε διεθνές forum, και μάλιστα όχι διαπιστωτικά, αλλά καταλογίζοντας ευθύνες, συνδέοντας αίτια και αποτελέσματα, παρεμβαίνοντας επί της ουσίας.
Η ομιλία, όμως, είναι σημαντική και για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς στην πρώτη του ομιλία αφότου αφυπηρέτησε από τη θέση του προέδρου, ο Αλέξης Τσίπρας αφήνει μια παρακαταθήκη, όχι απλή κληρονομιά στο κόμμα του. Υπερασπίζεται το έργο της κυβέρνησής του το 2015-2019 και στέκεται, μάλιστα, σε μερικά κομβικά ζητήματα. Ένα από αυτά είναι το μέτωπο στον εθνικισμό, όπως είπε, που εκφράστηκε με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ένα δεύτερο, πολύ κρίσιμο, είναι το γεγονός ότι ο Τσίπρας παρενέβη στο πιο κρίσιμο αυτή την περίοδο θέμα στην Ευρώπη, που είναι το προσφυγικό/μεταναστευτικό, υπερασπιζόμενος την πολιτική αλληλεγγύης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ τα δύσκολα χρόνια της έκρηξης του προσφυγικού στην Ελλάδα.
Η ομιλία Τσίπρα δίνει το πλαίσιο και τον τόνο σε αυτά τα βασικά ζητήματα, που είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ταυτοτικά.
(Από το σημερινό κύριο άρθρο της εφημερίδας ΑΥΓΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου