Κυριαρχία του υπερτροφικού πολιτικού συστήματος!

 

Ρ. Χρηστίδου: Πάλι κούφιες υποσχέσεις περί δήθεν αποκομματικοποίησης της Δημόσιας Διοίκησης

Η Ραλλία Χρηστίδου, βουλεύτρια Β’ 3 Νότιου Τομέα Αθηνών ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ, εισηγήτρια του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών για το «Νέο σύστημα επιλογής διοικήσεων φορέων του δημοσίου τομέα, ενίσχυση της αποτελεσματικότητάς τους και λοιπές διατάξεις» στην εναρκτήρια συζήτηση στην Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, τόνισε μεταξύ άλλων:

Το ζήτημα της επιλογής διοικήσεων εντάσσεται διαχρονικά στο γενικότερο πρόβλημα της κυριαρχίας του υπερτροφικού πολιτικού συστήματος (κυβέρνησης) σε βάρος του ισχνού διοικητικού συστήματος. Η επιτελική κυβέρνηση της ΝΔ από το 2019 και έπειτα προώθησε την κατάργηση του συστήματος του ν.4369/2016 όπως και τη σύσταση υπηρεσιακών γραμματέων. Την επόμενη χρονιά, έφερε στη Βουλή και ψήφισε το ν.4735/2020, τον οποίο σήμερα καλούμαστε να αντικαταστήσουμε. Αυτό συνιστά την πιο καθαρή ομολογία αποτυχίας.

Εξήγησε ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο είκοσι άρθρων, γενικόλογο, χωρίς σαφή χρονοδιαγράμματα και στόχους, το οποίο απλά περιπλέκει την υπάρχουσα γραφειοκρατία στις ανώτατες βαθμίδες της ιεραρχίας στη δημόσια διοίκηση. Μοναδικός σκοπός του υπό συζήτηση νομοσχεδίου είναι να ελέγξει ο κύκλος του Πρωθυπουργού τις διοικήσεις, συνεπώς και την απόδοση, των κύριων οργανισμών-φορεών του δημόσιου τομέα.

Συνοπτικά αναφέρθηκε στις βασικές αστοχίες και ελλείψεις ενός πολλαπλά προβληματικού κατά τ’ άλλα νομοσχεδίου, το οποίο:

Θέτει ελάχιστα απαιτούμενα προσόντα για να γίνει κανείς διοικητής.

Δεν ζητάει καν, τον ψηφιακό εγγραμματισμό στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης.

Συγκροτεί Επιτροπές αξιολόγησης με σαφή κυβερνητική πλειοψηφία.

Η μοριοδότηση είναι προβληματική, από τη στιγμή που περιορίζεται μόνο στα τυπικά εκπαιδευτικά προσόντα και αδιαφορεί ή υποβαθμίζει ειδικές επαγγελματικές εκπαιδεύσεις.

Παρά την εξαγγελόμενη προσπάθεια ταχείας διαδικασίας, το ίδιο το νομοσχέδιο την υπονομεύει με τις απαιτούμενες προεργασίες που δεν έχουν πραγματοποιηθεί.

Προκαλεί σύγχυση με τ’ απαιτούμενα ετήσια σχέδια δράσης, ενώ η ισχύουσα νομοθεσία απαιτεί μακροπρόθεσμα.

Εντελώς πρόχειρη και χωρίς σαφή κριτήρια και εχέγγυα αξιοπιστίας είναι η καταγραφή σε κατάλογο των ιδιωτών-εμπειρογνωμόνων.

Οι μεταβατικές διατάξεις είναι ευθέως ευνοιοκρατικές υπέρ των κατεχόντων αυτές.

Κατέληξε λέγοντας ότι: « Σ’ εμάς στην αξιωματική αντιπολίτευση ξημέρωσε μια νέα μέρα. Αυτό το ελπιδοφόρο ξεκίνημα, το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε στις 24/9 από 150.000 ανθρώπους. Απέναντι σε όλους αυτούς, αλλά και στο σύνολο του ελληνικού λαού έχουμε ευθύνη να δίνουμε το παράδειγμα της κοινωνίας, που επιθυμούμε σε όλα τα επίπεδα. Να το γνωρίζετε ότι από εμάς δεν θα έχετε ούτε στείρα αντιπολίτευση, ούτε ανέξοδη αντιπολίτευση, ούτε τσιτάτα, ούτε δογματισμούς, ούτε στερεότυπα, ούτε διαμαρτυρία για την καταγραφή μόνο μιας αντίθεσης. Για εκείνους που το αντιλαμβάνονται η πολιτική αντιπαράθεση θ’ αποκτήσει πραγματικό ενδιαφέρον. Όχι για το καλό το δικό μας, ούτε για το καλό το δικό σας. Αλλά για το καλό της πατρίδας και του ελληνικού λαού».