ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ

Αλ. Τσίπρας (φωτογραφία αρχείου).

συζΗτηση (στρογγυλΟ τραπΕζι) με θΕμα :

“Advice to Governments to Come” (ΣυμβουλΕς σε μΙα ΜελλοντικΗ ΚυβΕρνηση)

(ΤΕΞΑΣ – ΤΡΙΤΗ 5/11/2013)

«Καθώς μιλούμε σήμερα, οι εκπρόσωποι της τρόικας βρίσκονται στην Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με ανεργία 30% και ανεργία των νέων 60%.

Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση και η τρόικα εστιάζουν στις απολύσεις δημόσιων υπαλλήλων και στην πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Προτίθενται, επίσης, να κλείσουν την αμυντική βιομηχανία και να περικόψουν ακόμα περισσότερο τις συντάξεις.

Αυτά είναι μέτρα που θα βαθύνουν την ύφεση και, για μία ακόμα φορά, θα κάνουν την Ελλάδα να μην μπορεί να αποπληρώσει τα δάνειά της.

Ωστόσο, στην πρώτη δημόσια εμφάνισή του ύστερα από πολύ καιρό, ο κ. Σαμαράς δήλωσε ότι, σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα θα εμμείνει στο πρόγραμμα λιτότητας.

Ισχυρίζεται πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.

Πίσω, στη δεκαετία του ’80, η Μάργκαρετ Θάτσερ επινόησε το σύνθημα «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση». Ήθελε να μας πείσει τότε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στο νεοφιλελευθερισμό.

Εμείς πιστεύουμε πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στο τέλος της λιτότητας.

Ύστερα από χρόνια βαθιάς λιτότητας και καταστροφής πιστεύουμε ότι έχει αποτύχει δραματικά η στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης με την ελπίδα της ανάπτυξης μέσω των εξαγωγών. Γι’ αυτό εμείς παρουσιάζουμε ένα σχέδιο το οποίο αποκαθιστά την εσωτερική ζήτηση και δημιουργεί θέσεις εργασίας.

Χθες έθεσα το εξής ερώτημα: πιστεύει κανείς ότι είναι σε θέση η Ελλάδα να αποπληρώσει ένα συνολικό ποσό €83 δις σε τόκους; Πιστεύει κανείς ότι η Ελλάδα μπορεί να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% έως το 2020;

Ακόμη κι ο κ. Σαμαράς εμφανίστηκε αβέβαιος για το αν η Ελλάδα μπορεί να βγει στις αγορές το Μάιο του 2014. Κι αυτό γιατί αυτήν την περίοδο είναι υπό διαπραγμάτευση οι όροι του νέου δανείου και του νέου προγράμματος λιτότητας. Το τρίτο Μνημόνιο είναι στα σκαριά. Αυτό είναι το «θέατρο του παραλόγου».

Από την αρχή της κρίσης ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστηρίξει το προφανές: ότι το πρόβλημα υπερχρέωσης της χώρας είναι πρόβλημα της Ευρωζώνης – δεν είναι εθνικό. Και επειδή ένα πρόβλημα αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά στην κλίμακα της εμφάνισής του, ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα απαιτεί ευρωπαϊκή λύση.

Κυρίες και Κύριοι,

Πριν από λίγες μέρες, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας υπερασπίστηκε το Μνημόνιο ως το μόνο αξιόπιστο κείμενο πολιτικής στη χώρα. Πρόκειται για δημόσια απολογία, μακριά από την πολιτική πραγματικότητα. Κάθε μέρα που περνά, ο ΣΥΡΙΖΑ βελτιώνει τη λεπτομέρεια στο πρόγραμμα και στις πολιτικές στο εθνικό σχέδιο για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση που έχουμε επεξεργαστεί και θα αντικαταστήσει το Μνημόνιο. 

§     Είναι ένα σχέδιο για την ταυτόχρονη σταθεροποίηση της οικονομίας και της κοινωνίας. Για να σταματήσουμε την ελεύθερη πτώση ημερομισθίων, μισθών και της προσφοράς δημόσιων υπηρεσιών και ταυτόχρονα να πετύχουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση.

§     Είναι ένα σχέδιο για την άμεση αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Θα έχουμε ως προτεραιότητα την χρηματοδότηση και τη συνολική ενίσχυση τομέων της οικονομίας στους οποίους η χώρα παραδοσιακά διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα, καθώς και νέων πηγών ανάπτυξης.

§     Είναι ένα σχέδιο που εγγυάται την πρόσβαση στα δημόσια αγαθά.

Το εθνικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομική, κοινωνική και οικολογική ανασυγκρότηση της χώρας στηρίζεται σε τρεις αμοιβαία ενισχυόμενους πυλώνες. 

Ο πρώτος πυλώνας είναι: σταθεροποίηση της οικονομίας με κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά διατηρήσιμο πρωτογενές πλεόνασμα. Θα το πετύχουμε με τη σημαντική αύξηση των δημόσιων εσόδων. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση θα προχωρήσουμε στη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος έτσι ώστε να φορολογηθούν τα υψηλά εισοδήματα και ο μεγάλος πλούτος και να περιοριστούν η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή και οι ενδοομιλικές συναλλαγές. Θα αναδιοργανώσουμε τις δημόσιες δαπάνες έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε, κατά προτεραιότητα, την ανθρωπιστική κρίση. 

Ο δεύτερος πυλώνας είναι η αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, δεσμεύοντας δημόσια κεφάλαια σ’ αυτόν τον επείγοντα στόχο, όπως μόλις προανέφερα. Ο τρίτος πυλώνας είναι η ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας. Ο στόχος είναι η διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου, που θα διασφαλίζει αξιοπρεπώς αμειβόμενη και σταθερή εργασία, μακριά από τις πρακτικές του παρελθόντος που βύθισαν την Ελλάδα στην κρίση».