«Μπάχαλο» δεκαπενταετίας κατατρύχει τα δύο δημοτικά νεκροταφεία Πάτρας που νέμονται αετονύχηδες

Φωτογραφία αρχείου. Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Πατρέων.

Η Νομική Υπηρεσία του Δήμου Πατρέων θα αξιολογήσει ενδεχόμενα αδικήματα

«Οι  υπεύθυνοι της σημερινής κατάστασης έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί, και επειδή έχουν απολέσει την  υπαλληλική τους ιδιότητα δεν μπορούν να διωχθούν πειθαρχικά» αναφέρει το πόρισμα της ΕΔΕ που διέταξε ο Δήμαρχος Δημαράς για τις ατασθαλίες που προέκυψαν από αετονύχηδες υπαλλήλους εις βάρος δημοτών, επί δεκαπενταετία. Κι έτσι μας έμεινε το πόρισμα  της ΕΔΕ και το μπάχαλο του Δήμου, για να θυμόμαστε ποιους αναδείκνυαν σε δημοτική αρχή οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ!   

«Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους που συνταξιοδοτήθηκαν και τους φερόμενους ως πολιτικά υπεύθυνους, ο κ. Δημαράς απευθύνθηκε στη Νομική Υπηρεσία για την αξιολόγηση ενδεχόμενων αδικημάτων».

Σύμφωνα με δελτίο ενημέρωση του Δήμου Πατρέων:

«Ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στον Δήμαρχο της Πάτρας κ. Γιάννη Δημαρά το πόρισμα της ΕΔΕ που είχε διατάξει για την διαπίστωση ενδεχόμενων  πειθαρχικών ευθυνών, σε θέματα που άπτονται της λειτουργίας των δημοτικών νεκροταφείων. 

Από την  ΕΔΕ, η οποία διενεργήθηκε  από την Γενική Διευθύντρια του Δήμου κ. Ελένη Αλεξοπούλου, ανακύπτουν πέρα από τα  σοβαρά στοιχεία κακοδιαχείρισης  και υπεξαίρεσης που αφορούν συγκεκριμένο υπάλληλο του Α΄ Κοιμητηρίου  (η υπόθεση του οποίου παραπέμφθηκε  από τον Δήμαρχο στον Εισαγγελέα και στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης), καθώς και σχετικά με τις ευθύνες  των εκάστοτε πολιτικών προϊσταμένων. Επίσης, ανακύπτουν πολύ σοβαρά στοιχεία σχετικά με τη διαχρονική, σε βάθος 15ετίας, λειτουργία και διαχείριση των δημοτικών κοιμητηρίων, η οποία κρίνεται από απαράδεκτη και αδιαφανής έως πανταχόθεν διάτρητη.

Σύμφωνα με το πόρισμα  η διαχείριση των Κοιμητηρίων διαχρονικά γινόταν «ευκαιριακά, επιπόλαια και πεπαλαιωμένα, με αποτέλεσμα το όλο σύστημα να είναι τελικώς διάτρητο και να μπορούν με ευκολία να γίνονται παράτυπες ενέργειες, επ’ ωφελεία υπαλλήλων και τρίτων και σε βάρος του Δήμου, όπως η πρόσφατη περίπτωση κακοδιαχείρισης του υπαλλήλου που κατηγορείται για υπεξαίρεση.  

Όπως διαπιστώνεται από την ΕΔΕ, «οι διοικητικά υπεύθυνοι (Δ/ντές & Τμηματάρχες) για την διαχείριση των Κοιμητηρίων, από το 2000 και μετά που ισχύει ο Κανονισμός Λειτουργίας τους, όπως αυτός εγκρίθηκε με την υπ’ αριθ. 638/28-7-2000 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, υπέπεσαν σε σοβαρά πειθαρχικά παραπτώματα, αφού απ’ αυτούς δομήθηκε το καθεστώς διαχείρισης και εθιμικά αυτό κληρονομήθηκε στους μετέπειτα, έως και τον Ιούνιο του 2013, Τμηματάρχες και Δ/ντή.  

Οι ανωτέρω υπεύθυνοι της σημερινής κατάστασης έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί, και επειδή έχουν απολέσει την  υπαλληλική τους ιδιότητα δεν μπορούν να διωχθούν πειθαρχικά».

Σύμφωνα μάλιστα με το πόρισμα της ΕΔΕ «προβληματίζει το γεγονός, το οποίο μόνο «τυχαίο» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, ότι σε μικρό χρονικό διάστημα, μετά την αλλαγή του προσωπικού των Κοιμητηρίων, άρχισαν να παρουσιάζονται ενδείξεις «κακοδιαχείρισης», με την έκδοση παραποιημένων ή ακυρωμένων αποδείξεων, ενώ από τις μαρτυρικές καταθέσεις των παλαιότερα υπηρετούντων και σε βάθος χρόνου 15ετίας, βεβαιώνεται μια «άριστη» διαχείριση, που δεν άφηνε περιθώρια και υπόνοιες για έλεγχο.

Ιδιαίτερα η διαχείριση του Α΄ Κοιμητηρίου κρίνεται   απαράδεκτα  χαώδης,  διασκορπισμένη, χωρίς δομή και με μορφή «μπακαλόχαρτων». 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι  το ότι καθίσταται  αδύνατον να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των τάφων, αφού στους περισσότερους εξ αυτών οι δικαιούχοι προκύπτουν κατά δήλωση των ιδίων, επιβεβαιώνονται μόνο από τους σταυρούς των μνημείων και τελικά τα στοιχεία που πιστοποιούν το δικαίωμα των ιδιοκτητών και αποτελούν το αρχείο του Δήμου, στην πλειονότητα του, είναι σχετικά πρόσφατες υπεύθυνες δηλώσεις, που όμως και αυτές είναι «ατάκτως» αρχειοθετημένες.

Παράλληλα, σύμφωνα με το πόρισμα,  «…είναι αδύνατον, να γνωρίζει ο Δήμος, ανά πάσα χρονική στιγμή, τους διαθέσιμους ή μη ανά κατηγορία τάφους ή αυτούς για τους οποίους πιθανόν εξέλιπαν οι αρχικοί δικαιούχοι και οι κατιόντες αυτών, ώστε οι τάφοι αυτοί να επανέλθουν στον Δήμο μετά την πάροδο της δεκαετίας. 

Η έλλειψη οργανωμένου αρχείου στερεί από τον Δήμο το δικαίωμα ελέγχου εκείνων των περιπτώσεων, που δεν έχουν καταβληθεί για μια τριακονταετία, τα κάθε φύσεως τέλη και δικαιώματα από τους δικαιούχους και συνέπεια αυτού είναι να μην επωφελείται εσόδων ο Δήμος, αφού δεν μπορεί ελεύθερα να τους επαναδιαθέσει σε νέους δικαιούχους. Η έλλειψη στοιχειώδους αρχειοθέτησης, πλέον του ότι οδηγεί στην μη τήρηση της διαδικασίας που από το άρθρο 13 του Κανονισμού προβλέπεται για τους «αδέσποτους» τάφους, ενδεχομένως αποτελεί ευκαιρία για τον «αδιαφανή» τρόπο διάθεσή τους.
 
Η όψη του αρχείου των ανακομιδών του Α΄ Κοιμητηρίου παραπέμπει σε αρχείο προηγούμενου αιώνα με αποτέλεσμα η προσέγγισή του να απαιτεί φαντασία για να αναγνωστεί.

Εστιάζοντας στις διαπιστώσεις για τα αρχεία των ανακομιδών, που τηρούνται και στα δύο κοιμητήρια, διαπιστώνεται ότι ο τρόπος αρχειοθέτησης οδηγεί στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ικανού για «παρεμβάσεις» και παραποιήσεις και σε συμπεράσματα «κακοδιαχείρισης» αφού συνεπάγεται «αδυναμία εντοπισμού και εκτίμησης εσόδων του Δήμου». Το όλο αυτό περιβάλλον που υπήρξε, και τις συνθήκες που ευνόησαν τον υπάλληλο του Α΄ Κοιμητηρίου να επινοήσει τρόπους για αλλοιώσεις και παρεμβάσεις για ίδιον όφελος». 

«Η έλλειψη οργανωμένου αρχείου οδηγούσε στην είσπραξη των πάσης φύσεως τελών μόνο εφόσον οι δημότες οικειοθελώς προσείρχοντο στα Κοιμητήρια, ενώ ποτέ τα τέλη δεν βεβαιώνονταν οίκοθεν. Αν το αρχείο του δήμου δεν είχε αυτή την μορφή και ήταν δομημένο θα μπορούσαν όλα τα τέλη, αυτά δηλαδή της καθαριότητας, των οστεοφυλακίων και των ανακομιδών να βεβαιώνονται οίκοθεν, σε προκαθορισμένους χρόνους και ο Δήμος να έχει έσοδα και όχι απώλεια εισπράξεων. Η ανάρτηση ειδοποιήσεων σε χώρους των  Κοιμητηρίων ή η δημοσίευση ανακοινώσεων στον τύπο δεν είναι επαρκής διαδικασία είσπραξης εσόδων…».
 
Από τις  μαρτυρικές καταθέσεις προκύπτει σαφώς «η δεκαπενταετής απαξίωση του Κανονισμού Λειτουργίας των Κοιμητηρίων και η μη τήρησή του. 

Οι πρώην τμηματάρχες, Α΄ και Β΄ Κοιμητηρίων αντιστοίχως, επικαλούνται «ερμηνείες» σε πολλά άρθρα, όπως αυτές εδόθησαν εξ  αρχής, από το 2000 δηλαδή και μετά που ισχύει ο κανονισμός, από τον τότε τμηματάρχη που ήταν εκ των «αρχιτεκτόνων» του Σχεδίου του Κανονισμού και τον μετέπειτα τμηματάρχη.

Ο Κανονισμός στην εφαρμογή του «ερμηνεύεται» χωρίς αμφισβήτηση και προβληματισμό από όλους τους υπαλλήλους και τμηματάρχες και η «ερμηνεία», αν και παράτυπη, καθιερώνεται διαχρονικά και μεταφέρεται «εθιμικώ δικαίω» σε κάθε νέο υπάλληλο ή Τμηματάρχη. Κατά μαρτυρίες, ο «ερμηνευτικός» τρόπος εφαρμογής είναι σε γνώση των εκάστοτε πολιτικά υπευθύνων των Κοιμητηρίων».

Επί τουλάχιστον μια 15ετία, δεν γινόταν καμία εγγραφή σε μητρώο κατασκευαστών και οι κατασκευαστές των μνημείων προσκόμιζαν εφάπαξ εγγυητική επιστολή, η οποία κατά την γνώμη των υπαλλήλων, κάλυπτε την υποχρέωσή τους για όσα χρόνια δραστηριοποιούντο σε αυτό το επάγγελμα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των μνημείων που δομούσαν ή το Κοιμητήριο στο οποίο εκτελούνταν οι εργασίες.

Τουλάχιστον για τα 10 τελευταία χρόνια συγκεκριμένος εργολάβος κηδειών και μόνο αυτός, παραλαμβάνει για ίδια χρήση και επ’ ωφελεία του, τους σκελετούς όλων των στεφανιών, από κάθε ταφή, είτε έχει τελεστεί από τον ίδιο ή άλλο εργολάβο κηδειών ή έχει κατασκευάσει ιδιώτης ανθοπώλης, χωρίς την καταβολή σχετικού τιμήματος. Κατά τον  συγκεκριμένο εργολάβο η κατάθεση του τιμήματος  εγίνετο απευθείας στο Ταμείο του Δήμου, ενώ μετά το 2002, παρότι δεν ανανεώθηκε η σύμβαση, συνέχισε να παραλαμβάνει τα υπόλοιπα των στεφανιών, για ιδία χρήση, κατόπιν συνεννόησης, όπως αναφέρει, με τους εκάστοτε πολιτικούς υπευθύνους των Κοιμητηρίων, υπονοώντας όσους αναφέρονται στο υπ’ αριθ. 1/5615/24-10-2013 έγγραφο της Δ/νσης Δ/κών Υπηρεσιών που διετέλεσαν πολιτικά αρμόδιοι στα Κοιμητήρια.  

Κατά τους ισχυρισμούς του, οι πολιτικά αρμόδιοι για την διαχείριση των Κοιμητηρίων τα τελευταία 10 έτη έδιναν «προφορική» εντολή στους διοικητικά υπεύθυνους να επιτρέπουν ώστε τα στεφάνια, τα οποία κατά την γνώμη τους αποτελούσαν «άχρηστο υλικό», να απομακρύνονται από τον ίδιο ώστε να «ανακυκλώνονται» επ’ ωφελεία του, χωρίς την καταβολή οποιουδήποτε τιμήματος».

Ομοίως διαπιστώνεται, η από το 2002 και μετά, «ανοχή» των διοικητικά αρμοδίων στις, όπως αναφέρει ο εργολάβος, προφορικές συμφωνίες των πολιτικά υπευθύνων, που συνεπάγεται την «αποδοχή» τους για την μη τήρηση της παρ. 5 του άρθρου 18 του Κανονισμού, περί εκποίησης των στεφανιών. Στην περίπτωση που δεν συμφωνούσαν με την «ακολουθούμενη» από τους Πολιτικά Προϊσταμένους διαδικασία και προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντα του Δήμου, επιβάλλετο να εκφράσουν την διαφωνία τους με σχετική έγγραφη αναφορά, όπως προβλέπεται από το άρθρο 32 περί «Νομιμότητας Υπηρεσιακών Ενεργειών» του Ν. 3584/2007 – ΦΕΚ 143/Α/28-06-2007 (Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων)».

  «Ο κάθε εισπράκτορας με ατομική ευθύνη συγκέντρωνε τις αποδείξεις εισπράξεων και απέδιδε  στο Ταμείο του Δήμου, όποτε ο ίδιος έκρινε, ανάλογα με το ποσό που εισέπραττε. Ο δε έλεγχος που πραγματοποιείτο στο Ταμείο από τον διοικητικά εντεταλμένο του Ταμείου ήταν πλημμελής».

«Όπως για το Α΄ έτσι και για το Β΄ Κοιμητήριο δεν μπορεί να γίνει έλεγχος των εσόδων, από τις παρατάσεις ανακομιδών, λόγω έλλειψης του αριθμού τιμολογίου από το έντυπο αρχείο». 
«…από βάθος χρόνου και έως σήμερα γινόταν ανεξέλεγκτα η αφή των κανδηλιών στα δύο Κοιμητήρια».

Από παραστατικά του Β΄ Κοιμητηρίου προκύπτει ότι «πολλάκις τα κουτιά των κεριών μεταφέρονται απευθείας από τον προμηθευτή στα Κοιμητήρια και είναι άγνωστο αν έχει προηγηθεί έλεγχος – ζύγισή τους από τους αρμοδίους των Αποθηκών». Η κατάσταση αυτή «κατέληγε στο να παραλαμβάνονται λιγότερα κεριά από αυτά που έχουν παραγγελθεί και για τα οποία τελικώς ο Δήμος κατέβαλε στον προμηθευτή την αναλογούσα αξία στο ονομαστικό τους βάρος, με αποτέλεσμα να ζημιώνεται». 

Από την ΕΔΕ προέκυψε ότι στο Ταμείο του Δήμου δεν ελέγχοντο με την οφειλόμενη επιμέλεια οι αποδείξεις, οι συνημμένες στα γραμμάτια είσπραξης των εισπρακτόρων των δραστηριοποιούμενων εκτός του Δημοτικού Μεγάρου, στις αποκεντρωμένες δηλαδή υπηρεσίες, όπως και τα Κοιμητήρια.» … «…ποτέ δεν αναζητήθηκαν, οι ακυρωθείσες αποδείξεις του και δεν τηρήθηκε γι’ αυτές, η εκ της παρ.2 του άρθρου 55 του από 17.5/15.6.59 Βασιλικού Διατάγματος επιβαλλόμενη διαδικασία της ακύρωσης…».

Η ΕΔΕ διαπιστώνει ότι «…θα μπορούσε από πολλών χρόνων πριν, να έχει γίνει ένα ανεξάρτητο ηλεκτρονικό ευρετήριο για κάθε μία ξεχωριστή δραστηριότητα. Δι’ αυτού του τρόπου η αρχειοθέτηση και η αναζήτηση των οφειλετών και τελικώς η βεβαίωση των τελών θα αποτελούσε την μόνη αξιόπιστη, επικαιροποιημένη, ασφαλή και προσπελάσιμη βάση για τον Δήμο».

 Πλέον  πολλά από τα ανωτέρω διαπιστωθέντα προβλήματα έχουν αρχίσει να αποκαθίστανται στα Κοιμητήρια. Ήδη άρχισαν να τηρούνται ηλεκτρονικά ευρετήρια για τα αρχεία των Κοιμητηρίων, συμπληρώνονται οι αριθμοί αποδείξεων σε όλα τα εισπραττόμενα τέλη, διερευνάται η τήρηση του διαγωνισμού για την εκποίηση των υπολοίπων των στεφανιών κ.λπ.. Ομοίως από την Ταμία του Δήμου «επανασχεδιάστηκε», εξ αφορμής της πραγματοποιούμενης Ε.Δ.Ε., ο τρόπος απόδοσης των χρημάτων των περιφερειακών εισπρακτόρων.

Μετά την παραλαβή του πορίσματος της ΕΔΕ, ο Δήμαρχος Πατρέων κ. Γιάννης Δημαράς, άσκησε έναρξη Πειθαρχικού Ελέγχου και καλεί σε απολογία πέντε υπαλλήλους των εμπλεκομένων με την διαχείριση των Κοιμητηρίων, υπηρεσιών.

Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους που συνταξιοδοτήθηκαν και τους φερόμενους ως πολιτικά υπεύθυνους, ο κ. Δημαράς απευθύνθηκε στη Νομική Υπηρεσία για την αξιολόγηση ενδεχόμενων αδικημάτων».