Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΒΟΥΝΙΑΡΗ
Tο μόνο κόμμα που διαφοροποιήθηκε από την υπόλοιπη αντιπολίτευση στην περίπτωση της πρότασης μομφής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Δημοκρατική Αριστερά.
Παρά τις διαφωνίες που υπήρξαν στην κοινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας με την Κοινοβουλευτική Ομάδα, η γραμμή της ηγετικής ομάδας πέρασε και τελικά το κόμμα θα ψηφίσει «παρών», δηλαδή ούτε ναι ούτε όχι.
Εξηγείται η στάση του κόμματος είτε μέσω της πολιτική ανάλυσης είτε δια της κοινής λογικής; Μάλλον όχι!
Πριν από τέσσερις μήνες η ΔΗΜ.ΑΡ. αποφάσισε να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, δημιουργώντας κλυδωνισμούς που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ακόμα και εκλογές.
Αφορμή ήταν η απόφαση της Νέας Δημοκρατίας (και του ΠΑΣΟΚ;) να ρίξει «μαύρο» στην ΕΡΤ και να πετάξει στο δρόμο τους εργαζόμενους του ραδιοτηλεοπτικού φορέα.
Τέσσερις μήνες μετά η κυβέρνηση (σε απόλυτη σύμπνοια πλέον των δύο κομμάτων που την αποτελούν) ολοκλήρωσε το αρχικό της έγκλημα με μία ακόμα πιο παράνομη πράξη, στέλνοντας τα ΜΑΤ να διωξους τους εργαζόμενους.
Όπως γράψαμε και χθες, το σύνταγμα προβλέπει ότι οποιαδήποτε πράξη νομοθετικού περιεχομένου αν δεν επικυρωθεί εντός δύο μηνών από τη βουλή, παύει να ισχύει.
Επαναλαμβάνω με τον κίνδυνο να γίνω κουραστικός, ότι η δεύτερη πράξη του εγκλήματος είναι απολύτως παράνομη αν η πρώτη είχε την οποιαδήποτε επίφαση νομιμότητας.
Υπενθυμίζω παράλληλα ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει καταθέσει πρόταση νόμου στη βουλή με την οποία ζητά την κατάργηση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου.
Έρχεται λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ και με αφορμή τα γεγονότα που περιγράψαμε παραπάνω και καταθέτει πρόταση μομφής.
Με δεδομένες τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις των κομμάτων θα ήταν μάλλον απίθανο να πέσει η κυβέρνηση ακόμα και αν όλη η αντιπολίτευση τασσόταν υπέρ της πρότασης μομφής.
Θα οριοθετούσε όμως τις αποστάσεις από τον αυταρχισμό της κυβέρνησης.
Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που τόσο το ΚΚΕ (που έχει πολλές διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ) όσο και η Χρυσή Αυγή (που έχει συμφωνήσει με το κλείσιμο της ΕΡΤ) ελίχθηκαν πολιτικά και αποφάσισαν να υποστηρίξουν την πρόταση δυσπιστίας.
Η απόφαση συνεπώς είναι ακατανόητη όχι μόνο επειδή δείχνει έλλειψη πολιτικής σκέψης αλλά στερείται τόσο της κοινής λογικής και ακόμα- ακόμα και αυτού του ενστίκτου αυτοσυντήρησης.
Επί της ουσίας, η Δημοκρατικής Αριστερά δεν διαφωνεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, διαφωνεί με τη Δημοκρατική Αριστερά!
Και αυτό –με το συμπάθιο κιόλας- χρήζει κλινικής εξηγήσεως…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου