Τριπλή μομφή για τον Σαμαρά

Πάγωσαν τα ειρωνικά χαμόγελα στα πρόσωπα του Σαμαρά και του Βενιζέλου μετά την ψηφοφορία για την πρόταση μομφής. Γνωρίζουν ότι έχει προεξοφληθεί η ψήφος που έλαβαν από τους κυβερνητικούς βουλευτές. Πρόκειται για ετερόκλητη ψήφο, με κοινό παρονομαστή τον εκβιασμό επικείμενου εκλογικού καταποντισμού αν προκληθούν βουλευτικές εκλογές πριν από... το 2016, όπως προανήγγειλε ο Σαμαράς. Πολλοί βουλευτές ψήφισαν κατ' ανοχήν, άλλοι ειλικρινώς και άλλοι με συγκεκαλυμμένη ενοχή.

Την επομένη της (αναμενόμενης) απόρριψης της πρότασης δυσπιστίας, η κυβέρνηση τελεί υπό καθεστώς διαρκούς μομφής. Πρώτα και κύρια αισθάνεται τις συνέπειες της λαϊκής αποδοκιμασίας που κορυφώνονται καθημερινά στις εφορίες, τα λαϊκά συσσίτια, τις ουρές των ανέργων και τους χώρους της επισφαλούς ή υποτιμημένης εργασίας. Αυτή τη λαϊκή μομφή δεν την καταγράφουν οι κάμερες της διαπλοκής, που ανέλαβαν εργολαβικώς να φιλοτεχνήσουν πορτρέτο "νικητή" στον ούτως ή άλλως ηττημένο και πανικόβλητο Σαμαρά.

Το Μαξίμου, αν και αποσπασμένο από την κοινωνική πραγματικότητα, διαβάζει τις δημοσκοπήσεις που πιστοποιούν την ανεπίστρεπτη αποχώρησή του από την εξουσία. Πιο πολύ όμως αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις από την οιονεί μομφή που του απευθύνουν κυβερνητικοί βουλευτές, καθώς πολλοί από αυτούς έχουν προειδοποιήσει, με ποινή την πολιτική αυτογελοιοποίησή τους, ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν νέα μέτρα. Η δυναμική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ θα τους φέρει συντόμως ενώπιον των ευθυνών τους. Δεν θα γλιτώσουν την ονομαστική ψηφοφορία για νομοσχέδια που πετσοκόβουν κοινωνικά δικαιώματα και εξουθενώνουν φορολογικά τους οικονομικά αδύναμους, συμπεριλαμβανομένης της συμπιεζόμενης μεσαίας τάξης.

Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος γνωρίζουν ότι η χθεσινή εκβιασμένη ψήφος των βουλευτών τους δεν συνιστά θεμέλιο σταθερής διακυβέρνησης. Η μομφή δεν ήταν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από την κοινωνία. Κι όσο κι αν ο πρωθυπουργός προσπάθησε να συκοφαντήσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις ως "πεζοδρόμιο" και να εμφανίσει το συνταγματικό δικαίωμα της διαμαρτυρίας ως απόπειρα εκβιασμού των βουλευτών του, γνωρίζει ότι έχει διαρραγεί η όποια συνοχή της παράταξής του, με αποτέλεσμα η Ν.Δ. να ακολουθεί, στον δικό της χρόνο, την πορεία διάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Χωρίς ένα ισχυρό κόμμα, η εικονική κυβερνητική πλειοψηφία ρευστοποιείται και μετατρέπεται ταχέως σε παράγοντα αποσταθεροποίησης της πολιτικής ζωής του τόπου, καθώς μάλιστα, σε τμήματα του κατεστημένου, ενισχύεται ο πειρασμός αντιδημοκρατικών εκτροπών, ώστε να διασωθεί, με κάθε τρόπο, το μιντιακό σύστημα εξουσίας, ακόμη και με άλλη κυβέρνηση, αρκεί να μη γίνουν εκλογές, ει δυνατόν, ποτέ!

Δεν είναι μόνον η λαϊκή αποδοκιμασία που προκαλεί εκνευρισμό στον Σαμαρά. Είναι και η διαίσθησή του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζεται διεθνώς ως αξιόπιστη πολιτική δύναμη, με την οποία είναι αναγκαία η συζήτηση, καθώς βρίσκεται στα πρόθυρα εξουσίας. Ο διεθνής παράγων, ακόμη και οι πιστωτές, δεν μπορούν να αμφισβητήσουν την εντιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς αυτός δεν ευθύνεται για το άγος της αδιαφάνειας και της διαφθοράς που έχουν οδηγήσει τη χώρα στη σημερινή κρίση.

(Άρθρο της εφημερίδας ΑΥΓΗ)