Ενοχλημένος ο Αντιδήμαρχος Σιγαλός από τις αντιδράσεις για το δέντρο της οδού Αρόης παραθέτει το έργο του

"Είναι γνωστό πως η σάτιρα στον δημόσιο λόγο έχει θέση από αρχαιοτάτων χρόνων. Αν είναι αρκετά ενοχλητική, αυτό είναι πρόβλημα των σατιριζόμενων και πάντως ας προσέχουν για να… έχουν καλές σχέσεις με την δημόσια κριτική" είναι η απάντηση του Istologio G. Mosxou!

Κι ωστόσο παρακάμπτει την πρόταση για κατασκευή ράμπας κατά την κάθοδο της οδού, η οποία επαναφέρθηκε με σχόλιο του Istologiou

Από τον Αντιδήμαρχο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Πρασίνου του Δήμου Πατρέων, σχετικά με το δέντρο της οδού Αρόης, την κουκουναριά που βρίσκεται λίγο πριν την συμβολή της με την οδό Μεσάτιδος, εδόθη σήμερα 1-8-2014, στην δημοσιότητα η παρακάτω απάντηση:

«Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή την απόφαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής  του Δήμου Πατρέων, για το κόψιμο του δένδρου επί του οδοστρώματος στην Αρόη, πολλά σχόλια.

Έχω μάθει στη ζωή μου να είμαι υπομονετικός, αλλά συνάμα να απαντώ όταν χρειάζεται.

Είδα και άκουσα σχόλια σοβαρά, από ανθρώπους που έχουν αφήσει το στίγμα τους με τις παρεμβάσεις τους  στην Πάτρα, αλλά και σχόλια αισχρά, σχόλια εμετικά, σχόλια απειλητικά (στην διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου που ίσως το αμφισβητεί), σχόλια ανώνυμα (από ανθρωπάκια που κρύβονται στην ανωνυμία τους).

Κανένας όμως, δεν καταδέχτηκε (;;;) να ζητήσει, όλα εκείνα τα στοιχεία που οδήγησαν σ’ αυτήν την απόφαση, όπως γνωμοδοτήσεις και υπηρεσιακά έγγραφα. Κανένας δεν αναρωτήθηκε αν υπάρχουν τα επιστημονικά δεδομένα που μετά από έλεγχο ετών, ωρίμασαν, ως μόνη διέξοδο αυτήν την λύση. Κανένας δεν ζήτησε να μάθει πόσα δένδρα έχουν φυτευτεί τα τελευταία χρόνια (άνω των ΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΔΩΝ), πόσες νέες πλατείες κατασκευάσθηκαν (άνω των ΔΕΚΑ), πόσοι νέοι δρόμοι ορειβατικοί – πεζοπορικοί έγιναν στο Παναχαϊκό όρος (άνω των ΠΕΝΤΕ), με τι κόπο και προσπάθεια ετών πάρθηκε έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για το έλος της Αγυιάς (που δεν προϋπήρχε!!!) ώστε να ετοιμασθεί ο φάκελος για ένταξη σε κοινοτικό πρόγραμμα της μελέτης που είχε συνταχθεί.

Αλήθεια, αναρωτήθηκε κανένας, αν είναι προτεραιότητα η διασφάλιση της ζωής των διερχομένων (πεζών ή εποχούμενων), από την διατήρηση ενός δένδρου (πρόσφατο παράδειγμα και στην πόλη μας, πτώση δένδρου στα Υψηλά Αλώνια).

Ελπίζοντας να μην χρειαστεί να επανέλθω σε επώνυμους και σε ανώνυμους».

Απάντηση του Istologio G. Mosxou

Επειδή θέλω να πιστεύω ότι ο κύριος Σιγαλός διατηρεί ακόμη την σοβαρότητά του, θα θεωρήσω ως άτυχη στιγμή την αναφορά του, σε σχέση με την εν λόγω κουκουναριά της οδού Αρόης, την τελευταία παράγραφο της ανακοίνωσής του περί του αν «αναρωτήθηκε κανένας, αν είναι προτεραιότητα η διασφάλιση της ζωής των διερχομένων, από την διατήρηση ενός δένδρου» καθότι αποτελεί καθαρό ψευτοδίλημμα συνοδευόμενο από το τρομοκρατικό ερώτημα. Αλλά και διότι παρακάμπτει την πρόταση για κατασκευή ράμπας κατά την κάθοδο της οδού, κάτι που έχει υποστηριχθεί στο παρελθόν από τον οικείο εκπολιτιστικό σύλλογο και που επαναφέρθηκε στην επικαιρότητα με το άρθρο περί του δένδρου της Αρόης.

Ακόμη θα θεωρήσω ότι στην αναφορά του για «σχόλια σοβαρά, από ανθρώπους που έχουν αφήσει το στίγμα τους με τις παρεμβάσεις τους  στην Πάτρα, αλλά και σχόλια αισχρά, σχόλια εμετικά» κλπ, τα αναγραφόμενα στην δεύτερη ενότητα δεν αφορούν τον διαχειριστή του Istlogiou καθότι είναι πέραν από την δεοντολογία που του επιβάλλει η παρουσία του στα κοινά.

Θα συμφωνήσω ότι κάποια σχόλια, όπως για παράδειγμα αυτό της 1-8-2014, με το συμπαθές τετράποδο που φέρει εξάτμιση αυτοκινήτου στο πλάι –πάντως όχι λεωφορείο του ΚΤΕΛ– και αριθμό οχήματος στα καπούλια, μερικές φορές είναι υπέρ του δέοντος σατιρικά, αλλά είναι γνωστό πως η σάτιρα στον δημόσιο λόγο έχει θέση από αρχαιοτάτων χρόνων. Αν είναι αρκετά ενοχλητική, αυτό είναι πρόβλημα των σατιριζόμενων και πάντως ας προσέχουν για να… έχουν καλές σχέσεις με την δημόσια κριτική!

Και τέλος δεν χρειαζόταν η αντιπαραθετική παρουσίαση του έργου, εκτός εάν έκρινε αναγκαίο να διαφοροποιηθεί από την λήψη της απόφασης περί αποχαρακτηρισμού του Κολυμβητηρίου της Κανελλοπούλου που έτσι οδηγείται σε τσιμεντοποίηση και γιαυτό η αναφορά του στο γειτνιάζον Έλος Αγυιάς.