Πού είσαι αείμνηστε Κάρολε!

Κλασική φωτογραφία του Κάρολου Μαρξ σε ώριμη ηλικία.

Του Θανάση Καρτερού(*)

Δεν είναι ανέκδοτο, δεν είναι επιστημονική φαντασία, δεν είναι η εκπλήρωση των ευχών κάποιων αδιόρθωτων αριστερών: Η αμερικανική κυβέρνηση επιτίθεται δημοσίως στη μεγάλη, έγκυρη, λατρεμένη, δίκαιη, καταρτισμένη και έμπειρη θυγατέρα των ΗΠΑ και μητέρα των αγορών Standard & Poor's. Αμφισβητεί τους λογαριασμούς της, απορρίπτει με οργή την υποβάθμιση, και θέτει εν αμφιβόλω όχι μόνο την εγκυρότητα της αξιολόγησης, αλλά και τις προθέσεις που κρύβονται πίσω της.

Να που ζήσαμε να το δούμε κι αυτό. Σύγκρουση υπερδυνάμεων σε μεταμοντέρνα έκδοση. Η υπερδύναμη των αγορών να χαστουκίζει τη σκέτη υπερδύναμη και η τελευταία να αντεπιτίθεται με όλα τα όπλα που μέχρι χτες απαξιούσε και να πιάσει στα χέρια της. Και τα οποία όταν χρησιμοποιούσαν -λελογισμένα βέβαια, μη μας πάρουν και για επαναστάτες εχθρούς των αγορών- η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, κάποιοι Ευρωπαίοι και πλήθος από πιο αδύναμες χώρες, οι Αμερικανοί σφύριζαν God bless America. Και έδιναν συμβουλές στην Ελλάδα για παράδειγμα πώς να κόψει μισθούς και συντάξεις για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των οίκων.

Εδώ γελάνε, λοιπόν, όσοι έχουν όρεξη για γέλια εν μέσω τέτοιας κρίσης. Αλλά και προβληματίζονται όσοι καταλαβαίνουν ότι υπάρχει κάτι άρρωστο σε ένα κόσμο που ελέγχεται τόσο επικίνδυνα από μερικές μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες και ορισμένα πιράνχας-funds. Που έφτασαν να μην δίνουν λογαριασμό παρά μόνο στους μετόχους τους, να καταστρέφουν οικονομίες και κοινωνίες εν ονόματι του υπερκέρδους, να καθορίζουν εξελίξεις και στρατηγικές, να ρίχνουν στον Καιάδα τους δισεκατομμύρια ανθρώπους για να  τσεπώσουν ελάχιστοι δισεκατομμύρια δολάρια, ευρώ, ή γιεν.

Και προφανώς το πράγμα έφτασε στο μη παρέκει. Και πού είσαι Κάρολε να γράψεις και να μιλήσεις για τον ρόλο των σημερινών αγορών σε σχέση με τον ρόλο των πολιτικών τους εκπροσώπων. Διότι σε ό,τι ονομάζουμε αγορές δόθηκε τόση δύναμη, ώστε η έμφυτη φονική τους λαιμαργία να τις ωθεί να κόβουν κομμάτια και από τους πολιτικούς γονείς και προστάτες τους. Και έτσι το σύστημα που τόσα χρόνια λειτούργησε με όρους αστικής δημοκρατίας να εξελίσσεται ραγδαία σε απροσχημάτιστη δικτατορία των πιο επιθετικών δυνάμεων του κέρδους.

Και ο Θεός -αφού ο Κάρολος πέθανε- να βάλει το χέρι του, αν οι άνθρωποι δεν αποφασίσουν να βάλουν το δικό τους.

(*) Ο Θανάσης Καρτερός είναι καθημερινός αρθρογράφος

 της Αυγής, από την οποία αναδημοσιεύω το παρόν άρθρο.