ΑΛΛΑΓΗ EMAIL
Οι φίλοι αναγνώστες μπορεί να στέλνουν τα μηνύματά τους στο εμέηλ στο οποίο θα προτιμούσε ο διαχειριστής να τα λαμβάνει. Παράλληλα επειδή η Maicrosoft μας λογόκρινε και μπλόκαρε το μαιηλ gmosxos1@hotmaihl. com άνοιξε και ισχύει πλέον το εμέηλ gmosxos23.6.1946@gmail.com το οποίο μπορείτε να χρησιμοποιείτε .ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6938.315.657 & 2610.273.901
Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2025
Ζητά μνημείο για τους νεκρούς του βομβαρδισμού της Πάτρας
«Πιστεύω, ότι θα συγκεντρώσουμε τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών, ώστε να τεθεί το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Στην πρώτη φωτογραφία μία πιθανή πρόταση για Μνημείο Μνήμης, βεβαίως και υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θα μπορούν αποτυπώσουν και να ολοκληρώσουν το χρέος μας για όλους αυτούς τους δολοφονηθέντες (Έλληνες & Ιταλούς), διότι εσφαλμένα εδώ και χρόνια φαίνεται ότι καλλιεργήθηκε ότι οι Ιταλοί που ζούσαν στην πόλη, είχαν ειδοποιηθεί και δεν είχαν θύματα. Ώρα να αποκατασταθεί και αυτή ή πλάνη».
Τα παραπάνω πιστεύει ο γνωστός πατρινολάτρης Ηλίιας Κωνσταντάτος και προσδοκεί την στήριξη του πολιτικού προσωπικού της Πάτρας για την ανέγερση μνημείου δολοφονηθέντων Πατρινών και Ιταλοπατρινών της παροικίας της πόλης, από τις βόμβες των φασιστών Πελαργών του Μουσολίνι ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ημέρας που οι Ιταλοί φασίστες εόρταζαν την κάθοδο από τον Βορά στην Ρώμη των ταγμάτων τους.
Σε επιστολή που αφορά την υποχρέωση του Δήμου Πατρέων, αναλυτικά ο Ηλίας Κωνσταντάτος αναφέρει τα πρακάτω:
«Στις 28 Οκτωβρίου 1940 η πόλη της Πάτρας υπήρξε από τους πρώτους ελληνικούς αστικούς στόχους που δέχθηκαν εχθρικό βομβαρδισμό. Ο βομβαρδισμός προκάλεσε δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, κατέστρεψε τμήματα του αστικού ιστού και σημάδεψε ανεξίτηλα τη συλλογική μνήμη των Πατρινών. Παρ’ όλα αυτά, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει στην πόλη ένα μόνιμο, δημόσιο μνημείο αφιερωμένο αποκλειστικά στους δολοφονηθέντες και αθώους πολίτες εκείνης της ημέρας. Οι πολίτες Έλληνες και Ιταλοί, από την εδώ παροικία των Ιταλών στην Πάτρα, είχαν ηλικία από μόλις 2 μηνών αβάπτιστο, έως και 98 ετών.
Με την παρούσα πρόταση ζητώ την επίσημη πρωτοβουλία του Δήμου Πατρέων για:
1. Τη δημιουργία Μνημείου Μνήμης
Ένα λιτό, καλαίσθητο και ιστορικά τεκμηριωμένο μνημείο, τοποθετημένο σε κεντρικό και προσβάσιμο σημείο της πόλης (π.χ. πλατεία Όλγας, Τριών Ναυάρχων, ή στο παλιό λιμάνι), ώστε να αποτελέσει σημείο αναφοράς, απόδοσης τιμής και εκπαίδευσης για τις νεότερες γενιές.
2. Την αναγραφή των ονομάτων των ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ.
Η καταγραφή των νεκρών του βομβαρδισμού του 1940 έχει ιστορικά τεκμηριωθεί από αρχεία του Δήμου, τον τοπικό τύπο της εποχής και μαρτυρίες. Ανάμεσα στα θύματα συγκαταλέγονται (ενδεικτικά, μπορεί να ζητηθεί επίσημη επιβεβαίωση από τα αρχεία):
Τα ονόματα αυτά είναι από ιστορικές αναφορές, από όπου έχουν δημοσιευθεί και πρόσφατα στην τοπική εφημερίδα Πελοπόννησο (επισυνάπτεται) με βάση δημοσίευμα της ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ της 281/10/1945.
Εκεί βλέπουμε τον κατάλογο των 193 θυμάτων με ηλικία, αλλά και με τους Ιταλούς. Ο Δήμος βεβαιώς το 2005 έχει εκδόσει εικδικό βιβλίο το 2005 όπου ανεβάζει τους νεκρούς σε 211, ενώ αναφέρονται και κάποιοι επιπλέον που ίσως προκύπτουν αππο τον έλεγχο θανάτων από τραυματισμό εξαιτίας των βομβαρδισμό. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να υπάρχει διασταύρωση εεπισήμως του πλήρη κατάλογο των νεκρών.
3. Την καθιέρωση ετήσιας ημέρας μνήμης που θα συμπίπτει με τον εορτασμό του ΟΧΙ του Ελληνικού λαού. Η Πάτρα έχει επιπλέον λόγους, μιας και είναι η πρώτη Ελληνική πόλη, που μετρά τόσους νεκρούς.
Εκδήλωση τιμής κάθε χρόνο, με κατάθεση στεφάνων από φορείς, σχολεία και πολίτες, ώστε να μην ξεχαστεί η θυσία και η δοκιμασία της πόλης σε μία από τις πιο σκοτεινές στιγμές της νεότερης ιστορίας της.
4. Την ενσωμάτωση του γεγονότος σε εκπαιδευτικό και πολιτιστικό υλικό σε θεματική ενότητα που θα αφορά μόνο τον βομβαρδισμό της πόλης.
Η συνεργασία του Δήμου με τα σχολεία, τα αρχεία και τοπικούς ιστορικούς θα βοηθήσει στην τεκμηρίωση και στη διατήρηση της μνήμης.
Η Πάτρα οφείλει ένα ελάχιστο χρέος μνήμης σε εκείνους τους συμπολίτες μας που χάθηκαν άδικα στον βομβαρδισμό του 1940.
Ένα μνημείο (ενδεικτικά παρατίθεται στις επισυνάψεις πρόταση) δεν αποτελεί απλώς φόρο τιμής, αλλά και υπενθύμιση ότι οι κοινωνίες προχωρούν μόνο όταν τιμούν την ιστορία και τους ανθρώπους τους».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου