Πως αντιμετώπισαν οι δημοκρατικοί φοιτητές την χούντα στην Πάτρα;

Η παρουσίαση στις 15-11-2025, στην Αγορά Αργύρη, του βιβλίου «Ο σκληρός Φλεβάρης του '74» του Σερ. Βρακά θέτει προ ευθυνών την δημοτική Αρχή της Πάτρας!

Καίρια ερωτήματα που σαν βελόνες τρυπούν το μυαλό, τέθηκαν από ομιλητές στην παρουσίαση του βιβλίου «Ο Σκληρός Φλεβάρης του '74», του Σεραφείμ Ζ. Βρακά, ένα βιβλίο κατάθεση ψυχής για την απανθρωπιά των αστυνομικών οργάνων της δικτατορίας στην Πάτρα, που δεν δίστασε να βασανίσει ακόμη και ένα παιδί 14χρονο, όπως ο συγγραφέας!

«Γιατί στην Πάτρα με την τόσο πλούσια αντιδικτατορική δράση, ο Δήμος δεν φρόντισε να αναρτήσει μία πινακίδα στο κτίριο της πρώην Ασφάλειας στην πλατεία Πίνδου, που να ενημερώνει ότι εδώ υπήρξε άντρο βασανιστηρίων, που τελέστηκαν από τα αστυνομικά όργανα της χούντας; Κι ακόμη άλλος ομιλητής επισήμανε πως είναι απαράδεκτο ότι δεν υπάρχει ένα μουσείο αντιδικτατορικής πάλης στην Πάτρα!». 52 χρόνια μετά τον φλεβάρη του 1974, του δικτατορικού καθεστώτος Ιωαννίδη, μετά την πτώση του Παπαδόπουλου, συναγωνιστές του φοιτητικού αντιδικτατορικού Αγώνα έσμιξαν στις 15 Νοέμβρη 2025, Σάββατο, στην Αγορά Αργύρη της Πάτρας, με αφορμή το βιβλίο του Σεραφείμ Ζ. Βρακά, «Ο Σκληρός Φλεβάρης του '74», του μικρότερου αγωνιστή της πρώτης αντιδικτατορικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο Πάτρας, για να μπλεχτεί 14 χρόνων τότε, στο κίνημα των φοιτητών, που ο αδελφός του φοιτητής μετείχε με δραστήρια συμμετοχή. Και κατέληξε στα δεσμωτήρια την Ασφάλειας Πάτρας που τότε είχε τα γραφεία-ανάκρισης στην πλατεία Πίνδου, την πρώην πλ. της Ψαραγοράς, στην συμβολή Αγ. Ανδρέου με την Κανάρη. Εκεί που βασανίστηκε και εξευτελίστηκε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια με ξεγύμνωμά του και ανηλεή ξυλοδαρμό από τους αστυνομικούς βασανιστές της Πάτρας. Εις ένδειξη τιμής και μνήμης αναφέρθηκαν τα ονόματα των επιζώντων αγωνιστών, που μετρούν πάνω από επτά δεκαετίες στην πλάτης τους, αλλά και αυτών που «έφυγαν» νωρίς από την ζωή! Εξέφρασαν τις αναμνήσεις τους από τις σκληρές μέρες που βίωσαν και όπως είπε συναγωνιστής είχα ενθουσιαστή με την Πάτρα και τους ανθρώπους της και σαν ήρθαν οι μέρες του Φλεβάρη '74 που το καθεστώς έδειξε πλήρως την απανθρωπιά του, μέσα μου βασίλεψε η μαυρίλα από την πόλη, που ζούσε στον φόβο του ασφαλίτη! Την ψυχική τους κατάθεση έδωσαν στους παραβρισκόμενους, οι τότε φοιτητές Αλέξης Αλετράς, Μιχάλης Κόμης και η ποιήτρια Βαρβάρα Χριστιά, ενώ ανάγνωση κειμένων έκαναν οι Ελένη Θωμά και Αλέξης Γκλαβάς. Έπαιξαν μουσική και τραγούδησαν ο συγγραφέας Σεραφείμ Βρακάς, που έπαιξε στο μπουζούκι και ο Γιώργος Δρίτσας, στην κιθάρα. Η διοργάνωση της βραδιάς έγινε από παλιούς φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρας, μέλη του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος.

Αξιοπρόσεχτη ήταν η παρέμβαση συναγωνιστή μέλος του ΣΦΕΑ σήμερα και του φοιτητικού κινήματος τότε, που αναρωτήθηκε γιατί στην Πάτρα με την τόσο πλούσια αντιδικτατορική δράση, ο Δήμος δεν φρόντισε να αναρτήσει μία πινακίδα στο κτίριο της πρώην Ασφάλειας στην πλατεία Πίνδου, που να ενημερώνει ότι εδώ υπήρξε άντρο βασανιστηρίων, που τελέστηκαν από τα αστυνομικά όργανα της χούντας.

Κι ακόμη άλλος ομιλητής επισήμανε πως είναι απαράδεκτο ότι δεν υπάρχει ένα μουσείο αντιδικτατορικής πάλης στην Πάτρα!