Συζήτηση στη Βουλή για συμβασιούχους νοσοκομείων

 

 

Επίκαιρη ερώτηση της βουλευτού Αχαΐας Σίας Αναγνωστοπούλου προς τον Υπουργό Υγείας με θέμα το αβέβαιο εργασιακό μέλλον  τους!

Συζητήθηκε σήμερα στη Βουλή η επίκαιρη ερώτησή της βουλευτού Αχαΐας Σίας Αναγνωστοπούλου προς τον Υπουργό Υγείας με θέμα το αβέβαιο εργασιακό μέλλον των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου (ΣΟΧ) σε καθαριότητα, σίτιση και φύλαξη στα Νοσοκομεία της Αχαΐας.

Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι/ες στα νοσοκομεία είναι οι άνθρωποι που έδωσαν και δίνουν τη μάχη της πανδημίας στην πρώτη γραμμή εδώ και 2,5 χρόνια. Σήμερα, χιλιάδες εργαζόμενοι – συμβασιούχοι  βρίσκονται σε απόγνωση και ανασφάλεια, πλήττεται καθημερινά η αξιοπρέπειά τους γιατί μοναδικό μέλημα της κυβέρνησης είναι να ανοίξει τον δρόμο στους εργολάβους σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Από το Υπουργείο Υγείας μεθοδεύεται συστηματικά και με κάθε μέσο η ολική επιστροφή στην εποχή των εργολάβων: της μαύρης εργασίας, της εντατικής εκμετάλλευσης, της υπερκοστολόγησης των υπηρεσιών.

Η τύχη των συμβασιούχων εργαζόμενων ορισμένου χρόνου, κρέμεται κυριολεκτικά από μια κλωστή καθώς η κυβέρνηση δεν ανανεώνει τις συμβάσεις και αφήνει εκατοντάδες εργαζόμενους στον δρόμο, προωθώντας μόνο τις ιδιωτικοποίησεις.

Η συζήτηση στη Βουλή ήταν αποκαλυπτική. Ο υπουργός Υγείας δίχως επιχειρήματα και με το γνωστό προκλητικό του ύφος έδειξε τις γνωστές προθέσεις της κυβέρνησης για τον ευαίσθητο χώρο της υγείας: ανεξέλεγκτες ιδιωτικοποιήσεις, δημιουργία εργαζομένων πολλών ταχυτήτων, ανυπαρξία συνολικού σχεδίου προσλήψεων στην δημόσια υγεία, απολύσεις προσωπικού και αναλγησία για την εργασιακή επισφάλεια και αβεβαιότητα χιλιάδων εργαζομένων - συμβασιούχων.

Η κ.  Αναγνωστοπούλου ζήτησε από τον Υπ. Υγείας επιτακτικά το αυτονόητο: να ανανεωθούν άμεσα οι συμβάσεις των εργαζομένων σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας και ιδίως των συμβασιούχων στα Νοσοκομεία της Αχαΐας των οποίων οι συμβάσεις λήγουν μέσα στον Μάρτιο. Επεσήμανε δε ότι η ρύθμιση  ανανέωσης των Συμβάσεων Ορισμένου Χρόνου είναι σε κάθε περίπτωση και οικονομικά συμφέρουσα για τα δημόσια ταμεία και κοινωνικά δίκαιη και σωστή, είναι πράξη έμπρακτης ενίσχυσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το οποίο χρειάζεται θωράκιση και όχι διαρκή αποψίλωση και “outsourcing”.