Ο Πατρινός ερευνητής Λεωνίδας Καρνάρος χτυπημένος από τον κορονοϊό, άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα στο ΠΠΓΝ Ρίου - Μετά θάνατο διαπιστώθηκε η ασθένειά του!
Έφυγε ξαφνικά σήμερα τα χαράματα από τη ζωή, χτυπημένος από τον κορονοϊό ο αντιπρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών ΝΔ Ελλάδας Λεωνίδας Καρνάρος. Σε ηλικία 61 ετών, χτυπημένος από τον φονικό ιό, άφησε την τελευταία του πνοή στο κρεβάτι του ΠΠΓΝ Ρίου.
Ο Λεωνίδας Καρνάρος αισθανόταν από ημερών δύσπνοια, και καθ' ότι έγκωμος έσπευσε αργά το βράδυ χθες Τετάρτη 24-2-2021, στο νοσοκομείο Ρίου, στο οποίο προσέφερε εθελοντικώς υπηρεσίες, προκειμένου να εξετασθεί. Τα ξημερώματα της Πέμπτης σήμερα, κατέληξε αιφνιδίως από ανακοπή καρδιάς. Στις εξετάσεις που είχε υποβληθεί, εγνώσθη μετά θάνατος πως είχε χτυπηθεί από κορονοϊό!
Ο εκλιπών, που εργαζόταν ως Κοινωνικός Λειτουργός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ρίου, υπήρξε κοινωνικός αγωνιστής, αστείρευτη πηγή ιστοριογραφίας, ασχολούμενος με την τοπική ιστορία της Ηλείας, στην οποία εξέδιδε το ετήσιο περιοδικό «Ηλειακή Πρωτοχρονιά» από το 2003 μέχρι σήμερα, με θέματα της περιοχής. Υπήρξε στέλεχος της ΝΔ, την οποία όμως κατέκρινε εντόνως για την σύνδεσή της με το Σαμαρικό παρελθόν και τα ακραία στοιχεία της, κάτι που τον ώθησε τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές να στηρίξει με πάθος τον ΣΥΡΙΖΑ!
Στο συγγραφικό έργο του Λεωνίδα Καρνάρου συμπεριλαμβάνεται και το μνημειώδες έργο του για την φαρμακοποιό «Μαρίκα Μπότση-Τσαπαλίρα», την «Πρώτη γυναίκα δήμαρχο στην Ελλάδα 1944-1945», που εκδόθηκε το 2005 στην Αμαλιάδα, από τις Εκδόσεις Βιβλιοπανόραμα, με αναφορά στον Προοδευτικό Σύνδεσμο Αμαλιάδας στα δύσκολα χρόνια του μεσοπολέμου, 1932.
Σε αυτό το βιβλίο ο Λεων. Καρνάρος γράφει μεταξύ άλλων: Λόγω της ανώμαλης κατάστασης, αλλά και της προηγηθείσης δολοφονίας του διοικητή της Πολιτοφυλακής Αμαλιάδας (σ.σ.: αντάρτικη Αστυνομία των ΕΛΑΣιτών) από τους Άγγλους, κανένας δεν δεχόταν να αναλάβει τη θέση του δημάρχου. Όλοι φοβούνταν, τα νέα από την Αθήνα έρχονταν τρομακτικά. (Σ.σ.: Λόγω της Δεκεμβριανής σύγκρουσης του ΕΛΑΣ εναντίον της Βρετανικής επέμβασης). Τη δύσκολη εκείνη στιγμή ο προεδρεύων της Λαϊκής Επιτροοπής Αυτοδιοίκησης Αμαλιάδας Σάκης Ρετσινάς, από το μπαλκόνι της οικίας του πρώην δημάρχου Βασ. Παπακωνσταντίνου (σ.σ.: ηγετικό στέλεχος του ΕΑΜ Αμαλιάδας) στην πλατεία Αγίου Αθανασίου, μίλησε στους Αμαλιαδίτες και πρότεινε για δήμαρχο την φαρμακοποιό Μαρία Μπότση-Τσαπαλίρα και ομόφωνα όλοι δέχθηκαν και επεφημούσαν».
Στερνή συμβολή στην Ιστορία της Πάτρας εκ μέρους του αποθανόντος είναι η αναφορά του αείμνηστου στους αδελφούς Παλμαντούρα και στον εκ Πύργου ποιητή Θοδ. Ζώρα (Φώτο Πασχαλινό) που γίνεται στην 4η έκδοση του βιβλίου «Η Πάτρα στην Κατοχή και στην Αντίσταση» που βρίσκεται στα σκαριά από τον συγγραφέα Γ. Μόσχο.
«Οι περιπτώσεις των εκτελεσμένων στο κτήμα Μουρτζούχου, Αμαλιαδιτών αδελφών Παλμαντούρα και του Πυργιώτη ποιητή Ζώρα Θοδωράκη (Φώτος Πασχαλινός ήταν το καλλιτεχνικό όνομά του), έχουν ένα κοινό τραγικό γνώρισμα. Οδηγήθηκαν στο γερμανικό απόσπασμα, ενώ κρατούμενοι, από βραδύς κοιμήθηκαν νωρίς, με τον πεποίθηση ότι το πρωί πάλι θα δουν τον ήλιο, καθώς είχαν αθωωθεί από το Γερμανικό Στρατοδικείο της Πάτρας... Το παιχνίδι της μοίρας τους αποδείχτηκε τραγικό!
Μαζί τους εκτέλεσαν και τον Φώτο Πασχαλινό, φιλολογικό ψευδώνυμο του Θόδωρου Ζώρα και τον εικοσιτετράχρονο Γιώργο Συριόπουλο που είχαν συλλάβει στην Αμαλιάδα
Οι αδελφοί Δημήτρης (Μίμης) Παλμαντούρας και Μιλτιάδης (Μέλτης) του Χρήστου και Σταυρούλας, τυπογράφοι-βιβλιοπώλες, ετών 39 ο πρώτος, 36 ο δεύτερος, κάτοικοι Αμαλιάδας και ο ποιητής Θόδωρος Ζώρας, (Φώτος Πασχαλινός το καλλιτεχνικό όνομά του) 31 χρόνων, από τον Πύργο Ηλείας, ηγετικό στέλεχος, μέλος της Π.Ε. του ΚΚΕ Ηλείας και Γραμματέα της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΕΑΜ Ηλείας, εκτελέστηκαν στην ομαδική εκτέλεση των ομήρων από τα Προσφυγικά Πάτρας, στις 4-12-43» αναφέρεται.
Επίσης στο βιβλίο του 2005, που εξέδωσε ο Λεωνίδας Καρνάρος, γίνεται αναφορά στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αμαλιάδας.
Έχουν προηγηθεί «Ιστορία του Υποθηκοφυλακείου Πατρών, Πάτρα 1989, που έλαβε έπαινο από την Αχαϊκή Εταιρεία Μελετών. «Ιστορια εθελοντικής αιμοδοσίας στην Πάτρα». «Ηλειακή παροικία τηες Πάτρας» α΄ 1992 και β΄ 1994 έκδοση. «Α΄ Αχαϊκή Συμπολιτεία 800-323 π.Χ.» Πάτρα 1994. « Η Χαλανδρίτσα και ο Ιερός Ναός Αγ. Αθανασίο» Πάτρα 1994. «Αχαϊκή βιβλιογραφία 1990-1994» Πάτρα 1995. «Ψήγματα Ιστορίας για την Κρέστενα Ηλείας» Π¨ατρα 1996. «Ιστορία του εργατικού κινήματος. Η Κυριακή αργία και η εφαρμογήν της στην Πάτρα» Πάτρα 1997,έπαινιος της Αχαϊκής Εταιρείας Μελετών. «Ο Σολωμός κρινόμενος-Μία φιλολογική δίκη στην Πάτρα το 1928» Πάτρα 1998. «Αμαλοάδα 1821-1914. Αμαλιάδα 1002. «Πεσόντες εκ Ζακύνθου κατά τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες 1897-1922» Αμαλιάδα 2002. «Πρωτοδικείο Αμαλιάδας - Το ιστορικό της ίδρυσης, οι αγώνες για τη διατήρησή του και η συμβολή του Δικηγορικού Συλλόγου» Αμαλιάδα 2003.
Για τον θάνατο του αείμνηστου ιστοριοδίφη Λεωνίδα Καρνάρου ο πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών ΝΔ Ελλάδας κ. Λεωνίδας Μαργαρίτης στην προσωπική του στήλη στο facebook έγραψε τα παρακάτω:
«Πενθεί σήμερα η πνευματική Πάτρα από την ξαφνική απώλεια ενός σημαντικού πνευματικού ανθρώπου των γραμμάτων και αντιπροέδρου της Εταιρείας Λογοτεχνών
Νοτιοδυτικής Ελλάδος συγγραφέα και ιστορικού ερευνητή Λεωνίδα Καρνάρου.
Ο Λεωνίδας Κ. Καρνάρος ήταν Ηλείος στην καταγωγή (από τα Κρέσταινα ο πατέρας του) και γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Από το 1971 κατοικούσε μόνιμα στην Πάτρα. Σπούδασε Κοινωνική Εργασία στα ΚΑΤΕΕ (ΤΕΙ) Πατρών. Για 5 1/2 χρόνια ήταν υπάλληλος στο Υποθηκοφυλακείο Πατρών ενώ από το 1988 μέχρι τη συνταξιόδοτησή του εργάζονταν ως Κοινωνικός Λειτουργός στο Περιφερειακό Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ρίου Πατρών. Από τον Ιούλιο του 1992 ήταν παντρεμένος με την Καρολίνα-Κων/να Πάτση και έχουν αποκτήσει τρία αγόρια.
Καλό σου ταξίδι φίλτατε συνεργάτη και φίλε
Λεωνίδα Κ. Καρνάρε.
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ!...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου