Άκου, συνάδελφε... Ο οδοστρωτήρας του Μνημονίου έχει ισοπεδώσει τις ζωές μας, τις προσδοκίες και τις ελπίδες μας. Το νιώθω κάθε φορά που σε συναντώ στα σχολεία. Πώς να παλέψουμε αυτά τα θηρία που καταπίνουν ανθρώπινες ζωές και αξιοπρέπεια;

Μη λυγάς, συνάδελφε... Δες τα παιδιά μας, τους μαθητές μας, βγήκαν στους δρόμους. Δες τους φοιτητές, παλεύουν. Δες τους συναδέλφους μας σε διαθεσιμότητα, αγωνίζονται.

Άκου τον υπόκωφο βόμβο μιας κοινωνίας που δεν αντέχει. Άκου την αγωνία του νεολαίου, την απόγνωση του γονιού, την κραυγή του ανέργου, το αδιέξοδο του μεροκαματιάρη, την ανασφάλεια του συνταξιούχου.
Σκέψου, αν ανοίξουμε όλοι μαζί την πόρτα μας και κάνουμε ένα, μόνο ένα βήμα μπροστά, θα πλημμυρίσουμε τους δρόμους. Σκέψου, αν είμαστε όλοι μαζί, θα τους νικήσουμε!

Σήκω, δάσκαλε, Στις 27 Νοέμβρη θα ξαναβρεθούμε στους δρόμους του αγώνα, στήνοντας το δικό μας πανηγύρι δημοκρατίας. Και σ' το υπόσχομαι: Αν τα καταφέρουμε να πλημμυρίσουμε τους δρόμους και τις γειτονιές όλης της χώρας, θα τους νικήσουμε. Εσύ, εγώ, εμείς θα ανατρέψουμε τις αντιλαϊκές πολιτικές κυβέρνησης, Ε.Ε. και ΔΝΤ. Μόνο εμείς μπορούμε... γι' αυτό... Στις 27 Νοέμβρη απεργούμε!