Στα «Ενθέματα» στο φύλλο της 16ης Φλεβάρη

Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata

Κείμενα των: Βασίλη Παπαστεργίου, Ανδρέα Τάκη, Ζόε Ουίλλιαμς, Ταρίκ Αλί, Κώστα Γαβρόγλου, Χάρη Γολέμη, Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου, Χρήστου Σίμου, Κώστα Αθανασίου, Σταύρου Τομπάζου

Εκλογές στον ΔΣΑ, 23-24.2.2014. Ο Αναπαραδιάδης, ο Σουρής και οι εκλογλες του ΔΣΑ.  Ο Bασίλης Παπαστεργίου, υποψήφιος πρόεδρος για τον ΔΣΑ με τη Ριζοσπαστική Αριστερή Κίνηση Δικηγόρων Αθήνας, θυμάται ένα μονόπρακτο του 1884 του Γεωργίου Σουρή, όπου πρωταγωνιστεί ο νεαρός και  τάλας δικηγόρος Αναπαραδιάδης, και κάνει τις  αναπόφευκτες συγκρίσεις με το 2014. Ας ακούσουμε τον ήρωα του Σουρή: «Ακούς εκεί να κυνηγούν κι εμάς τους δικηγόρους / και στα καλά καθούμενα να μας γυρεύουν φόρους, /ενώ εμείς δεν έχομε μισής στιγμής ραχάτι / και με τουφέκι τρέχομε να εύρομε πελάτη, / ενώ και τα χαρτόσημα κανένας δεν πληρώνει, / και ύστερα επιτήδευμα ζητούν καλά και σώνει;».

Ματαίωση και υποκρισία. Γιατί καταργείται η δημοτική ψήφος των μεταναστών;  Ο Ανδρέας Τάκης αναλύει γιατί  οι τροπολογίες Μιχελάκη, με τις οποίες καταργείται η δημοτική ψήφος των μεταναστών είναι μια καθαρά πολιτική και όχι νομική απόφαση: «Η νομοθετική κατάργηση των διατάξεων είναι πρωτίστως πολιτική επιλογή, καθιστώντας έκδηλη την πολιτική αμηχανία του ασθενέστερου εταίρου της συγκυβέρνησης, που αδυνατεί να επιδράσει στοιχειωδώς στις πρωτοβουλίες του ισχυρού κυβερνητικού παρτενέρ. Μπορεί κανείς εύλογα να εικάσει ότι η ενέργεια του κ. Μιχελάκη αποτελεί ξεκάθαρο προσκλητήριο νεύμα προς το παραδοσιακό ακροατήριο της λαϊκής Δεξιάς, που φυλλορροεί προς τη Χρυσή Αυγή». 

Στιούαρτ Χολ, 1932-2014. Εις μνήμην.

1. Ένας θεός της Αριστεράς. Αποσπάσματα από τη συζήτηση της Ζόε Ουίλλιαμς με τον Στιούαρτ Χωλ, στις 11.2.2012. και γράφει: «Ο Στιούαρτ Χολ είναι κάτι σαν Θεός στον χώρο της Αριστεράς. Όχι λόγω του υπερβολικού σεβασμού με τον οποίο τον αντιμετωπίζουν, αλλά επειδή κάθε συζήτηση, είτε για την πολυπολιτισμικότητα ή τον φεμινισμό, είτε για τον Καρλ Μαρξ ή την ελεύθερη αγορά, μόλις φτάσει σε κάποιο βάθος, αναγκαστικά θα ανατρέξει στις δικές του ιδέες (παραλίγο να γράψω το “Τ” με κεφαλαίο)».

2. Το μήνυμα του Στ. Χολ. Ο Ταρίκ Αλί αποχαιρετά τον φίλο και συναγωνιστή: «Ο Στιούαρτ Χολ είναι κάτι σαν Θεός στον χώρο της Αριστεράς. Όχι λόγω του υπερβολικού σεβασμού με τον οποίο τον αντιμετωπίζουν, αλλά επειδή κάθε συζήτηση, είτε για την πολυπολιτισμικότητα ή τον φεμινισμό, είτε για τον Καρλ Μαρξ ή την ελεύθερη αγορά, μόλις φτάσει σε κάποιο βάθος, αναγκαστικά θα ανατρέξει στις δικές του ιδέες (παραλίγο να γράψω το “Τ” με κεφαλαίο)».

 

Physics for blind students. O Kώστας Γαβρόγλου γράφει προς τον πρόεδρο του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ: «Αγαπητέ συνάδελφε, Δεν γνωριζόμαστε, αλλά θα ήθελα να σας συγχαρώ για το θάρρος σας να απαγορεύσετε την εγγραφή στο Τμήμα σας ενός τυφλού φοιτητή που διέπρεψε στις Ολυμπιάδες Μαθηματικών. Καταρχάς, κακώς αποφάσισε ότι θέλει να σπουδάσει φυσική. Επειδή, δηλαδή, διακρίθηκε διεθνώς στα μαθηματικά, πρέπει ντε και καλά να σπουδάσει φυσική; Δεν του έκανε η ιστορία; η φιλολογία; η φιλοσοφία; κάποια τεχνική σχολή;».

Η επιτυχία μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αλλάξει την Ευρώπη. Συνέντευξη του Χάρη Γολέμη, διευθυντή του Ινστιτούτου Νίκου Πουλαντζάς και επικεφαλής του ευρωπαϊκού δικτύου «transform!». Mιλάει για τις ευρωεκλογές, την υποψηφιότητα Τσίπρα, την ευρωπαϊκή Αριστερά και σοσιαλδημοκρατία, τις προοπτικές της αριστερής κυβέρνησης: «Στο παρελθόν, οι διάφορες εκφράσεις της ανανεωτικής κομμουνιστικής και ευρύτερης Αριστεράς […] στις ευρωεκλογές τόνιζαν κυρίως τα ευρωπαϊκά ζητήματα στις διάφορες διαστάσεις τους --θεσμικές, οικονομικές, κοινωνικές--, καταγγέλλοντας μάλιστα τις άλλες πολιτικές δυνάμεις ότι ασχολούνταν αποκλειστικά με τα εγχώρια ζητήματα, όπως πράγματι συνέβαινε. […] Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά: το ελληνικό με το ευρωπαϊκό επίπεδο είναι τόσο στενά δεμένα, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει μια προεκλογική εκστρατεία που να είναι ελληνική και ευρωπαϊκή μαζί. […]. Σήμερα υπάρχει μια αρμονική συνύπαρξη εθνικού και ευρωπαϊκού, και υπ’ αυτή την έννοια η συγκυρία ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζω να την αξιοποιήσει όχι μόνο επικοινωνιακά, αλλά κυρίως πολιτικά».

Κόκκινο ψωμί. Ένα σχόλιο του Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου, στη νέα του στήλη του «Νέα από το σπίτι», με αφετηρία  τη σκηνή του ψωμιού στον «Κόκκινο ψαλμό» του Μίκλος Γιάντσο: «Να βλέπεις ταινίες σημαίνει να τρως το λωτό. Γιατί, με τον καιρό, είναι ελάχιστες εκείνες οι εικόνες που καταφέρνουν να διασωθούν απ’ τη λήθη. Όταν όμως διασώζονται, παύουν να είναι εικόνες: κάθε εικόνα γίνεται ένας οπτικός ιός και είναι ένας ιός που δεν λέει να φύγει απ’ το σώμα μας».

Αυτοδιοικητικές εκλογές: «Βάθος» ή «επιφάνεια»; Ο Χρήστος Σίμος ασκεί κριτική στο σχόλιο του Αντώνη Λιάκου, στα προηγούμενα «Ενθέματα»: «Είτε ζει κάποιος στην Κοζάνη είτε στην Τρίπολη είτε στις Κυκλάδες, τις επιπτώσεις των περικοπών στους μισθούς, τις συντάξεις και το κοινωνικό κράτος τις βιώνει με σχεδόν παρόμοιο τρόπο. Η νησιωτική Ελλάδα έχει διαφορετικού τύπου προβλήματα από την ηπειρωτική, όπως και η Αττική σε σχέση με την Πελοπόννησο (κάτι που ίσχυε βέβαια και πριν την κρίση), όμως η εφαρμοζόμενη πολιτική παραμένει η ίδια». Σύντομη απάντηση του Αντώνη Λιάκου.

Καλοκαιρινό μπάνιο στο Βαρώσι… Ο Κώστας Αθανασίου, στη μόνιμη στήλη του «Αντικλίμακα», θυμάται την ταινία της Βασιλικής Κατριβάνου και της Μπούσρα Αζούζ «Κυπραίες», ένα μπάνιο στην Αμμόχωστο και πολλά άλλα: «Συχνά, μεγάλο κομμάτι της (ελληνικής, και όχι μόνο) Αριστεράς αντιμετωπίζει ορισμένα ζητήματα με εργαλείο μόνο το «εθνικό επιχείρημα», ξεχνώντας εντελώς το ταξικό στοιχείο που διαπερνά τις κοινωνίες. Γι’ αυτή την Αριστερά, υπάρχουν μόνο Ε/Κ και Τ/Κ ως παραρτήματα των Μητέρων-Πατρίδων· δεν υπάρχουν τάξεις, φτωχοί και πλούσιοι, δεν υπάρχουν Τ/Κ που με τον τρόπο τους αντιστέκονται και αυτοί στην κατοχή από τον τουρκικό στρατό, δεν υπάρχει ελληνοκυπριακό κεφάλαιο, δεν υπάρχουν Τ/Κ που υφίστανται ταξική εκμετάλλευση από το κεφάλαιο. Έτσι, η ελληνική πλευρά είναι αυτή που έχει πάντα όλα τα δίκια του κόσμου, αλλά δυστυχώς την επιβουλεύονται πάντα συνωμοσίες και σκοτεινά κέντρα και μυστικοί εχθροί».

Κύπρος: Το Κοινό Ανακοινωθέν και η προϊστορία του. Επιτέλους, επανέναρξη των συνομιλιών! Γράφει ο Σταύρος Τομπάζος από τη Λευκωσία: «Η δουλειά της ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής Αριστεράς δεν είναι να αντιταχθούν στην έναρξη των συνομιλιών, συμπλέοντας με τις πιο εθνικιστικές δυνάμεις των δύο πλευρών, αλλά αντίθετα η δημιουργία μιας νέας ομοσπονδιακής συνείδησης από τα κάτω, που θα σφυρηλατηθεί με τους κοινούς αγώνες των εργαζομένων, ανεξαρτήτως εθνικής συνείδησης για την υπεράσπιση και διεύρυνση του κοινωνικού και δημοκρατικού κεκτημένου. Το τελευταίο δεν απειλείται από τη διζωνική, διακοινοτική ομοσπονδία, απειλείται όμως από τις πολιτικές λιτότητας και τα μνημόνια της εργοδοσίας και της τρόικας».