Το πανό του ΚΚΕ στις σκάλες της οδού Αγ. Νικολάου. |
Ένα μεγάλο ΟΧΙ που γράφει το πανό, που επί της κάλπης αυτό το ΟΧΙ θα μεταφραστεί σε άκυρο, αφού το ψηφοδέλτιο του ΟΧΙ από το ΚΚΕ, δεν θα είναι έγκυρο, σημαίνει επί της ουσίας, αποχώρηση από την γραμμή του μετώπου, αδυνάτισμά του και πριμοδότηση του ΝΑΙ των μνημονιακών!
Είδα το πανό του ΚΚΕ που είναι απλωμένο πάνω στις σκάλες της οδού Αγ. Νικολάου Πατρών από το ύψος του κάστρου μέχρι τον ομώνυμο ναό, να γράφει με μεγάλα γράμματα ένα ΟΧΙ και κοντοστάθηκα.
Πίστεψα προς στιγμήν πως, σήμερα που το κόμμα κάνει την προεκλογική του συγκέντρωση στην Αθήνα και στην Πάτρα, άλλαξε η γραμμή, μετά τις πληροφορίες ότι στο εσωτερικό της οργάνωσης Πάτρας και άλλων οργανώσεων έχουν ανακύψει ζητήματα διαφωνιών με την γραμμή, η οποία τους στέλνει στην αδράνεια και σε απίθανη περίπτωση που υποχρεωθεί σε παραίτηση η κυβέρνηση Τσίπρα να χρεωθεί το κόμμα αυτήν την απρόσμενη εξέλιξη. Αλλά, που τέτοιες ευαισθησίες!
Ένα μεγάλο ΟΧΙ που γράφει το πανό, που επί της κάλπης αυτό το ΟΧΙ θα μεταφραστεί σε άκυρο, αφού το ψηφοδέλτιο του ΟΧΙ από το ΚΚΕ, δεν θα είναι έγκυρο, σημαίνει επί της ουσίας, αποχώρηση από την γραμμή του μετώπου, αδυνάτισμά του και πριμοδότηση του ΝΑΙ των μνημονιακών!
Τελικά το πανό έγραφε τα παρακάτω:
"ΌΧΙ στην πρόταση της Κυβέρνησης. Αποδέσμευση από την ΕΕ. Με το λαό στην Εξουσία.
Έτσι και πάλι έρχόμαστε στα ίδια ερωτήματα. Με το να ανατραπεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ πιστεύει ότι θα κερδίσει κομματικά οφέλη; Και έπειτα, από πότε οι αριστεροί ακύρωναν τον ψήφο τους, ευρισκόμενοι μπροστά στην
κάλπη; Πότε ο αριστερός, ο κομμουνιστής ψηφοφόρος επέλεξε κατά την τελευταία
εικοσαετία να συμπλεύσει με την Δεξιά, το ΠΑΣΟΚ και το λαϊκίστικο Ποτάμι του
κρατικοδίαιτου Θεοδωράκη; Πότε, εκτός μόνον από την συνεργασία του 1989, που
τόσο ακριβά την πλήρωσε το αριστερό κίνημα; Με αποτέλεσμα να κάνει ένα τέταρτο
του αιώνα η επανάκαμψη της αριστεράς!
Πως θα μπορεί να δικαιολογηθεί την επομένη των
εκλογών ο κομμουνιστής ψηφοφόρος, που μπροστά στα μάτια του έβλεπε τον κίνδυνο
παλινόρθωσης του δεξιοκρατούμενου μπλοκ να περνά και δεν συγκινήθηκε; Πως θα
αιτιολογήσει ότι ενώ μπορούσε να βάλει το λιθαράκι του, να αποφευχθεί η λαίλαπα
της Δεξιάς, αυτός έμεινε ατάραχος;
Από πότε μπορεί κομμουνιστής ψηφοφόρος να παραμένει
παγερά αδιάφορος στο γεγονός ότι ενώ απειλείται η δημοκρατία και κινδυνεύουν να
χαθούν λαϊκές κατακτήσεις, που οι αριστεροί πάσχισαν επί χρόνια να τις κάνουν
πράξη, αυτός έκατσε στην άκρη του, σφυρίζοντας αδιάφορα και ρίχνοντας στην
κάλπη αντί για το «βόλι» κατά της δεξιάς, ένα μεγάλο άκυρο, που ότι και να γράφει
επάνω, το βράδυ των εκλογών θα καταγραφεί στα άκυρα των αδιάφορων, των μη
πολιτών ψηφοφόρων!
Και τη Δευτέρα το πρωί που πιθανόν να έχει συμβάλει
στην πτώση της αριστερής κυβέρνησης και να γίνει πράξη η αριστερή παρένθεση στη
χώρα, όραμα του γερμανόδουλου Σαμαρά, που υποστηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ της ρεμούλας,
τον Κωνστ. Μητσοτάκη αρχιερέα της αποστασίας, που οδήγησε στο πραξικόπημα των
επιλήσμονων αξιωματικών και τον κρατικοδίαιτο - διαπλεκόμενο Θεοδωράκη, τι θα
πει στους δημοκρατικού πολίτες που θα ρωτούν: Γιατί έγινες ριψάσπις στον πόλεμο
κατά των συμφερόντων;
Τι θα πει ο κομμουνιστής, όταν γύρω του θα στήνουν
χορό οι Σόιμπλε, οι Ραχόι, οι Σουλτς και όσοι άλλοι εκπρόσωποι των δανειστών,
που ξεδιάντροπα ενθαρρύνουν πολιτικό πραξικόπημα για την ανατροπή της κυβέρνησης,
όπως το έχουν ομολογήσει κατά καιρούς τα φασιστοειδή που ελλοχεύουν στη ΝΑ, στο
Ποτάμι και πότε-πότε στο ΠΑΣΟΚ;
Δεν βλέπει το ΚΚΕ ότι ακόμη και σήμερα προπαραμονή δημοψηφίσματος, οι Ευρωπαίοι έχουν λυσσάξει να ρίξουν την κυβέρνηση Τσίπρα; Δεν ακούν τον Σουλτς, τον Σόιμπλε, τον Ντάϊσελμπλουμ, που βγήκαν και σκυλιάζουν, πως μόνον εάν αλλάξει κυβέρνηση θα μαλακώσει η στάση του;
Την Κυριακή ο αριστερός πολίτης δυο δρόμος
έχει να επιλέξει. Τον έναν που γράφει «ναι» για να οδηγηθεί η κοινωνία στα τάρταρα
της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης και να ακολουθήσει στο μοντέλο για
συσσίτια ευγνωμοσύνης των ευαγών της ολιγαρχικής νομενκλατούρας του μνημονιακού
αχταρμά συμφερόντων. Και τον άλλο, που φωτίζει την ελπίδα για ανάκαμψη
οικονομική και κοινωνική, μέσα από δικαιοσύνη και προστασία των αδυνάτων πολιτών
της χώρας μας.
Ο τρίτος δρόμος της αποχής και του άκυρου στην
κάλπη, που μας προτείνουν, οδηγεί στην ακύρωση κάθε πολιτικής προοδευτικής πρωτοβουλίας,
κάθε ελπίδας για συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς στη χώρα. Και εκ των
πραγμάτων ενισχύει τις επιδιώξεις της δεξιάς
για παλιννόστηση!
Αλλά, να έχουν όλοι υπόψη τους ότι: Τα σκυλιά μπορεί να γαυγίζουν. Το καραβάνι όμως προχωρεί κια θα φθάσει στον προορισμό του. Μόνον που αυτοί που αδιαφόρησαν στις δύσκολες στιγμές, δεν θα μπορούν, δεν θα δικαιούνται να πουν: Ήμουν κι εγώ εκεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου