Στα «Ενθέματα» της ΑΥΓΗΣ αύριο Κυριακή 6 Οκτώβρη‏

Στα περίπτερα εντός της «Αυγής», στο μπλογκ τους (enthemata.wordpress.com), στο facebook (Enthemata Avgis) και στο twitter: @enthemata 

Kείμενα των: Στρατή Μπουρνάζου, Λορέτας Μακόλεϊ, Βασίλη Παπαστεργίου, Ταρίκ Αλί, Νίκου Σαραντάκου, Κώστα Γαβρόγλου, Κύρκου Δοξιάδη, Μάκη Κουζέλη, Μιχάλη Σπουρδαλάκη, Πολυμέρη Βόγλη

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Μια άλλη χώρα… Το Σάββατο το πρωί ήταν σαν να ξυπνήσαμε σε μια άλλη χώρα. Ο Στρατής Μπουρνάζος εξηγεί γιατί η ποινική δίωξη της Χρυσής Αυγής αποτελεί τομή, «μια τομή

διόλου αναμενόμενη -- ας σκεφτούμε ότι μέχρι προχθές βασικό αίτημα αλλά και φόβος μας ήταν “να μην περιοριστεί η υπόθεση στον Ρουπακιά και τρεις-τέσσερις ακόμα”. Kαι, ανεξάρτητα από τις επιφυλάξεις, τις οποίες μπορούμε, αλλά και πρέπει να έχουμε, αυτό που γίνεται δεν είναι (μόνο) σόου, επικοινωνιακό «κόλπο» ή παιχνίδι: είναι, πρώτα απ’ όλα, πραγματικό».

Σαν να έφυγε ένα μαύρο σύννεφο… Η Λορέτα Μακόλεϊ, μετανάστρια από τη  Σιέρα Λεόνε, που ζει για χρόνια στην Ελλάδα, πρόεδρος της Ένωσης Αφρικανών Γυναικών, περιγράφει τι σήμαινε για τους μετανάστες η δράση της Χρυσής Αυγής και τι η σύλληψη Μιχαλολιάκου: «[Όταν συνέλαβαν τον Μιχαλολιάκο] αισθάνθηκα καλά, πολύ καλά. Και νιώθω ότι εκείνη η μέρα ήταν ιστορική για την Ελλάδα. Σαν να σηκώθηκε ένα μαύρο σύννεφο, που είχε κάτσει πάνω μας, και να έφυγε. Και έτσι μπορούμε και βλέπουμε τι γίνεται, αρχίζει να φαίνεται λίγο η δημοκρατία. Τώρα για το πώς θα εξελιχθεί… κρατάω μικρό καλάθι».

Υπόθεση “Χρυσή Αυγή”: η ώρα του κινήματος. Ο Βασίλης Παπαστεργίου αποτιμά συνολικά την κατάσταση που έχει διαμοφωθεί και εξηγεί γιατί τώρα είναι η στιγμή για το αντιφασιστικό κίνημα: «Η υπόθεση του αντιφασισμού είναι πολύ σημαντική για να αφεθεί στα χέρια εκείνων που τόσα χρόνια απέτυχαν να δουν και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Είναι υπόθεση των ανθρώπων του αντιφασιστικού κινήματος --όλων των τάσεων-- να οργανωθούν, να συνεννοηθούν, να μην αφήσουν τη Χρυσή Αυγή να ανακάμψει, αλλά και να προσπαθήσουν τώρα να αλλάξουν την ατζέντα, να επιβάλουν θεσμικές και πολιτικές λύσεις για τη λειτουργία τη αστυνομίας, τη νομοθεσία για την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας, τη μεταχείριση των μεταναστών/τριών».

Φασίνα στους φασίστες. Ο Νίκος Σαραντάκος, στη μόνιμη στήλη του «Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία» μας θυμίζει την ετυμολογία των λέξεων «φασισμός» και «φασίστες», φτάνοντας στην αρχαία Ρώμη και το λατινικό fascsis: «Ετυμολογικά η λέξη “φασισμός” έχει ξαδερφάκια στη γλώσσα μας, αφού από το ίδιο το λατινικό fascis ή μάλλον από το ιταλικό fascia (ταινία, λωρίδα) έχουμε τη φάσα, τη λωρίδα που βάζουμε στα ρούχα, τις φασκιές των μωρών, αλλά και τη φασίνα, επειδή αρχικά οι σκούπες φτιάχνονταν με δεμάτια από ξερόκλαδα. Οπότε το σύνθημα «φασίνα στους φασίστες», πέρα από πολιτικά είναι και ετυμολογικά εύστοχο. Πρέπει βέβαια να βρεθούν άξια χέρια να κρατήσουν τη σκούπα…».

Ο Ταρίκ Αλί ως λογοτέχνης. Συνέντευξη του Ταρίκ Αλί. Ο Γιάννης Αλμπάνης συνάντησε τον Ταρίκ Αλί στην Αθήνα και μίλησε μαζί του για το συγγραφικό του έργο, τα μυθιστορήματά του, τη γραφή, την ιστορία και τον πολιτισμό του Ισλάμ: «Είμαι ένας κοσμοπολίτης χωρίς ρίζες. Σε όλη μου τη ζωή υπήρξα και παραμένω διεθνιστής. Γνωρίζω βεβαίως αυτές τις κουλτούρες γιατί μέχρι τα είκοσί μου έζησα σε μια ισλαμική χώρα και μετά σε μια δυτική χριστιανική. Το κυρίαρχο κίνητρό μου όμως είναι να αμφισβητήσω βαθιά ριζωμένες κυρίαρχες πεποιθήσεις. Αυτό κάνω και στα λογοτεχνικά και στα πολιτικά γραπτά μου».

Πανεπιστήμιο της κοινωνίας. Οι διδάσκοντες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Κώστας Γαβρόγλου, Κύρκος Δοξιάδης, Μάκης Κουζέλης και Μιχάλης Σπουρδαλάκης, σε ένα συνολικό κείμενο αποτιμούν την κατάσταση στο πανεπιστήμιο, εξηγούν γιατί το υπερασπιζόμαστε και ποιο πανεπιστήμιο θέλουμε: «[…] είμαστε υποχρεωμένοι να ξαναφέρουμε το πανεπιστήμιο στην πρώτη γραμμή της μάχης για δημοκρατική κοινωνία, να φέρουμε το πανεπιστήμιο στην κοινωνία και την κοινωνία στο πανεπιστήμιο. Χωρίς να κουκουλώνουμε τις αθλιότητες αλλά και χωρίς να υποβαθμίζουμε τις τόσο σημαντικές κατακτήσεις του. Η έρευνα αλλά και η διδασκαλία θα πρέπει να έχει ως πρώτο της αντικείμενο, ως κοινό της αλλά και ως εντολοδόχο της αυτή την κοινωνία της κρίσης. […] δικαιούμαστε αλλά είμαστε και υποχρεωμένοι να αποδώσουμε στην κοινωνία ό,τι της οφείλουμε, να απευθυνθούμε σε αυτήν. Κοινωνικό πανεπιστήμιο».

4η Αυγούστου: ένα πείραμα εκφασισμού. Με την ευκαιρία του συνεδρίου που οργάνωσε το Φόρουμ Κοινωνικής Ιστορίας το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ο Πολυμέρης Βόγλης μιλάει στον Μάνο Αυγερίδη και τον Στρατή Μπουρνάζο για την έλξη που ασκεί ο φασισμός στις κοινωνίες του Μεσοπολέμου, την αυταρχική και αντιδημοκρατική παράδοση στην Ελλάδα του 20ού αιώνα, τις ρίζες της Ακροδεξιάς, τις συνέχειες στις οποίες εντάσσεται η Χρυσή Αυγή και τα ποιοτικά νέα στοιχεία της.