27 Απριλίου 1941, τότε που ο Κρητικός καφετζής έσπασε το μάρμαρο που υπογράφηκε η παράδοση της Αθήνας στους ναζί!

20 Απριλίου 1941. Ο αντιστράτηγος Τσολάκογλου υπογράφει την συμφωνία παράδοσης των ελληνικών όπλων στους Γερμανούς νικητές, παρά την αντίθετη άποψη της ηγεσίας.

Τετραμελής αντιπροσωπεία των Αθηναίων πρόσφερε την πόλη στον Γερμανό αντισυνταγματάρχης Φον Σέϊμπεν

Ένα τάγμα μοτοσικλετών της 2ης Μεραρχίας Πάντσερ, το οποίο είχε περάσει στην Εύβοια με σκοπό να καταλάβει το λιμάνι της Χαλκίδας, ανέλαβε την αποστολή να υπερφαλαγγίσει τη βρετανική οπισθοφυλακή. 

Οι μοτοσικλετιστές συνάντησαν μικρή αντίσταση και το πρωί της 27ης Απριλίου 1941 οι πρώτοι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα, ακολουθούμενοι από θωρακισμένα οχήματα, άρματα μάχης και πεζικό. Κατέλαβαν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου, λαδιού και λιπαντικών, πολλές χιλιάδες τόνους πυρομαχικών, δέκα φορτηγά φορτωμένα με ζάχαρη και δέκα φορτία άλλων προμηθειών, καθώς και άλλο εξοπλισμό, όπλα και ιατρικές προμήθειες.^[167] Οι κάτοικοι της Αθήνας περίμεναν τους Γερμανούς να μπουν στην πόλη πολλές μέρες πριν και βρίσκονταν κλεισμένοι στα σπίτια τους με τα παράθυρά τους κλειστά. 

Το πρωι το Αθηναϊκό Ραδιόφωνο έβγαλε ανακοίνωση για να εμψυχώσει τους Έλληνες.^[168] Οι Γερμανοί κατευθύνθηκαν αμέσως στην Ακρόπολη και ύψωσαν τη Ναζιστική σημαία.

(Από την http://el.wikipedia.org)

Η φιλονικία για την νικηφόρα είσοδο των στρατευμάτων στην Αθήνα ήταν ένα κεφάλαιο από μόνη της. Ο Χίτλερ ήθελε να γίνει χωρίς κάποια ειδική παρέλαση, για να αποφύγει να πληγώσει την Ελληνική εθνική υπερηφάνεια. Ο Μουσολίνι, όμως, επέμενε σε μία λαμπρή είσοδο στην πόλη των Ιταλικών του στρατευμάτων. Ο Φύρερ ενέδωσε στην Ιταλική απαίτηση και μαζί τα γερμανικά και ιταλικά στρατεύματα βάδισαν στην Αθήνα. Αυτό το άθλιο θέαμα, που προετοιμάστηκε από τον γενναίο σύμμαχό μας τον οποίο είχαν έντιμα νικήσει πρέπει να δημιούργησε κάποιο ελαφρύ χαμόγελο στους Έλληνες.

Βίλχεμ Κάιτελ (Wilhelm Keitel)

                                                                          (Από την http://el.wikipedia.org)

Την Κυριακή 27 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί προφύλακες κατηφορίζουν τη Λ. Κηφισίας με σκοπό να εισέλθουν στην ανοχύρωτη πρωτεύουσα. Απέναντι από του Θων, στη γωνία της Φειδιππίδου με την Κηφισίας, υπήρχε το καφενείο ΛΟΥΞ του κτηματία Ανδρέα Γλεντζάκη. Εκεί βρίσκονταν τετραμελής επιτροπή κρατώντας λευκή σημαία. Ο σκοπός της επιτροπή ήταν απλός: η παράδοση της πόλης των Αθηνών στα γερμανικά στρατεύματα μετά τη συνθηκολόγηση που είχε υπογραφεί. 

Ήδη ένας ανώτατος αξιωματικός του Στρατού, ο αντιστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου, στις 20 Απριλίου έχει συνθηκολογήσει με τους Γερμανούς παρά τις αντίθετες διαταγές της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας.

 

Σε λίγα λεπτά καταφθάνει με τεθωρακισμένο όχημα και ο Γερμανός αντισυνταγματάρχης Φον Σέϊμπεν και κατευθύνονται όλοι μέσα στο καφενείο.

Σε μια βουβή ατμόσφαιρά συγκεντρώνονται όλοι γύρω από ένα μαρμάρινο τραπέζι όπου βρίσκονταν απλωμένο το πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης. Στο τέλος του τέθηκαν οι υπογραφές των αντιπροσωπειών.

Η πρωτεύουσα, και κατ’ επέκταση η χώρα, είχαν και τυπικά παραδοθεί. Αμέσως οι Γερμανοί βάζουν σε κίνηση όλες τις μηχανές και κατευθύνονται μέσω της Βασιλίσσης Σοφίας στην Ακρόπολη για την έπαρση της γερμανικής σημαίας.

Όπως λέγεται μόλις το καφενείο ΛΟΥΞ άδειασε ο Κρητικός ιδιοκτήτης του θεώρησε προσβλητικό το γεγονός ότι μέσα στο μαγαζί του υπογράφηκε η παράδοση. Άρχισε να βρίζει και να αναθεματίζει. Κάποια στιγμή, αγανακτισμένος, χτυπάει το χέρι του επάνω στο τραπέζι που λίγο πριν είχε υπογραφεί το πρωτόκολλο παράδοσης. Ήταν τόση η έντασή του που όπως λέγεται το μάρμαρο του τραπεζιού έσπασε στα δυο και αχρηστεύθηκε.

Η Αθήνα ελευθερώθηκε από τον ΕΛΑΣ μετά από τρεισήμισι χρόνια, στις 12 Απριλίου 1944, σαν σήμερα!