Ακόμη και στον τάφο του, τον συνόδεψε η αγένεια των νεοσταλινικών, πρώην συντρόφων!

Στο αγροτόσπιτό του με τον αγαπημένο του σκύλο!

Ένα μονόστηλο, με λιγότερες από εκατό λέξεις ήταν η τιμή που απέδωσε η εφημερίδα του ΚΚΕ την επομένη του θανάτου στο συγγραφέα Μίσσιο Χρόνη.  Και μεταξύ άλλων εμέσει κατά την μνήμης του με τα ακόλουθα:

«Με το έργο του βεβαίως στην πορεία δε στάθηκε (σ.σ.: ο Χρ. Μίσσιος) στο πλευρό των λαϊκών αγώνων και της δράσης των κομμουνιστών, αφού δεν πίστευε στη διέξοδο της ταξικής πάλης, ενώ βρήκε «στέγη» στη λεγόμενη «ανανεωτική» Αριστερά", κατέληγε η ύβρις εννοώντας το ΚΚΕ Εσωτ.

Τι μπορεί να πει κανείς όταν απέναντί του έχει την έλλειψη σεβασμού στον νεκρό, από τους νεοσταλινικούς, πρώην συντρόφους; Το μεγάλο έργο του, «Γιατί με σκοτώνεις σύντροφε;», τους προκαλεί ρίγος ακόμη και μέσα από τον τάφο του συγγραφέα!