Δηλαδή έτσι έκαναν όταν εν μια νυκτί έριξαν μαύρο στην ΕΡΤ; Περίμεναν να εξεταστεί το σύνολο των σχετικών προσφυγών; Έτσι, επίσης, όταν έκοψαν συντάξεις, μισθούς, δικαιώματα; Έτσι με τους ένστολους, τους ομολογιούχους, τους σκοτωμένους από το PSI και τα λοιπά θύματα των Μνημονίων τους; Όχι βέβαια. Αλλά να που τους έπιασε, μετά τριάντα έτη, ο πόνος για το Σύνταγμα και ο σεβασμός στη συνταγματική τάξη. Πότε, παρακαλώ; Όταν η κυβέρνηση πήγε να βάλει τάξη σε ένα τοπίο διαστροφής και διαπλοκής. Το οποίο, σημειωτέον, έχει κρίνει παράνομο και προκλητικά αντισυνταγματικό, και όχι μια φορά, το ίδιο ΣτΕ που επικαλούνται σήμερα.
Δεν ίδρωσε ποτέ το αφτί τους ούτε για το Σύνταγμα ούτε πολύ περισσότερο για τις προσφυγές στο ΣτΕ, όταν τα μέτρα και οι αποφάσεις τους έθιγαν εκατομμύρια ανθρώπους. Το συνταγματικό τους ξύπνημα μας προέκυψε -ω του θαύματος- μόνο για τους βαρόνους και την επικράτειά τους. Η οποία, κατά την πρακτική της Ν.Δ., ορθώς ήταν επί δεκαετίες εκτός συνταγματικής επικράτειας. Άλλο Σύνταγμα, ας πούμε, για χιλιάδες εργαζόμενους της ΕΡΤ. Δεν είναι συνταγματικώς μεμπτό να χάσουν αυτοί τη δουλειά τους. Άλλο Σύνταγμα, όμως, για τον Βαρδινογιάννη. Συνταγματικώς απαράδεκτο να χάσει ο άνθρωπος το τζάμπα του πριν εξεταστούν όλες οι προσφυγές που έγιναν, κι εκείνες που θα γίνουν, και βλέπουμε.
Μέχρι τότε τα πράγματα πρέπει να μείνουν ως έχουν. Τα δικά μας δικά τους, και τα δικά τους πάλι δικά τους. Μην τολμήσει η κυβέρνηση να θίξει την ευάλωτη τάξη των νταβατζήδων! Και ο μεν Παππάς θα κάνει τη δουλειά του. Ο δε Μητσοτάκης γράφει ιστορία. Παρέλαβε ένα κόμμα που κάποτε τόλμησε να πει τους νταβατζήδες "νταβατζήδες" και το κατάντησε οίκο ενοχής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου