Αναγκαιότητα η αναβάθμιση της γεωργικής έρευνας

Η γεωργική έρευνα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα

Ο πρωτογενής τομέας αποτελεί έναν στρατηγικό τομέα της περιφερειακής και εθνικής οικονομίας που η σημασία και ο ρόλος του θα αναβαθμιστούν δραματικά τα επόμενα χρόνια. Το σύγχρονο πλαίσιο σχεδιασμού των εθνικών και περιφερειακών αναπτυξιακών στρατηγικών εστιάζει στην κοινωνία της γνώσης. Η στρατηγική αυτή προϋποθέτει μια περιεκτική στρατηγική καινοτομίας, η οποία δίνει έμφαση σε επενδύσεις στην έρευνα και την παραγωγή καινοτομίας με την πλήρη αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού.

Επομένως, η υποστήριξη του αγροτικού κόσμου για τον εκσυγχρονισμό του αγροτικού τομέα, τη βελτίωση των παραγωγικών διαδικασιών, την αύξηση της προστιθέμενης αξίας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των τοπικών αγροτικών προϊόντων, καθώς και την εν γένει ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας της περιφέρειας προϋποθέτει την ύπαρξη – επαρκούς και κατάλληλα στοχευμένης στις ανάγκες και τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα – εφαρμοσμένης  γεωργικής έρευνας και  την προώθηση καινοτομιών στη γεωργία. Η καινοτομία αποτελεί βασικό συστατικό για την ανάπτυξη του σύγχρονου γεωργικού τομέα. Επίσης, αποτελεί πρωταρχική ανάγκη η στήριξη της γεωργικής έρευνας και των γεωργικών εφαρμογών για την ανάπτυξη καινοτομιών σε ολόκληρη την αλυσίδα του τομέα. Επιπρόσθετα, απαιτείται υποστήριξη του αγροτικού κόσμου και στον τομέα της αγροτικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Δρομολογείται η υποβάθμιση της περιφερειακής γεωργικής έρευνας

Το πάλαι ποτέ πανίσχυρο Ινστιτούτο Προστασίας Φυτών Πατρών με έτος ίδρυσης το 1923, αδρανοποιείται.  Σήμερα είναι η μοναδική, ερευνητικά λειτουργούσα, δημόσια δομή παραγωγής γεωργικής έρευνας φυτοπροστασίας σε ολόκληρη την Πελοπόννησο, τη Δυτική Ελλάδα και τα Ιόνια Νησιά.  Το Ινστιτούτο Προστασίας Φυτών Πατρών ασχολείται αμιγώς με εφαρμοσμένη αγροτική έρευνα, προσφέροντας λύσεις σε προβλήματα φυτοπροστασίας της τοπικής πρωτογενούς παραγωγικής διαδικασίας, προφανώς στο μέτρο των πόρων και επομένως των ισχνών δυνατοτήτων του οι οποίες ετεροκαθορίστηκαν διαχρονικά από την Κεντρική Διοίκηση και με την πλήρη αδράνεια των τοπικών ιθυνόντων. Σε ακόμα χειρότερη κατάσταση, δηλαδή πλήρως υποστελεχωμένες από ερευνητικό και με ελάχιστο υποστηρικτικό δυναμικό, βρίσκονται και οι λοιπές δομές γεωργικής έρευνας της ΝΔ Ελλάδας.

Δυστυχώς, σε πρόσφατη απόφαση (07/2014) για το νέο οργανόγραμμα της προσωρινής Διοίκηση του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ – Οργανισμός στον οποίο έχει ήδη από το 2011 ενσωματωθεί ολόκληρο το Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ) – ουδεμία μέριμνα για την ερευνητική στήριξη του πρωτογενούς τομέα της ΝΔ Ελλάδας και των Ιόνιων Νήσω ελήφθη. Τουναντίον,  σε αυτήν την απόφαση, ουσιαστικά εδραιώνεται και τυπικά η κατάργηση της αγροτικής έρευνας από την ευρύτερη περιοχή.

Πιο συγκεκριμένα, στην εν λόγω απόφαση, το Ινστιτούτο Προστασίας Φυτών Πατρών υποβαθμίζεται από Διεύθυνση σε Τμήμα Φυτοπροστασίας και υπάγεται υπό την εποπτεία του Ινστιτούτου Κτηνοτροφικών και Βιομηχανικών Φυτών που εδρεύει στη Λάρισα και το οποίο με αυτήν την απόφαση αναβαθμίζεται σε υπερ-περιφερειακή Διεύθυνση. Επίσης, με την ίδια απόφαση, το Ινστιτούτο Ελαίας & Οπωροκηπευτικών Καλαμάτας υποβαθμίζεται από Διεύθυνση σε Τμήμα και υπάγεται υπό την εποπτεία του Ινστιτούτου Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου, με έδρα τα Χανιά Κρήτης, το οποίο επίσης αναβαθμίζεται σε υπερ-περιφερειακή (θεματική) Διεύθυνση.

Ο αγροτικός τομέας της Νότιο-Δυτικής Ελλάδας έχει μεγάλη βαρύτητα στην εθνική οικονομία. 

Ο αγροτικός (φυτικός & ζωικός) τομέας της Νότιο-Δυτικής Ελλάδας είναι στρατηγικής σημασίας για την περιφερειακή και, όπως θα δείξουμε, έχει ιδιαίτερα μεγάλη βαρύτητα για την εθνική οικονομία.

Η Νότιο-δυτική Ελλάδα, δηλαδή η γεωγραφική ζώνη που συγκροτείται από τις περιφέρειες της Δυτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου παρουσιάζει τον 3^ο ισχυρότερο γεωργικό τομέα σε επίπεδο χώρας (βλ. Διάγραμμα 1). Ενδεικτικά, με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, η  ετήσια ακαθάριστη προστιθέμενη αξία της φυτικής παραγωγής της χώρας φθάνει τα 6,9 δισ. ευρώ.  Από αυτά, το 1/5 ή εκφραζόμενο ποσοστιαία το 21% (δηλαδή παραγωγή αξίας 1,45 δισ. Ευρώ)  παράγεται στην γεωγραφική ζώνη της ΝΔ Ελλάδας. Σε αυτό το μερίδιο, η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας συμμετέχει με  το 11% (731,20 εκατ. ευρώ) ενώ η Πελοπόννησος παράγει το 10% (719,76 εκατ. ευρώ) της αξίας της εθνικής φυτικής παραγωγής.

Διάγραμμα. 1: Συμμετοχή γεωγραφικών ζωνών στην ετήσια Φυτική παραγωγή της χώρας

 

Επεξεργασία στοιχείων  έτους  2011 της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (2014)

Η Βόρειο-Ανατολική Ελλάδα, συγκροτούμενη από 3 περιφέρειες, Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης, Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, καταλαμβάνει την 1^η θέση με αξία παραγωγής 2,46 δις. ευρώ (μερίδιο 36%).

Τη 2^η θέση με αξία φυτικής παραγωγής  1,74 δις. ευρώ (25%) καταλαμβάνει η Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα – αποτελούμενη από τις περιφέρειες της Θεσσαλίας & της Στερεάς Ελλάδας.

Στις δύο τελευταίες θέσεις, ήτοι 4^η και 5^η,  με ισόποση συμμετοχή 9% και αξία 630  εκ. ευρώ, βρίσκονται  η Κρήτη και η ζώνη που συμβατικά για τις ανάγκες του παρόντος, αθροίζει όλες τις υπόλοιπες Περιφέρειες της χώρας (Λοιπές). Η τελευταία αυτή  ομάδα (Λοιπές), περιλαμβάνει τις περιφέρειες Αττικής, Ιονίων Νήσων, Ηπείρου, Νήσων Βορείου & Νοτίου Αιγαίου. Οι περιφέρειες αυτές, παρουσιάζουν ως κοινό χαρακτηριστικό την σχετικά μικρή για την χώρα γεωργική δυναμικότητα και αθροίζονται μαζί για πρακτικούς λόγους (έλλειψη χώρου και ευδιάκριτη παρουσίαση των διαγραμμάτων).  Η Κρήτη, που προσομοιάζει πάρα πολύ στα γεωργικά χαρακτηριστικά με την ΝΔ Ελλάδα,  διαθέτει την μισή γεωργική δυναμικότητα από αυτήν ή περίπου ίση με την καθεμία από τις δύο περιφέρειες που συγκροτούν την ζώνη της ΝΔ Ελλάδας.

Εξειδικεύοντας, τη συνολική φυτική παραγωγή στις επιμέρους κατηγορίες της (Διάγραμμα 2), διαπιστώνουμε ότι ο γεωργικός τομέας της ΝΔ Ελλάδας συμμετέχει δυναμικά σε όλες τις κατηγορίες προϊόντων.

Διάγραμμα 2: Ετήσια φυτική παραγωγή ανά κατηγορία & γεωγραφική ζώνη (εκατ. €)

 

Επεξεργασία στοιχείων  έτους  2011 της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (2014)

Με βάση την ακαθάριστη αξία της παραγωγής του έτους 2011 (Διάγραμμα 2), η περιοχή κατατάσσεται σε επίπεδο χώρας:

• 2^η στην παραγωγή Φρούτων, με μερίδιο 21% στην συνολική αξία των 1,802 δις ευρώ.
• 2^η στην παραγωγή Λαχανικών & Σκαλιστικών, με μερίδιο 23% στην συνολική αξία των 1,801 δις ευρώ.
• 3^η στην παραγωγή Δημητριακών, με μερίδιο 9% στην συνολική αξία των 1,029 δις ευρώ.
• 3^η στην παραγωγή Βιομηχανικών Φυτών, με μερίδιο 4% στην συνολική αξία των 820 εκατ. ευρώ.
• 2^η στην παραγωγή Ελαιόλαδου, με μερίδιο 37% στην συνολική αξία των 671 εκατ. ευρώ.
• 1^η στην παραγωγή Κτηνοτροφικών Φυτών, με μερίδιο 31% στην συνολική αξία των 509 εκατ. ευρώ.
• 1^η στην παραγωγή Πατάτας, με μερίδιο 42 % στην συνολική αξία των 244 εκατ. ευρώ.
• 1^η στην παραγωγή Κρασιού, με μερίδιο 34  % στην συνολική αξία των 24 εκατ. ευρώ.
• 4^η στην παραγωγή λοιπών Φυτικών Προϊόντων, με μερίδιο 12% στην συνολική αξία των 24 εκατ. ευρώ.

Ακόμα πιο αξιόλογη, είναι η επίδοση της Νότιο-Δυτικής Ελλάδας στην εθνική ζωική παραγωγή, η οποία παρουσιάζει μεγαλύτερη διασπορά εντός της χώρας. Η ετήσια ακαθάριστη αξία της ζωικής παραγωγής της χώρας φθάνει τα 2,9 δισ. ευρώ. Από αυτήν, επίσης το 1/5 ή το 19 % (δηλαδή παραγωγή αξίας 537,85 εκατ. Ευρώ) παράγεται στην γεωγραφική ζώνη των περιφερειών Δυτικής Ελλάδας & Πελοποννήσου (βλ. Διαγράμματα 3 & 4). Σε αυτό το μερίδιο, η περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας συμμετέχει με  το 11,8 % (343 εκατ. ευρώ) ενώ η Πελοπόννησος παράγει  το 6,8 % (195 εκατ. ευρώ) της αξίας της εθνικής ζωικής παραγωγής.

Όπως βλέπουμε, στο ζωικό τομέα η ΝΔ Ελλάδα κατατάσσεται 3^η – όπως και στην φυτική κατεύθυνση – και υπολείπεται μόνο μιας περίπου εκατοστιαίας μονάδας από την 2^η στην κατάταξη ζώνη της Θεσσαλίας & Στερεάς Ελλάδας που δίνει παραγωγή αξίας 577 εκατ. Ευρώ και έχει μερίδιο 20 %. Βλέπουμε ότι, η παραγωγή της ΝΔ Ελλάδας είναι υπερδιπλάσια από την  παραγωγή της Κρήτης που κατατάσσεται 5^η με ακαθάριστη αξία ζωικής παραγωγής 251,32 εκατ. ευρώ και μερίδιο στη ζωική παραγωγή της χώρας 9 %.

Διάγραμμα 3: Συμμετοχή γεωγραφικών ζωνών στην ετήσια Ζωική παραγωγή της χώρας

 

Επεξεργασία στοιχείων  έτους  2011 της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (2014)

Εξειδικεύοντας, την συνολική ζωική παραγωγή στις επιμέρους κατηγορίες της (Διάγραμμα 4), διαπιστώνουμε ότι και ο  ζωικός τομέας της ΝΔ Ελλάδας συμμετέχει δυναμικά σε όλες τις κατηγορίες προϊόντων.

Διάγραμμα 4: Ετήσια ζωική παραγωγή ανά κατηγορία & γεωγραφική ζώνη (εκατ. €)

 

Επεξεργασία στοιχείων  έτους  2011 της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (2014)

Συμπερασματικά, εύκολα συνάγεται από τα προηγούμενα ότι, η Δυτική Ελλάδα και η Πελοπόννησος, εξεταζόμενες είτε αυτόνομα είτε μαζί ως ενιαία αγρο-οικολογική και διοικητική ζώνη, αξίζουν δομές γεωργικής έρευνας, εάν όχι διπλάσιας δυναμικότητας από αυτές της Κρήτης, τουλάχιστον περίπου ίσης δυναμικότητας με αυτές που ήδη διαθέτει η ζώνη που αποτελείται από τις περιφέρειες της Θεσσαλίας & της Στερεάς Ελλάδας.

Λειψές είναι οι υποδομές έρευνας στη Δυτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο

Η σημερινή οργάνωση της γεωργικής έρευνας σε εθνικό επίπεδο (γεωργική, κτηνοτροφική, αλιευτική, δασική, φυσικών πόρων, αγροτικής οικονομίας κ.λ.π), φαίνεται να διαμορφώνεται σύμφωνα  με την ίδια  απόφαση του Δ.Σ. του οργανισμού ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ. Σύμφωνα με αυτήν, η κατανομή των 27 ερευνητικών μονάδων, δηλαδή των 11 Ινστιτούτων Γεωργικής Έρευνας (Δ/νσεων) καθώς και των 16 Τμημάτων  τους και των  2 Γραφείων τους, διαμορφώνεται όπως παρουσιάζεται στον παρακάτω Πίνακα.  Επομένως διαφαίνεται ότι η Δυτική Ελλάδα και η Πελοπόννησος χάνουν τα τρία Ινστιτούτα τους, τα δύο από τα οποία υποβαθμίζονται σε τμήματα, ενώ το τρίτο (Ινστιτούτο Κοροίβου, Ηλείας) καταργείται.

Πίνακας 1. Επικείμενη χωρική κατανομή των μονάδων γεωργικής έρευνας –

Χωρίς Ινστιτούτα οι περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας & Πελοποννήσου

Γεωγραφική Ζώνη	Επίπεδο	Μονάδα Αγροτικής Έρευνας (Έδρα)
Μακεδονία & Θράκη	Ινστιτούτο	Αλιευτικής Έρευνας (Καβάλα)
	Ινστιτούτο	Δασικών Ερευνών (Θεσσαλονίκη)
	Τμήμα	Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής (Γιαννιτσά)
	Τμήμα	Τμήμα Μελισσοκομίας (Χαλκιδική)
	Ινστιτούτο	Κτηνιατρικών Ερευνών (Θεσσαλονίκη)
	Ινστιτούτο	Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων (Θεσσαλονίκη)
	Τμήμα	Τμήμα Φυλλοβόλων, Οπωροφόρων Δένδρων (Νάουσα)
	Ινστιτούτο	Εδαφοϋδατικών Πόρων (Θεσσαλονίκη)
Θεσσαλία & Στερεά Ελλάδα	Ινστιτούτο	Βιομηχανικών και Κτηνοτροφικών Φυτών (Λάρισα)
	Τμήμα	Φυτοπροστασίας (Βόλο)
	Τμήμα	Ακρόδρυων (Λαμία)
	Ινστιτούτο	Εθνικό Κέντρο Βάμβακος (Καρδίτσα)
	Γραφείο	Κέντρο Βάμβακος Καρδίτσας (Καρδίτσα)
	Γραφείο	Κέντρο Βάμβακος (Ορχομενός)
Δυτική Ελλάδα & Πελοπόννησος	Τμήμα	Φυτοπροστασίας (Πάτρα), θα υπαχθεί στο  Ινστιτούτο Β & Κ Φ -Λάρισας
	Τμήμα	Ελαίας & Οπωροκηπευτικών (Καλαμάτα), θα υπαχθεί στο Ινστιτούτο Ελιάς & Αμπέλου – Χανιά
Κρήτη	Ινστιτούτο	Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου (Χανιά)
	Τμήμα	Αμπέλου, Λαχανοκομίας, Ανθοκομίας & Φυτοπροστασίας (Ηράκλειο)
Λοιπές	Τμήμα	Εδαφολογίας (Αθήνα)
	Τμήμα	Γεωργικής Μηχανικής (Αθήνα)
	Ινστιτούτο	Μεσογειακών & Δασικών Οικοσυστημάτων (Αθήνα)
	Ινστιτούτο	Τεχνολογίας Αγροτικών Προϊόντων (Αθήνα)
	Ινστιτούτο	Αγροτικής Οικονομίας και Κοινωνιολογίας (Αθήνα)
	Τμήμα	Αμπέλου (Αθήνα)
	Τμήμα	Εργαστήριο Ελαιολάδου (Μυτιλήνη)
	Τμήμα	Γάλακτος  (Ιωάννινα)
	Τμήμα	Ελαίας (Κέρκυρα)

Επεξεργασία στοιχείων απόφασης ΔΣ ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ 43η/25.07.2014

Η σημερινή κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού των ερευνητικών μονάδων του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ ανά γεωγραφική ζώνη, όπως προκύπτει από την πραγματική υφιστάμενη κατάσταση και την εν λόγω απόφαση του ΔΣ του, έχει όπως παρουσιάζεται στο Διάγραμμα 5.

Διάγραμμα 5 Κατανομή Ανθρώπινου Δυναμικού στις Ερευνητικές Μονάδες

 

Επεξεργασία στοιχείων απόφασης ΔΣ ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ 43η/25.07.2014

Σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση, αυτές διαθέτουν και διατηρούν προσωπικό 430 ατόμων, εκ των οποίων 115 είναι Ερευνητές, 102 είναι υπάλληλοι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (ΠΕ), 65 τεχνολογικής εκπαίδευσης (ΤΕ), 104 δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΔΕ) και 44 υποχρεωτικής εκπαίδευσης (ΥΕ).

Όσον αφορά την κατανομή του προσωπικού των ερευνητικών μονάδων ανά γεωγραφική ζώνη, από τα ίδια στοιχεία εξάγεται ότι οι ερευνητικές μονάδες της ζώνης Μακεδονίας & Θράκης (Μ&Θ) έχουν 237 άτομα από τα οποία οι 61 είναι ερευνητές, Στη ζώνη που περιλαμβάνει την Αττική και τις λοιπές περιφέρειες (Λοιπές), το προσωπικό των ιδρυμάτων αποτελείται από 91 άτομα εκ των οποίων οι 29 είναι ερευνητές. Στη συνέχεια ακολουθεί η ζώνη της Θεσσαλίας & Στερεάς Ελλάδας (Θε&ΣΕ) με 52 άτομα προσωπικό, εκ των οποίων οι 11 ερευνητές. Προτελευταία έρχεται η Κρήτη (Κρ) με 44 άτομα προσωπικό, εκ των οποίων οι 13 ερευνητές. Τελευταία έρχεται η ζώνη Πελοποννήσου & Δυτικής Ελλάδας (ΔΕ&Πε), που απασχολούν συνολικά 6 άτομα προσωπικό, εκ των οποίων ο 1 ερευνητής. Ευκόλως συνάγεται από τα ανωτέρω στοιχεία, ότι σε σύγκριση με την υπόλοιπη επικράτεια, είναι αμελητέο τόσο το υφιστάμενο ερευνητικό όσο και το (επιστημονικό, διοικητικό και τεχνικό) υπαλληλικό υποστηρικτικό προσωπικό, των μονάδων γεωργικής  έρευνας της Δυτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου.

Επιβεβαιώνεται ότι ο νέος σχεδιασμός δεν περιλαμβάνει την ενίσχυση των ισχνών υποδομών έρευνας της Δυτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου

Τέλος, ο ΕΛΓΑ-ΔΗΜΗΤΡΑ προκήρυξε στις 1/10/2014 την πλήρωση εκατό (100) θέσεων ερευνητών. Ανά επιστημονικό τομέα, το πλήθος των νέων ερευνητών κατανέμεται ως εξής: Αγροτική Οικονομία & Κοινωνιολογία 5, Αλιευτική Έρευνα 6, Δασική Έρευνα 13, Εδαφοϋδατικοί Πόροι 11, Επιστήμη Ζωικής Παραγωγής 10, Κτηνιατρική Έρευνα 9, Τεχνολογία Αγροτικών Προϊόντων 8 και Φυτική Παραγωγή 38. Οι 100 ερευνητές κατανέμονται ανά χωρική ζώνη ως εξής: Μακεδονία & Θράκη: 56, Θεσσαλία & Στερεά Ελλάδα: 7, Δυτική Ελλάδα & Πελοπόννησος: 2, Κρήτη: 9, Λοιπές περιοχές: 26.

Ειδικά, όσον αφορά τη φυτική παραγωγή (και μόνον αυτή), οι 38 ερευνητές κατανέμονται, όπως στο Διάγραμμα 6. 

Σύμφωνα με την εν λόγω προκήρυξη, οι ερευνητικές μονάδες της Δυτικής Ελλάδας & Πελοποννήσου, δεν χρήζουν στελέχωσης με ερευνητές για τα πεδιά: Δενδροκομία Εσπεριδοειδών, Διαχείριση Νερού στη Δενδροκομία, Φυτοπαθολογία Δενδρωδών Καλλιεργειών, Αμπελουργία, Λαχανοκομία, Μυκητολογία Κηπευτικών και Αμπέλου, πεδία τα οποία θα καλυφθούν με αυτήν την προκήρυξη για την Κρήτη. Επίσης, σύμφωνα με την εν λόγω προκήρυξη, ο γεωργικός τομέας της Δυτικής Ελλάδας & η Πελοποννήσσου, δεν χρειάζονται έρευνα στους τομείς της Γεωργικής εντομολογίας, Νηματοδωλογίας κλπ. Συμπερασματικά, μετά από πολλά χρόνια, με αυτήν την προκήρυξη ενισχύονται πολλές από τις ερευνητικές δομές της χώρας, με εξαίρεση αυτών της Δυτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου. Για παράδειγμα, προσθέτοντας στο υφιστάμενο ερευνητικό δυναμικό τους ερευνητές της  πρόσφατης προκήρυξης των 100 μονίμων ερευνητών,  η Κρήτη θα έχει είκοσι δύο (22=13+9) ερευνητές, η Θεσσαλία και η Στερεά Ελλάδα θα αθροίζουν δέκα εννέα (19=11+7) ερευνητές ενώ το άθροισμα όλων των ερευνητών των περιφερειών της Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου θα φθάνει μόλις τους τρείς (3=2+1).

Διάγραμμα 6. Κατανομή νέων Ερευνητών στις Ερευνητικές Μονάδες

 

Επεξεργασία στοιχείων προκήρυξης ερευνητών ΔΣ ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ απ 23090/01.10.2014

Συμπερασματικά, στην υφιστάμενη αρνητική οικονομική συγκυρία, κατά την οποία ο πρωτογενής τομέας μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει πρωταρχικό ρόλο στην ανάκαμψη, οι εξελίξεις που αποτυπώνονται  στις πρόσφατες ενέργειες συγχώνευσης και αναδιάρθρωσης των σχετικών ερευνητικών φορέων και η προτεινόμενη χωρική αναδιοργάνωση τους είναι ιδιαίτερα αρνητικές για την οικονομία της δικής μας περιφέρειας.

Πρόταση αναβάθμισης της περιφερειακής γεωργικής έρευνας

Με βάση τα ανωτέρω, επιβεβαιώνεται ότι λόγοι εθνικών αναπτυξιακών προτεραιοτήτων και επιτακτικών τοπικών αναπτυξιακών αναγκών, επιβάλλουν τη διατήρηση και επαρκή στελέχωση των δύο Ινστιτούτων γεωργικής έρευνας που εδράζονται στην Πάτρα & την Καλαμάτα. Στην περίπτωση αυτή στο Ινστιτούτο της Πάτρας να υπαχθεί ως τμήμα το Ινστιτούτο Αμπέλου & Οπωροκηπευτικών Πύργου που πρέπει να εξειδικευτεί και στα κηπευτικά καθώς και ένα νέο τμήμα στην Αιτωλοακαρνανία στην θέση του Καπνικού Σταθμού Αγρινίου που πρέπει να εξειδικευτεί στα βιομηχανικά και κτηνοτροφικά φυτά.

Εναλλακτικά, στην περίπτωση που τεκμηριωθεί με νεότερα στοιχεία, η αναγκαιότητα περαιτέρω διοικητικής συγχώνευσης των εν λόγω ερευνητικών μονάδων για εκμετάλλευση τυχόν οικονομιών κλίμακας προτείνεται η δημιουργία ενός πολυδύναμου Ινστιτούτου Φυτικής Παραγωγής με έδρα την Πάτρα που θα καλύπτει διοικητικά τις περιφέρειες Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας  και ίσως τα Ιόνια Νησιά. Στην περίπτωση αυτή προτείνεται να παραμείνει το Ινστιτούτο Προστασίας Φυτών Πατρών ως Διεύθυνση και να υπαχθούν σε αυτό ως  τμήματα το Ινστιτούτο Αμπέλου & Οπωροκηπευτικών Πύργου και το Ινστιτούτο Ελαίας & Οπωροκηπευτικών Καλαμάτας αλλά και ένα νέο τμήμα στην Αιτωλοακαρνανία στην θέση του Καπνικού Σταθμού Αγρινίου. Η δομή του μπορεί επίσης να συμπληρωθεί με το τμήμα Ελαίας της Κέρκυρας, που με την προαναφερθείσα απόφαση του Δ.Σ. του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ επίσης θα υπαχθεί επίσης στο Ινστιτούτο των Χανίων, ώστε να καλύψει σε κάποιο βαθμό και τις ανάγκες σε γεωργική έρευνα των Ιόνιων Νήσων.

Πέττας Νίκος 

Γεωπόνος, MBA, MSc, Υπ. Διδάκτωρ Παν. Πατρών

Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου Αχαΐας

Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων

Οι απόψεις που εκφράζονται από τον υπογράφοντα είναι προσωπικές και δεν είναι απαραιτήτως ίδιες με αυτές  του  φορέα εργασίας του.

 ________________

 Προγενέστερη εκδοχή της παρούσας, δημοσιεύτηκε ως άρθρο στην έντυπη έκδοση της 17/10/2014  της πατραϊκής εβδομαδιαίας εφημερίδας «Σύμβουλος Επιχειρήσεων» (http://www.symboulos.gr/).

(Πηγή:  http://agrinioreport.com)