Παγωμάρα στη Χρυσή Αυγή

Με απεγνωσμένες εκκλήσεις στα μέλη, επίθεση στη Δικαιοσύνη και περιφρόνηση για τον λαό αντιδρά το ναζιστικό μόρφωμα στην πρόταση παραπομπής ολόκληρης της ηγεσίας της από τον Ισ. Ντογιάκο.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑ

        (από efsyn.gr)

Παγωμάρα επικρατεί στη Χρυσή Αυγή μετά την κατάθεση της πρότασης του εισαγγελέα Ισίδωρου Ντογιάκου προς το Συμβούλιο Εφετών, σύμφωνα με την οποία παραπέμπεται

σύσσωμη η ηγεσία της με την κατηγορία της συγκρότησης, συμμετοχής και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, καθώς και δεκάδες μέλη των Ταγμάτων Εφόδου για πλήθος κακουργημάτων.

Πέρασαν ώρες ώσπου να υπάρξει κάποια πρώτη αντίδραση της οργάνωσης. Κι αυτή ήταν να δώσει στη δημοσιότητα λίγα δευτερόλεπτα ακόμη από τη γνωστή υποκλαπείσα συνομιλία Μπαλτάκου-Κασιδιάρη.

Ανθρακες ο θησαυρός

Αλλά σ’ αυτό το απόσπασμα ακούγεται ο Κασιδιάρης (και όχι ο Μπαλτάκος) να μιλά για σχέση Ντογιάκου-Σαμαρά! Ανθρακες, λοιπόν, ο θησαυρός. Στη δικτυακή εκπομπή της Χρυσής Αυγής, μιλώντας τηλεφωνικά από τον Κορυδαλλό, ο Κασιδιάρης την Πέμπτη το βράδυ θα ισχυριστεί ότι ουδέποτε ασχολήθηκε η οργάνωση με τον κ. Ντογιάκο: «Πείτε μου μια φορά που ασχοληθήκαμε με αυτό τον άνθρωπο. Εχουμε πει μονάχα ότι είναι επίορκος».

Η αλήθεια είναι ακριβώς η αντίθετη. Ο κ. Ντογιάκος (όπως και οι εφέτες ανακρίτριες Κλάπα και Δημητροπούλου, αλλά και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) δεχόταν σχεδόν καθημερινά επιθέσεις από τη Χρυσή Αυγή. Ο εισαγγελέας χαρακτηριζόταν «εμπαθής», «αστικοδεξιούλης», «σκυλάκι του Σαμαρά» (Π. Ηλιόπουλος), «εγκάθετος», «καλά αμειβόμενο όργανο της εκτελεστικής εξουσίας» (ιστότοπος «Χρυσή Αυγή») και κατηγορούνταν ότι «κατέλυσε το πολίτευμα» (Μ. Αρβανίτης), ενώ τον ειρωνεύονταν ως «Ντογιάκοφ» και ο Μιχαλολιάκος τον απειλούσε ότι «πρέπει να τον μαζέψει η Δικαιοσύνη». Από τη στιγμή που η πίεση αυτή προς τη Δικαιοσύνη δεν απέδωσε, η οργάνωση προσποιείται ότι «δεν ασχολήθηκε» με τον κ. Ντογιάκο.

Αλλά η δικαστική εξέλιξη έχει σημαντικές επιπτώσεις στο εσωτερικό της οργάνωσης. Σε κείμενο που αναρτήθηκε χτες το πρωί στην ιστοσελίδα της, το ηγετικό της στέλεχος Ευάγγελος Καρακώστας εκφράζει την απογοήτευση της Χρυσής Αυγής για την έλλειψη υποστήριξης από τον λαό: «Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο ελληνικός λαός επιμένει να αυταπατάται. Το έργο της Χρυσής Αυγής δεν είναι να απαιτήσει τη λαϊκή στήριξη, αλλά αντίθετα να την κερδίσει. Αφού λοιπόν ο λαός μας επιθυμεί να βιώσει όλο το δράμα, από την αρχή μέχρι το τέλος του, τότε είναι δικαίωμά του».

Ο Καρακώστας προβλέπει την εκλογική συρρίκνωση της οργάνωσης: «Με πολύ απλά λόγια, το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα δεν θα ικετέψει με στόχο την πρόσκαιρη εκλογική δικαίωση. Οφείλουμε να κοιτούμε μακροπρόθεσμα». Στο ίδιο κείμενο προαναγγέλλεται σκλήρυνση της οργάνωσης, προφανώς επειδή υπάρχουν φυγόκεντρες τάσεις στελεχών που προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν από την εγκληματική δράση: «Είναι μοιραίο πολιτικό λάθος να προσαρμόζεται το Κίνημα στις απαιτήσεις των αστών. Αντιθέτως, η αναγκαιότητα των καιρών επιβάλλει την απαρέγκλιτη προπαγάνδιση των πολιτικών μας θέσεων με θρησκευτική ευλάβεια και προσήλωση στο σκοπό».

Απευθυνόμενο στο εσωτερικό της οργάνωσης το καθοδηγητικό αυτό κείμενο καταγγέλλει «τις σημαίες ευκαιρίας», διότι «τον πολιτικό αγώνα δίνουν εκείνοι που μετέχουν των πολιτικών δραστηριοτήτων των Τοπικών Οργανώσεων και όχι εκείνοι οι οποίοι μαλώνουν με τις τηλεοράσεις τους, στην ασφάλεια του καναπέ τους».

Αποδεκατισμένα Τάγματα

Προφανώς τα Τάγματα Εφόδου έχουν ήδη αποδεκατιστεί. Γι’ αυτό ο Καρακώστας απευθύνει απελπισμένη έκκληση: «Περιφρονήστε Σύντροφοι τις Σειρήνες της μετριοπάθειας και της αστικοποίησης και διαφυλάξτε με πείσμα και φανατισμό τον Λαϊκό και Εθνικιστικό χαρακτήρα του Κινήματος! Η Νίκη της Εθνικής και Κοινωνικής Ιδέας καθίσταται αναπόφευκτη όχι μέσω του συμβιβασμού αλλά διά της καθολικής αντιπαράθεσης με το Καθεστώς των διεφθαρμένων!».

Από εκεί που ο Μιχαλολιάκος και οι συνεργάτες (συνεργοί) του ονειρεύονταν ότι ξαναζεί η Δημοκρατία της Βαϊμάρης, τώρα καταλαβαίνουν ότι έχουν απομονωθεί στο μπούνκερ του Φίρερ, στο πολιορκημένο Βερολίνο. Και αντιδρούν αναλόγως.