Καίρια ερωτήματα προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας για τα Αντισταθμιστικά Ωφελήματα (ΑΩ)

Φωτογραφία αρχείου από τη συμμετοχή του Β. Χατζηλάμπρου σε άσκηση.

Εν όψει της αυριανής συζήτησης του σχεδίου νόμου του υπουργείου Άμυνας στη Βουλή με εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ τον βουλευτή Αχαΐας Β. Χατζηλάμπρου

Επαρκείς και ολοκληρωμένες απαντήσεις για τη διαχείριση ανεκτέλεστων Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων, ενόψει της συζήτησης στην Ολομέλεια του Γ΄ Θερινού Τμήματος της Βουλής αύριο Πέμπτη 4/9/2014 του σχεδίου νόμου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας με τίτλο «Ρυθμίσεις Υπουργείου Εθνικής Άμυνας» ζητούν με την υπ’ αριθμ. 2133/1.9.2014 ερώτησή τους προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας, Γιώργος Βαρεμένος, Βασίλης Χατζηλάμπρου, Ελένη Αυλωνίτου, Αγνή Καλόγερή, Γιώργος Πάντζας.

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην παραπάνω ερώτηση, λαμβάνοντας υπόψιν ότι η ανεκτέλεστη πιστωτική αξία των προγραμμάτων που έληξαν χωρίς να υλοποιηθούν προσηκόντως ανερχόταν τον Δεκέμβριο του 2010 σε 2,9 δισ. ευρώ και αντιστοιχούσε σε τουλάχιστον 300 εκατ. ευρώ πραγματικού έργου, η Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων είχε τις εξής δυνατότητες:

α) Να εισπράξει τις εγγυητικές επιστολές, να επιβάλει ποινικές ρήτρες ύψους τουλάχιστον 290 εκατ. ευρώ και να αποκλείσει τους αναδόχους από μελλοντικές συμβάσεις του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. 

β) Να εντάξει τις συμβάσεις αυτές στο άρθρο 87 του Νόμου 3883/2010, κατά την έναρξη ισχύος του οποίου και με βάση όσα αναφέρονται στην αιτιολογική του έκθεση ήταν δυνατή η επανασυμβασιοποίηση προγραμμάτων αντισταθμιστικών ωφελημάτων ονομαστικής αξίας τουλάχιστον 725 εκατ. ευρώ.

Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο απαγορεύει την παραλαβή και επομένως και την πίστωση αντισταθμιστικών ωφελημάτων μετά τη λήξη του συμβατικού χρόνου.

Για τους λόγους αυτούς προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι η αξία της ανεκτέλεστης πιστωτικής υποχρέωσης των προγραμμάτων που ήδη τον Δεκέμβριο του 2010 είχαν λήξει χωρίς να έχουν εκτελεστεί προσηκόντως, τα τελευταία τέσσερα (4) χρόνια μειώθηκε κατά σχεδόν 70%!

Το αποτέλεσμα είναι, εάν τελικά υλοποιηθεί το άρθρο 3 του Σχεδίου Νόμου «Ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Εθνικής Άμυνας», η αξία των προγραμμάτων που μπορούν να επανασυμβασιοποιηθούν να είναι κατά 547 εκατ. ευρώ μικρότερη από εκείνη που θα προέκυπτε από την εφαρμογή του άρθρου 87 του Νόμου 3883/2010, με αποτέλεσμα να πιθανολογείται ισόποση ζημία του ελληνικού Δημοσίου.

Περαιτέρω, η αξία των συμβάσεων που είναι δυνατόν να επανασυμβασιοποιηθούν είναι σήμερα σημαντικά μικρότερη (κατά 112 εκατ. ευρώ) ακόμα και από την αξία των εγγυητικών επιστολών, που θα έπρεπε να έχουν καταπέσει ήδη από τον Δεκέμβριο του 2010, με αποτέλεσμα να πιθανολογείται ισόποση ζημία του ελληνικού Δημοσίου.

Κατόπιν των ανωτέρω, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θέτουν τα παρακάτω ερωτήματα στον κ. υπουργό Εθνικής Άμυνας:

1. Ποιες είναι οι 85 συμβάσεις αντισταθμιστικών ωφελημάτων, των οποίων η ανεκτέλεστη πιστωτική υποχρέωση τον Δεκέμβριο του 2010 ανερχόταν σε 2,9 δισ. ευρώ; Ποια ήταν τα ανεκτέλεστα προγράμματα της κάθε μιας από αυτές, ποια η ονομαστική και πιστωτική αξία του καθενός από αυτά, ποιος ο συμβατικός χρόνος παροχής του καθενός από αυτά;

2. Ποια από τα προγράμματα αντισταθμιστικών ωφελημάτων της προηγούμενης ερώτησης πιστώθηκαν εν όλω ή εν μέρει μετά την λήξη του συμβατικού χρόνου; Ποια είναι η νομική βάση των πιστώσεων αυτών; Πότε συντάχθηκε για το κάθε ένα από τα προγράμματα της πρώτης ερώτησης πρωτόκολλο παράδοσης-παραλαβής του υλικού από τον τελικό χρήστη και πότε συντάχθηκε πρωτόκολλο παράδοσης στον τελικό χρήστη προς χρήση, ώστε να επέλθει η εφοδιαστική του ένταξη;

3. Πότε υποβλήθηκε από την κάθε αντισυμβαλλόμενη εταιρεία Επιστολή Κατάστασης Πίστωσης για μέρος ή σύνολο του κάθε ενός από τα προγράμματα, που αναφέρονται στην κάθε μια από τις συμβάσεις της πρώτης ερώτησης; Συνοδευόταν η προαναφερόμενη Επιστολή Κατάστασης Πίστωσης από πλήρη (και όχι ελλιπή) δικαιολογητικά κατά τον χρόνο της υποβολής της και ήταν σύμφωνη με το περιεχόμενο της αντίστοιχης σύμβασης;

4. Ποια είναι η αξία και η χρονική διάρκεια των εγγυητικών επιστολών που είχε το ελληνικό Δημόσιο στα χέρια του για κάθε ένα από τα προγράμματα του πρώτου ερωτήματος; Ποιες από αυτές είναι εταιρικές, ποιες τραπεζικές και ποιες είναι σε ισχύ σήμερα;

5. Για ποιο λόγο το ελληνικό Δημόσιο δεν εισέπραξε τις εγγυητικές επιστολές, παρά το γεγονός ότι τα προγράμματα της πρώτης ερώτησης έληξαν ανεκτέλεστα;

6. Ποιες συμβατικές κυρώσεις επιβλήθηκαν στους αναδόχους των προγραμμάτων της πρώτης ερώτησης, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψιν ότι οι κυρώσεις αυτές χαρακτηρίζονται από υπ’ αριθμ. Πρωτ. ΕΜΠ.505/ερ.46/2010 έγγραφο του Γραφείου Νομικού Συμβούλου ΥΕΘΑ συγκεκριμένες και ανελαστικές;

7. Για ποια από τα προγράμματα της πρώτης ερώτησης είχαν συνταχθεί πρωτόκολλα τμηματικής παραλαβής των οφειλόμενων αντισταθμιστικών ωφελημάτων πριν από την πάροδο του συμβατικού χρόνου και πότε συντάχθηκαν;

8. Σε ποιες ενέργειες προέβη το υπουργείο Εθνικής Άμυνας για να διερευνηθούν οι καταγγελίες του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Πολεμικού Υλικού για εταιρείες φαντάσματα που φέρονται να υλοποιούν αντισταθμιστικά ωφελήματα εκατομμυρίων ευρώ;

9. Διασφαλίστηκε η απαρέγκλιτη εφαρμογή των γνωμοδοτήσεων του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με αριθμό 514/2008 και 14/2009, οι οποίες είχαν γίνει αποδεκτές από τον κ. υπουργό Εθνικής Άμυνας;

10. Έχει εξασφαλίσει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας (α) ότι η χρονική διάρκεια μέσα στην οποία οι υπόχρεοι προμηθευτές εκτέλεσαν τα προγράμματα που αναφέρονται στο πρώτο ερώτημα υλοποιήθηκαν μέσα σε χρόνο που ήταν επίκαιρα για την υποβοήθηση της αμυντικής βιομηχανίας και της τεχνολογικής υποδομής της χώρας και (β) ότι η αξία τους εξακολουθούσε κατά το χρόνο της πίστωσης να ανταποκρίνεται στην εκτίμηση - αξιολόγηση που έγινε κατά την έγκρισή τους, όπως απαιτούν οι γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που αναφέρονται στο προηγούμενο ερώτημα;

Σημειώνεται ότι στο ίδιο Σχέδιο Νόμου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει δυο (2) τροπολογίες. Με την πρώτη προτείνεται η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής ετήσιας απολογιστικής έκθεσης της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων προς τη Βουλή για την πορεία όλων των συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων και δυνατότητας επιβολής ρήτρας διαφθοράς. Με τη δεύτερη προστατεύονται τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων του Τροχαίου Υλικού