«Ελεγείο» στην μνήμη του ευγενούς λαϊκού μαραθωνοδρόμου αθλητή της Πάτρας

Ο πάτερ Απόστολος περιμένει στωικά τον τερματισμό των συμμετεχόντων στην εκδήλωση, για να ξεκινήσει το μνημόσυνο στην μνήμη του Γιώργου Αντύπα.

Λιτός  στο λόγο του και εγκρατής στη ζωή του, ο Γιώργος Αντύπας ήταν παράδειγμα για μας τους νεότερους και παραμένει φάρος φωτεινός για τους παλιούς δρομείς της δεκαετίας του 80

Πρώτη φορά έτρεξε.  Και θα το επαναλάβει

η 67χρονη Φωφώ-Βαρδάκη Μόσχου.

 Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜ. ΜΟΣΧΟΥ

Με πλήρη θρησκευτική ευλάβεια, όπως θα το ήθελε και ο ίδιος ο συγχωρεμένος δρομέας της Πάτρας, με την τόσο μεγάλη προσφορά του στον μαζικό λαϊκό αθλητισμό, πραγματοποιήθηκε η επιθυμία των συναθλητών του. Του Γιώργου Αντύπα, στου οποίου τη μνήμη διοργανώθηκε από τους φίλους του και τον ΦΑΕΘΩΝ η αθλητική εκδήλωση στο Έλος της Αγυιάς. 

Ένα τραπεζάκι, με τον δίσκο των παραδοσιακών σπερνών, ένα γλαστράκι με βασιλικό και δίπλα η φωτογραφία του Γιώργου Αντύπα, αυτή που ντυμένος με την ολόσωμη αθλητική στολή έλαβε μέρος στην μεταφορά της φλόγας για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2006 και η τέλεση μνημοσύνου από τον π. Απόστολο της ΙΜ Πατρών, ήταν το σκηνικό που συνέθετε την νοητή παρουσία αυτού του ανθρώπου, που όνειρο ζωής του  και αγωνία ήταν το πώς θα αντισταθεί η νέα γενιά στη μάστιγα των ναρκωτικών. Το πώς θα καταφέρει η Πάτρα να αποκτήσει τον δικό της μαραθώνιο. Να προτρέψει τα νέα παιδιά σε έναν άλλο καθαρό τρόπο ζωής, τότε που οι προκλήσεις της νύχτας τα πολιορκούσαν ιδιαίτερα.

Ο ίδιος εν ζωή υπήρξε συνετός στις πράξεις του, φίλος του βιβλίου και ιδιαίτερα αυτού με τις γεωγραφικές αναφορές, γι αυτό τα όσα μέρη ακόμη δεν είχε γνωρίσει τα είδε μέσα από την ανάγνωση, αν και δεν ήταν λίγα αυτά στα οποία συνταξίδευσε με τους λαϊκούς αθλητές, φίλους του και συναθλητές του. 

Λιτός  στο λόγο του και εγκρατής στη ζωή του, ο Γιώργος Αντύπας ήταν παράδειγμα για μας τους νεότερους και παραμένει φάρος φωτεινός για τους παλιούς δρομείς της δεκαετίας του 80.

«Συν γυναιξί και τέκνοις»  δώσαμε αθλητικό παρών, όπως και τότε που διασχίζαμε βουνά και λαγκάδια για να φτάσουμε στον τερματισμό της υπερμαραθώνιας διαδρομής. Και ο Γιώργος Αντύπας ήταν κάπου ανάμεσά μας, ήταν παντού και νοητά παρών στις συζητήσεις μας πριν την εκκίνηση. 

Αλλά δυστυχώς, βάσκανος μοίρα,  είχε κάνει το τελευταίο του ντεμαράζ πέρυσι στις 12 Ιουνίου. Δρασκέλισε το κατώφλι της ζωής, το φως της οποίας είχε δει στις 12 Αυγούστου του 1934. Από μικρός στο εμπόριο της ένδυσης κατέγινε από το 1975 ως ιδιοκτήτης καταστήματος παιδικών. 

Ωστόσο το κατάστημά του το είχε μετατρέψει σε τόπο συνάντησης των συναθλητών του και προετοιμασίας για διοργάνωση αθλητικών εκδηλώσεων. 

Θα μείνει αξέχαστο το στιγμιότυπο μέσα στο κατάστημά του, όταν πελάτισσα μπήκε για να αγοράσει παιδικό είδος την ώρα που ο Γ. Αντύπας, ως πρόεδρος του ΣΔΥΠ, στον οποίο προήδρευσε επί 20ετία, συζητούσε με μέλη του ΔΣ.

Η πελάτισσα, που περίμενε να ενημερωθεί και να ψωνίσει, τόλμησε(!) να ερωτήσει για τις τιμές και τότε, ο πάντα ευγενικός Γιώργος, της αντέτεινε:  

-Μα δεν βλέπετε κυρία μου ότι έχουμε σοβαρή συζήτηση;

Βεβαίως, διότι το κύριο βάρος της διατήρησης του καταστήματος στην Κολοκοτρώνη, μέχρι την συνταξιοδότηση του Γιώργου Αντύπα, το είχε αναλάβει η σύζυγός του Ειρήνη, η οποία στάθηκε δίπλα του μέχρι την τελευταία στιγμή του!  

Η εκδήλωση αυτή ήταν μία ακόμη αφορμή για να βρεθούμε παλιοί φίλοι και συναθλητές στο START του αγώνα, αλλά χωρίς ανταγωνισμό και κυρίως με μόνο έπαθλο τη χαρά της συμμετοχής! 

Την ίδια χαρά που ένοιωσε ο γιος του Νίκος με την οικογένειά του, που ήταν παρών στο Έλος Αγυιάς, όπου τελέστηκε η εκδήλωση μνήμης του εκλιπόντος.  

Ας είναι αιωνία η μνήμη του.

 ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΑΝΤΥΠΑ