Μούρη με μούρη ήρθαν την π. Πέμπτη οι Πατρινοί συνταξιούχοι

Μπροστά στη Βουλή οι αστυνομικές δυνάμεις αντιμέτωπες με τους συνταξιούχους.

Όταν  τους έκοψε το δρόμο η αστυνομία του Παπαδήμου, μπροστά στη Βουλή!

            Σε αγώνα μούρη με μούρη μεταξύ αγωνιστών της τρίτης ηλικίας - με μπροστάρηδες αυτούς της Πάτρας με το πανό τους - και του Λ. Παπαδήμου, μετετράπη η προσπάθεια των απομάχων της εργασίας να δουν τον τραπεζίτη επικεφαλής της τριμερής κυβέρνησης του μαύρου μετώπου, την π.  Πέμπτη το μεσημέρι.

      Ο υπουργός Δημ. Τάξης, ο σοσιαλιστής Χρ. Παπουτσής, φοβήθηκε τα μπαστούνια που υποστήριζαν στο περπάτημά τους, κατά την ανάβαση του ανηφορικού δρόμου, που οδηγούσε στου Μαξίμου, τους  συνταξιούχους με άσπρα μαλλιά, αλλά με στεντόρια φωνή. Αυτούς δηλαδή που κραύγαζαν σε όλους τους τόνους προς τους αστυνομικούς «μην ξεχνάτε, είσαστε και σεις παιδιά του λαού, μπροστά σας έχετε έναν παππού». Αυτούς που φώναζαν αυτό που η εμπειρία τόσων συνδικαλιστικών χρόνων τους έχει διδάξει. «Την νίκη φέρνει ο αγώνας».

Κι ο θρυλικός Λουκάνικος μπροστάρης!

         Στους χιλιάδες αγωνιστές της τρίτης ηλικίας, απ’ όλη την Ελλάδα, ξεχώρισαν αυτοί της Πάτρας. Γι αυτό και σαν αναγνώρισή τους από το σύνολο των συμμετεχόντων, τους παρεχωρήθη το προνόμιο να τεθούν επικεφαλής  του κυρίου όγκου της πορείας. Μπροστά από τους Πατρινούς μια οκτάδα γερόντων με πικέτες κρεμασμένες στο λαιμό βάδιζαν αργά και σε απόσταση από τους Πατρινούς για να τονισθεί η  σημασία των όσων αναγράφονταν σε αυτές.

        Και δεν ήσαν ασήμαντα τα όσα διάβαζε κανείς. «Για τους συνταξιούχους δεν υπάρχει μία, λεφτά υπάρχουν μόνον για την πλουτοκρατεία». Σε άλλη, αυτός που την περιέφερε διεκτραγωδούσε το πρόβλημα του κόστους των φαρμάκων: «Η λίστα των φαρμάκων είναι σε βάρος της τσέπης μας» βούιζε το αίτημά του. Το ίδιο αίτημα ετέθη και στον επικρατείας Σταυρόπουλο, που ως αντιπρόσωπος του πολυάσχολου τραπεζίτη, που δεν καταδέχεται να συζητήσει τόσο… πεζά θέματα, ανέθεσε στον υφυπουργό του να τον εκπροσωπήσει. Ευτυχώς όμως, που ο εκπρόσωπός του ήταν αρκετά ενημερωμένος. Να σκεφτείτε ότι ρωτούσε την αντιπροσωπεία των συνταξιούχων ποιος είναι υπουργός Υγείας της κυβέρνησης του τραπεζίτη, για να του θέσει το ζήτημα. Φαντάζομε μετ’ επιτάσεως μεγάλης! Ο γέροντας που κρατούσε την τρίτη πικέτα ήταν καυστικός, με χιούμορ που έσφαζε με το μπαμπάκι και το εξέπεμπε μέσω αυτής: «Εκεί που μας χρωστάνε μας πήραν και το βόδι… Κλέφτες της ζωής μας».

           Αλλά και ο επόμενος δεν χαρίζονταν σε κανέναν κυβερνητικό: «660 δις τοκίζονται στην Ελβετία και στην Ελλάδα κλείνουν τα νοσοκομεία» έγραφε η πικέτα του και ήθελες δεν ήθελες αυτό που έβλεπες σου «καρφώνονταν» στο μυαλό σαν αναλογιζόσουν πως το καμπανάκι για την κακή κατάσταση των νοσοκομείων βαρά από παντού!

Άλλος το αίτημα που πρόβαλλε με την πικέτα του ήταν πιο εμπορικό και παρέπεμπε σε αυτό των μικρομεσαίων για τον ΦΠΑ, που τους λυγίζει την αγοραστική κίνηση καθώς  οι καταναλωτές αναλογίζονται πως πρέπει να πληρώσουν περίπου το ένα τέταρτο της αξίας του προϊόντος που θα πάρουν σε κρατικό φόρο: «Άμεση κατάργηση του ΦΠΑ» διεκδικούσε για λογαριασμό όλων μας ο διαμαρτυρόμενος.

          Ακόμη πιο μπροστά, ως γενικός επικεφαλής της συγκροτημένης πορείας διαμαρτυρία ήταν το πανό των συνεργαζόμενων συνταξιουχικών οργανώσεων: «Με τους αγώνες μας ανατρέπουμε τις βάρβαρες πολιτικές Κυβέρνησης – Κεφαλαίου – ΕΕ που λεηλατούν συντάξεις – κοινωνική ασφάλιση» έδινε το πολιτικό στίγμα της πορείας διαμαρτυρίας.

Ξεκίνησαν από την πλατεία Κλαυθμώνος. Το όνομα αυτής της πλατείας οφείλεται στο ότι στην προ του 1909 περίοδο, οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν μόνιμοι, οι απολυμένοι - οι «Παυσανίες» όπως τους έλεγαν - πήγαιναν εμπρός από το Υπουργείο Εσωτερικών που ήταν στην πλατεία αυτή και με κλάματα και θρήνους («κλαυθμούς») παρακαλούσαν να τους ξανά προσλάβουν. Δεδομένου ότι τέτοιες απολύσεις συνέβαιναν τακτικά σε κάθε αλλαγή κυβερνήσεως, οι σκηνές αυτές ήταν αρκετά συχνές στην πλατεία.

Οι πικέτες λένε όσα δεν μπορούν να φων΄ξουν οι γέροντες.

 Ανάδοχος της ονομασίας ήταν πάντως ο συγγραφέας και κατόπιν ακαδημαϊκός Δημ. Γρ. Καμπούρογλου, που πρώτος ονόμασε την πλατεία «Κλαυθμώνος» σε ένα χρονογράφημα του στην εφημερίδα «Εστία» το 1878.

Αναγκαία η αναφορά καθώς την πρωτοάκουσα το 1973 που εγκαταστάθηκα στην Αθήνα ως μέτοικος. Και ενδιαφέρουσα φαντάζομε.

Από την Κλαυθμώνος  και με προπορεύοντα τον θρυλικό σκύλο «Λουκάνικο» η πορεία έφθασε ως την Αμαλίας. Τι σύμπτωση,  την ίδια ημέρα ο αθηναϊκός τύπος ενημέρωνε για την επιλογή από το αμερικανικό περιοδικό Time του «Λουκάνικου» ως διαδηλωτή της χρονιάς! 

Εκεί δύο κλούβες που είχαν στηθεί κάθετα, στο δρόμο μπροστά στην Βουλή, έκαναν απροσπέλαστη την πορεία προς του Μαξίμου. Και όχι μόνον. Θέλοντας να δείξει πυγμή ο εκ ΠΑΣΟΚ υπουργός Δημ. Τάξης (ή μήπως Αταξίας;) Χρ. Παπουτσής ενίσχυσε το τοίχος με τις κλούβες προσθέτοντας σειρά παρατεταμένων ανδρών της Υπηρεσίας Μέτρων Τάξης, των γνωστών και από άλλες εποχές ΜΑΤ. Πίσω από τις κλούβες, άλλη μια διμοιρία ΜΑΤ βρίσκονταν σε ετοιμότητα, ώστε να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τους εισβολείς γέροντες που τόλμησαν να αμφισβητήσουν την ορθότητα των μέτρων της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ακροδεξιάς.

           Επί ώρα οι διαδηλωτές ζητούσαν να ανοίξει ο δρόμος  για να περάσουν και να συναντήσουν τον Λ. Παπαδήμο και να του θέσουν τα αιτήματά τους. Η αστυνομία έκλεινε τον δρόμο, αλλά και τα αυτιά στις παρατηρήσεις των συνταξιούχων ότι υπακούουν σε παράνομες διαταγές. Το ίδιο και στις προτροπές τους «έστω και μια φορά σηκώστε το ανάστημά σας στην κυβέρνηση». 

Φοβήθηκε τα μπαστούνια της οργής ο Παπουτσής;

Φώναζε η ντουντούκα που συντόνιζε τους συνταξιούχους: «Η αστυνομία να ανοίξει και να περάσουμε. Καλούμε τον Πρωθυπουργό να δώσει εντολή και να ελευθερώσει το δρόμο η αστυνομία. Διαπράττεται παρανομία. Θα μείνουμε εδώ μέχρι να ανοίξετε το δρόμο. Θέλουμε να συναντήσουμε τον Πρωθυπουργό».

           Και πόσα δεν ακούστηκαν. Τα αυτιά του τραπεζίτη ήσαν κλειστά. Ίσως και να ζύγιζε το κόστος από την απρεπή  και προσβλητική για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια βάρβαρη στάση που έδειξε η αστυνομία  την προηγούμενη ημέρα στους ανάπηρους διαδηλωτές ΑΜΕΑ, που τους έσπρωχνε σαν ζώα, γιατί διαμαρτύρονταν!

        Τώρα είχαν να κάνουν  και με το τμήμα Αθήνας του βρετανικού πρακτορείου Routers, που λάμβανε σκηνές από το συμβάν. Γέροντες και αστυφύλακες ήρθαν σε απόσταση μούρης με μούρη. Ούτε 40 πόντους δεν ήταν η απόσταση που τους χώριζε  σε κάποια στιγμή. Και η εντολή από την ντουντούκα ακούγονταν δυνατά: «Συνάδελφοι κρατήστε αλυσίδες τα χέρια, τώρα θα αρχίσει το σπρωξίδι». Και το Routers να σκοπεύει με την κάμερά του αλύπητα.

          Μετά από την κατ’ επανάληψη δηλωθείσα πρόθεση των συνταξιούχων ότι δεν θα φύγουν από το δρόμο εάν δεν ανοίξει, ήρθε το μήνυμα ότι ο υπ. Δημ. Τάξης θα ειδοποιήσει τον Παπαδήμο και θα απαντήσει. Πέρασε ακόμη λίγη ώρα και τα ΜΑΤ αποσύρθηκαν όπως επίσης και οι κλούβες, που συνοδεύτηκαν από θριαμβευτικά χειροκροτήματα των συνταξιούχων. Αλλά και από συνθήματα του τύπου δεν μας φόβισαν Γερμανοί και Ιταλοί, θα μας φοβίσει η κυβέρνηση αυτή;»

       Στου Μαξίμου όμως οι συνταξιούχοι υπέστησαν νέα απαξίωση με αναμονή περίπου μισής ώρας μέχρι να τους συναντήσει ο υφυπουργός Επικρατείας Σταυρόπουλος. Τους συμπαραστάθηκε αλλά λύση δεν τους έδωσε. Γι αυτό νέα κινητοποίηση αναμένεται.

( Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜ. ΜΟΣΧΟΥ, από τον ΡΕΠΟΡΤΕΡ της Πάτρας)