Ε, αφού τους λείπει οξυγόνο τι θέλουμε να κάνουν;

 

 

Θα τους έκοβε το θαλασσινό αγιάζι χειμωνιάτικα και θα παίρναμε το κρίμα στο λαιμό μας, εάν πουντιάζανε, στην Συμμάχων!

 

Το χούι λέει μια παλιά ελληνική παροιμία πεθαίνει τελευταίο, μετά το θάνατο του κατόχου! Κι αυτό το αποδεικνύει η στάση του Ιερατείου της Πάτρας, που έχει αναλάβει σώνει και καλά να μας σώσει από τα δεινά. Γι αυτό και δεν αλλάζει τακτική. 

 

Κι αφού τους λείπει κομματικό οξυγόνο; Ε, αφού τους λείπει οξυγόνο τι θέλουμε  να κάνουν; Τουλάχιστον ο φόβος της απομόνωσης στην πλατεια Τριών Συμμάχων τους έβαλε σε αλλαγή ρότας, προς πλατεία Γεωργίου. 

 

Αντε τώρα να τους αφήναμε να πήγαιναν στην Τριών Συμμάχων, που είναι πλατεία δίπλα στην παραλία!

 

Θα τους έκοβε το θαλασσινό αγιάζι χειμωνιάτικα και θα παίρναμε το κρίμα στο λαιμό μας, εάν πουντιάζανε ενώ τώρα τουλάχιστον, στην πλατεία Γεωργίου με τόσο κόσμο, στην επέτειο των δύο χρόνων από το έγκλημα των Τεμπών, θα είναι διαφορετικά! 

 

Το, λέει με δικά του λόγια κι ο φίλος μας ο Λάμπρος:

 

«Μετά την πανελλήνια κατακραυγή για την διασπαστική συγκέντρωση των ΚΚΕ/Πελετίδη, αυτό που θορύβησε τους εμπνευστές της διάσπασης,ήταν η απομόνωση που θα αντιμετώπιζαν οι διασπαστές!! Μην θεωρηθεί ότι οι σταλινικοί έδειξαν ευαισθησία από την κατακραυγή του κόσμου!.. Αλίμονο!... Ούτε οι ψηφοφόροι τους θα πήγαιναν στην Τριών Συμμάχων!.. Αυτό τους ανάγκασε στην κυβίστηση!!..Θα ήταν ολομόναχοι... Παρόλα αυτά συνεχίζουν την διασπαστική τους τακτική... Προσέξτε την νέα αφίσα που κυκλοφόρησαν. Παρά τις εκκλήσεις των γονιών για μη κομματική εκμετάλλευση!

 

(Από την ανάρτηση του Λάμπρου Λαμπρόπουλου)