«...Αλλά ε, για ένα πέναλντι, που σημειώνεται και στις καλύτερες των οικογενειών, δεν διαλύεται ένα σπίτι, ούτε κουμπαριές που σφυρηλατήθηκαν στο αμόνι του κρατικού κουμπαρά!»
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜ. ΜΟΣΧΟΥ
Θα μπορούσε κανείς να σημειώσει ότι συμβαίνουν και στις καλύτερες των οικογενειών! Πολύ δε περισσότερο σε αυτές των αξιοκρατικών... όχι απλά σε οικογένειες τύπου familia Μαφίας.
Θα συμφωνήσει κάποιος, αλλά βρε άνθρωποί μου, διαφωνία για ένα τρύπιο δολάριο; Για ένα πέναλντι; Ξέρετε πόσα πέναλντι έχουν σημειωθεί από καταβολής του ελληνικού ποδοσφαίρου; Δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν, εν τη γενέσει της μπάλας, όταν λαοί ολόκληροι άλλων περιοχών της Ευρώπης ήσαν.. άμπαλοι, κατοικούντες σε άβολα μέρη, στην Αθήνα υπήρξαν αλάνες για διδασκαλία, για μάθηση, αλλά και για ποδόσφαιρο. Δεν θεωρούνταν άθλημα, αφού γι αυτούς αθλήματα σήμαιναν πολεμική τέχνη. Όμως το, ποδόσφαιρο οι ασχολούμενοι με την αγγειογραφία καλλιτέχνες, το απεικόνισαν ευκρινώς. Ναι πριν ο Μαρινάκης ο δυσαρεστημένος, εμφανιστεί μαζί με τους Αιώνιους!
Ο Ηρόδοτος δυστυχώς δεν μας λέει κάτι όπως για παράδειγμα για τα πέναλντι που σημειώνονταν εντός, στο εσωτερικό του γηπέδου των οικογενειών της Αθήνας, παρόλο ότι ήταν η εποχή της ανδροκρατίας η οποία είχε είχε επιβληθεί της γυναικοκρατίας. Η δεύτερη κρατούσε ακόμη στην Σπάρτη τα σκήπτρα. Δεν είχαν ποδόσφαιρο, ούτε κοπρίτευαν στις αλάνες, όπως οι Αθηναίοι. Γι αυτό η γυναικοκρατία τους έβαζε στο μαρς τους άντρες, τους έδινε ασπίδα και κοντάρι και τους έστελνε κατ' ευθείαν στον πόλεμο λέγοντάς τους: Ξεκουμπήσου και πήγαινε, διότι ή ταν ή τα τανκς της κυράς σου θα σε... περιποιηθούν!
Οι Αθηναίοι πιο εκλεπτισμένοι στα γούστα τους «γύριζαν στα καφενεία και στα λουτρά και χάζευαν τα ψάρια μες στην στέρνα». Το τραγουδάει κι ο Διονύσης, ο κολλητός του Μητσοαποτέτοιου της Δου Νου!
Κι άμα παρατραβούσε το κακό, ε, τότε να δείτε σοϊλέ καταΐφ που έπεφτε από τις αγανακτισμένες του γυναικονύτη. Αυτά είδε και η Λυσιστράτις της Σπάρτης και παρακίνησε τις Σπαρτιάτισσες σε ζορμπαλίκι: Προτείνοντας ή σταματούν τον πόλεμο οι άντρες μας, ή τέρμα το... κουταλάκι για γλυκό. Κι ' έμειναν οι άντρες με το κουταλάκι στο... χέρι, σαν γύρισαν από τον πόλεμο!
Γι αυτό λέω, αφού συμβαίνουν και στις καλύτερες των οικογενειών αυτές οι καταστάσεις, πως δεν το έλαβε υπόψιν του αυτό ο Άρχων του Λιμένος;
Αυτός έλαβε δημόσια ευχαριστία από την ΝΔ Πειραιώς για το ενοίκιο και το τηλέφωνο που τους πληρώνει κάθε μήνα! Η διαπλοκή του με την κυβέρνηση ήταν φόρα παρτίδα και το 2018 σκιζότανε για την πτώση του Τσίπρα, του γκολπίγκερ της πολιτικής και φίλου του άσπονδου εχθρού του, του Παναθηναϊκού.
Και σε ανάρτησή του στις 6 Ιουλίου του 2019, έλεγε ότι «η χώρα μας εισέρχεται από αύριο σε μια νέα εποχή οριστικής ρήξης με το ψέμα, τη φαυλότητα, τον επικίνδυνο λαϊκισμό, την προδοσία, το ξεπούλημα της πατρίδας, τους ευτελισμούς των θεσμών, τα σκάνδαλα, το απύθμενο πολιτικό θράσος και μίσος, την κυριαρχία του μικροκομματικού συμφέροντος και της ιδεολογίας της παραμονής στην καρέκλα με οποιοδήποτε κόστος. Γι’ αυτή τη νοσηρή κατάσταση ευθύνεται ξεκάθαρα η απερχόμενη κυβέρνηση και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας».
Αλλά και ο κουμπάρος του δεν του χάλασε χατίρι, όταν βγήκε και κατσάδιασε τον ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας: Τι χάλια είναι αυτά να βγαίνει η κυβέρνηση και να σπιλώνει το παιδί ως ''ναρκέμπορα'' Noor1 κλπ.
Ε, μετά από τέτοια πορεία αγάπης και έρωτα, πως εξηγείται να χαλάει το σπίτι για ένα παλιο-πέναλντι; Μήπως είναι κάτι πιο βαθύ; Ας πούμε επαγγελματικό, στήριξη ανταγωνιστικού συμφέροντος, επιδίωξη νομοθετικής κάλυψης στόχων;
Δεν δικαιολογείται τόσος αχός για ένα πέναλτι. Ξέρετε πόσα... πέναλντι έχει φάει ο διαχειριστής του Istologiou G. Mosxou μέσα στο οικογενειακό γήπεδο, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει, αφού γκολπήκερ και διαιτητής είναι το ίδιο πρόσωπο, η γυναίκα του; Ξεπέρασε και τον Μητσοτάκη στην συγκέντρωση εξουσιών!
Αλλά ε, για ένα πέναλντι, που σημειώνεται και στις καλύτερες των οικογενειών δεν διαλύεται ένα σπίτι, ούτε κουμπαριές που σφυρηλατήθηκαν στο αμόνι του κρατικού κουμπαρά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου