Έξω φρενών με τον Τσίπρα ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος

Φωτογρ. αρχείου. Άνθιμος Αλεξανδρουπόλεως.

Άνω σχώμεν τα καρδίας. Έξω φρενών με τον Τσίπρα, που επισκέπτεται τη Θράκη, ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος. Μεταξύ άλλων. και γιατί -τρομερό, ε;- ο πρωθυπουργός αποφάσισε να επισκεφτεί δύο σχολεία της μειονότητας. Σχολεία. Με παιδιά. Με τα πλάσματα, δηλαδή, εκείνα για τα οποία ο ουράνιος προϊστάμενος του μητροπολίτη είπε «άφετε τα παιδία και μην κωλύετε αυτά, ελθείν προς με». Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε, να έλθουν σε μένα. Χωρίς να εξετάσει αν είναι της μειονότητας, της πλειονότητας, του Σαμαρείτη ή του Ιουδαίου.

 
Να σας πω την αλήθεια μου, όμως, εκείνο που έκανε περισσότερη εντύπωση, σε μένα τουλάχιστον, είναι ο προσχηματικός λόγος του καταγγέλλοντος. Τον θαύμασα, από μια άποψη. Δεν ψέγει τον πρωθυπουργό, διακινώντας κάποια υποτίμηση της μειονότητας και των παιδιών της. Α, πα, πα. Δεν διαχωρίζει πρόβατα και ερίφια ο χριστιανός ποιμένας. Ίσα - ίσα, που κατηγορεί τον Τσίπρα ότι το κάνει. Πας σε μειονοτικό σχολείο, κύριε, επειδή είναι μειονοτικό. Άρα διαχωρίζεις τους Θρακιώτες σε μειονοτικούς και μη. Καταλάβατε; Γιατί χρειάζεται προσπάθεια.

Άμα πας, δηλαδή, σε ένα σχολείο παιδιών με ειδικές ανάγκες διαχωρίζεις τα παιδιά με βάση, ξέρω γω, τις σωματικές τους δυνατότητες. Άμα πας σε μια συναγωγή, διαχωρίζεις τους Έλληνες σε Εβραίους και Χριστιανούς. Άμα πας σε μια κοινότητα ΛΟΑΤ -Θεέ μου, φύλαγε- διαχωρίζεις τους πολίτες με βάση τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Ο μητροπολίτης μάλιστα προανήγγειλε, γράφεται, ότι θα προσφύγει στην Ευρώπη, γιατί ο πρωθυπουργός προωθεί τον διαχωρισμό με βάση το θρήσκευμα στη Θράκη. Αυτή κι αν είναι μαύρη Παρασκευή. Για τη λογική μας.

Τέλος πάντων, δημοκρατία έχουμε, καθένας δικαιούται να κάνει δημόσια γνωστή τη γνώμη του. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για τον πνευματικό καθοδηγητή, και πνευματικό πατέρα ακόμα, μιας περιοχής. Πνευματικό πατέρα των Χριστιανών, εννοείται. Οι άλλοι, οι μειονοτικοί, έχουν άλλον πνευματικό πατέρα. Ευτυχώς, ή δυστυχώς, όμως, όλοι έχουν τον ίδιο πρωθυπουργό. Ο οποίος με την κίνησή του αυτή ήθελε να δείξει κάποια πράγματα που γίνονται, αλλά δεν λέγονται. Και κάποια άλλα, που επί δεκαετίες λέγονται, αλλά δεν γίνονται. Όσο πρέπει τουλάχιστον.

Σε μια κοινωνία, εξάλλου, όπου όλοι είναι ίσοι και μια χαρά, ο ίδιος ο Άνθιμος ούτε καν θα πρόσεχε σε ποιο σχολείο αποφάσισε να πάει ο πρωθυπουργός.

Καρτερός Θανάσης- avgi.gr