Του ΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΙΟΥ(*)
Μέλους του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Πάτρας
Αποτελεί χυδαία πρόκληση προς την εργατική τάξη τα
εκατομμύρια των ανέργων, της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, των επιδοματικά
απασχολούμενων, να ονομάζει η ιθύνουσα νομενκλατούρα της ΓΣΕΕ τις ανοιξιάτικες
διακοπές της στις ξενοδοχειακές μονάδες των VIPS, συνέδριο της εργατικής τάξης. (Με
μετριοπαθείς υπολογισμούς το κόστος τους θα ξεπεράσει τις 350.000 ευρώ)!
Μακριά από την εργατική τάξη μεταφορικά και
κυριολεκτικά προστατευμένη από την οργή της, σε μια παρωδία συνεδρίου θα
ανανεώσει την γραφειοκρατική της νομιμοποίηση ως δεσμοφύλακα της εργατικής
τάξης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και καταναγκαστικών έργων του
νεοφιλελευθερισμού.
Το συνέδριο της
ΓΣΕΕ δεν χώραγε ούτε στη Λέσβο, ούτε στη Κω, ούτε στη Λέρο, ούτε στην Ειδομένη.
Τι σχέση μπορεί να ‘χει συνδικαλιστική γραφειοκρατία με το παγκόσμιο πρόβλημα
της μετανάστευσης και της προσφυγιάς που διαχειρίζεται με τις διεθνιστικές
πανανθρώπινες αξίες ο λαός και η χώρα για λογαριασμό ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Δεν πρόκειται απλά και μόνο για κάποιες ρεφορμιστικές
ομάδες που εξαντλούν την αντίληψη τους για την ταξική πάλη άρα και την
λειτουργία τους ως ταξικά υποκείμενα σε διάφορες μορφές ταξικής συνεργασίας που
εξ αντικειμένου δεν μπορούν να ξεπεραστούν στο επίπεδο των κοινωνικών
οργανώσεων ίσως ακόμη και στις σημερινές ακραίες συνθήκες της βαθιάς κρίσης.
Πρόκειται για τον πιο σκληρό και
ανθεκτικό κρατικοδίαιτο θύλακα του νεοφιλελεύθερου πελατειακού συστήματος και
της κοινωνικοπολιτικής του συμμαχίας. Η διαχείριση των προγραμμάτων ΕΣΠΑ είναι
ενδεικτική της συμπεριφοράς της συνδικαλιστικής νομενκλατούρας. Ώστε άμεσα
βασικό ζήτημα για το χτύπημα της διαφθοράς και την στοιχειώδη ταξική εξυγίανση
του συνδικαλιστικού κινήματος είναι η θεσμοθέτηση του ασυμβίβαστου ανάμεσα στα
συνδικαλιστικά όργανα και την διαχείριση των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ.
Η βαθιά και αξεπέραστη κρίση εκπροσώπησης του
εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι έργο της ΓΣΕΕ. Τυπικά η ΓΣΕΕ δεν
εκπροσωπεί σήμερα πάνω από το 10% της εργατικής τάξης ουσιαστικά όμως
εκπροσωπεί μόνο μερικές λίγες χιλιάδες (μονοψήφιο ποσοστό) υψηλόβαθμης ελίτ από
το χώρο των υπηρεσιών και ορισμένων «ευγενών ταμείων».
Δεν αρκέστηκε όμως αυτή η ιθύνουσα νομενκλατούρα μόνο
στον ταξικό ευνουχισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, την απαξίωση
του, την διαφθορά των οργάνων του.
Στα χρόνια της βαθιάς κρίσης παθητικά και ενεργητικά
ενσωματώθηκε ως συστατικό στοιχείο της τρόικας εσωτερικού για την υπεράσπιση
του πολιτικού συστήματος της υποτέλειας και της διαφθοράς με κορυφαία εκδήλωση την ένταξη της στο
εμφυλιοπολεμικό μέτωπο του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα.
Έτσι μαζί με
αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα φέρνει βασική και πρώτη ευθύνη για την
διάλυση των εργασιακών σχέσεων και για τα καίρια κτυπήματα στο σύστημα της
κοινωνικής ασφάλισης και του κοινωνικού κράτους.
Αντίπαλος της ιθύνουσας νομενκλατούρας της ΓΣΕΕ δεν
είναι ούτε ο Σόιμπλε, ούτε οι νεοφιλελεύθεροι άρπαγες των δανειστών, ούτε τα
εγχώρια δουλικά τους υποκατάστατα.
Είναι η κυβέρνηση της αριστεράς που κάτω από τις πιο
ακραία δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες εσωτερικά και εξωτερικά αμύνεται στις στοιχειώδεις βάσεις του κοινωνικού
κράτους υπερασπιζόμενη τις αξίες της εργασίας και της δημοκρατίας.
Η απονομιμοποίηση αυτής της νομενκλατούρας είναι και
αναγκαία και εφικτή και θα έπρεπε να αποτελεί κεντρική κατεύθυνση και στόχο της
ενότητας δράσης όλων των προοδευτικών
δημοκρατικών και αριστερών δυνάμεων με ταξικές μάλιστα αναφορές.
Καθολική αποχή και καταγγελία του συνεδρίου παρωδία
των συμμάχων του Σόιμπλε και του μαύρου μετώπου στο εσωτερικό.
Διεκδίκηση και απαίτηση από τη κυβέρνηση ενός νέου
θεσμικού πλαισίου για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα προκύψει μετά
από μια πλατιά και σε βάθος συζήτηση με τις ζωντανές δυνάμεις του εργατικού
συνδικαλιστικού κινήματος με βασικές κατευθύνσεις:
1.
Την διασφάλιση της ενότητας, της μαζικότητας, της ταξικής
αυτονομίας και αυτοτέλειας των οργανώσεων και των συνδικαλιστικών οργάνων.
2.
Θα διασφαλίζει σε κάθε επίπεδοσυνδικαλιστικής εκπροσώπησης
και τον αντίστοιχο κοινωνικοπολιτικό τους ρόλο.
3.
Θα περιέχει και θα κατοχυρώνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο
εργασιακών σχέσεων στη βάση των σημερινών αναγκών της εργατικής τάξης και της
αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης .
(*) Παρέμβαση-Ομιλία του Νίκου Μούσιου μέλους του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, σύνεδρος στο συνέδριο της ΓΣΕΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου