Μαουρίτσιο Λαντίνι, γ.γ. Συνδικάτου Εργατών Μετάλλου Ιταλίας FIOM

«Η ελληνική κυβέρνηση έθεσε το θέμα της αναδιάρθρωσης των χρεών, του τέλος της λιτότητας και της ανοικοδόμησης της Ευρώπης σε δημοκρατικές και αλληλέγγυες βάσεις», τονίζει στην «Αυγή» ο Μαουρίτσιο Λαντίνι, γενικός γραμματέας του μεγαλύτερου ιταλικού συνδικάτου Εργατών Μετάλλου, FIOM - CGIL, ο οποίος ως γνωστόν έχει στηρίξει τις κινητοποιήσεις υπέρ της Ελλάδας στην Ιταλία.

Τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι η δημοκρατία στην Ευρώπη κινδυνεύει, ο Ιταλός συνδικαλιστής ηγέτης επισημαίνει ότι με τη στάση της στη διάρκεια της σκληρής διαπραγμάτευσης απέναντι στην Ε.Ε., η ελληνική κυβέρνηση κατόρθωσε να δείξει ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός».

* O Ρέντζι υποσχέθηκε μια μεγάλη μείωση της φορολογίας με αιχμή την κατάργηση του φόρου πρώτης κατοικίας...
Στην Ιταλία οι κυβερνήσεις εδώ και μια 20ετία υπόσχονται μείωση των φόρων. Αυτό γίνεται γιατί οδηγηθήκαμε σε μεγάλη άνοδο της φορολόγησης της εξαρτημένης εργασίας και την άνοδο της φοροδιαφυγής, που στην Ιταλία είναι ασύγκριτα σε υψηλά επίπεδα. Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού έχουν περισσότερο τη γεύση προεκλογικών εξαγγελιών, που μεταξύ των άλλων βοηθούν ορισμένες κατηγορίες, ξεκινώντας από τις επιχειρήσεις, και σε καμιά περίπτωση δεν διευκολύνουν την αναδιανομή του πλούτου. Δεν είπε ούτε μια λέξη για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, όπως δεν είπε τίποτα για το πώς θα μειώσουμε το δημόσιο χρέος της χώρας μας.

Αυτές είναι στην πραγματικότητα οι δύο προϋποθέσεις για να κανείς μια σοβαρή μεταρρύθμιση της φορολογίας, καταπολεμώντας τη φοροδιαφυγή και μειώνοντας με τον τρόπο αυτό τη φορολογία στην εξαρτημένη εργασία. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να αρχίσει η φορολόγηση των περιουσιακών στοιχείων, γιατί στην Ιταλία υπάρχει το παράδοξο να έχουμε χαμηλά εισοδήματα και υψηλή φορολογία, ακόμη και για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους επιχειρηματίες, ενώ δεν υπάρχει κανενός είδους φορολογία στις μεγάλες περιουσίες και το μεγάλο πλούτο. Η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είχε προχωρήσει επιπλέον στη μείωση του φόρου κληρονομιάς και από τότε κανείς δεν έκανε τίποτα.

* Ο Ιταλός πρωθυπουργός είπε ότι η κατάργηση του φόρου πρώτης κατοικίας θα προχωρήσει εάν εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει νέος γύρος λιτότητας και νέα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και των πολιτών;
Αυτό αποτελεί ένα μήνυμα προς το κοινοβούλιο και το κόμμα του, γιατί αυτή τη στιγμή προσπαθεί να περάσει τη μεταρρύθμιση του δημόσιου σχολείου, των συνταγματικών θεσμών και του εκλογικού νόμου. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια παρανοϊκή κατάσταση, γιατί προωθούνται μεταρρυθμίσεις που δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες της χώρας.

* Η FIOM κινήθηκε για τη δημιουργία ενός κοινωνικού συνασπισμού υπεράσπισης των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, άλλοι κινούνται για τη διεξαγωγή λαϊκών δημοψηφισμάτων…
Η πραγματικότητα βρίσκεται μπροστά στα μάτια όλων μας. Τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν δείχνουν ότι παρά τις περικοπές στις συντάξεις, την κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τις περικοπές στην παιδεία, το ιταλικό δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε περαιτέρω. Το χρέος μας αυξήθηκε κατά 80 δισ. ευρώ. Αυτό αποτελεί ένα πραγματικό πρόβλημα το οποίο όμως κανείς δεν θέλει να το συζητήσει και κυρίως να αντιμετωπίσει. Αντίθετα, θα έπρεπε να αποτελέσει στόχο μιας μεγάλης πολιτικής και πανευρωπαϊκής εκστρατείας. Πρέπει να συζητήσουμε και να προσδιορίσουμε μια αναδιάρθρωση των χρεών σε όλες τις χώρες. Το έχουμε απόλυτη ανάγκη.

Σε ό,τι αφορά τις δράσεις και τις κινητοποιήσεις μας ως FIOM, σχεδιάζουμε να διοργανώσουμε τον Οκτώβριο μια μεγάλη συγκέντρωση με άξονα τα εργασιακά ζητήματα και τις κοινωνικές ανισότητες, ξεκινώντας από τη διεκδίκηση ενός εισοδήματος αξιοπρέπειας για όλους τους ανέργους. Πρέπει να κάνουμε πραγματικούς αγώνες για να αλλάξει η οικονομική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης.

* Πώς είδατε να διαμορφώνεται το κλίμα στην Ευρώπη με άξονα και την ελληνική κρίση;
Η ελληνική κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας προσωπικά έκαναν ό,τι μπορούσαν. Βρέθηκαν μόνοι τους εναντίον της Ευρώπης, εναντίον όλων των χωρών. Αυτό που συνέβη στις Βρυξέλλες από τη μια πλευρά σηματοδοτεί το τέλος της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη, γιατί όταν οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες ουρλιάζουν χειρότερα από τη γερμανική κυβέρνηση εναντίον της Ελλάδας, σημαίνει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια επικίνδυνη «μοναδική σκέψη».

Από την άλλη πλευρά, το θετικό από αυτή τη σκληρή και δύσκολη περιπέτεια για τον ελληνικό λαό και τα μέτρα που αναγκάστηκε να αποδεχθεί, είναι το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση κατάφερε να μας δείξει πως «ο βασιλιάς είναι γυμνός». Κανείς δεν έχει πλέον άλλοθι. Εάν δεν αλλάξουν οι πολιτικές της λιτότητας και δεν ανοίξει ένας διάλογος για τη μείωση και την αναδιάρθρωση των χρεών, όχι μόνο στην Ελλάδα ή την Ιταλία αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, θα βρεθούμε μπροστά στον κίνδυνο κατάρρευσης της Ευρώπης όπως τη γνωρίσαμε ή και όπως την κατασκεύασαν. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση και η μάχη που θα πρέπει να συνεχίσουμε να δίνουμε.

Λυπάμαι για το γεγονός ότι η ιταλική κυβέρνηση στην ουσία δεν κούνησε ούτε το δαχτυλάκι της, δεν έδωσε μια πραγματική μάχη για να ζητήσει μια Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Χρέος, όχι μόνο σαν στοιχείο αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό, αλλά και ως ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ίδια η χώρα μας.

Η Ιταλία πληρώνει ετησίως τουλάχιστον 80 δισ. ευρώ σε τόκους για το δημόσιο χρέος της. Σήμερα οι πιο φτωχές χώρες πληρώνουν τους τόκους στις τράπεζες των πιο πλουσίων χωρών της Ευρώπης. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει να μπουν στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση του προβλήματος του χρέους. Η ελληνική κυβέρνηση και ο ίδιος ο Τσίπρας συνεχίζουν να διαδραματίζουν έναν πολύ ισχυρό ρόλο για ν' ανοίξει μια νέα προοπτική στην Ευρώπη.

* Αρκετοί υποστηρίζουν ότι η Ευρωζώνη δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί και ότι ορισμένες χώρες θα πρέπει να την εγκαταλείψουν, έστω οργανωμένα...
Αυτές οι απόψεις δεν με πείθουν αρκετά. Δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά η έξοδος από το ευρώ δεν θα μου άρεσε: κινδυνεύουμε να βρεθούμε με τους μισθούς των εργαζομένων σε λίρες και μάλιστα υποτιμημένες και με ένα τεράστιο χρέος που θα παραμένει σε ευρώ. Καταλαβαίνει κανείς τις δυσκολίες. Η κοινή πρόκληση είναι να μεταρρυθμίσουμε πραγματικά την Ευρώπη, να ξαναγράψουμε τις συμφωνίες και να αλλάξουμε τις πολιτικές ισορροπίες στις χώρες μας. Η πραγματική πρόκληση είναι η ανοικοδόμηση της Ευρώπης.
Μου φαίνεται ότι οι Γερμανοί δεν θέλουν απλώς και μόνο να έχουν το ευρώ, αλλά να οικοδομήσουν "δύο Ευρώπες", την Ευρώπη του Βορρά και την Ευρώπη του Νότου. Μου φαίνεται ότι η διαδρομή δεν είναι τόσο απλή και δεν αφορά τη συμμετοχή ή μη στην Ευρωζώνη. Προσωπικά, η έξοδος δεν με πείθει. Είναι αναγκαίο να διευρύνουμε τις συμμαχίες και τους αγώνες μας για την αναδιάρθρωση των χρεών και να ξαναγράψουμε τις βασικές συμφωνίες για την Ευρώπη.

* Η συμφωνία της Ελλάδας προβλέπει μεταξύ άλλων δημόσιες επενδύσεις 35 δισ. ευρώ διαμέσου κοινοτικών πόρων. Οι οικονομίες μας μπορούν να οδηγηθούν σε επανεκκίνηση;
Είμαστε υποχρεωμένοι να οδηγήσουμε σε επανεκκίνηση τις οικονομίες μας που έχουν συνολικά 25 εκατομμύρια ανέργους. Στην Ιταλία, παρά τις υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις, ο αριθμός των ανέργων όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά συνεχίζει να αυξάνεται. Πρέπει να πραγματοποιηθούν δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις διαμέσου εκτάκτων επενδυτικών προγραμμάτων, γιατί διαφορετικά δεν θα βγούμε από την κρίση. Η επαναπραγμαδιάτευση και αναδιάρθρωση των χρεών εξυπηρετεί την ανάγκη της απελευθέρωσης πόρων για να στηρίξουμε την πραγματική οικονομία. Πρέπει να σταματήσουμε να πληρώνουμε τόκους στις τράπεζες των πλούσιων χωρών και να απελευθερώσουμε πόρους για να οικοδομήσουμε το μέλλον μας με ένα έκτακτο πρόγραμμα επενδύσεων που θα στηρίξουν την απασχόληση. Διαφορετικά δεν θα υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη.

* Τι ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν τα ευρωπαϊκά συνδικάτα;
Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση. Παρά τις θέσεις που έχει πάρει η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνδικάτων και τα διεθνή συνδικάτα, αντιμετωπίζουμε μια πραγματική αδυναμία κινητοποίησης των εργαζομένων, γιατί μας λείπει ένα σχέδιο που να κινητοποιήσει τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει μια καθυστέρηση, αλλά είναι καθοριστικό να καταλάβουμε ότι αυτό που συνέβη απέναντι στην Ελλάδα αποκάλυψε τη σοβαρή κατάσταση που αντιμετωπίζουμε. Η δημοκρατία στην Ευρώπη κινδυνεύει. Ελπίζω με την ευκαιρία και του συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων τους επόμενους μήνες να δούμε τα ευρωπαϊκά συνδικάτα να αναλαμβάνουν μια αυτόνομη πρωτοβουλία κινητοποιήσεων εναντίον της λιτότητας.

Παναγόπουλος Αργύρης - avgi.gr
    (ανταπόκριση από τη Ρώμη)