Το 11ο Συνέδριο της ΚΝΕ, γραμματέας της οποίας είναι ο Θοδωρής Χιόνης, το οποίο θα διεξαχθεί τον προσεχή Δεκέμβριο, θα κληθεί, εκτός από την εκλογή νέων οργάνων, να ψηφίσει και νέο καταστατικό. Σε ό,τι αφορά τον επικεφαλής του κεντρικού συμβουλίου της οργάνωσης, αναμένεται να υπάρξουν εξελίξεις, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι πιθανό ο Θ. Χιόνης να επανεκλεχθεί από το συνέδριο και να αντικατασταθεί το προσεχές διάστημα, είτε να εκλεγεί νέος γραμματέας από τη συνεδριακή διαδικασία.
Οι θέσεις για το 11ο Συνέδριο της ΚΝΕ ακολουθούν τους βασικούς άξονες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, το οποίο διεξήχθη τον Απρίλιο του 2013. Εγκαταλείπεται το Αντί-ιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο (ΑΑΔΜ) ως όχημα για τον σοσιαλισμό, το οποίο αντικαθίσταται από τη Λαϊκή Συμμαχία, ενώ ο περιβόητος "οπορτουνισμός" θεωρείται σημαντικός κίνδυνος για τη... διάβρωση της επαναστατικής συνείδησης της νεολαίας. Την ίδια στιγμή, όλα τα κινήματα που ξέσπασαν κατά την περίοδο της κρίσης, σε Ελλάδα και διεθνώς, με κυριότερα αυτό των πλατειών και της Αραβικής Άνοιξης, καταγγέλλονται ως "μικροαστικά" και "ενσωματώσιμα". Ενσωματωμένες στον καπιταλισμό για την ΚΝΕ είναι και οι αριστερές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής...
Προετοιμασία για την επέτειο
Η εισαγωγή του κειμένου δηλώνει πως η ΚΝΕ προετοιμάζεται "για την επέτειο συμπλήρωσης των 100 χρόνων αγώνων και θυσιών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, των 50 χρόνων δράσης της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας, το 2018".Η μοναδική αναφορά στην τρέχουσα καπιταλιστική κρίση στις 40 σελίδες του κειμένου είναι η εξής: "Το διάστημα που μεσολάβησε από το 10ο Συνέδριο, που είχε γίνει τον Μάιο του 2010, χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης με μεγάλη οξύτητα και βάθος στην Ελλάδα. Αναδείχθηκαν νέα προβλήματα, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με πρωτόγνωρα, για μας, φαινόμενα και εξελίξεις".
Εξόφθαλμες αντιφάσεις
Το κείμενο του απερχόμενου κεντρικού συμβουλίου εκτιμά πως "τα επόμενα χρόνια μπορεί να εκδηλωθούν και απότομα ξεσπάσματα ή άνοδος της συμμετοχής σε πολύμορφους αγώνες, ενδεχόμενα και με περιορισμένο περιεχόμενο, στο διαμορφωμένο έδαφος των μειωμένων απαιτήσεων για τους όρους δουλειάς και μόρφωσης, τους όρους ζωής". Και προσθέτει: "Σε κάθε περίπτωση πρέπει να βρεθούμε έτοιμοι, με οργανωμένες δυνάμεις και επαφές σε κάθε χώρο, με καλύτερη επεξεργασία στόχων και μορφών πάλης και ικανότητα να δράσουμε μαζί με άλλους νέους που δεν θα έχουν πείρα από αγώνες, ούτε συμφωνία και σαφήνεια για τον προσανατολισμό του αγώνα. Να είμαστε έτοιμοι να πρωτοστατήσουμε και να είμαστε μέσα σε δραστηριότητες και αγωνιστικές εστίες που θα αναπτυχθούν. Όσο περνάει από το χέρι μας, με τακτική κλιμάκωσης, να δυναμώνουν τα στοιχεία της οργάνωσης και του αντικαπιταλιστικού, αντιμονοπωλιακού προσανατολισμού της πάλης".Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η ΚΝΕ δικαιολογεί την πλήρη απουσία της από τα κινήματα που ξέσπασαν την περίοδο που απολογίζει καθώς, εκ του αποτελέσματος, δεν οδήγησαν στην ανατροπή του καπιταλισμού: "Τέτοιες κινητοποιήσεις έγιναν τα τελευταία χρόνια σε μια σειρά χώρες με τα λεγόμενα 'Νέα Κινήματα' ('Αγαναχτισμένοι', 'Κίνημα των Πλατειών', 'Αραβική Άνοιξη'). Οι κινητοποιήσεις αυτές δεν έδιναν προοπτική και διέξοδο από το καπιταλιστικό σύστημα. Ενσωματώθηκαν και 'ξεφούσκωσαν', αφού πρώτα βοήθησαν να ριζώσουν και αντιδραστικές δυνάμεις και θεωρίες κι αλλού σχεδιάστηκαν για να οδηγήσουν τμήμα του λαού να παλεύει 'κάτω από ξένη σημαία' για κυβερνητικές εναλλαγές, συνδέοντας τα συμφέροντά τους με τα συμφέροντα του ενός ή του άλλου καπιταλιστή, παίρνοντας το μέρος του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου".
Στο ίδιο πλαίσιο μπήκε και η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 όπως και οι κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου, με την ΚΝΕ να δικαιολογεί την απουσία της λόγω του εκ των υστέρων "ξεφουσκώματος": "Δεν έγιναν όμως αγώνες που να σημαδευτούν από έντονη νεανική παρουσία. Ούτε με την παρουσία νέων στο λεγόμενο 'κίνημα των πλατειών', που αξιοποιήθηκε για αντιδραστική ενσωμάτωση. Επιβεβαιώθηκε ότι ορισμένα νεανικά ξεσπάσματα που είχαν προηγηθεί, κινητοποιήσεις στα ΑΕΙ-ΤΕΙ για το άρθρο 16 το 2006 και τον Δεκέμβρη του 2008 για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, δεν έδωσαν πραγματική ώθηση στο φοιτητικό ή μαθητικό κίνημα, γρήγορα ξεφούσκωσαν". Σύμφωνα με αυτή τη λογική, μήπως και η πτώση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού θα πρέπει να ερμηνευτεί ως "ξεφούσκωμα";
Σημειώνεται ότι ακόμα και ο Γιώργος Καρατζαφέρης είχε εκθειάσει τη "συνετή" στάση του ΚΚΕ στον Δεκέμβρη, όπως και το ότι η ΚΝΕ είχε βγει οργανωτικά τραυματισμένη από τη στάση της στην εξέγερση.
"Αστική διακυβέρνηση" η Αριστερά της Λατινικής Αμερικής
Σύμφωνα με τις θέσεις της ΚΝΕ, οι αριστερές κυβερνήσεις μιας σειράς χωρών της Λατινικής Αμερικής (Βενεζουέλα, Ισημερινός κ.λπ.) δεν συνιστούν κάποια σημαντική τομή, αφού δεν έχουν περάσει ακόμα στον... πλήρη σοσιαλισμό. Η αντιμετώπισή τους γίνεται με βάση τον... επάρατο οπορτουνισμό, στον οποίο βεβαίως πρωτοστατεί το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς: "[...] επιβάλλεται η αποκάλυψη του ρόλου του 'Ευρωπαϊκού Δικτύου Δημοκρατικών Αριστερών Νεολαιών' (ENDYL) και της υπό συγκρότηση 'Νεολαίας του ΚΕΑ'. Οι δυνάμεις αυτές εξωραΐζουν την Ε.Ε., αθωώνουν το καπιταλιστικό σύστημα, εχθρεύονται το ταξικό εργατικό κίνημα, προωθούν αστικές και μικροαστικές θέσεις για τον ρόλο και τον χαρακτήρα των λεγόμενων 'νέων' κινημάτων και των δήθεν 'επαναστάσεων' τύπου 'Αραβικής Άνοιξης', θέσεις από τις οποίες επηρεάζονται ή και υιοθετούν κομμουνιστικές νεολαίες".Και συνεχίζουν: "Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από την εμπειρία των 'προοδευτικών' κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική, όπου σε μια σειρά χώρες στις κυβερνήσεις βρέθηκαν συμμαχικά σχήματα με μικροαστικές, σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις, προβάλλοντας πολιτικές θέσεις για ανακούφιση φτωχών εργατικών λαϊκών δυνάμεων και συνθήματα για την ανεξαρτησία και την κυριαρχία των χωρών αυτών. Το βασικό όμως πρόβλημα και οι αντιθέσεις που το συνοδεύουν παραμένουν, δηλαδή η πολιτική εξουσία και τα μέσα παραγωγής παραμένουν στα χέρια της αστικής τάξης, κριτήριο της ανάπτυξης είναι το κέρδος, διατηρείται το καθεστώς εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο".
Εξελικτισμός
Σύμφωνα με τις θέσεις της ΚΝΕ, η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης αντιμετωπίζεται ως πισωγύρισμα, το οποίο, όμως, με όρους ιστορικής νομοτέλειας, θα επανεδραιωθεί, λόγω της "φυσικής" ροής της Ιστορίας: "Η ανθρώπινη ιστορία με την πρώτη προσπάθεια για το πέρασμα από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό κατά τον 20ό αιώνα, την οικοδόμηση της νέας κοινωνικής οργάνωσης της παραγωγής χωρίς εκμεταλλευτές έκανε ένα μεγάλο βήμα προόδου. Με την ανατροπή αυτής της προσπάθειας πραγματοποιήθηκε επί της ουσίας ένα κοινωνικό πισωγύρισμα". Και συμπληρώνουν: "Τα πίσω-μπρος όμως της Ιστορίας δεν ανατρέπουν τη γενική τάση της κοινωνικής κίνησης. Η ίδια η ιστορική πείρα και των προηγούμενων κοινωνικών συστημάτων δείχνει ότι κανένα δεν εδραιώθηκε μεμιάς, ότι τα πρώτα βήματα ανατράπηκαν για να έρθουν με μεγαλύτερη δύναμη στη συνέχεια".Από το ΑΑΔΜ στη Λαϊκή Συμμαχία
Στην απόφαση του 10ου Συνεδρίου της ΚΝΕ σημειωνόταν πως το ΚΚΕ "έχει επεξεργασμένη πολιτική συμμαχίας της εργατικής τάξης με αυτές τις δυνάμεις, το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο πάλης (ΑΑΔΜ), που δεν προϋποθέτει τη συμφωνία με όλη τη στρατηγική του ΚΚΕ, την αντίληψή του για την επανάσταση, τη σοσιαλιστική οικοδόμηση".Οι θέσεις για το 11ο Συνέδριο τονίζουν, σε ευθυγράμμιση με το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, πως "υπάρχει άμεση ανάγκη να αποκτηθεί ενιαία και στέρεη αντίληψη για τις ευθύνες της ΚΝΕ στη στήριξη και ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας που σήμερα έχει μια ορισμένη μορφή διαμόρφωσης στη δράση σε κοινό πλαίσιο των ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΜΑΣ και ΟΓΕ".
(Πηγή: Σίμος Χρήστος - avgi.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου