«Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα» στο 67ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών, που από τα κοντέινερ πάει για κλείσιμο

Η φωτογραφία είναι από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών, στην συνοικία Κρητικά. Κινδυνεύει και αυτό λόγω έλλειψης  μαθητών. Οπότε "αιτία γυρεύει ο χάρος να φάει τον κουμπάρο" ενόψει Φθινοπώρου. Και εκεί να δείτε χαρούλες ο Αρβανιτόπουλος, που θα μπορέσει να δείξει καλή διαγωγή στην τρόικα!

«Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα» λέει μία παλιά ρήση και απ' ότι φαίνεται δεν αποκλίνει από την αρχική επίπτωσή της, με αντικατάσταση βέβαια των «γονέων» από τους μνημονιακούς της κυβέρνησης Σαμαρά και της συνιστώσας του, του κ. Βενιζέλου.

Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών κινδυνεύει να οδηγηθεί σε κλείσιμο από το φθινόπωρο λόγω έλλειψης μαθητών. Με τα νέα μέτρα εάν οι μαθητές δεν σαρδελοποιούνται στις σχολικές τάξεις ως παστά στην κονσέρβα, θεωρούνται παράδεκτα τέτοια σχολεία. 

Το 67ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών, μοναδικό απ' όλα τα σχολεία στην Πάτρα, αν και έχει αρκτούς μαθητές, οδηγείται στο κλείσιμο διότι είχε την ατυχία από γέννησής του να μην προικοδοτηθεί με κτίριο. Έχει όμως οικόπεδο. Αν είχε και λεφτά το σχολικό ταμείο να απάλλασσε τον κ. Κεδίκογλου από την κατασκευή κτιρίου, ε τότε θα το συζητούσε το ζήτημα! 

Αντιδρά ο Σύλλογος Γονέων  και προχωρεί σε συμβολικό αποκλεισμό της εισόδου του σχολείου, εάν εννοούνται σχολείο τα κοντέινερ, στα οποία στεγάζονται τα παιδιά τους, πέντε χρόνια τώρα! 

Οι μαθητές χιλίων εξακοσίων εβδομήντα έξι σχολείων και των δύο βαθμών, σε ολόκληρη την Ελλάδα βρίσκονται υπ' ατμόν καθώς στο στόχαστρο του υπουργού κ. Αρβανιτόπουλου και στο πλαίσιο της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης Σαμαρά, έχει τεθεί η περαιτέρω διάλυση της Παιδείας.

Κι αυτό δεν είναι κάτι που προέκυψε ξαφνικά. Η από προμνημονιακών χρόνων υποβάθμιση της Παιδείας, με την απαξίωση των λειτουργών της και με την υποβάθμιση των σχολικών μονάδων, με πολλούς και διαφόρους τρόπους, ώθησε στον μιθριδατισμό της κοινωνίας και στο φούντωμα της ιδιωτικής Παιδείας, καθιστώντας το αγαθό της μόρφωσης σε εμπόρευμα χρηματιστηριακού τύπου.

Απτό παράδειγμα της έλλειψης ενδιαφέροντος ιδιαίτερα για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αποτελεί το το 67^ο Δημοτικό Σχολείο στην συνοικία Ζαρουχλέικα Πατρών. Σχολείο με ιδιαιτερότητες σε μαθητές του. Το οποίο με απόφαση του Υφ. Κεδίκογλου πάει για κλείσιμο από το Φθινόπωρο.

Το σχολείο αυτό από την εγκατάστασή του στην οδό Παπαντώνη 10, εδώ και αρκετά χρόνια βρέθηκε υπό το φάσμα της αποπομπής του καθώς η διαμάχη του ιδιοκτήτη του κτιρίου, που ζητούσε την ελευθέρωσή του προβάλλοντας λόγους ιδιοκατοίκησης, κράτησε χρόνια με την πολιτεία. Ακολούθως το σχολικό έτος 2009-2010 μετεγκατεστάθη, μέσα σε ένα μήνα, σε δικό του οικόπεδο, στην οδό Γοργοποτάμου 115, αλλά χωρίς να έχει χτιστεί σχολικό κτίριο.  Και από τότε παραμένει στεγαζόμενο σε έξι κοντέινερ, που δεν χωρούν πάνω από 14 ως 16 μαθητές, αφού άλλωστε αυτές είναι οι προδιαγραφές τους. Σύνολο 84 μαθητών σήμερα, διδάσκεται σε συνθήκες τριτοκοσμικές, για πέμπτη χρονιά!

Οι ελλείψεις έγιναν εμφανείς από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του. Ακαταλληλότητα προαυλίου χώρου, ανυπαρξία στεγάστρου για την προφύλαξη των μικρών μαθητών από τις κακές καιρικές συνθήκες, ακαταλληλότητα στεγανότητας οροφών, ζήτημα που έλυσαν οι ίδιοι οι γονείς εξ ιδίων εξόδων και άλλα.

Μία πενταετία στα κοντέινερ και ακόμη το ζήτημα της ανέγερσης σχολικού κτιρίου παρέμενε άλυτο. Μέχρι που το έλυσε ο Κεδίκογλου με την τρόικα. Η συνταγή είναι απλή πονάει κεφάλι κόβουμε κεφάλι! 

Και να σκεφθεί κανείς ότι το 2009 που ξεκίνησε η μετεγκατάσταση, επί αυτοδιοικητικής μεταρρύθμισης «Καποδίστρια» υπήρξαν διαβεβαιώσεις και στόχοι ότι στο ιδιόκτητο οικόπεδο, που σήμερα στεγάζει το σχολείο, θα αναγείρονταν βιοκλιματικό κτίριο, του οποίου μάλιστα η ανέγερση θα εντάσσονταν στο ΕΣΠΑ 2007-2013.

Φτάσαμε στο 2014, πορευόμαστε για το 2015. Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα χάθηκε και μαζί του, ανάμεσα στις υπηρεσίες κατά την μεταφορά αρμοδιοτήτων, τα σχέδια για το σχολείο, μαζί με τον «Καλλικράτη» που στο μεταξύ ενέσκηψε, λόγω επιδίωξης της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου και του Υπ.Εσ. Ραγκούση, που φιλοδοξούσαν να αποτελέσει εμβρυουλκό κατά της διαφαινόμενης ανόδου της Αριστεράς και ειδικά στους δήμους. Και εκτός των παραπάνω κανείς από τους αρμόδιους δεν φρόντισε να μεταφερθεί η ανέγερση του κτιρίου στο νέο ΕΣΠΑ 2014-2020.

Η διαμάχη μεταξύ Περιφέρειας Δυτ. Ελλάδος, που στο μεταξύ είχε αντικαταστήσει την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και του Δήμου Πατρέων -όχι για το ποιος θα εγκαινιάσει το κτίριο- αλλά για το ποιος θα το κατασκευάσει, αφού το ΕΣΠΑ προεξοφλούσε την χρηματοδότηση, κράτησε τόσο όσο χρειάστηκε για να βρεθεί ο φάκελος του σχολείου, που είχε απολεσθεί, χρονικό διάστημα που ωστόσο άρκεσε για να χαθεί το πρόγραμμα.   

Με δεδομένη λοιπόν την αύξηση -σύμφωνα με τον μνημονιακό στόχο- κατά τάξη στο 10% των μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ζητούμενο είναι από το Υπουργείο η προσαύξηση της πληρότητας των μαθητικών τάξεων στους 27 μαθητές και το κλείσιμο αντίστοιχων σχολείων.

Όμως στην περίπτωση του 67^ου Δημ. Σχολείου υπάρχει μία ιδιαιτερότητα. Είναι σχολείο στο οποίο διδάσκονται κάποιοι μαθητές με ιδιαιτερότητες. Γι αυτό το διαγραφόμενο κλείσιμο του σχολείου ηχεί παράταιρα. Ιδιαίτερα όταν προβάλλεται η αιτιολογία του μικρού αριθμού κατά τάξη, λες και είναι από την φύση του υποχρεωτικό να «παστώνονται» οι μαθητές, δίκην κονσέρβας!

 «Μας λένε να στείλουμε τα παιδιά μας στα όμορα σχολεία, επειδή το σχολείο μας είναι μικρό» λέει ο γονέας Δημ. Μόσχος, αντιπρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 67^ου Δημ. Σχολείου Πατρών.

«Αλλά το 24^ο βρίσκεται σε απόσταση ενός οικοδομικού τετραγώνου, υπερπλήρες μαθητών και με 12 θέσεις. Το 18^ο απέχει 800 μέτρα, σε δαιδαλώδεις οδούς και επικίνδυνους,  μέσα στα χωράφια, που σημαίνει ότι χρειάζονται συνοδό και την μετάβαση και επιστροφή. Το 54^ο είναι πλησίον και το προσφέρουν μόνον και μόνον για να στεγάσουν δύο νηπιαγωγεία της περιοχής, που τώρα στεγάζονται σε κτίριο ιδιώτη, υπό άθλιες συνθήκες».

Μάλιστα σε ψήφισμα διαμαρτυρίας που έχουν στείλει οι γονείς, προς τους αρμόδιους, μεταξύ πολλών άλλων επιχειρημάτων αναφέρουν:

«Τα μικρά σχολεία προσφέρουν στους μαθητές περισσότερες δυνατότητες να αναπτύξουν διαπροσωπικές σχέσεις με τους συμμαθητές τους και τους δασκάλους τους, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιούνται φαινόμενα παραβατικής συμπεριφοράς».

Αφήνοντας δε, αιχμές κατά του διευθυντή Α/βάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας, που συμπεριέλαβε στην πρότασή του προς το Υπ.Εθν.Π. για συγχώνευση και το 67^ο , υπενθυμίζουν την εγκύκλιο του Υπουργείου, την 30-1-2012, που προέτρεπε «να εξασφαλίζεται η συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων για την διατύπωση της καλύτερης δυνατής εκπαιδευτικής πρότασης προς όφελος όλων των μαθητών και της εκπαίδευσης για την αποφυγή των εκ των υστέρων διαμαρτυριών»! 

Και ερωτούν εάν οι θέσεις του Υπουργείου δεν έχουν αλλάξει, «από δω και πέρα τέτοιες αποφάσεις θα παίρνονται αντιδημοκρατικά από ένα και μόνον άτομο»;