Κύρωση της ΠΝΠ για το ξεπούλημα της δημόσιας επιχείρησης «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε.

Από την συμμετοχή του Β. Χατζηλάμπρου ως παρατηρητής στην άσκηση Παρμενίων.

Αντίθετος κάθετα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ο Β. Χατζηλάμπρου

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ                                                                            

ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΕ΄-  ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄

ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ

                                                                                                             ΑΔΙΟΡΘΩΤΑ                                                                                                                                                                     

Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Ο

(Άρθρο 40 παρ.1 του Κ.τ.Β.)

Στην Αθήνα σήμερα, 30 Οκτωβρίου 2013, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.35΄, συνεδρίασε, στην Αίθουσα «Προέδρου Δημητρίου Γεωργ. Παπασπύρου» (150) του Μεγάρου της Βουλής, η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής, κ. Κωνσταντίνου Τσιάρα, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Επεξεργασία και

εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας: «Κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των εξαιρετικά επειγουσών και απρόβλεπτων αναγκών της «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε.».».

Στη συνεδρίαση παρέστησαν η Αναπληρώτρια Υπουργός Εθνικής Άμυνας, κυρία Φώφη Γεννηματά,  καθώς και αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη απαρτίας, κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης και έκανε την α΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεκινάει η συνεδρίαση της Επιτροπής. Εισερχόμαστε στο θέμα ημερήσιας διάταξης.

Το λόγο έχει ο κ. Κεφαλογιάννης.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Εισηγητής της Ν.Δ.): Κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σκοπός της παρούσης Κύρωσης της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των εξαιρετικά επειγουσών και απρόβλεπτων αναγκών της «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε.» είναι να επιτρέψει στην εν λόγω εταιρία να συνεχίσει την απρόσκοπτη λειτουργία της, να τακτοποιήσει τις εκκρεμότητες της προς τους ιδιώτες και τέλος να καλύψει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους εργαζομένους της. Πέρα, όμως, της εθνικής ασφάλειας και της απρόσκοπτης παροχής στρατιωτικού υλικού στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, η παρούσα διευθέτηση είναι επιβεβλημένη, προκειμένου να αρχίσει το ελληνικό δημόσιο να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του προς τους πολίτες και τους φορείς, μεταδίδοντας πολλαπλά μηνύματα εντός και εκτός της πατρίδας μας.

Με πρόταση, λοιπόν, του Υπουργικού Συμβουλίου, αποφασίστηκε να χορηγηθεί στην Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε. ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα μέχρι 31/10/2013, χωρίς παρακράτηση, κατά παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε απάντηση όλων εκείνων που αμφιβάλλουν για την ετοιμότητα και την αρτιότητα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και την αποφασιστικότητα της Ελληνικής Κυβέρνησης να διατηρήσει την άμυνα της χώρας στο καλύτερο δυνατό επίπεδο, καλώ τους συναδέλφους μου να επικυρώσουν τη συγκεκριμένη πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Δρίτσα, έχετε το λόγο.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Θα ήθελα, εκ μέρους των Βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., να θέσω ένα αίτημα. Παρακαλώ να το διαβιβάσετε στον Υπουργό Εξωτερικών. Έχουμε κρίσιμες εξελίξεις στο Κυπριακό. Το γνωρίζουμε όλοι. Νομίζουμε ότι είναι πολύ αναγκαίο να κληθεί ο  Υπουργός Εξωτερικών, ώστε να συζητήσουμε επ’ αυτού έγκαιρα και με μεθοδικό τρόπο. Το αίτημά μας θα το καταθέσουμε και εγγράφως.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Δεν πρόκειται για θέμα διαδικαστικό, δέχομαι, ωστόσο, την παρέμβασή σας. Και στο παρελθόν ο Υπουργός Εξωτερικών ήρθε και ενημέρωσε την Επιτροπή μας για θέματα που βρισκόντουσαν σε εξέλιξη, έτσι εκτιμώ ότι αναλόγως μπορεί να συμβεί και τώρα.

Έχει ζητήσει το λόγο η κυρία Γιαννακάκη.

Κυρία Γιαννακάκη, έχετε το λόγο.

ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, και εμείς, ως Δημοκρατική Αριστερά, στηρίζουμε το αίτημα των συναδέλφων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όπως αυτό εκφράστηκε από τον κ. Δρίτσα και μάλιστα θα το ανέφερα και εγώ στην τοποθέτησή μου. Έχουμε αργήσει να έχουμε αυτή την ενημέρωση και, μάλιστα, δεν έχει συγκληθεί ούτε το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Ποια είναι η εξέλιξη και σε ποιο θέμα; Τι περιμένει ο Υπουργός Εξωτερικών για να συγκαλέσει το Συμβούλιο;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ακούστηκε και η δική σας θέση.

Κύριε Χατζηλάμπρου, έχετε το λόγο.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΤΖΗΛΑΜΠΡΟΥ (Εισηγητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Ε.Κ.Μ.): Καλούμαστε να Κυρώσουμε μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, όπου θα έπρεπε τουλάχιστον ο Εισηγητής της Πλειοψηφίας να εξηγήσει, γιατί θα έπρεπε με αυτή τη μορφή, καλύπτοντας έκτακτες και κατεπείγουσες ανάγκες, να ρυθμιστεί το ζήτημα της φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας της Ε.Α.Σ. Α.Ε.. Αυτή θα έπρεπε να είναι η πρώτη κουβέντα, γιατί, δηλαδή, νομοθετούμε με έναν οριακό τρόπο - να μην πω αντισυνταγματικό - όταν πρόκειται για μόνιμα προβλήματα της αμυντικής βιομηχανίας. Έτσι πάει να απαντηθεί το ζήτημα ρευστότητας, που μήνες τώρα υπάρχει στα Αμυντικά Συστήματα; Με μια ρύθμιση που την συζητούμε στις 30 Οκτωβρίου και έχει ισχύ μέχρι και αύριο; Ποια είναι η επόμενη μέρα για την Ε.Α.Σ. Α.Ε.; Τα πρωτοσέλιδα σε όλες τις εφημερίδες αναφέρονται στην απαίτηση της τρόικας, με τη μορφή του μαύρου στην ΕΡΤ, να κλείσουν τα Αμυντικά Συστήματα. Από τη μεριά σας, υπάρχει μια συζήτηση μιας διαπραγμάτευσης, που με τον τρόπο που ακολουθείται - βιωσιμότητα: φέρε να δούμε τις παραγγελίες και να δούμε τι θα κάνουμε - με μαθηματική ακρίβεια τα οδηγεί στο κλείσιμο.

Η Επιτροπή μας καλείται να δώσει γνώμη προς το Κοινοβούλιο, να κάνει επεξεργασία αυτού του κειμένου, με μια μέρα ισχύ ακόμα - και ήταν ανάσα για όσους εργαζόμενους πήραν τα 1000 ευρώ – ενώ, η Αιτιολογική Έκθεση, η οποία συνοδεύει την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, δεν φέρεται να εξηγεί βασικές παραμέτρους του συνολικού προβλήματος της Ε.Α.Σ. Α.Ε.

Θα συνεχίσουμε έτσι, δηλαδή, δίνοντας και τον επόμενο μήνα - αφού συνεχίσουν απλήρωτοι - μια φορολογική ενημερότητα; Σε αυτό η Επιτροπή μας πρέπει να δώσει μια γνώμη. Για εμάς, είναι σίγουρο ότι, υπάρχει η δυνατότητα επιβίωσης, βιώσιμης και αναπτυξιακής προοπτικής, στο κομμάτι της αμυντικής βιομηχανίας.

Τα Ε.Α.Σ. ήταν χρόνια παρατημένα και, όταν λέμε Ε.Α.Σ., μιλάμε για τα επτά εργοστάσια του ενοποιημένου τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, δηλαδή, για το Λαύριο, που ήταν η παλιά ΠΥΡΚΑΛ, για τον Υμηττό, για την Μάνδρα, για την Ελευσίνα, για το Αίγιο και για τις δύο θυγατρικές, Κύμη και Θεσπρωτία. Δεν ξέρω εάν έχει τις δύο θυγατρικές μέσα η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν πήραν χρήματα, όχι η Θεσπρωτία, μιλάω για την Κύμη. Πρέπει να αποσαφηνιστούν πάρα πολλά πράγματα.

Εμείς έχουμε μια γνώμη ότι, εάν εκτελούνταν οι Συμβάσεις, που έχει με το Ελληνικό Δημόσιο, με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, εάν προχωρούσαμε σε αυτό το πρόγραμμα δεκαπενταετίας, το οποίο – δεν θέλω να μπω σε νούμερα – θα μπορούσε να δώσει ζωή, πιεζόμαστε, όμως, από χώρες, οι οποίες είναι γνωστό ότι κάνουν εμπόριο όπλων, που η Ελλάδα δεν κάνει, η Ελλάδα, μάλιστα, δεν καλύπτει ούτε καν τις ανάγκες της και πιεζόμαστε και συζητάμε για το εάν τα χρήματα, που καταβλήθηκαν, ένεκα προϊόντων, που πήρε το Ελληνικό Δημόσιο και συγκεκριμένα το ΥΠ.ΕΘ.Α., αποτελούν παράβαση, που με βάση το χαρτί, που εσείς, οι ίδιοι, στείλατε από το ΥΠ.ΕΘ.Α. για το άρθρο 346 παράγραφος 2 της Σύμβασης, που θα επέτρεπε μια τέτοια σχέση με την αμυντική βιομηχανία και ο κόσμος είναι κρεμασμένος στα κάγκελα, απλήρωτος από το Φεβρουάριο, παίρνοντας με ιδιαίτερα μέτρα κάθε τόσο κάποια οικονομική βοήθεια, όπως το Πάσχα, τον Οκτώβριο και μιλάμε για επενδυμένο κεφάλαιο του ελληνικού λαού, που θα έπρεπε να αξιοποιείται αυτή την στιγμή.

Μια επίσκεψη της Επιτροπής στους χώρους αυτούς θα έδειχνε ότι υπάρχουν εξαιρετικά σύγχρονα κομμάτια της δουλειάς, όμως, υπήρχε διαρκώς μια διοικητική αδράνεια σε βαθμό σκοπιμότητας και όχι μόνο από τις παλαιότερες κυβερνήσεις, που οδήγησαν τα Ε.Α.Σ. εκεί που τα οδήγησαν, αλλά και από την Κυβέρνησή σας και από το Υπουργείο σας. Θυμηθείτε ότι, από το Φεβρουάριο είναι χωρίς διοίκηση, με τοποθετημένη διοίκηση, αλλά όχι νομίμως έχοντας το δικαίωμα της υπογραφής και οι μήνες περνάνε έτσι. Ποια εταιρεία ζει χωρίς διοίκηση;

Εάν ήθελα να μιλήσω για πιο συγκεκριμένα ερωτήματα, τα οποία θα έπρεπε, τουλάχιστον, να έχει η Αιτιολογική Έκθεση, θα αφορούσαν στο ότι θα έπρεπε να μας δώσετε στοιχεία για τα εξής: Ποιο ποσό καταβλήθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας στα Ε.Α.Σ. μετά την έκδοση της κυρούμενης Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου; Ποιο ποσό εξακολουθεί να οφείλει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας προς την εταιρεία; Ποιο είναι σήμερα το ύψος των οφειλών των Ε.Α.Σ. σε τρίτους, φυσικά και νομικά πρόσωπα; Ποιο ποσό από τις καταβολές του ΥΠ.ΕΘ.Α. κατέληξε, τελικά, στους εργαζόμενους και δεν έφυγε σε τρίτους υπεργολάβους κ.λπ. των Ε.Α.Σ.; Ποιο είναι το ποσό, που τα Ε.Α.Σ. εξακολουθούν να οφείλουν στους εργαζόμενους; Δεν είναι σαφές αυτό. Με ποιο τρόπο σχεδιάζει η Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τα προβλήματα αυτά;

Υπάρχει στο ασφαλιστικό επίπεδο μέριμνα να καλύπτονται οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζόμενων αυτών ή θα φτάσουν στη σύνταξη και θα τους πουν ότι για μεγάλο διάστημα δεν πληρώθηκαν οι ασφαλιστικές εισφορές; Υπάρχει θέμα ποινικών ρητρών και εάν από αυτά τα χρήματα έφυγαν χρήματα για ποινικές ρήτρες; Ίσως και πολλά άλλα ερωτήματα, που θα έπρεπε, έστω κάποια από αυτά, να φωτίζει η Αιτιολογική Έκθεση.

Λέω, λοιπόν, ότι, υπάρχει αντισυνταγματικότητα στο ότι ορίζονται με τη μορφή του άρθρου 44 παράγραφος 1 του Συντάγματος αυτές οι έκτακτες και εξαιρετικές συνθήκες. Εδώ η κατάσταση αυτή είναι μόνιμη στα Ε.Α.Σ..

Κρατούμε επιφύλαξη, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά προσπαθείτε να λύσετε με αυτό το μερικό, ιδιάζων τρόπο μέσα σε μια συγκυρία, όπου μια πιο συνολική απάντηση στον τρόπο, που οργανώνετε τα Ε.Α.Σ., θα ήταν και μέρος της διαπραγμάτευσης, που, υποτίθεται ότι, κάνετε με την Τρόικα, ότι, δηλαδή, εμείς οργανώνουμε τα Ε.Α.Σ. έτσι ώστε να ζήσουν. Οριακά λειτουργείτε όλο αυτό τον καιρό, με αποτέλεσμα ακόμη και αυτής της οριακής λειτουργίας να είναι αυτή η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, περιπτωσιολογική, οριακή.

Σε κάθε περίπτωση, εμείς επιφυλασσόμαστε, θέλουμε τις απαντήσεις σας και θέλουμε μια πραγματική λύση σε όφελος της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας μας και των εργαζόμενων στα Ε.Α.Σ.. Σας ευχαριστώ.    

   

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Σαλτούρος.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΑΛΤΟΥΡΟΣ (Ειδικός Αγορητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.): Κύριε Πρόεδρε, κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου σκοπείται η κύρωση της από 11.9.2013 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, με την οποία χορηγήθηκε στα Ε.Α.Σ. ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα μέχρι 31.10.2013, χωρίς παρακράτηση, κατά παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων, με αποκλειστικό σκοπό την είσπραξη χρημάτων οφειλομένων από το Ελληνικό Δημόσιο, λόγω παράδοσης στρατιωτικού υλικού από την εταιρεία αυτή στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Απώτερος σκοπός της εξαιρετικής και κατεπείγουσας αυτής ρύθμισης ήταν, σύμφωνα και με την Αιτιολογική Έκθεση του νομοσχεδίου, να καταστεί εφικτή κατά κύριο λόγο η κάλυψη υποχρεώσεων της εταιρείας έναντι των εργαζομένων από οφειλές δεδουλευμένων. Πράγματι, οι εργαζόμενοι των Ε.Α.Σ. είχαν να λαμβάνουν δεδουλευμένα, ενώ η οικονομική κατάσταση της εταιρείας και πιο συγκεκριμένα η έλλειψη ρευστότητας δεν επέτρεπε την ικανοποίησή τους.

 Γι' αυτό το λόγο, ήταν αναγκαία η άμεση είσπραξη των οφειλομένων του Ελληνικού Δημοσίου προς την Ε.Α.Σ., είσπραξη η οποία προσέκρουε, μεταξύ άλλων, στην αδυναμία της Εταιρίας να λάβει την, κατά νόμο, απαιτούμενη ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα. Η έκδοση της, υπό κύρωση, Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου ήρθε να επιλύσει άμεσα το πρόβλημα αυτό προς όφελος των εργαζομένων αλλά και σε ενίσχυση της, κατά το δυνατόν, εύρυθμης λειτουργίας της Ε.Α.Σ. και, μάλιστα, σε ένα  κομβικό για το μέλλον της χρονικό σημείο.

Είναι γνωστό, ότι η περαιτέρω πορεία της Ε.Α.Σ. αποτελεί αντικείμενο σκληρής διαπραγμάτευσης της Κυβέρνησης με την τρόικα, με φόντο, μάλιστα, τις κρατικές ενισχύσεις που έχει λάβει η Εταιρεία και οι οποίες έχουν κριθεί, τουλάχιστον σε ένα ποσοστό, παράνομες. Η ορθή λύση παραμένει η, εν λειτουργία, εξυγίανση της «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε.», η οποία δύναται να περιλαμβάνει το διαχωρισμό του πολιτικού από το στρατιωτικό παραγωγικό σκέλος και την εξακολούθηση της λειτουργίας του τελευταίου.

Μάλιστα, δεδομένων των, ήδη, υφιστάμενων αλλά και δυνητικών παραγγελιών από το εξωτερικό, πέρα βέβαια από τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, η εξυγίανση και διάσωση της Ε.Α.Σ. εκτός από αναγκαία, καθίσταται και εφικτή, και, μάλιστα, με δυνατότητα διατήρησης ενός σημαντικότατου ποσοστού της δυναμικότητας της, τόσο όσο αφορά τις εγκαταστάσεις, όσο και ως προς το έμψυχο δυναμικό της.

Οι εξελίξεις, ακόμη και εντός των επόμενων ημερών, αναμένεται να είναι, ιδιαίτερα, σημαντικές και θα ήταν καλό για όλους να αποτυπωθεί μία, ευρύτατα, συναινετική στάση επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Θεωρώ, ότι, ειδικά, στο ζήτημα αυτό υπάρχουν οι απαιτούμενες αντικειμενικές συνθήκες μίας τέτοιας αποτύπωσης, αρκεί, βεβαίως, να ξεπεραστούν οι γνωστές και οι, επί χρόνια, ακμάζουσες μικροπολιτικές σκοπιμότητες και οι τακτικές, που για χάρη ασήμαντων εντυπώσεων υποσκάπτουν τις ουσιαστικές και θετικές δυνατότητες. Σκοπιμότητες και τακτικές, που προσωπικά είμαι πεπεισμένος, ότι, αργά ή γρήγορα, θα αποτελέσουν παρελθόν. Αυτό είναι, άλλωστε, το πρόσταγμα της εποχής και μία μεγάλη ευθύνη όλων μας απέναντι στους πολίτες, στους οποίους λογοδοτούμε και τους οποίους εκπροσωπούμε.

Από κει και πέρα, σε ό,τι αφορά στο αυτό καθαυτό περιεχόμενο της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, έχω την εντύπωση, ότι δεν μπορεί να υπάρξει διαφωνία από κανέναν. Σχετικά δε, με τις συνταγματικές προϋποθέσεις έκδοσής της, με βάση και τα όσα προελέχθησαν, πιστεύω ότι γίνεται σαφές ότι πληρούνται.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η βίαιη προσαρμογή της χώρας μας στα δεδομένα των τελευταίων ετών και στις απαιτήσεις των καιρών, η δύσκολη και επώδυνη αυτή προσαρμογή, πέραν από τις αρνητικές συνέπειες, τις οποίες όλοι γνωρίζουμε και βιώνουμε, έφερε στην επιφάνεια πάρα πολλές παθογένειες του Ελληνικού Κράτους, πάρα πολλές αιμορραγικές πληγές που με την πάροδο μεγάλου χρονικού διαστήματος και με ευθύνη του συνόλου του πολιτικού συστήματος, αλλά και την ανοχή- συνενοχή μεγάλου μέρους της κοινωνίας, έπαιξαν και αυτές το ρόλο τους στη μερική, αλλά σοβαρή αφαίμαξη της χώρας και στη σημερινή πρωτοφανή δοκιμασία.

Αυτές τις πληγές καλούμαστε σήμερα να επουλώσουμε με τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες, αλλά και με έναν τρόπο που θα δίνει προοπτική ανάπτυξης και ελπίδα. Αυτό αποτελεί πρώτιστο καθήκον όλων μας. Όχι, βέβαια, η άμεση επίλυση της κατάστασης, αυτό θα ήταν ανεδαφικό και οι σχετικές υποσχέσεις εκτός από δημαγωγικές είναι, πρωτίστως, επικίνδυνες, αλλά το να θέσουμε τις υγιείς, ρεαλιστικές και στέρεες βάσεις. Αυτή, τουλάχιστον, είναι η δική μας εκτίμηση, η εκτίμηση πολλών ανθρώπων, που, αν μη τι άλλο, κανείς δεν μπορεί να τους προσάψει την παραμικρή ευθύνη, για το ό,τι φτάσαμε ως εδώ.

Αντιθέτως, παρατηρώ με θλίψη, ενίοτε και με οργή, ανθρώπους ή κύκλους που είχαν ενεργή συμμετοχή στην καθοδική και καταστροφική πορεία της χώρας και οι οποίοι, μάλιστα, αποκόμισαν πολλαπλά οφέλη κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας, να κραυγάζουν άναρθρα, να κατηγορούν, ακόμη και ευθέως, να απειλούν, επιχειρώντας να μεταλλάξουν τον εαυτό τους από αίτιο και μέρος του προβλήματος, σε υποτιθέμενο θύμα, αλλά και αδέκαστο τιμωρό. Το χειρότερο είναι, ότι εξακολουθούν, ακόμη και σήμερα, να μην είναι σε θέση να προσφέρουν το παραμικρό στην καλύτερη περίπτωση, ενώ στη χειρότερη να υποσκάπτουν δολίως τις όποιες ουσιαστικές προσπάθειες.

Επισημαίνω, λοιπόν, την αναγκαιότητα της πολιτικής τους απομόνωσης, τόσο αυτών που με αυτόν τον τρόπο σπέρνουν το διχασμό και την υποβάθμιση της πολιτικής, όσο, βεβαίως, και αυτών που, τελικώς, θερίζουν. Σας ευχαριστώ πολύ.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Ζησιμόπουλος.

ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΖΗΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ (Ειδικός Αγορητής της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ): Κύριε Πρόεδρε, το παρόν σχέδιο νόμου αποσκοπεί στην Κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία υπεγράφη στις 11/9/2013. Με τη συγκεκριμένη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου χορηγήθηκε η ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα στην Εταιρία «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Ανώνυμη, Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία» (Ε.Α.Σ.), προκειμένου να καλυφθεί έκτακτη περίπτωση επείγουσας και, εξαιρετικά, απρόβλεπτης ανάγκης για τη διασφάλιση της απρόσκοπτης καταβολής των οφειλομένων σε αυτήν για λόγους εθνικής άμυνας και ασφάλειας. Είναι γνωστό, βέβαια, τι είναι οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και πότε μία Κυβέρνηση καταφεύγει σε αυτές.

Το ζήτημα με την παρούσα Κυβέρνηση είναι ότι για να γίνει αρεστή στην τρόικα, νομοθετεί, πλέον, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Έχει ανάγκη τα πάντα σε έκτακτη και απρόβλεπτη ανάγκη και έχοντας ως κάλυψη συνταγματικές διατάξεις, ότι θέλει, το περνάει μέσω των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.

Ας έρθουμε στα προβλήματα που υπάρχουν με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα. Οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι εδώ και μήνες και αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα. Στην κυριολεξία, εκατοντάδες άνθρωποι με τις οικογένειές τους βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τα εξής: πώς είναι δυνατόν να μην πληρώνει, τουλάχιστον, θεωρητικά, ένα σοβαρό Κράτος τους εργαζόμενους στην Αμυντική του Βιομηχανία; Πώς είναι δυνατόν να αφήνεται στο έλεος του Θεού, η αμυντική θωράκιση της χώρας; Θα πει κάποιος, ότι με αυτά που βλέπουμε γύρω μας, τα παραπάνω είναι, καθαρά, ρητορικά ερωτήματα.

Το άλλο ζήτημα συνίσταται στο ότι τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχουν πάρει σχεδόν δύο εκατομμύρια ευρώ από προγράμματα, που, ήδη, έχουν υλοποιηθεί, τουλάχιστον, από τον Ελληνικό Στρατό. Συνολικά για την Εθνική Άμυνα υπάρχουν επενδυτικά προγράμματα και διάφορες εργασίες, συνολικού ύψους 33 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία δεν έχουν υλοποιηθεί καθοιονδήποτε τρόπο.

Αυτές οι επενδύσεις και τα επενδυτικά προγράμματα ήταν αρκετά και θα αναφέρω, ενδεικτικά, ορισμένα. Πρώτον, υπάρχει το ρομποτικό σύστημα για τη συναρμολόγηση βομβιδοφόρων βλημάτων 155 GRM 49 των τεσσάρων και δύο ιντσών. Αυτό ήταν αξίας 4,2 εκατ. $ και υπεγράφη ως επένδυση το 1996. Εγκαταστάθηκε το 2005. Η εν λόγω επένδυση δεν έχει υλοποιηθεί, δεκαέξι χρόνια μετά την υπογραφή της και εφτά χρόνια μετά την εγκατάσταση του ρομποτικού συστήματος. Η έγκαιρη παραλαβή του ρομποτικού συστήματος θα επέτρεπε και την επέκτασή του και στο νέο πυρομαχικό, που ανέπτυξε η ΠΥΡΚΑΛ, και μιλάμε πάλι διαμετρήματος 155 mm, το GRM 49, αλλά το CBP, το οποίο είναι με βλήματα διασποράς και την αξιοποίησή τους στη μεγαλύτερη παραγγελία βλημάτων τέτοιου τύπου, που φθάνει γύρω στα 10.000 τεμάχια. Η αξία της συγκεκριμένης παραγγελίας ήταν, περίπου, στα 30 εκατ. € και θα είχε αρχίσει να υλοποιείται το 2005.

Δεύτερον, ο μηχανολογικός εξοπλισμός για την παραγωγή του φυσιγγίου 40 του 93, επένδυση του 2007. Αυτό ήταν αξίας 4,3 εκατομμυρίων ευρώ, η οποία επένδυση έγινε μόνο με την εκτίμηση, ότι η Εταιρία θα υπέγραφε σύμβαση παραγωγής ενάμιση εκατομμυρίου τεμαχίων. Όλα αυτά με ορίζοντα πενταετίας, από το 2007 μέχρι το 2012. Η σύμβαση, βέβαια, δεν υπεγράφη, άλλη η επένδυση έγινε.

Η μεγαλύτερη δε παραγγελία που αναμένεται σήμερα δεν υπερβαίνει τις 220.000 βομβίδες για 5 χρόνια. Δηλαδή, μιλάμε για λίγο παραπάνω από το 10% της αρχικής θεωρητικής τουλάχιστον παραγγελίας. Η μονάδα παραγωγής TNT του Λαυρίου για το γνωστό εκρηκτικό είναι αξίας 2,3 δις. δραχμών του 1986 τιμές ή 32 εκατομμύρια δολάρια η οποία εγκαταστάθηκε το 1986 – 1987 με πρόγραμμα γερμανικής βοήθειας με στόχο την τακτοποίηση της παραγωγής των εκρηκτικών βλημάτων, μετά την εγκατάστασή της και επί 26 χρόνια  ανενεργή. Το πρόβλημα τώρα που προκύπτει είναι ότι η Ελλάδα δεν παράγει ΤΝΤ με αποτέλεσμα οι ανάγκες τόσο της εσωτερικής αγοράς, αλλά και για τα θέματα της εθνικής άμυνας θα καλύπτονται από εισαγωγές. Οπότε σήμερα προκύπτει το ερώτημα εάν κακώς έγινε η επένδυση ή εάν έγινε σωστά η επένδυση γιατί δεν τέθηκε ποτέ σε λειτουργία.

Βλέπουμε ότι υπάρχει ζήτηση για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα. Υπάρχουν προγράμματα που έχουν ξεκινήσει, αλλά τελικά δεν ολοκληρώνονται. Τα προγράμματα αυτά αν προχωρούσαν και ολοκληρώνονταν, εκτιμούμε ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Το κυριότερο είναι ότι δεν θα είχε πρόβλημα εν γένει η αμυντική βιομηχανία της χώρας.

Ένα άλλο πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι έχει επιτραπεί σε μεσάζοντες και εκπροσώπους εταιριών να ενεργούν μέσα στα Έλληνικά Αμυντικά Συστήματα σαν να ήταν δική τους επιχείρηση ή θυγατρική  των επιχειρήσεων που εκπροσωπούν. Από το 2003 έχουν αναφερθεί πυρομαχικά τα οποία υποτίθεται  ότι έπρεπε να ελεγχθούν ποιοτικά και να προχωρήσει η επανεξαγωγή τους. Γι’ αυτά τα πυρομαχικά θεωρητικά τουλάχιστον το ελληνικό δημόσιο θα έπρεπε να είχε εισπράξει κάποια φύλαχτρα τα οποία ανέρχονται στις 450.000 ευρώ περίπου. Ούτε  ποινικές ρήτρες  ούτε τίποτε άλλο έχει επιβληθεί και φυσικά το ελληνικό δημόσιο χάνει από τους μη καταβληθέντες δασμούς κλπ.. Όλα αυτά για να εξυπηρετούνται διάφορες εταιρείες και διάφορα συμφέροντα. Σαφώς και είναι θετικό να παρακαμφθούν τα όποια γραφειοκρατικά ζητήματα και να μπορέσουν και τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα να εισπράξουν τα οφειλόμενα  και να μπορέσουν επιτέλους να πληρωθούν οι εργαζόμενοι. Δυστυχώς αυτή η κατάσταση δεν είναι ούτε επείγουσα ούτε απρόβλεπτη. Είναι γνωστή πάρα πολύ καιρό και φαινόταν  ότι θα φτάναμε σε αυτή την κατάσταση και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε.

Εάν η κυβέρνηση ήθελε θα μπορούσε να αξιοποιήσει τις δυνατότητες  που υπάρχουν των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων και να τα έχει μετατρέψει  σε μια πραγματικά κερδοφόρα εταιρεία.

Σαφέστατα δηλώνουμε την αντίθεσή μας στο κλείσιμο των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων, δηλώνουμε την αντίθεση μας στην αποδυνάμωση  της αμυντικής μας βιομηχανίας και σαφέστατα είμαστε στο πλευρό των εργαζομένων. Από εκεί και πέρα επιφυλασσόμαστε για περαιτέρω τοποθέτηση στην Ολομέλεια.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει η κυρία Γιαννακάκη.

ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ(Ειδική Αγορήτρια της ΔΗΜ.ΑΡ.): Κύριε Πρόεδρε, κυρία Υπουργέ, όπως είναι γνωστό τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλα οικονομικά προβλήματα από τα μέσα του 2012 και αυτό οφείλεται στην διακοπή κάλυψης των ταμειακών τους ελλειμμάτων από το ελληνικό δημόσιο. Η εταιρεία ουσιαστικά έχει μηδενική ρευστότητα και αδυνατεί να εξυπηρετήσει τόσο τις υποχρεώσεις της προς τρίτους, αλλά ακόμη και την κάλυψη των μισθών των υπαλλήλων της.  Από το Φλεβάρη οι άνθρωποι ζουν με έναντι, δηλαδή από το Φλεβάρη μέχρι σήμερα περίπου για 8 μήνες ο καθένας έχει πάρει γύρω στις 4000 ευρώ. Η διακοπή κάλυψης των ελλειμμάτων είναι αποτέλεσμα του ελέγχου που διενεργεί η Επιτροπή Ανταγωνισμού προκειμένου να διαπιστωθεί αν οι κρατικές ενισχύσεις που έχουν δοθεί στην εταιρεία είναι νόμιμες. Δηλαδή, εάν έχουν δοθεί προκειμένου να υλοποιηθούν οι παραγγελίες μόνο της εθνικής άμυνας και ασφάλειας στο πλαίσιο των προβλέψεων του άρθρου 346 της σύμβασης της Λισαβόνας, αλλά και της δέσμευσης που έχει αναληφθεί  προς την τρόικα για την αναδιάρθρωση της εταιρείας και τη λειτουργία της , χωρίς νέα ελλείμματα.

Παρόλα αυτά η εταιρεία έχει ανεκτέλεστες παραγγελίες από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αξίας περίπου 40 εκατομ.  ευρώ, ενώ εκκρεμεί ανάθεση νέας σύμβασης από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ύψους περίπου 18 εκατομ. ευρώ και η εταιρεία ήδη σύναψε νέες συμβάσεις με πελάτες του εξωτερικού, περίπου 35 εκατομ. ευρώ, ενώ υπάρχει ένας διαγωνισμός σε εξέλιξη  πρόσθετης εξαγωγικής σύμβασης  που σε πενταετή χρονικό βάθος δύναται να φτάσει  τα 200 εκατομ. ευρώ. Ενόψει αυτών των εξελίξεων οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να διακόψουν την επίσχεση εργασίας, γιατί ήταν απλήρωτοι, προκειμένου να συνεχιστεί η παραγωγή των συμβάσεων  και να προετοιμαστεί η παραγωγή των νέων συμβάσεων και μέρος των εισπράξεων από τις παραδόσεις  προς το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας να δίνονται για τη μισθοδοσία.

Έχουμε μπροστά μας την κύρωση μιας πράξης νομοθετικού περιεχομένου η οποία αφορά μόνο σε παραδομένα υλικά μετά από συμφωνία που έχει γίνει  με την τρόικα και την επιτροπή ανταγωνισμού.

Κυρία Υπουργέ έχουμε  τις εξής απορίες και θα θέλαμε να μας τις λύσετε. Πρώτον γιατί δεν δόθηκε παράταση μέχρι το τέλος του χρόνου από τη στιγμή που όπως είπαμε εκκρεμούν περίπου εισπράξεις  του ύψους των 5 εκατομμυρίων ευρώ  από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τι θα γίνει μέχρι τότε και νομίζουμε ότι στην Ολομέλεια  θα πρέπει να έρθει και τροποποιητική  προκειμένου τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα να χαίρουν τους καθεστώτος αυτής της πράξης νομοθετικού περιεχομένου και για συμμετοχή σε διαγωνισμούς. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπήρχε ενημερότητα περίπου  για 1,5 χρόνο και ακόμη πρέπει να μπούμε σε μια συντεταγμένη συζήτηση που πρέπει να γίνει  στην Επιτροπή ποιο είναι το μέλλον των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων.

Κύριε Πρόεδρε, είναι σαφές ότι είμαστε θετικοί.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Παφίλης.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΚΚΕ): Κύριε Πρόεδρε, φυσικά η συζήτηση γενικεύεται για το θέμα της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας και ξεφεύγει από μία κύρωση πράξης νομοθετικού περιεχομένου που δε μπορεί κανένας να διαφωνήσει από την άποψη ότι θα εξοικονομηθούν κάποια χρήματα  και θα πληρωθούν οι εργαζόμενοι, αλλά αυτό δεν είναι ούτε καν ασπιρίνη στο συνολικό πρόβλημα των ελληνικών αμυντικών συστημάτων.  Αντικειμενικά τίθεται το θέμα όλης της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας γιατί συνδέεται. Δηλαδή, δεν μπορεί κανένας να ξεκόψει την ΕΑΒ π.χ.  από τα ΕΑΣ εάν θέλει να συζητήσει σοβαρά τι γίνεται στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας.

Εγώ θα ήθελα να ξεκαθαρίσω τη θέση του ΚΚΕ ότι εμείς τασσόμαστε υπέρ μίας κρατικής αμυντικής βιομηχανίας. Συγκεκριμένα έχουμε διατυπώσει κατά καιρούς την πρότασή μας για έναν ενιαίο φορέα αμυντικής βιομηχανίας στον οποίο θα υπάγονται όλες οι βιομηχανίες  που υπάρχουν  και όχι μόνο τα ΕΑΣ.

  

Φυσικά ξεκινάμε από μια αντίληψη ότι υπάρχει μια αντίφαση, δηλαδή, αυξάνονται συνεχώς ή τέλος πάντων είναι πολύ μεγάλα τα ποσά που ξοδεύονται για τους αμυντικούς εξοπλισμούς της χώρας. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες στις στρατιωτικές δαπάνες της Ε.Ε. και η βιομηχανία αυτή που υπήρχε, όπως υπήρχε και με τα προβλήματα που είχε συρρικνώνεται συνεχώς. Αυτό είναι μια μεγάλη αντίφαση και δεν μπορεί να εξηγηθεί πολύ απλά. Φυσικά υπάρχουν τεράστιες ευθύνες στις κυβερνήσεις μέχρι τώρα.

Εμείς θέλουμε να σημειώσουμε πάντως, ότι παρά τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν, υπάρχουν και υπήρχαν τεράστιες δυνατότητες. Υπάρχει, δηλαδή, υψηλό επίπεδο γνώσης, γιατί η Ε.Α.Β. θεωρείται από τις καλύτερες εταιρείες στον κόσμο για το μέγεθός της.

Επίσης, υπάρχει ανάγκη κάλυψης - δεν λέμε όλων γιατί είναι σχετικά αδύνατον - των αμυντικών αναγκών της χώρας και πολύ περισσότερο, βέβαια, εκεί που υπάρχει η μεγαλύτερη αφαίμαξη, δηλαδή, στον τομέα των ανταλλακτικών. Εκεί είναι γνωστό ότι πάει επί τρία. Εάν ένα οπλικό σύστημα, δηλαδή, το πάρεις καινούργιο και κοστίζει Α, εάν το πάρεις  σε ανταλλακτικά είναι επί τρία, οπότε εκεί είναι και τα τεράστια κέρδη των μονοπωλίων.

Αυτό που δεν ειπώθηκε - και είναι πολύ λογικό, κατά τη γνώμη μας, να μην το λέει κανένας- είναι ότι πέρα από τις κυβερνητικές ευθύνες, ποιες είναι οι γενικές κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ σε ό,τι αφορά στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Εδώ θα πρέπει να ειπωθούν αλήθειες για το τι ακριβώς συμβαίνει πέραν των κυβερνητικών ευθυνών.

Στην πραγματικότητα αυτή τη στιγμή οι κυβερνήσεις υλοποιούν αυτές τις κατευθύνσεις της Ε.Ε., που αφορούν στον τομέα της άμυνας και είναι γνωστό, ότι υπάρχουν αποφάσεις - εγώ ήμουν από τους τυχερούς ή άτυχους να τις ζήσω στην προηγούμενη πενταετία στην Υποεπιτροπή Άμυνας στο Ευρωκοινοβούλιο -  οι οποίες προωθούν ενιαία ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Φυσικά όταν μιλάμε για ενιαία ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία περιγράφονται πολύ συγκεκριμένες χώρες, που είναι πολύ ισχυρές στον τομέα αυτόν π.χ. η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία και κατά δεύτερο λόγο η Ιταλία. Υπάρχουν, όμως,  και κάποιες άλλες χώρες που παίζουν έναν σοβαρό ρόλο, όπως π.χ. η Ολλανδία.

Ο σχεδιασμός της Ε.Ε. είναι ότι ο νότος ή θα κλείσει ή θα παίξει ρόλο υπεργολάβου. Μέσα σε αυτόν, λοιπόν, το σχεδιασμό έχουμε και αυτές τις εξελίξεις. Φυσικά μπορεί να υπάρχει η Τρόικα που πιέζει τώρα,  αλλά, όμως, το αποτέλεσμα στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας και των ΕΑΣ ιδιαίτερα έχει να κάνει με τον γενικότερο σχεδιασμό της Ε.Ε..

 Υπάρχει το άρθρο 296 της Ε.Ε., όπου εδώ θέλω να ρωτήσω την κυβέρνηση, η οποία προχωρά προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και όσους μιλάνε με μεγάλα λόγια για το τι θα κάνουμε στην αμυντική βιομηχανία. Το συγκεκριμένο άρθρο απελευθερώνει την αγορά και απαγορεύει τις κρατικές ενισχύσεις σε κρατικές βιομηχανίες, όταν πρόκειται να κάνουν εξαγωγές κ.λπ.. Όταν πρόκειται να καλύψουν ανάγκες της άμυνας, τότε είναι διφορούμενο, εάν το επιτρέπει ή όχι.

Όταν, όμως, πηγαίνεις για μια σοβαρή αμυντική βιομηχανία - δεν λέμε επιπέδου μεγάλων χωρών - δεν μπορείς να σταθείς μόνος σου για να καλύψεις τις δικές σου ανάγκες, γιατί  μπορεί να γίνονται εξαγωγές και σε άλλες χώρες. Αυτό η Ε.Ε. το απαγορεύει και μάλιστα τιμωρεί και με πρόστιμο.

Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα πρέπει να πειθαρχήσει. Σε διαφορετική περίπτωση, εάν πει ότι « εγώ δεν μπορώ να συγκρουστώ με την Ε.Ε..», κατά τη γνώμη μας, θα κοροϊδεύει τον κόσμο, ότι μπορεί να φτιάξει μια ισχυρή αμυντική βιομηχανία και  αναγκαστικά θα κινηθεί στον τομέα της ιδιωτικοποίησης και του κλεισίματος. Αυτή, δηλαδή, η πορεία που ακολουθείται και σήμερα του κλεισίματος ορισμένων τμημάτων.

 Φυσικά αυτό έχει να κάνει και με κάτι ακόμα. Θα περιοριστούν οι εισαγωγές. Σε μια απελευθερωμένη Ε.Ε. μπορείς να περιορίσεις τις εισαγωγές; Εμείς λέμε, ότι πρέπει να περιοριστούν οι εισαγωγές. Εκείνοι που λένε ότι δεν πρέπει, θα έχουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του ονομαζόμενου ελεύθερου ανταγωνισμού. Θα έρθουν τα μεγαθήρια με μικρότερες τιμές και εμείς σαν χώρα είμαστε υποχρεωμένοι, αφού είμαστε με την Ε.Ε. και αφού έχουμε όλες τις δεσμεύσεις που λέει ο « ελεύθερος ανταγωνισμός», θα αναγκαστούμε, πλέον, να εισάγουμε γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Αυτό γίνεται και στους διεθνείς διαγωνισμούς σε μια σειρά τομείς και όχι μόνο στα ελληνικά αμυντικά συστήματα.

Επομένως, το πρόβλημα είναι συνολικό και στη φάση αυτή που βρισκόμαστε, εμείς είμαστε ριζικά αντίθετοι με ιδιωτικοποίηση και συρρίκνωση και θεωρούμε, ότι πρέπει να στηριχθούν οι εργαζόμενοι συνολικά. Υπάρχει, όμως, ένα κομμάτι που είναι σε ηλικία τέτοια, που θα πεταχτεί, κυριολεκτικά, στον Καιάδα, δηλαδή, τα μεγάλα άτομα σε ηλικία, εάν αρχίσουν και κλείνουν όλες αυτές οι εταιρείες.

Εμμένουμε, λοιπόν, σε αυτή την πρόταση, δηλαδή, συνολικά στο τομέα της αμυντικής βιομηχανίας και των ελληνικών αμυντικών συστημάτων και θα επανέλθουμε και στην Ολομέλεια.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Νταβρής.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΑΒΡΗΣ (Ειδικός Αγορητής των ΑΝ.ΕΛ.): Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, το θέμα της αμυντικής βιομηχανίας είναι πάρα πολύ μεγάλο.

Στην τελευταία Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων που παρίστατο ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Αβραμόπουλος και είχαν έρθει όλα τα μεγάλα στελέχη του Στρατού, ζήτησα από τον Αρχηγό Στρατού να μου πει από τα 16.000 οχήματα τι μερίδιο έχει όλα αυτά τα χρόνια ή τι σχεδιάζει το στράτευμα για την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων. Όπως αντιλαμβάνεστε δεν πήρα καμία απάντηση.

Φέρνω το παράδειγμα αυτό, γιατί νομίζω ότι πρέπει να ζητήσουμε και να προχωρήσουμε, εάν θέλουμε τελικά να μην μιλάμε με ταμπέλες, να δούμε – επιτρέψτε μου την έκφραση - αυτά τα «τρία μαγαζιά» κατά πόσον έχουν συνεισφέρει ή πόσο μπορούν να συνεισφέρουν πραγματικά στην άμυνα της χώρας.

Εάν θέλουμε να έχουμε πολεμική βιομηχανία, η οποία να δουλεύει με συμβόλαια, με συναινέσεις και με ό,τι τρέχει σε  νατοϊκό ή δυτικό κόσμο και να μπορούμε μέσα από αυτή τη διαδικασία να παίρνουμε δουλειές και να ωφελείται ο κρατικός προϋπολογισμός, έχει καλώς.

Σχετικά με την μέχρι τώρα κατάσταση και στα ελληνικά αμυντικά συστήματα και στην ΕΛΒΟ και σε ό,τι έχει σχέση με την άμυνα, εάν ψάξουμε σε αριθμούς, θα δούμε δύο πράγματα.

Πρώτον, εκτιμώ διαπλοκή.

Δεύτερον, θα δούμε ότι το μερίδιο συνεισφοράς στην άμυνα της χώρας είναι μικρό.

Όσον αφορά στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν μπορεί κανείς να έχει αντίρρηση για αυτή την ιστορία. Έχω ακούσει ότι τόσο ο Υπουργός Άμυνας όσο και η Κυβέρνηση κινείται και πιέζει την Τρόικα όπου μπορεί, για να σώσει δύο από τις τρεις εταιρείες.

 Δημοσιεύματα του τύπου, γιατί δεν έχουμε εδώ επαρκή ενημέρωση λένε, ότι οι Τροϊκανοί σπρώχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση, γιατί όπως γίνεται και με όλα τα θέματα ( ναυπηγεία, ενέργεια, κ.λπ.) γίνεται ένας κεντρικός ευρωπαϊκός σχεδιασμός και έρχονται εισερχόμενες απαιτήσεις μέσω των Βρυξελλών για να υπάρξει μια γερμανοκεντρική ελεγχόμενη βιομηχανία σε όλη αυτή την κατάσταση και οι μεγάλοι, δηλαδή, η Γαλλία, η Γερμανία και οι υπόλοιποι να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος.

Νομίζω, ότι είναι καιρός και για το θέμα αυτό να σκεφτούμε σοβαρά. Εμείς δεν έχουμε αντίρρηση, πλην όμως καλούμε την Επιτροπή και την Κυβέρνηση να δει τα στοιχεία βιωσιμότητας. Να δει με όποιες αποφάσεις πάρει, εάν τελικά θα μπούμε στο παιχνίδι της συμπαραγωγής να είμαστε παίχτες ή να ιδρύσουμε εδώ ή να εκσυγχρονίσουμε τα υπάρχοντα εργοστάσια, ώστε να μένει και κομμάτι από αυτό το πανάκριβο παντεσπάνι στη χώρα ή θα συνεχίζουν οι βιομηχανίες αυτές να παίζουν, δυστυχώς, τον αμαρτωλό ρόλο που έχουν παίξει στο παρελθόν με όλα τα αμαρτήματα.

Εμείς θα πούμε ναι, το θέμα είναι τι θα γίνει με την προοπτική. Η προοπτική είναι δύσκολη. Χρειάζεται λοιπόν να παραδεχτούμε τα λάθη, να δούμε τι ευκαιρίες ανοίγονται στο μέλλον και να πούμε με ποιον τρόπο θα μπούμε στο παιχνίδι και με ποιον τρόπο τουλάχιστον θα παίρνουμε συμβόλαια συντήρησης για τα οχήματα του στρατού, για τα βλήματα των τεθωρακισμένων, για τα βλήματα μικρού διαμετρήματος και όχι να βγάζουμε εμείς εδώ σφαίρες για παραφρικανικά κράτη και «αν βαρέσει το καμπανάκι», να μην μπορούμε να βγάλουμε σφαίρες για το δικό μας στράτευμα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Βαρεμένος.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΡΕΜΕΝΟΣ: Εγώ θα ήθελα να επωφεληθώ από την παρουσία της κυρίας Υπουργού εδώ, παρά το γεγονός ότι πιστεύω και το λέω με λύπη μου αυτό, ότι έχει υπερκεραστεί και όχι μόνο αυτό, επειδή γνωρίζω τι γίνεται και στο παρασκήνιο για την τροπή που πήραν τα πράγματα. Τις χρεώνουν και ατυχείς χειρισμούς, κάτι που εγώ δεν το πιστεύω. Πιστεύω ότι είναι θέμα γενικότερης πολιτικής ή μη πολιτικής απέναντι σε ότι εντέλλεται η Τρόικα.

Θέλω να σας ρωτήσω το εξής: να μας πείτε τι σκοπεύετε να κάνετε με τα αμυντικά συστήματα. Αν δεν ξέρετε τι σκοπεύει η Κυβέρνηση, παρακαλώ πείτε μας την προσωπική σας γνώμη. Το λέω αυτό με δεδομένο το εξής: υπάρχει εισήγηση και ο κύριος Πρόεδρος της Επιτροπής το γνωρίζει, στην Ευρώπη για ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας και για συνέργειες με μη στρατιωτική βιομηχανία, για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Το ερώτημα που τίθεται είναι: έχουμε περιορισμένη ιδιότητα μέλους πλέον; Αυτό που σας λέω, το έθεσα και στην κυρία Αρνό, που είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας. Θέλουμε να μας πείτε τι θα κάνετε με τα αμυντικά συστήματα. Αυτό είναι το θέμα, τα υπόλοιπα ειπώθηκαν. Αν μπορείτε σας παρακαλώ, πείτε μας.

 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Παναγιωτόπουλος.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω ότι η συζήτηση σήμερα επί του θέματος του συγκεκριμένου είναι συζήτηση πενταλέπτου. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς διαφωνών σχετικά με το κατά πόσο θα πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία για να δοθεί φορολογική ή ασφαλιστική ενημερότητα στα ΕΑΣ, προκειμένου να εισπράξουν από το ελληνικό δημόσιο και να πληρώσουν εργαζόμενους. Άρα, νομίζω ότι το θέμα εξαντλείται σε ένα πεντάλεπτο. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν κάποια ειδικότερα θέματα τα οποία θα μπορούσαν να μας απασχολήσουν και  σε μία ειδική ακόμα συνεδρίαση της Επιτροπής, σχετικά με το μέλλον της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, πάνω στο οποίο θέμα έχουμε να απαντήσουμε κατά βάση σε δύο ερωτήματα. Το πρώτο είναι εάν υπάρχει λόγος ύπαρξης στην ελληνική αμυντική βιομηχανία και το δεύτερο είναι αν κατά τις παρούσες συνθήκες, είναι βιώσιμη η συνέχιση της ύπαρξης και της λειτουργίας αυτών  των εργοστασίων, μεταξύ των οποίων και τα ΕΑΣ, δεδομένης μάλιστα και της θέσης της Τρόικας που πιέζει για το κλείσιμό τους, απαντώντας στο ερώτημα αρνητικά. Δηλαδή, επειδή δεν είναι βιώσιμη η συνέχιση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, παράγει ελλείμματα δηλαδή και ζημιές και επιβαρύνει το κράτος, θα πρέπει να κλείσει.

Ως προς το λόγο ύπαρξης, νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουμε, όσοι τουλάχιστον έχουμε μία στοιχειώδη θέση σχετικά με τη γεωστρατηγική, τις γεωστρατηγικές ισορροπίες της περιοχής και ιδίως ενόψει των τελευταίων εξελίξεων και των αποσταθεροποιητικών τάσεων στην περιοχή, ότι προφανώς πρέπει να υπάρχει ελληνική βιομηχανία. Δεν ξέρω αν αυτό είναι συμβατό με τις σκέψεις στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εγώ μπορώ να καταλάβω γιατί ενδεχομένως δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης της αμυντικής βιομηχανίας της Πορτογαλίας, αλλά άλλο Πορτογαλία, άλλο Ελλάδα.

Επίσης, μπορώ να καταλάβω πως το πιθανότερο είναι να μην υπάρξουν προοπτικές συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Λουξεμβούργου ως προς την ανάπτυξη δραστηριοτήτων και συνεργασιών των οικείων αμυντικών βιομηχανιών. Όμως, η Ελλάδα, αντιμετωπίζει πολύ διαφορετικά γεωπολιτικά δεδομένα. Βέβαια φτάνουμε στο ζήτημα της βιωσιμότητας. Φρονώ ότι απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν δουλειές στην ελληνική βιομηχανία και φυσικά και στα ΕΑΣ. Να υπάρχουν παραγγελίες είτε από το ελληνικό κράτος, το οποίο φυσικά δυσκολεύεται λόγω οικονομικής δεδομένης κατάστασης, είτε από το εξωτερικό.

Επομένως, απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της ελληνικής βιομηχανίας, δεδομένου ότι δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο σε έναν πελάτη το ελληνικό κράτος, διότι δεν μπορεί το ελληνικό κράτος αυτήν τη στιγμή ως προς τη ροή των πληροφοριών να είναι συνεπές, πρέπει να υπάρχουν και παραγγελίες από το εξωτερικό. Εκεί λοιπόν μπορούμε να αναπτύξουμε μία συζήτηση σχετικά με το κατά πόσο η ελληνική πολιτεία θα πρέπει να το επιδιώξει αυτό και κατά πόσο θα πρέπει να συγκρουστεί με την Ε.Ε. και τις εκπεφρασμένες θέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για μένα δεν μπορεί να υπάρξει ελληνική αμυντική βιομηχανία, χωρίς να απαντηθεί αυτό το ερώτημα. Αυτή τη στιγμή ξέρουμε ειδικά για τα ΕΑΣ ότι έχουμε ήδη δύο συμφωνηθείσες δουλειές με τρίτα κράτη και μάλιστα δουλειές επί των οποίων εξ όσων γνωρίζω, υπάρχει ήδη ανοιγμένη πίστωση, «letter of credit», τα 8.000.000 από το Μαρόκο και μία μεγαλύτερη οικονομικά δουλειά με τις ΗΠΑ. Φυσικά και αυτά θα προσκρούσουν στις αντιρρήσεις παραγόντων της Ε.Ε. και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ειδικά. Εκεί όμως νομίζω ότι θα πρέπει να στηριχτούν και οι ελληνικές θέσεις, όπου στηρίζει τις επιχειρηματολογίες πρέπει να είναι, αν θέλουν ή δεν θέλουν να έχουμε ελληνική αμυντική βιομηχανία. Δεδομένου ότι η ελληνική αμυντική βιομηχανία είναι κατ’ επέκταση στοιχείο της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συσχετισμοί σήμερα, όπως τα ελληνικά σύνορα είναι κατ’ επέκταση σύνορα και της Ε.Ε., έτσι όπως έχει προσδιοριστεί η κατάσταση σήμερα.

Επομένως, νομίζω ότι αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να τα απαντήσουμε, να αποκτήσουμε ξεκάθαρη θέση και αυτή να την διαπραγματευτούμε με τους ελεγκτές μας, που θεωρητικά τουλάχιστον βάζουν λογιστικά ή οικονομικά προσκόμματα, βλέποντας αριθμούς πάνω στο χαρτί και κρίνοντας έτσι αβίαστα, ότι εφόσον αυτό παράγει ελλείμματα, θα πρέπει να κλείσει. Δεν είναι ακριβώς έτσι για την ελληνική αμυντική βιομηχανία.

Με αυτές τις σκέψεις κατά νου, φυσικά νομίζω ότι θα πρέπει όλοι εδώ να ταχθούμε υπέρ της κύρωσης αυτής της πράξης νομοθετικού περιεχομένου. Θεωρώ ότι θα πρέπει φυσικά να συνεχιστεί αυτή η διαδικασία με μία επόμενη πράξη, που να επιτρέπει και τη συμμετοχή της σε διαγωνισμούς, αλλά το μεγαλύτερο θέμα είναι να συμφωνήσουμε μεταξύ μας πάνω σ’ αυτά τα δύο ζητήματα: έχει λόγο ύπαρξης η ελληνική αμυντική βιομηχανία κατά πρώτον και κατά συνέπεια και τα ΕΑΣ, αφού κριθεί ότι είναι ένα βιώσιμο στοιχείο της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Κατά δεύτερο λόγο, για να υπάρξει αυτή η βιωσιμότητα θα πρέπει να υπάρχει δουλειά, ροή παραγγελιών, όχι μόνο από το ελληνικό κράτος, αλλά και από τρίτες χώρες, αφού υπάρχει το ενδιαφέρον και έχει μεταφραστεί σε πληρωμένες παραγγελίες, δεδομένου ότι έχει ανοίξει και η σχετική πίστωση. Νομίζω ότι τότε τα ερωτήματα αυτά απαντώνται και πρέπει να προχωρήσουμε για να στηρίξουμε και στην διαπραγμάτευση που έρχεται αυτήν την ελληνική αμυντική βιομηχανία και τα ελληνικά αμυντικά συστήματα ειδικότερα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Γλέζος.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ: Αγαπητέ Πρόεδρε, αγαπητή αναπληρώτρια Υπουργέ, νομίζω ότι κάθε φορά δεν πρέπει να στεκόμαστε στο να βλέπουμε το κλαρί ή το φύλλο και όχι το δέντρο ολόκληρο. Κάθε φορά πρέπει και είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τη γενική τοποθέτηση για τις απόψεις της χώρας μας και μετά να μπαίνουμε στη λεπτομέρεια που μπορεί να είναι το νομοσχέδιο.

Δηλαδή, είμαστε ή δεν είμαστε υπέρ της κατάργησης των όπλων αυτοκτονίας της ανθρωπότητας; Δηλαδή, στην ουσία βρίσκεται ο άνθρωπος στον παραλογισμό να φτιάχνει όπλα, τα οποία δεν είναι εναντίον άλλου, είναι εναντίον των ανθρώπων.

Αυτό δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε και σε οποιοδήποτε νομοσχέδιο πρέπει να καταγράφεται. Γιατί η χώρα μας να είναι εξομοιωμένη όσον αφορά τους εξοπλισμούς της με το ύψος των δαπανών αναλογικά των ΗΠΑ και να απέχουμε τόσο πολύ από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Γιατί οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες να καταναλώνουν για τις αμυντικές τους δαπάνες πολύ λιγότερα από εμάς και να μην υπάρχει μία εξομοίωση στο θέμα των εξοπλισμών, αφού υπάρχει και αυτή η κατάσταση. Αφού δεν μπορούμε να καταργήσουμε τους πολέμους και τα όπλα καταστροφής γιατί να υπάρχει αυτή η φοβερή ανισότητα; Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι εξομοίωση των αμυντικών μας δαπανών με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, χωρίς να χάνεται το αξιόμαχο του στρατού μας, που μπορεί να διαφυλαχθεί με άλλους τρόπους.

Ακούω ότι πρόκειται να πουληθούν τα πάντα και τα αμυντικά συστήματα και εμείς συζητάμε για μια παράταση που πρέπει να δοθεί από την πλευρά του δημοσίου προς τα συγκεκριμένα αμυντικά συστήματα. Εγώ θα ήθελα μία απάντηση, θα δεχτούμε να πουληθούν τα αμυντικά συστήματα τα δικά μας; Αυτό είναι το θέμα. Εγώ παρακαλώ να τοποθετηθούν όλοι πάνω σε αυτό το πρόβλημα. Δυστυχώς, οι ξένοι προσδιορίζουν τον εξοπλισμό μας. Η δικαιολογία είναι ότι πρέπει να δανειζόμαστε λεφτά για να ξεχρεώσουμε τις αμυντικές μας δαπάνες προς τις χώρες που μας δανείζουν. Τα αεροπλάνα, τα άρματα μάχης, τα υποβρύχια ανήκουν σε αυτές τις χώρες που μας δανείζουν και γίνεται ένας φαύλος κύκλος. Μας υποχρεώνουν να αγοράζουμε εξοπλιστικά συστήματα τα οποία οι ίδιοι μας τα χρεώνουν με δάνειο. Είναι κάτι φοβερό. Θα ήθελα την άποψη σας και για αυτό.

Το ερώτημα είναι αν μπορούμε να σταθούμε στις δικές μας δυνατότητες. Μπορούμε. Ευτυχώς, όσοι έχουν μελετήσει τα θέματα, θα έχουν δει ότι οι ναυπηγοκατασκευαστικές μηχανές, οι αεροναυπηγικές και οι γεωργικές, μιλάω για τα εργοστάσια γεωργικών ελκυστήρων, είναι σε θέση και άμεσα και έμμεσα να δημιουργήσουν ένα αμυντικό σύστημα που μπορεί και άμεσα να λειτουργεί αλλά και στο μέλλον. Για παράδειγμα, το εργοστάσιο κατασκευής γεωργικών ελκυστήρων δεν είναι δύσκολο να μετατραπεί αμέσως σε εργοστάσιο κατασκευής αρμάτων μάχης αν χρειαστεί. Οι δυνατότητες μας δηλαδή για άμεση δημιουργία αμυντικού εξοπλισμού και οι δυνατότητές μας για άμεση μελλοντική συμμετοχή μας είναι τέτοια που μας επιτρέπει να σταθούμε στις δικές μας δυνάμεις. Φυσικά να μην υπάρχει το μονοπώλιο μία πλευράς. Είμαστε σε θέση να αξιοποιήσουμε όλων των ειδών τα όπλα και δεν χρειάζεται να στεκόμαστε σε μία μονόπλευρη αντίληψη, μόνο από τους δανειστές μας. Μπορούμε και από αλλού.

Συνεπώς, τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το παρόν πρόβλημα όπως πρέπει με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο και να μην ξεχνάμε όλα τα προηγούμενα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Τασούλας.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Το νομοσχέδιο προφανώς πρέπει να το ψηφίσουμε γιατί είναι πασιφανής η σκοπιμότητα χορηγήσεως ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας στα αμυντικά συστήματα προκειμένου να εισπράξει οφειλόμενα το ελληνικό δημόσιο για παράδοση στρατιωτικού υλικού. Η ενημερότητα αυτή καλύπτει την περίοδο μέχρι και αύριο.

Με αφορμή αυτή την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, είναι ευκαιρία επειδή η αρμόδια Υπουργός παρίσταται, να εκφράσουν οι συνάδελφοι την άποψή μας για τις δύσκολες διαπραγματεύσεις που γίνονται για το μέλλον των αμυντικών συστημάτων. Εν μέσω όλης αυτής της δυσχέρειας με την διαπραγμάτευση που έχουμε, θεωρώ ότι η κυβέρνηση έχει πάρει μία σωστή θέση έναντι των ακραίων τοποθετήσεων για λουκέτο στις αμυντικές βιομηχανίες και εδώ πρέπει να θυμηθούμε ότι όλη η ιστορία των αμυντικών βιομηχανιών, από την εποχή που ήταν ιδιωτικές μέχρι τώρα που είναι κρατικές, δεν προκύπτει από ιδεολογικές διαφορές των εκάστοτε κυβερνήσεων αλλά προκύπτει από κάτι πολύ πιο ισχυρό που επηρεάζει περισσότερο χώρες όπως η Ελλάδα και είναι η πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα είναι εκείνη που καθόρισε την πορεία της αμυντικής βιομηχανίας στην χώρα μας και η πραγματικότητα αυτή έχει να κάνει με την απειλή της χώρας μας. Είχαμε πρόσφατα την επέτειο της 28^ης Οκτωβρίου και το λέω αυτό για να δείξω πόσο σχετικές είναι αυτές οι θεωρίες περί αξίας να είναι ιδιωτικά ή δημόσια οι αμυντικές βιομηχανίες, καθετί κρίνεται από την εποχή του. Η 28^η Οκτωβρίου λοιπόν βρήκε την χώρα να έχει μία αμυντική προπαρασκευή, η οποία στηρίχτηκε από το δικτατορικό καθεστώς στο ιδιωτικό καλυκοποιείο «Μποδοσάκη».

Αργότερα, με την περιπέτεια της Κύπρου και την ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων στο Αιγαίο και την έκδηλη απειλή των Τούρκων έναντι της Ελλάδας, οι πρώτες κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης θωράκισαν αμυντικά τη χώρα. Θυμίζω ότι τότε οι προϋπολογισμοί για την άμυνα ήταν διψήφιοι ως ποσοστό του ΑΕΠ ενόψει της ανάγκης η χώρα να υποσκελίσει την Τουρκία σε ποιότητα γιατί δεν γινόταν σε ποσότητα, η χώρα απέκτησε κρατική πολεμική βιομηχανία από μία κυβέρνηση που δεν ήταν γενικά και αόριστα υπέρ του κράτους. Ωστόσο, ήταν η πραγματικότητα τέτοια που επέβαλλε την δημιουργία της Τανάγρας, του Αιγίου, του Βελεστίνου, την κρατικοποίηση της ΣΤΑΓΕΡ. Όλα αυτά τα έκαναν οι πρώτες κυβερνήσεις Καραμανλή της μεταπολίτευσης κινούμενες από την πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα, λοιπόν, σήμερα είναι εκείνη που πρέπει να μας οδηγήσει, η θέση της κυβέρνησης είναι σωστή και πρέπει όλα αυτά να εξυγιανθούν και να μην μπει λουκέτο γιατί η χώρα έχει ιδιαιτέρες σχέσεις με την ανάγκη ύπαρξης κρατικής αμυντικής βιομηχανίας λόγω του ότι υπάρχει απειλή από την Τουρκία, μας αρέσει, δεν μας αρέσει. Δεν είναι θέμα προοδευτισμού να λέμε ότι με την Τουρκία δεν έχουμε απειλή γιατί αυτό είναι εθνικιστικό. Υπάρχει απειλή από την Τουρκία. Συνεπώς, η χώρα δικαιούται σε αυτή την διαπραγμάτευση να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη υποστήριξη και από την Βουλή. Η κυρία Υπουργός διαχειρίζεται αυτά τα θέματα, πρέπει να διατηρηθεί, φυσικά πρέπει να εξυγιανθούν αλλά δεν είναι τόσο εύκολο όσο το λέω εγώ τώρα να το πει η κυβέρνηση στην τρόικα. Εμείς τα λέμε στην κυβέρνηση αλλά έχουμε την πολυτέλεια να μην αντιμετωπίζουμε αυτήν την πίεση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση.    

Εμείς έχουμε και την πολυτέλεια να λέμε κάτι παραπάνω ή να κάνουμε δωρεάν και τους παλικαράδες. Ωστόσο θεωρώ ότι είναι χρήσιμο αυτή η Επιτροπή να εκφράσει την βούλησή της προς την Κυβέρνηση για να βοηθηθεί η διαπραγμάτευση, ώστε να παραμείνουν οι αμυντικές βιομηχανίες υπό τον έλεγχο του κράτους, όχι για λόγους ιδεοληπτικούς, αλλά για λόγους εθνικής ανάγκης. Φυσικά υφιστάμενες στην αναγκαία εξυγίανση και υφιστάμενες και κάποιες θυσίες οι οποίες πρέπει να γίνουν, προκειμένου να επιτευχθεί αυτή η εξυγίανση. Αυτές είναι οι απόψεις μου και κυρίως, τονίζω ότι το μεγαλύτερο επιχείρημα της Κυβερνήσεως δεν είναι ούτε ιδεολογικό ούτε θέμα τι κάνουν άλλες χώρες, είναι ότι η χώρα μας τελεί υπό απειλή.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Νταβρής.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΑΒΡΗΣ: Στα πλαίσια, γιατί το ζήτησε ο κ. Γλέζος, επιτρέψτε μου ως πρώην στρατιωτικός, με την ιδιότητα αυτή, να του απαντήσω. Θα συμφωνήσω με τον κύριο Τασούλα ότι το θέμα της απειλής δεν το επέλεξε η Ελλάς. Έχουμε έναν «κακό» γείτονα, ο οποίος είτε φοράει το σαρίκι ή την μαντίλα του Ερντογάν είτε φοράει καπέλο η Τουρκία πιστεύει στο ..... Έχει βλέψεις στο Αιγαίο, έχει βλέψεις στην Μεσόγειο και έχει βλέψεις σε όλη την περιοχή της. Ίσως αυτή η διαφορετική ατζέντα για τις γεωπολιτικές της βλέψεις σε όλη την περιοχή να είναι και το ασύμβατο με τις μεγάλες δυνάμεις και την Αμερική που να έχουν φέρει και κάποιες τριβές. Άρα, η απειλή είναι απειλή και υπάρχει.

Όσον αφορά στην εξομοίωση των δαπανών, κύριε Γλέζο, ξέρετε ότι αυτά που είναι να ξοδέψει κανείς με έναν αντίπαλο έχει να κάνει και το πόσο μικρή είναι η χώρα και τι ακαθάριστο εθνικό προϊόν βγάζει. Όταν έχουμε μια τερατώδη στρατιωτική μηχανή, η οποία είναι απειλή για εμάς, δυστυχώς όταν βάζουμε τους αριθμούς κάτω πρέπει να ξοδεύουμε και ίσως πολλά. Η άμυνα στοιχίζει.

Είναι άλλο το θέμα όμως και το είπα κύριε Πρόεδρε, ότι στον χώρο αυτό -για να το ακούσει και η κυρία Υφυπουργός, το είπα και πριν και το έχουμε πει και τα ζούμε αυτά τελευταία, ακούμε υποβρύχια, ακούμε και τα προηγούμενα- έχουν γίνει τερατουργήματα, όπως και στα αμυντικά συστήματα. Έχουν γίνει, όμως, αυτά, το θέμα είναι τι βλέπουμε μπροστά. Το μπροστά κατά την άποψή μου και αυτό θέλω κυρίως να καταθέσω είναι ότι όποιος παράγει όπλα συνηθίζει να κρατάει την τεχνολογία με το μέρος του και να βάζει όλες τις χώρες που προμηθεύονται αυτόν σε ένα «τρυπάκι» και σε έναν φαύλο κύκλο τέτοιον που δεν μπορεί να ξεφύγει.

Να δώσω, στον κ. Γλέζο και στους συναδέλφους, ένα παράδειγμα. Υπήρχε μια σκέψη και λένε πολλοί, γιατί δεν προμηθευόμαστε όπλα και πήγαμε και πήραμε τα S300. Ξέρετε τι πρόβλημα υπάρχει στο S300; Όχι ότι δεν κτυπάει μακριά. F16 οι Τούρκοι, F16 και εμείς, ποιος είναι φίλος, ποιος είναι εχθρός. Δεν κουμπώνει το σύστημα αναγνώρισης για να δώσει την διαταγή αυτός που θα πρέπει να ρίξει τον S300 από εδώ, εκεί. Αυτά τα πράγματα τα μελετούν οι βιομηχανίες των όπλων, το πώς κουμπώνουν τα όπλα στο σύστημα ελέγχου, το τι σύστημα ελέγχου θα φτιάξουν. Τώρα πουλάνε στην Τουρκία F35, είναι Steαlf. Σε λίγο πίσω θα πουλήσουν και ραντάρ για να βλέπουν τα Steαlf . Δηλαδή, ο κύκλος ιδιαίτερα στα όπλα είναι ατέρμων.

Το θέμα, όμως, με τις πολεμικές βιομηχανίες είναι, αφού η Ελλάδα έχει έναν «κακό» γείτονα και υπάρχει υπαρκτή απειλή -εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει και στο ΝΑΤΟ- κατά πόσο αυτή η αμυντική βιομηχανία μπήκε όταν κλείνονταν οι αγορές με τα οπλικά συστήματα F16, καράβια, πύραυλοι, όπλα του πεζικού. Τι μερίδιο αγοράς ζήτησε στις διαπραγματεύσεις το Υπουργείο μαζί με το Υπουργείο Ανάπτυξης ούτως ώστε και ισχυρό μερίδιο να έχει για να μην ξοδεύουμε τόσα λεφτά και ίσως να πάρουμε και συμβόλαια μπαίνοντας συμπαραγωγοί ή όχι. Τι έγινε με τα αμυντικά συστήματα;

Τα αμυντικά συστήματα, όπως προείπα, ήταν χώροι της παράγκας και τι γινόταν; Στην ελληνική βιομηχανία οχημάτων, ρώτησα και πριν, 16 χιλιάδες οχήματα τι ποσοστό συντήρησης πήραν τα οχήματα από εκεί; Ερχόταν τότε, Συγγελίδης πάρε τα Σιτροέν, δέκα διαφορετικά. Θα πάτε καμία φορά κυρία Υπουργέ, στην Ανδραβίδα και θα δείτε ότι υπάρχουν οχήματα που λες και κάθονται μικρόσωμοι Κινέζοι. Δεν χωρούσαμε να καθίσουμε για να πάμε στο αεροπλάνο, γιατί υπήρχε η πίσω πόρτα για να πάρουμε από τον τάδε. Αυτά πρέπει να  καταργήσουμε.

Αν θέλουμε να δούμε την προοπτική των αμυντικών συστημάτων και της ΕΑΒ θα πρέπει να τα δούμε λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά τα προηγούμενα. Δηλαδή, ανάγκες άμυνας, πώς παίζεται το παιχνίδι των εξοπλισμών και τι θέλουμε εμείς τελικά για να μην πληρώνουμε το ένα, δέκα. Αυτά έχω να πω, κύριε Γλέζο. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Γλέζος.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ: Δηλαδή, επειδή υπάρχει η Τουρκία με αυτή την αντίληψη που έχει εμείς πρέπει να έχουμε τον πιο υψηλό προϋπολογισμό, οπότε γεννιέται το εξής ερώτημα: Η στάση μας απέναντι στην Τουρκία ποια είναι; Τους καλέσαμε ποτέ να τους πούμε στοπ, σταματάτε όλα αυτά που κάνετε. Δεν το κάναμε ποτέ. Δεχόμαστε να αντιμετωπίζουμε και να ρίχνουμε το βάρος στους αεροπόρους μας που θα πάνε να αναχαιτίσουν τις παραβιάσεις που γίνονται. Δεν στάθηκε η Ελλάδα ποτέ απέναντι στην Τουρκία όπως έπρεπε. Αυτό είναι το ένα θέμα.

Δεύτερο θέμα. Γεννιέται ένα τεράστιο θέμα. Τα σύνορα της Ελλάδας είναι μονάχα της Ελλάδας ή είναι και της Ε.Ε.; Ποια είναι η στάση της Ε.Ε.; Τι έπρεπε να έχει κάνει η Ε.Ε.; Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν καλούν τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες να τους πουν, ελάτε εδώ τι κάνετε γι’ αυτό το θέμα; Μας άφησαν και χάθηκε η Κύπρος. Μας άφησαν το τεράστιο πρόβλημα των πυραύλων. Υποχρέωσαν την Κύπρο να έρθουν οι πύραυλοι στην Ελλάδα. Υποχρέωσαν οι πύραυλοι να μην λειτουργούν. Αντί να τονίζουμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι υπόδουλες απέναντι σε αυτό το θέμα καθόμαστε και αποδεχόμαστε τις απόψεις αυτές.

 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει η κυρία Υπουργός.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ (Αναπληρώτρια Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όπως ειπώθηκε κατ’ επανάληψη το θέμα επί της ουσίας της Κύρωσης Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου θα μπορούσε να εξαντληθεί μέσα σε πέντε λεπτά από κάθε ομιλητή. Είναι προφανές, όμως, ότι για άλλη μια φορά, όπως πολύ δικαιολογημένα όλο το τελευταίο διάστημα, απασχολεί έντονα τους Βουλευτές όλων των κομμάτων το ζήτημα της πορείας και της εξέλιξης με τα ελληνικά αμυντικά συστήματα.

Πριν ξεκινήσω θέλω να κάνω μια πολύ μικρή διευκρίνιση ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και εγώ προσωπικά είμαστε αρμόδιοι και καλούμαστε να μιλήσουμε για το μέλλον των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων καθώς η ΕΛΒΟ και η ΕΑΒ, στις οποίες αναφερθήκατε, είναι ζητήματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών και γι’ αυτό δεν θα επεκταθώ σε αυτή την συζήτηση.

Νομίζω ότι είναι αυτονόητος, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο εθνικός ρόλος της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Ειδικότερα τα ελληνικά αμυντικά συστήματα εξασφαλίζουν την επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και την ασφάλεια εφοδιασμού. Προφανώς, η ελληνική αμυντική βιομηχανία αποτελεί μέρος της άσκησης της αμυντικής μας πολιτικής, μας δίνει ισχύ, μας δίνει δυνατότητα για συνεργασίες, για συμπράξεις. Μας έχει δοθεί η δυνατότητα όλο το προηγούμενο διάστημα να μιλήσουμε για τέτοιου είδους συνεργασίες και συμβάσεις που κυρώθηκαν και συζητήθηκαν στην αρμόδια Επιτροπή.

Καλείται, λοιπόν, κανείς να απαντήσει στο ερώτημα, αφού είναι αυτονόητος ο ρόλος τους και η αξία τους για την Ελλάδα και την ασφάλειά μας, γιατί βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αυτά τα προβλήματα και ποιο είναι στην ουσία το πρόβλημα και πού βρισκόμαστε σήμερα; Θα προσπαθήσω πολύ επιγραμματικά και πάρα πολύ προσεκτικά, γιατί υπάρχει μία διαπραγμάτευση σε εξέλιξη και δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, να απαντήσω όσο γίνεται με μεγαλύτερη ακρίβεια σε όλα αυτά και στην αγωνία που αποτυπώθηκε. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι πριν από τέσσερις μήνες με τα εξής δεδομένα : μια εταιρεία σε επίσχεση εργασίας,  χωρίς διοίκηση και μια εταιρεία όπου ελέγχεται και ελεγχόταν από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού για 1 δις ευρώ, παράνομες κρατικές ενισχύσεις και σας θυμίζω, ότι ο φάκελος δεν έχει κλείσει ακόμη και δεν γνωρίζουμε  και ακριβώς με ποιο τρόπο θα ολοκληρωθεί αυτή η έρευνα και ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα. Σας θυμίζω επίσης, ότι τα τελευταία τρία χρόνια, είχε ζημιές της τάξεως των 300 εκατ. ευρώ  και από το 2010 έως  2013, το ελληνικό δημόσιο αναγκάστηκε να βάλει κεφάλαια ύψους 86,9 εκατ. ευρώ ως αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ώστε να μπορέσει η εταιρεία να συνεχίσει, και σχεδόν μηδενικές συμβάσεις για εξαγωγές. Ταυτόχρονα, υπήρχε η δέσμευση, ακριβώς επειδή  αυτή ήταν η πραγματικότητα, να περιγράψουμε πώς θα μπορέσουμε και αν θα μπορέσουμε να κρατήσουμε αυτή την εταιρεία ανοιχτή χωρίς να χρειάζεται από εδώ και πέρα, ο Έλληνας φορολογούμενος πολίτης να πληρώνει από την τσέπη του για να μπορέσει να τη διατηρήσει.

Καταλαβαίνετε ότι είναι σύνθετο και πολύπλευρο το ζήτημα και ακριβώς γι’ αυτό χρειάστηκε να δουλέψουν πάρα πολλοί άνθρωποι. Προσωπικά, πιστεύω στην συλλογική προσπάθεια και στην ομαδική δουλειά και επειδή είχαμε και πολύ λίγο χρόνο στη διάθεσή μας, συνεργαστήκαμε και το Υπουργείο Οικονομικών και  με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και με τα Επιτελεία και με τις Διευθύνσεις και με τη Διοίκηση της εταιρείας, την οποία τοποθετήσαμε αμέσως και με τρεις μεγάλες εταιρείες συμβούλων, τις οποίες είχε επιλέξει το Υπουργείο Οικονομικών γι’ αυτό το σκοπό, προκειμένου να καταθέσουμε την πρότασή μας και να στηρίξουμε την πολιτική μας άποψη, ότι πρέπει να διατηρηθεί η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία και να μην μπει «λουκέτο». Την πρότασή μας τη στηρίζουμε με σιγουριά και με βεβαιότητα. Αυτό που θέλουμε είναι τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα  να αναδιαρθρωθούν, έτσι ώστε να μπορέσουν να είναι βιώσιμα, να συνεχίσουν την πορεία τους και να κλείσουμε το φάκελο με τον έλεγχο της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού με το μικρότερο δυνατό πρόστιμο, έτσι ώστε, να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την όποια ανάκτηση ζητηθεί και να συνεχίσουμε την πορεία.

Βεβαίως, εκτός από όλα αυτά, αμέσως απαντήσαμε στη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού επικαλούμενοι το άρθρο 346 και τις εξαιρέσεις που αυτό εξασφαλίζει για τις περιπτώσεις της Αμυντικής Βιομηχανίας και της Εθνικής Αμυντικής Πολιτικής. Η διοίκηση όπως σας είπα, τοποθετήθηκε άμεσα και ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου. Η πρόταση σαφέστατα εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα της εταιρείας και αυτή τη στιγμή υπάρχουν συμβάσεις και εξαγωγικές, οι οποίες είναι άλλες υπογεγραμμένες, άλλες ώριμες, άλλες σε τελικό στάδιο και βεβαίως, και οι ανάγκες οι εγχώριες που θεωρούμε ότι εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα της εταιρείας, αρκεί κανείς βέβαια να ασχοληθεί με την ουσία της πρότασης, να τη μελετήσει και να δει τα στοιχεία τα οποία τεκμηριώνονται πάρα πολύ προσεκτικά, με νούμερα και στοιχεία.

 Γιατί προχωρήσαμε στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, γιατί δε λύσαμε το πρόβλημα συνολικά και γιατί αυτή η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου είχε ορίζοντα μέχρι το τέλος αυτού του μήνα; Στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με την Τρόικα, εκτός από την πρόταση που έχουμε καταθέσει για το πώς θα είναι η εταιρεία βιώσιμη από εδώ και πέρα χωρίς να χρειάζεται να πληρώνουν οι άλλοι το ελληνικό δημόσιο και ο Έλληνας φορολογούμενος, ζητάμε από το Κράτος, από το Υπουργείο Οικονομικών  να δοθούν στην εταιρεία συγκεκριμένα ποσά. Είναι περίπου στα 30 με  35 εκατ. ευρώ, προκειμένου να πάρει μπροστά η εταιρεία,  να πληρωθούν τα χρέη προς την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τους εργαζόμενους και τους προμηθευτές, διότι αυτά είναι συσσωρευμένα χρέη κυρίως του 2013, και άρα, πρέπει να αντιμετωπιστούν για να μπορέσει η εταιρεία να ξεκινήσει από μία καθαρή βάση και με βάση το σχέδιό μας να γίνει βιώσιμη και γιατί όχι, σε βάθος χρόνου, εάν δουλευτεί σωστά, να γίνει και κερδοφόρα. Εάν δεν ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση, όπως καταλαβαίνετε, εάν δεν κλείσει το θέμα με τον έλεγχο για το 1 δις ευρώ, οποιαδήποτε ενίσχυση της εταιρείας αυτή τη στιγμή από το ελληνικό δημόσιο, μπορεί να οδηγήσει σε πάρα πολύ επικίνδυνους δρόμους και νομίζω ότι όλοι έχετε κατανοήσει τις δυσκολίες που υπάρχουν, ιδιαίτερα με τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού.

Επομένως, ο μόνος δρόμος για να σταματήσει η επίσχεση, να πληρωθούν οι εργαζόμενοι και με ασφάλεια να συνεχίσουν να παραδίδονται πράγματα στον Ελληνικό Στρατό, ήταν να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα μεσοπρόθεσμα, αφού ούτως ή άλλως, διεκδικούμε να το λύσουμε συνολικά, εφόσον γίνει αποδεκτή  η πρότασή μας και κλείσουμε το φάκελο του ελέγχου. Είναι σαφές ότι αυτή τη στιγμή, εφόσον, βρισκόμαστε σε μια διαπραγμάτευση που είναι ακόμη σε εξέλιξη, συζητάμε πάρα πολύ σοβαρά στο Υπουργείο και με τους νομικούς που χειρίζονται την υπόθεση από την πλευρά των εταιρειών - είναι πολύ  μεγάλα νομικά γραφεία που γνωρίζουν πολύ καλά τα θέματα και τους κανόνες του ανταγωνισμού - τα θέματα που τέθηκαν ήδη από κάποιους Βουλευτές και αφορούν στην παράταση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και τη δυνατότητα συμμετοχής σε κάποιους πολύ συγκεκριμένους διαγωνισμούς του στρατού που βρίσκονταν σε εξέλιξη, όχι για καινούργια πράγματα, αλλά για ό,τι βρίσκεται σε εξέλιξη, και είναι εξαιρετικά επείγον και σημαντικό για τον Ελληνικό Στρατό να προχωρήσουν αυτοί οι διαγωνισμοί και να μην καθυστερήσουν άλλο. Εκτιμώ και ελπίζω, ότι μέχρι να φθάσει το θέμα στην Ολομέλεια, θα είμαι σε θέση να φέρω αυτές τις βελτιώσεις και τροποποιήσεις, αλλά αυτό θέλω να γίνει με πολύ μεγάλη ασφάλεια για να μην υπονομεύσουμε οι ίδιοι την τεράστια διαπραγμάτευση που γίνεται όλους αυτούς τους μήνες.

Επίσης, τέθηκε το ερώτημα, πόσα χρήματα έχει πάρει η εταιρεία,  πόσα πρέπει να πάρει και πόσα από αυτά θα πάνε στους εργαζόμενους. Η απάντηση είναι ότι περίπου 12 εκατ. ευρώ, είναι τα χρήματα που αφορούν συμβάσεις που έχουν υλοποιηθεί από την εταιρεία με τον ελληνικό στρατό, από τα οποία τα καθαρά χρήματα που θα φθάσουν στην εταιρεία είναι περίπου 5,5 εκατ. ευρώ, και σχεδόν τα μισά έχουν ήδη δοθεί, και η διαφορά είναι, διότι υπάρχουν προκαταβολές που έχουν δοθεί και  ποινικές ρήτρες που έχουν υπολογιστεί, το 70% αυτών των χρημάτων που πάνε στους εργαζόμενους.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω, ότι η πρότασή μας, απαντά στις ανάγκες της Εθνικής Άμυνας, εξασφαλίζει την ασφάλεια του εφοδιασμού, την προοπτική μας και τη συνεργασία μας. Απαντά στην ανάγκη μιας βιώσιμης εταιρείας, χωρίς να χρειάζεται να πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος πολίτης και απαντά και στους κανόνες του ανταγωνισμού, γι’ αυτό ακριβώς και θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καμία άλλη πρόταση που να μπορούμε να συζητήσουμε ως Ελληνική Κυβέρνηση σε σχέση με το μέλλον των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων.

Επίσης, θα ήθελα να πω ότι δεν κατάλαβα ακριβώς την παρατήρηση ό,τι μου αποδίδονται ατυχείς χειρισμοί στην υπόθεση.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΡΕΜΕΝΟΣ : Σας είπα τι λέγεται, εγώ αυτό δεν το αποδέχομαι.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ (Αναπληρώτρια Υπουργός Εθνικής Άμυνας) : Εάν εννοείτε ότι είναι ατυχής χειρισμός να μην κρύβει κανείς την αλήθεια, πρέπει να σας πω με πολύ μεγάλη ειλικρίνεια, ότι αυτό που έχω μάθει, είναι να μην κρύβω ποτέ την αλήθεια και να μην κρύβω και τα προβλήματα «κάτω από το χαλί». Τα προβλήματα πρέπει να λέγονται, να κατονομάζονται  διότι έτσι βρίσκει κανείς και τις λύσεις.

Για αυτό, ακριβώς, θεωρώ πως θα πρέπει το σύνολο των βουλευτών που συμμετέχουν σ' αυτή την Επιτροπή και στη συνέχεια στην Ολομέλεια τα κόμματα να στηρίξουν την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, πολύ καθαρά και χωρίς επιφυλάξεις, γιατί πιστεύω ότι εδώ δεν χωρούν μισόλογα, δεν μπορεί κανείς να λέει ότι «νοιάζομαι για το μέλλον της εταιρείας, αλλά δεν παίρνω την ευθύνη να δώσω την μοναδική λύση που υπάρχει αυτή τη στιγμή» για να διατηρηθεί και να συνεχίσουμε τη διαπραγμάτευση όσο πιο σκληρά μπορούμε, όπως έχουμε κάνει μέχρι αυτή την ώρα. Άρα, εγώ θεωρώ ότι δεν μπορεί κανένας να έρχεται εδώ και να παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο και να «νίπτει τας χείρας του» και ή λέει «ναι» ή είναι με το τίποτα και είναι με αυτούς που θέλουν να βάλουν «λουκέτο», τελικά, στην εταιρεία.

Η δική μου θέση είναι ξεκάθαρη, πιστεύω ότι η εταιρεία μπορεί να είναι βιώσιμη, μαχομαι επί μήνες για να την κρατήσω ανοικτή, να μην καταρρεύσει, με όλο αυτό το πλέγμα των προβλημάτων που σας έχω αναλύσει, και όπως έχω επαναλάβει και στην Ολομέλεια της Βουλής, θεωρώ ότι είναι ένα ζήτημα και μια προσπάθεια που αξίζει να στηριχθεί από όλες τις πτέρυγες της Βουλής. Σας ευχαριστώ πολύ.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Εμείς ευχαριστούμε, κυρία Υπουργέ.

Το λόγο έχει ο κ. Χατζηλάμπρου.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΑΤΖΗΛΑΜΠΡΟΥ (Εισηγητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Ε.Κ.Μ.): Από μια ορισμένη άποψη νομίζω ότι έχουμε ακόμα τα ΕΑΣ και κουβεντιάζουμε, από τον αγώνα που έδωσαν πριν απ' όλα, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Η απαξίωση που υπήρχε όταν πήγαιναν και έκοβαν το ρεύμα, και κόβουν το νερό στα εργοστάσια, μάζεψαν οι ίδιοι απλήρωτοι την επίσχεση εργασίας για να είναι ζωντανά τα εργοστάσια.

Το λέω αυτό, γιατί μαζί με τους εργαζόμενους αντιμετωπίσαμε σειρά διαπραγματεύσεων στο Υπουργείο Οικονομικών, όπου δεν έφτανε η διαβεβαίωση του Υπουργείου Άμυνας για το ν.346, και ήθελαν να είναι εξαρτημένο μονίμως από την βιωσιμότητα και ως εκ τούτου δεν πληρωνόντουσαν, ως εκ τούτου ήταν δύο φορές την εβδομάδα σε επίσκεψη, με υποσχέσεις ότι «θα σας πούμε αύριο, θα σας πούμε αύριο» κ.λπ.. Εμείς εάν βρίσκουμε κάτι μερικό και ατελέσφορο στη γραμμή που λέει: «Τι μας είπατε; Ένα μήνα παράταση. Πάμε ένα μήνα παράταση», γιατί αισθανόμαστε ότι η κύρια πλευρά της διαπραγμάτευσης είναι πολιτική απέναντί σας. Δηλαδή, το γεγονός ότι έχουν άλλους τρόπους να ενισχύουν τις βιομηχανίες τις ευρωπαϊκές μέσα από το καθεστώς της έρευνας ανάπτυξης, μέσα από πολύ πιο σύγχρονες μέθοδος νομικής υπόστασης των εταιριών, και εμάς μας έχουν στη γωνία, ενώ είναι το πιο σημαντικό, όλοι το ξέρουν, δεν πρόκειται για μια χώρα η οποία είναι έμπορος όπλων, όταν ορισμένες χώρες τα δικά τους όπλα βρίσκονται όταν ψάχνουν οι εκπρόσωποι του ΟΗΕ στις διάφορες χώρες- είτε χημικό οπλοστάσιο είναι αυτό, είτε άλλο. Και λέω ότι δεν μας επιτρέπεται ετούτη τη στιγμή, ούτε τις σφαίρες που θα χρησιμοποιήσουμε να παράγουμε, ξέρετε ότι η διαπραγμάτευση έφτασε σε ένα σημείο να θέλουν να διαχωρίσουν τα όπλα από τα πυρομαχικά για στοιχειώδη πράγματα. Ξέρω ότι γίνεται αγώνας, νομίζω ότι βοηθάμε με τον τρόπο του να μην λέμε «πάμε παρακάτω με μια μέρα ακόμα φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα», παραμένουμε στην επιφύλαξη να δούμε τις τροπολογίες και τις τροποποιήσεις που θα φέρετε στο θέμα αυτό και στην Βουλή.

Βοηθάει τη διαπραγμάτευση, να το πω έτσι, και την πίεση στην κυβέρνηση στάση μας, και θα ήθελα να είναι πολύ πιο ουσιαστικές αυτή τη στιγμή οι κινήσεις σας, ώστε να λάβουν υπόψη τους οι εταίροι μας, ότι ετούτοι δεν παίζουν. Θα κρατήσουν τη βιομηχανία τους και έχουν και τον τρόπο. Και έχουμε τρόπο. Και όταν λέω «έχουμε τρόπο», το λέω γιατί και στις αιτιάσεις του κ. Παφίλη ότι ως εκ τούτου δεν προκύπτει ότι μπορούμε να κάνουμε κανένα εξαγωγικό, ξέρω ότι υπάρχει η μέθοδος των διακρατικών συμφωνιών για να μπορέσεις να κάνεις και δύο δουλειές για μια διπλανή χώρα. Να μην είναι μόνο, δηλαδή, για τις ανάγκες του Υπουργείου Άμυνας.

Αλλά εδώ στοιχειωδώς με έναν προϋπολογισμό εξοπλιστικό που φέτος ήταν περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ -στην Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων, περίπου 700 εκατ. έχουμε ψηφίσει -δεν έχει μερίδιο η δικιά μας; Και φέρνω ως παράδειγμα, το ότι έχουμε φορτηγά ΣΤΑΓΙΕΡ και ο μόνος που βγάζει ανταλλακτικά τέτοια, είναι η ΕΛΒΟ. Φοβάται τον διαγωνισμό η ΕΛΒΟ; Ποιος άλλος θα βγάλει ανταλλακτικά για τη μεγάλη πλειοψηφία των φορτηγών; Ξέρω ότι δεν είναι στη δική σας ευθύνη η ΕΛΒΟ, αλλά το αναφέρω, γιατί η απόφαση καταρχήν και για την ΕΛΒΟ αν θυμόσαστε σε εκείνη τη σύσκεψη, ήταν εκκαθάριση εν λειτουργία, και πιθανή αναδιάρθρωση των ΕΑΣ.

Βήμα- βήμα νομίζω ότι κρατήθηκαν μέχρι εδώ τα πράγματα. Χρειάζεται πολιτική διαπραγμάτευση πριν απ' όλα, γιατί διάφορες από τις παραγγελίες δεν θα μπορούσε να τις πάρει, εδώ θα μπορείτε να τις παρουσιάσετε ότι έχω αυτή τη δυνατότητα, εγώ κι εκείνη δυνατότητα. Όταν εδώ επί σειρά μηνών δεν έχει εμφανισθεί σε καμία έκθεση, σε τέτοια φορά δεν έχει μπορέσει να εμφανιστεί η αμυντική μας βιομηχανία, η οποία έχει προϊόντα τα οποία θα μπορούσαν κάτι να λένε.

Λέω, ότι η στάση μας θα εξαρτηθεί και από αυτά που θα φέρεται σαν τροποποιητικές. Στην κάθε περίπτωση είναι ενισχυτική, όχι της διαπραγμάτευσης αλλά το αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι και τη συνείδηση ότι στην Ελλάδα δεν μπορεί να μην έχουμε πέντε εργοστάσια να παράγουν τρία πράγματα. Είναι εξωφρενικό! Ξέρω ότι μιλάμε σαν ΣΥΡΙΖΑ, για ενιαίο φορέα αμυντικής βιομηχανίας, την ίδια στιγμή που ξέρω ότι μεγεθύνεται το αίτημα στην κοινωνία και παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας. Και αυτό, δυστυχώς, δεν θα γίνει υπό την συνεργασία και βοήθεια, όπως λέτε, αλλά θα γίνει σε πολλές περιπτώσεις, σε ορισμένους κλάδους, και υπό συγκρουσιακό καθεστώς απέναντι στις συμφωνίες τους.

Σας ευχαριστώ.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Βαρεμένος.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΡΕΜΕΝΟΣ: Θα ήθελα να απαντήσω στην κυρία Υπουργό, ότι εμένα δεν με ενδιαφέρει οι εσωκυβερνητικές καντρίλιες ειδικά σ' αυτή τη φάση που βρισκόμαστε. Είπα ότι είναι θέμα πολιτικής ή μη πολιτικής απέναντι στην τρόικα. Αυτό είπα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Τασούλας.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Εγώ είμαι υπερβολικά καλοπροαίρετος. Ο προηγούμενος συνάδελφός του ΣΥΡΙΖΑ, οποίος μίλησε ότι «η επιφύλαξη ή η καταψήφιση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου στην πραγματικότητα βοηθάει τον αγώνα των εργαζομένων», συντάσσομαι με το ΣΥΡΙΖΑ, καλώ τους συναδέλφους να καταψηφίσουν την πράξη νομοθετικού περιεχομένου όλοι, καλώ τα ΕΑΣ να επιστρέψουν τα χρήματα που πήραν για να ενισχυθεί ο αγώνας τους.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας «κύρωση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου, ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των εξαιρετικά επειγουσών και απρόβλεπτων αναγκών της «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε.»». Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.

Λύεται η συνεδρίαση.

 

Στο σημείο αυτό γίνεται η γ’ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής.

 Τέλος και περί ώρα 12.15’ λύθηκε η συνεδρίαση.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ                           Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ