Οι αυτοδιοικητικές εκλογές Μαΐου και οι ευθύνες ΣΥΡΙΖΑ

 «Η Τ.Α., σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, λόγω της εφαρμοζόμενης πολιτικής, μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο στην οργάνωση των πολιτών, όχι μόνο με στόχο την απόκρουση αυτής της πολιτικής, αλλά ως βασικός μοχλός οργάνωσης

της αλληλεγγύης και της υπεράσπισης της κοινωνικής συνοχής, με δράσεις που θα λειτουργήσουν ως ανάχωμα στη διάλυση του κοινωνικού κράτους».

Τα παραπάνω αναφέρει σε εύστοχο άρθρο του, που δημοσιεύεται στην σημερινή ΑΥΓΗ, ο φιλόλογος και δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας Κώστας Φ. Μαραγιάννης, το οποίο το Istologio G. Mosxou παραθέτει ευθύς αμέσως.

 

Του ΚΩΣΤΑ Φ. ΜΑΡΑΓΙΑΝΝΗ(*)

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση βρίσκεται σήμερα σε πραγματικό διωγμό. Μαζί με τους δημόσιους υπαλλήλους και κάθε τι δημόσιο που υπάρχει σε αυτή τη χώρα, δέχεται μια ανηλεή επίθεση από τα ΜΜΕ και τους εκφραστές της πολιτικής της τρόικας ότι ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, για την κρίση και είναι φυτώριο σκανδάλων και διαφθοράς.

Εκμεταλλεύονται κι εδώ τη δυσλειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, την κατασπατάληση και τη διασπάθιση του δημοτικού χρήματος που έγινε τα τελευταία χρόνια, από δημάρχους που πολιτικά εκφράζουν αυτούς που σήμερα αναζητούν τα αίτια της κακοδαιμονίας του τόπου μας και δεν αναζητούν τις ευθύνες στη δική τους διαχείριση της εξουσίας τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. 

Αυτοί που χρησιμοποίησαν το δημόσιο χρήμα για την εξαγορά των συνειδήσεων και την εξασφάλιση εκλογικής πελατείας για την επανεκλογή τους και έκαναν τη διαπλοκή με τους "κολλητούς" εργολάβους τέχνη και καθημερινή πολιτική πρακτική, με την κατάτμηση των έργων και τις γνωστές αμαρτωλές απευθείας αναθέσεις. Και το τραγικό σε αυτή την υπόθεση είναι ότι αυτοί οι μνημονιακοί και διαπλεκόμενοι δήμαρχοι, το τελευταίο διάστημα, στην προσπάθειά τους να διασωθούν στις επόμενες εκλογές, μεταλλάχτηκαν - μεταμφιέστηκαν σε αρνητές της τρόικας και του Μνημονίου για να παραπλανήσουν τον λαό, εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου. 

Ανέξοδα, πλέον, καταγγέλλουν, δήθεν, το Μνημόνιο και την εφαρμοζόμενη πολιτική στον χώρο της αυτοδιοίκησης, που οδηγεί τους δήμους στην κατάργηση και τη συρρίκνωση των κοινωνικών υπηρεσιών. Και είναι ακριβώς οι ίδιοι που στήριξαν αυτή την πολιτική και την υπηρέτησαν πιστά.

Η στόχευση, βέβαια, δεν είναι η διαμόρφωση καλύτερης διαχείρισης στους δήμους, αλλά η νομή της εξουσίας και η διατήρηση της ίδιας κατάστασης, με στόχο να τσακίσουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που αποτελεί το τελευταίο ανάχωμα του κοινωνικού κράτους. Και γι' αυτό χτυπάνε θεσμούς, όπως είναι η «βοήθεια στο σπίτι», οι βρεφονηπιακοί σταθμοί και γενικά κάθε θεσμό άσκησης κοινωνικής πολιτικής και στήριξης των αδύναμων πολιτών και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

Ο «Καλλικράτης», που παρουσιάστηκε ως μεγάλη μεταρρύθμιση και εγγυητής της διαφάνειας και της αξιοκρατίας, οδήγησε την αυτοδιοίκηση στο σημερινό τέλμα. Γιατί, στην πραγματικότητα, ήταν μια αντιδημοκρατική, συγκεντρωτική μεταρρύθμιση, στην ουσία η πρώτη δοκιμασία της μνημονιακής πολιτικής και η εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων κατευθύνσεων, για απολύσεις και λιγότερο κράτος. Τα ωραία λόγια για στήριξη των μικρών, ορεινών και νησιωτικών δήμων, ήταν «το κερασάκι στην τούρτα», για να περάσει, ανώδυνα, στις τοπικές κοινωνίες.

Τρία χρόνια μετά, οι μεν μεγάλοι δήμοι είναι έτοιμοι να κλείσουν, ενώ οι μικροί, κυριολεκτικά, αφανίζονται και απογυμνώνονται από υπηρεσίες και υποδομές. Το μέλλον τους, πλέον, είναι αβέβαιο.

Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει δυναμικά το επόμενο διάστημα στην κοινωνία, να ασχοληθεί με την κατάσταση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, να αναδείξει τις συνέπειες του Μνημονίου στις τοπικές κοινωνίες και κυρίως να αναδείξει τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν την εξουσία οι δήμαρχοι των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης. 

Παράλληλα, να προβάλλει τη δική του πρόταση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν αρκεί μόνο να έχει αντιμνημονιακό και αντικυβερνητικό προσανατολισμό για να γκρεμιστούν οι υπάρχοντες δήμαρχοι και περιφερειάρχες, που εκφράζουν όλη αυτή την παρακμή που υπάρχει στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τη διαπλοκή, την κατασπατάληση και την κακοδιαχείριση. 

Γιατί, μπορεί να μην έχουν ισχυρά κόμματα να τους υποστηρίξουν, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, έχουν, όμως, ισχυρούς μηχανισμούς εργολάβων και διαπλεκομένων που θα τους στηρίξουν και αυτό δεν θα πρέπει κανείς να το υποτιμήσει. Άλλωστε, τα κομματικά κελεύσματα δεν έπαιζαν σημαντικό ρόλο στις εκλογές της αυτοδιοίκησης και στο παρελθόν. Και ειδικά σήμερα, είναι σίγουρα πιο αδύναμα να καθορίσουν και να επηρεάσουν τις τοπικές εξελίξεις και επιλογές. Οι πολίτες έχουν τον δικό τους τρόπο να εκφράζουν τις επιλογές τους σε αυτές τις εκλογές, αξιολογώντας πρόσωπα και διαδρομές του καθενός.

Συνεπώς, οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι που θα στηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αποδομήσουν και να αποκαλύψουν τη δημοτική πολιτική που εφάρμοσαν οι δήμαρχοι του μνημονιακού μπλοκ, με παράλληλη ανάδειξη του δικού τους οράματος για την αυτοδιοίκηση, πέρα από την καταγγελία για το Μνημόνιο και τις συνέπειές τους στις τοπικές κοινωνίες.

Θα πρέπει να παραμεριστούν κομματικές σκοπιμότητες και προσωπικές φιλοδοξίες και στρατηγικές. Επιλέγοντας την τακτική των συμμαχιών, με πολίτες και προσωπικότητες από όλους τους πολιτικούς χώρους που δεν είναι φθαρμένοι, δεν έχουν διαχειριστεί την εξουσία με τον γνωστό φαύλο τρόπο των υπαρχόντων δημάρχων και είναι καταξιωμένοι στις τοπικές κοινωνίες, θα πρέπει να δημιουργήσει ένα ισχυρό ρεύμα και μέτωπο αντίστασης στην υποδούλωση της χώρας και την καταστροφή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Γιατί, με το να πλήττουν την ίδια την Τ.Α., χτυπούν τις τοπικές κοινωνίες που θέλουν την αυτοδιοίκηση συνεργάτη και συμπαραστάτη στη λύση των πολλαπλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.

Πραγματικά, ο χώρος της Αυτοδιοίκησης είναι ένας προνομιακός χώρος για συλλογική δράση, σε συνεργασία με αιρετούς και πολίτες που ενδιαφέρονται για τα κοινά, για παρέμβαση στην κοινωνία, ώστε να περάσουν τα μηνύματα της Αριστεράς και η πρότασή της για μια άλλη Τοπική Αυτοδιοίκηση που δεν θα είναι φοροεισπρακτικός μηχανισμός, αλλά παράγοντας ανάπτυξης και διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής, μέσα από δράσεις και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και συλλογικότητας.

Η Τ.Α., σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, λόγω της εφαρμοζόμενης πολιτικής, μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο στην οργάνωση των πολιτών, όχι μόνο με στόχο την απόκρουση αυτής της πολιτικής, αλλά ως βασικός μοχλός οργάνωσης της αλληλεγγύης και της υπεράσπισης της κοινωνικής συνοχής, με δράσεις που θα λειτουργήσουν ως ανάχωμα στη διάλυση του κοινωνικού κράτους.

Και αυτό είναι που φοβούνται οι κυβερνώντες και μεθοδεύουν όλα αυτά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με την προσπάθεια αναβολής των εκλογών αρχικά, τον νέο εκλογικό νόμο στη συνέχεια, που ανακοινώνεται και δεν συντάσσεται, και με τη δημιουργία ενός τοπίου σύγχυσης και αποπροσανατολισμού, ώστε λίγους μήνες πριν από τις εκλογές να μην ξέρουμε με ποιο νομοθετικό πλαίσιο και με ποιον εκλογικό νόμο θα διεξαχθούν. Δεν θέλουν, σε καμιά περίπτωση, οι δήμοι και οι περιφέρειες, να φύγουν από τα δικά τους χέρια και να βρεθούν κάτω από την ηγεσία αγωνιστών δημάρχων, που θα ενεργοποιήσουν τους πολίτες και θα τους καλέσουν να αντισταθούν στην εφαρμοζόμενη πολιτική.

Σε επαφή με την ίδια την κοινωνία, με στόχο την ενεργοποίησή της, έχουμε χρέος να προτείνουμε ένα εναλλακτικό λαϊκό κοινωνικό μοντέλο διακυβέρνησης των δήμων, με ενίσχυση της δημοκρατίας, της διαφάνειας και της συμμετοχής.

Οι πρωτοβουλίες αυτές και οι δράσεις δεν θα πρέπει να έχουν παροδικά προεκλογικά χαρακτηριστικά, γιατί τότε ο κόσμος δεν θα μας εμπιστευτεί και θα πει πως αυτοί ενδιαφέρονται να εκλεγούν δήμαρχοι, περιφερειάρχες ή δημοτικοί σύμβουλοι. Άρα έχουμε μία από τα ίδια.

Θα πρέπει να έχουν μόνιμα χαρακτηριστικά και να λειτουργούν δημοκρατικά και συλλογικά, ώστε να μη φαίνεται ότι κάποιος τις καθοδηγεί με στόχο την εκλογή του. Αν περάσει αυτή η αντίληψη, το παιχνίδι είναι χαμένο.

Να προτείνουμε την κατάργηση του «Καλλικράτη» και τη νέα χωροταξική κατάταξη των δήμων, με βάση κοινά γεωγραφικά, πολιτιστικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά. Ως Αριστερά, θα πρέπει να στηρίξουμε κινήσεις και πρωτοβουλίες των τοπικών κοινωνιών για ένταξη, σε αυτή τη φάση, σε όμορους δήμους, πράγμα που προβλέπει και ο ίδιος ο «Καλλικράτης», ώστε να αποκατασταθούν, εν μέρει, κάποιες κατάφωρες αδικίες στη χωροταξική διάρθρωση των δήμων. 

Δεν θα πρέπει, σε καμιά περίπτωση, να λειτουργήσουμε με καθαρά τοπικιστικά χαρακτηριστικά, αλλά με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες των κοινωνιών και των πολιτών. Δηλαδή, αν, για παράδειγμα, λειτουργήσουμε ως δημοτικές κινήσεις ή ως υποψήφιοι, με τη λογική ότι μας ενδιαφέρει ο δήμος στον οποίο είμαστε υποψήφιοι, να είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερος και τίποτε άλλο, κάνουμε το ίδιο με τους αντιπάλους μας. Η αναδιάρθρωση, όμως, των δήμων, με συμφεροντολογικά και ρουσφετολογικά χαρακτηριστικά, ώστε να εξυπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες και επιθυμίες τοπικών βουλευτών, δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση, να γίνουν δεκτές.

Στη μεγάλη, λοιπόν, πολιτική αναμέτρηση του Μαΐου, την πρώτη μετά τις εκλογές του Ιουνίου, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χρέος απέναντι στον ελληνικό λαό να δείξει μεγάλη ευθύνη και ωριμότητα. Να του προσφέρει τη δυνατότητα επιλογής μιας άλλης πολιτικής, συγκροτώντας πλήρη ψηφοδέλτια σε όλους τους δήμους και τις περιφέρειες. 

Ψηφοδέλτια που θα τα συγκροτούν πολίτες με αγωνίες για το μέλλον αυτού του τόπου, πολίτες που θα έχουν καθαρό πρόσωπο και διαδρομή και θα είναι διατεθειμένοι, όχι να καταλάβουν θέσεις εξουσίας και να τις διαχειριστούν, όπως τις διαχειρίστηκαν οι προηγούμενοι, αλλά να υπηρετήσουν, από αυτές τις θέσεις, την κοινωνία και τους πολίτες που βιώνουν σήμερα αυτή τη μεγάλη ανθρωπιστική κρίση, με τη φτώχεια την ανεργία και την ανέχεια, που εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερα κοινωνικά στρώματα.

(*) Ο Κώστας Φ. Μαραγιάννης είναι φιλόλογος και δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας. E-mail: maronkon@yahoo.gr