Ο φιλόδοξος Κυριάκος Πιερρακάκης της ΝΔ

Η πολιτική πορεία του Κυριάκου Πιερρακάκη, η υποψηφιότητά του για την προεδρία του Eurogroup και η κατασκευή ενός δελφίνου (και) από τον Μητσοτάκη

Ως ένα σκαλί στην πορεία για την κατάκτηση των φιλόδοξων στόχων του εκλαμβάνεται από τους όψιμους συντρόφους του στη γαλάζια Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. η υποψηφιότητα του Κυριάκου Πιερρακάκη για την προεδρία του Eurogroup. Το αν θα βρει τις 11 ψήφους για να ξεπεράσει τον Βέλγο αντίπαλό του Βίνσεντ βαν Πέτεγκεμ δεν είναι βέβαιο και δεν είναι και καθόλου εύκολο. Πάντως, κάνει ό,τι μπορεί σε επίπεδο συσχετισμών, ενώ με τις περιορισμένες δυνατότητες που διαθέτει προωθεί την υποψηφιότητά του και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που γι’ αυτόν τον λόγο εσχάτως είδε τον πρόεδρο του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ - με τον οποίο, πάντως, οι σχέσεις του δεν είναι στο καλύτερο σημείο. Το Eurogroup, που παραμένει άτυπο όργανο, δεν έχει την παλιά αίγλη που του είχε προσδώσει ο Γιούνκερ ή την ισχύ που είχε επί Ντάισελμπλουμ γιατί δέσποζε η μορφή του Σόιμπλε, δεν παύει όμως να διαδραματίζει ρόλο. Το ανοιχτό και κρίσιμο θέμα είναι η χρησιμοποίηση (κλοπή, λένε μερικοί) των παγωμένων ρωσικών κεφαλαίων, για το οποίο σίγουρα θα είναι πιο δεκτικός από τον Βέλγο υπουργό Οικονομικών. Δεν είναι δίχως σημασία ότι ένα από τα θέματα που διερευνά η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία είναι τα κονδύλια που διαχειρίστηκε το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης επί υπουργίας του. Ασχέτως με το πόσο θα προχωρήσει η έρευνα και τι ρόλο θα έχει ο Κυριάκος Πιερρακάκης ως κρίσιμος μάρτυρας. ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ Η διεκδίκηση του ευρωπαϊκού θώκου εκτιμάται ότι θα ενισχύσει τον Κυριάκο Πιερρακάκη στις εγχώριες φιλοδοξίες του. Αποτελεί κοινό μυστικό στο εσωτερικό της γαλάζιας παράταξης ότι έχει βλέψεις για την ηγεσία του κόμματος. Αν και όσοι τον ξέρουν καλύτερα λένε ότι «πρωθυπουργός θέλει να γίνει, το ήθελε όταν ήταν στο ΠΑΣΟΚ και τώρα στη Ν.Δ.». Έχοντας ξεκινήσει από το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ ως προστατευόμενος του Βαγγέλη Βενιζέλου, ο Κυριάκος Πιερρακάκης μεταπήδησε στη Ν.Δ. αφού δεν πέτυχε να εκλεγεί ευρωβουλευτής του 2014. Ενδιαμέσως είχε ρόλο και στη ΔιαΝΕΟσις και φυσικά καλές σχέσεις με την Άννα Διαμαντοπούλου. Στην πρώτη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μετείχε ως μία από τις πολλές μεταγραφές από τον εκσυγχρονιστικό χώρο, τους λεγόμενους «πασοκοποταμίσιους», όπως τους αποκαλούσαν απαξιωτικά τα γαλάζια στελέχη. Στις εκλογές του 2023 εξελέγη πρώτος στην Α´ Αθηνών αφού είχε καλλιεργήσει το προφίλ του τεχνοκράτη-μεταρρυθμιστή. Ουκ ολίγες φορές έχει μνημονεύσει το έργο του στην ψηφιακή μετάβαση του κράτους ο πρωθυπουργός. Οι αντίπαλοί του εντός και εκτός Ν.Δ. λένε ότι ψηφιοποίησε τη γραφειοκρατία ελαφραίνοντας μεν τον κρατικό προϋπολογισμό από υπαλλήλους, αλλά μεταφέροντας μεγαλύτερο βάρος και ταλαιπωρία τους πολίτες που πρέπει να έχουν πτυχίο στην πληροφορική για να διεκπεραιώσουν τις υποθέσεις τους. O ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ Ο Κυριάκος Πιερρακάκης τηρεί χαμηλό προφίλ, αποφεύγει τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και τις εσωκομματικές κόντρες και περιορίζεται σε «μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις». Η τοποθέτησή του στο υπουργείο Οικονομικών εκλήφθηκε ως αναβάθμιση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και μάλιστα σε βάρος του Κωστή Χατζηδάκη, ενώ με τον τρόπο αυτό τον «έκλεψε» από τον Νίνο Δένδια με τον οποίο είχε συνάψει (πρόσκαιρη, όπως αποδείχθηκε) συμμαχία. Το προφίλ του ενός Κυριάκου (του μεγάλου, όπως λένε στη Ν.Δ.) δένει με του «μικρού Κυριάκου», ενώ με τον Κωστή Χατζηδάκη απευθύνονται στο ίδιο εσωκομματικό κοινό της «φιλελέ» Ν.Δ. Εδώ ο Χατζηδάκης, βέβαια, έχει προβάδισμα καθώς είναι στη Ν.Δ. από τα πολιτικά του γεννοφάσκια. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης δεν θεωρείται «δικό τους παιδί», κυρίως στην πλατιά δεξιά καραμανλική βάση. Βεβαίως, διαμορφώνει ένα φιλικό περιβάλλον στα ΜΜΕ, σε επίπεδο δημοσιογράφων αλλά και εκδοτών που φροντίζουν να αποσιωπούν κατά το δυνατόν το πασοκικό παρελθόν του και να τονίζουν τις σπουδές του στο Χάρβαρντ και στο ΜΙΤ, προβάλλοντάς τον κάτι σαν «παιδί θαύμα», και τη σχέση του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη από το 2012. Παρομοίως φροντίζουν να μην προβάλλεται η σχέση του με την Krikel και τον Γιάννη Λαβράνο επί υπουργίας του στο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Παράλληλα, καλλιεργεί σχέσεις με τμήματα του οικονομικού κατεστημένου, που θα τον έβλεπαν σαν μία διέξοδο στο αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αν και εφόσον μετά τις εκλογές τεθεί θέμα διακυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ δεν θα έχει πρόβλημα συνεργασίας με τον Πιερρακάκη, όπως και κάποια τμήματα της κατακερματισμένης ευρύτερης Κεντροαριστεράς. Ντεζαβαντάζ Ίσως το μεγαλύτερο handicap του Κυριάκου Πιερρακάκη είναι η μειωμένη αποδοχή από τη γαλάζια βάση, που σε τελική ανάλυση εκείνη εκλέγει πρόεδρο. Οι μητσοτακικοί, φιλελεύθεροι και ακροκεντρώοι, παρότι έχουν ενισχυθεί επί της ηγεσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν αρκούν. Στη βάση το προβάδισμα έχει καθαρά ο Νίκος Δένδιας, ο οποίος επίσης έχει αποδοχή και από άλλους πολιτικούς χώρους. Αν όμως υπάρξει δεύτερη εκλογική αναμέτρηση και τεθεί θέμα ηγεσίας στο ενδιάμεσο των αναμετρήσεων, τότε θα έχει ρόλο η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος και φυσικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Κάτι που θα λειτουργήσει και σαν πρόκριμα για την ηγεσία. Πρόκειται για μεγάλο project με πολλές προϋποθέσεις και σκοτεινά σημεία. Ο Νίκος Δένδιας είναι πάντα το φαβορί. Ακόμη και σε μία διαφορετική εξέλιξη -απίθανη αλλά όχι αδύνατη- που η Ν.Δ. μείνει εκτός παιχνιδιού εξουσίας στις επόμενες εκλογές, αρκετοί τον βλέπουν σε ρόλο Μεϊμαράκη του 2014, ως μεταβατικό πρόεδρο. (Άρθρο του Σπύρου Γκουτζάνη για το avgi.gr)