Η ΕΣΑ, υπεύθυνη για τη σύλληψη, τον εγκλεισμό και τα βασανιστήρια χιλιάδων πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος, έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της στη συλλογική μνήμη. Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος και ο Σπύρος Μουστακλής, που έμεινε παράλυτος για το υπόλοιπο της ζωής του, αποτελούν μερικά μόνο από τα θύματα της βαρβαρότητας της ΕΣΑ.
Παρά τις σχετικές παρατηρήσεις, ο εν λόγω κύριος, ο οποίος είχε προσκληθεί επίσημα από την 9η Ταξιαρχία του ΓΕΣ αρνήθηκε να αφαιρέσει το διακριτικό.
Το Σάββατο συνόδευσε την στρατιωτική πομπή στο μνημείο του Παύλου Μελά, (δείτε τη βασική ΦΩΤΟ) ενώ την Κυριακή με το σήμα της ΕΣΑ στον ώμο, παρέδιδε τα στεφάνια που κατέθεσαν οι επίσημοι στο μνημείο.
Είναι εντυπωσιακή η ανοχή όσων των είδαν! Η στάση αυτή, πέρα από την πρόκληση που εμπεριέχει, εγείρει εύλογα ερωτήματα για την ανοχή που επιδεικνύεται από ορισμένους κύκλους σε τέτοιου είδους συμπεριφορές.
Δυστυχώς, το περιστατικό αυτό δεν είναι μεμονωμένο. Πέρυσι, το Πολεμικό Μουσείο, με την υποστήριξη του τότε Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Κωνσταντίνου Φλώρου, διοργάνωσε αφιέρωμα που περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, στολές αξιωματικών της δικτατορίας.
Ο υποπτέραρχος Σκαρμαλιωράκης, προσωπικός φίλος του Γεωργίου Παπαδόπουλου, ήταν ένας από αυτούς που “τιμήθηκαν” με την έκθεση της στολής τους. Επιπλέον, μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο Κωνσταντίνος Φλώρος προσφωνήθηκε δυο φορές στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 ως “Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων“, ένας τίτλος που είχε καθιερωθεί από τη χούντα και καταργήθηκε μετά την μεταπολίτευση.
Η αναβίωση χουντικών τελετών, όπως η ίδρυση ίλης ιππικού με σκοπό τη συμμετοχή σε παρελάσεις, αποτελεί ακόμα ένα ανησυχητικό φαινόμενο. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την απουσία έντονης αντίδρασης από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, δημιουργούν εύλογες ανησυχίες για μια προσπάθεια εξωραϊσμού και “κανονικοποίησης” της δικτατορίας.
Η χρήση συμβόλων και η αναβίωση τελετών της χούντας, συνιστούν πολιτικές πράξεις που υπονομεύουν τη δημοκρατία και προσβάλλουν τη μνήμη των θυμάτων της δικτατορίας.
Η απάντηση της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας σε τέτοια περιστατικά είναι κρίσιμη, καθώς η σιωπή ή η αδιαφορία μπορεί να εκληφθεί ως σιωπηρή αποδοχή. Η ιστορική μνήμη παραμένει ζωντανή, και τα θύματα της χούντας απαιτούν σεβασμό και εγρήγορση, ώστε η δημοκρατία να προστατευτεί από τις σκιές του παρελθόντος.
Φωτογραφίες: armyvoice.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου