Ηχηρό χαστούκι στην εφεδρεία από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών

Ο υπάλληλος που προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και δικαιώθηκε υπηρετεί στην Υπηρεσία Δημοσιονομικών Ελέγχων του υπουργείου Οικονομικών.

Υπάλληλος που προσέφυγε δικαιώθηκε τουλάχιστον μέχρι την εκδίκαση της κύριας προσφυγής ενώ υποστήριξε ότι παραβιάστηκε το δικαίωμά του να μετεξελιχθεί μισθολογικά κατά τα υπόλοιπα χρόνια της εργασίας του μέχρι την τελική του συνταξιοδότησή το 2013.

 

Φρένο στη διακαή επιθυμία της τρόικας και κατ' επέκταση της κυβέρνησης για "εδώ και τώρα" εφαρμογή του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας βάζει με απόφασή του το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, καθώς με προσωρινή διαταγή του πάγωσε την υπαγωγή σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα εργαζομένου του Δημοσίου. Η έκδοση προσωρινής διαταγής ανοίγει τον δρόμο σε χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους να διεκδικήσουν την εξαίρεσή τους από το επαχθές μέτρο. Είχε προηγηθεί σε ανύποπτο χρόνο απόφαση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου του ΣτΕ σύμφωνα με την οποία οι κενές οργανικές θέσεις των δικαστικών υπαλλήλων δεν μπορεί να καταργηθούν και επομένως δεν τίθεται θέμα εργασιακής εφεδρείας για τους 5.600 υπαλλήλους οι οποίοι έχουν ενταχθεί στο μέτρο.

Ο υπάλληλος που προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και δικαιώθηκε τουλάχιστον μέχρι την εκδίκαση της κύριας προσφυγής υπηρετεί στο υπουργείο Οικονομικών (Υπηρεσία Δημοσιονομικών Ελέγχων) και στην προσφυγή του υποστήριζε ότι παραβιάστηκε το δικαίωμά του να μετεξελιχθεί μισθολογικά κατά τα υπόλοιπα χρόνια της εργασίας του μέχρι την τελική του συνταξιοδότησή το 2013.

Αναλύοντας τα επιχειρήματά του ο εργαζόμενος τόνιζε ότι δεν υπήρξαν αντικειμενικά κριτήρια, διότι δεν προηγήθηκε συγκριτική αξιολόγηση των προσόντων του με τους υπολοίπους υπαλλήλους και υποστήριξε ότι η αιφνίδια απόφαση ανέτρεψε τον οικογενειακό του προγραμματισμό, με αποτέλεσμα να μη δύναται πλέον να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει.

Όσον αφορά την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ, το Υπηρεσιακό Συμβούλιο του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, χωρίς να κρίνει τη συνταγματικότητα του νόμου 4024/2011 για την κατάργηση των κενών οργανικών θέσεων και την εργασιακή εφεδρεία, προχώρησε απλώς στην ερμηνεία του για να καταλήξει ότι από τις επιμέρους διατάξεις, αλλά και από τη γραμματική διατύπωσή του, προκύπτει ότι στις καταργούμενες οργανικές θέσεις δεν περιλαμβάνονται αυτές των δικαστικών υπαλλήλων.

Στην απόφαση υπογραμμιζόταν ότι "η μη υπαγωγή των δικαστικών υπαλλήλων στις ρυθμίσεις περί καταργήσεως οργανικών θέσεων του άρθρου 33 του νέου αυτού νόμου δικαιολογείται πλήρως από το γεγονός ότι ο ίδιος ο νομοθέτης έχει ήδη διαπιστώσει μεγάλη καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης, λόγω της συσσώρευσης μεγάλου όγκου υποθέσεων, και έχει λάβει με προγενέστερους νόμους διάφορα μέτρα για να επιτύχει την επιτάχυνση της απονομής της. Η θέσπιση, όμως, μέτρων, όπως η κατάργηση των (ήδη πολλών) κενών οργανικών θέσεων δικαστικών υπαλλήλων θα δυσχέραινε πολύ, αν δεν ματαίωνε, την επίτευξη του παραπάνω σκοπού του νομοθέτη".