Διαλυμένη είναι η αγοραστική δύναμη των πολιτών!

Αλλά με βάση τα στοιχεία του Προϋπολογισμού, το Δημόσιο Ταμείο έχει πολύ αυξημένα έσοδα από τους έμμεσους φόρους λόγω της ακρίβειας

 

«Στην ελληνική κοινωνία επικρατεί μια οριακή συνθήκη: συνδυασμός ακραίων τιμών στην ενέργεια και στα είδη πρώτης ανάγκης από τη μία και διαλυμένης αγοραστικής δύναμης των πολιτών από την άλλη», αναφέρουν κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με αφορμή την κατάθεση προς ψήφιση του Προϋπολογισμού για το έτος 2023, από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Και παρατηρούν τα παρακάτω:

- Με βάση τα στοιχεία του Προϋπολογισμού, το Δημόσιο Ταμείο έχει πολύ αυξημένα έσοδα από τους έμμεσους φόρους λόγω της ακρίβειας (6,7 δισ. συνολικά από τα οποία 4,1 δισ. είναι από ΦΠΑ). Η κυβέρνηση δεν μειώνει σκόπιμα τους έμμεσους φόρους για να μπορεί στη συνέχεια να επιδοτεί την αισχροκέρδεια (8,1 δισ. σε επιδοτήσεις) στην πιο ακριβή αγορά ενέργειας στην Ευρώπη, την Ελληνική. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο αναδιανομής του εισοδήματος από τα χαμηλά και μεσαία στρώματα προς τους λίγους και ισχυρούς.

- Για το 2023, ο Προϋπολογισμός προδιαγράφει τη συνέχιση της ίδιας στρατηγικής. Ίδια πολιτική απέναντι στα ολιγοπώλια της ενέργειας και την αισχροκέρδεια, πρόβλεψη για ακόμη περισσότερα έσοδα από ΦΠΑ, επιπλέον 800 εκατ. των φετινών, μείωση των δαπανών για την υγεία και την πρόνοια εν μέσω πανδημίας, στεγαστικής κρίσης, κρίσης ακρίβειας.

- Η παραπάνω συνθήκη αποτυπώνεται σε σειρά στοιχείων της Eurostat:

i. Πρώτη η Ελλάδα στην τιμή της βενζίνης στην ΕΕ εδώ και τέσσερις εβδομάδες.

ii. Πρώτη στην τιμή χονδρικής ηλεκτρικού ρεύματος, σχεδόν όλο το 2022.

iii. Πρώτη στην τιμή ηλεκτρικής ενέργειας προ φόρων και επιδοτήσεων όλο το α’ εξάμηνο του 2022.

iv. Και μετά τις επιδοτήσεις η Ελλάδα είναι η τρίτη ακριβότερη χώρα στην ενέργεια σε όρους αγοραστικής δύναμης των πολιτών.

- Επίσης, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας είναι το δεύτερο χαμηλότερο στην ΕΕ και η κατάσταση επιδεινώνεται:

i. Τα νοικοκυριά με εισόδημα μέχρι 750 ευρώ/μήνα έχουν χάσει έως και το 40% της αγοραστικής τους δύναμης.

ii. Ο κατώτατος μισθός ήδη τον Σεπτέμβρη είχε χάσει το 19% της αγοραστικής του δύναμης.

iii. Πάνω από 2 στους 3 εργαζόμενους έχουν περικόψει τις δαπάνες τους για βασικά είδη διατροφής.

- Δεν υπάρχει απλώς πολιτική ευθύνη. Υπάρχει πολιτική στρατηγική με συνέπειες:

i. Οι κοινωνικές ανισότητες αυξάνονται.

ii. Η φτώχεια και η παιδική φτώχεια αυξάνονται.

iii. Το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα το 2022 μειώνεται.