Να φοβόμαστε για το καλοκαίρι μας;

Του ΚΩΣΤΑ ΣΠΑΡΤΙΝΟΥ

Υποψηφίου Βουλευτή Αχαΐας του

ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία        

Οι ερχόμενες εκλογές κρίνουν πολλά. Πριν από όλα την πορεία της χώρας σε σχέση με τα βασικά προγράμματα των  κυρίως ανταγωνιζόμενων κομμάτων. Αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, που μέσα από τις ασφυκτικές δυσκολίες, κάποια λάθη και παραλείψεις κατάφερε να δώσει μια κατεύθυνση ανασύνταξης και σταθεροποίησης της κοινωνίας. Και ταυτόχρονα να διαγράψει μια προοπτική βελτίωσης και ενδυνάμωσης των λαϊκών  δικαιωμάτων.

Απέναντι βρίσκεται το πρόγραμμα της ΝΔ που (αποκρύβοντας βέβαια καίρια σημεία του), διατυμπανίζει την ασυδοσία μιας σαθρής «επιχειρηματικότητας» με το πέρασμα του «οδοστρωτήρα» σε ότι ισχυρίζεται ότι την εμποδίζει (εργατικά ωράρια, αυξανόμενοι μισθοί, συλλογικές συμβάσεις, φοροαπόδοση κ.λ.π.)

Όμως, υπάρχει ένα θέμα ακόμα που τελευταία ήρθε έντονα στο προσκήνιο από τη ΝΔ. Η «απειλή» της απλής αναλογικής. Ισχυρίζεται ο κ. Μητσοτάκης ότι δε θα κάνουμε15Αύγουστο αν δεν του δώσει ο λαός ισχυρή αυτοδυναμία.

Τρεις σύντομες παρατηρήσεις για αυτό:

1. Η ΝΔ επαναφέρει τη χρόνια άποψή της ότι ισχυρές κυβερνήσεις είναι αποτελεσματικές και προκύπτουν μόνο μέσα από καλπονοθευτικά συστήματα . Δηλαδή, μόνο αν κλαπούν 50 έδρες και αποδοθούν στο πρώτο κόμμα, θα είναι αυτό αρκετά ισχυρό. Είναι η γνωστή «μεταπολιτευτική» (τουλάχιστον) ρητορική, που αποδίδει τη δύναμη των  κυβερνήσεων στην καπήλευση της θέλησης του λαού. Φυσικά, σε αυτή τη πρακτική ήταν πάγια η αντίθεση της Αριστεράς, πάλεψε για την καθαρή καταγραφή της λαϊκής θέλησης και στα πλαίσια των κυβερνητικών καθηκόντων της τη νομοθέτησε (με τους συνταγματικούς περιορισμούς που, ειδικά το ΚΙΝΑΛ με αυτοκαταστροφικό τρόπο, δεν επέτρεψε να ξεπεραστούν, δηλ. την άμεση εφαρμογή της).

2. Η αποτελεσματικότητα τέτοιου τύπου έχει δοκιμαστεί ιστορικά. Ήταν όλα τα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση που τέτοιες κυβερνήσεις, μονοκομματικές και τεχνητά πλειοψηφικές, διαμορφώθηκαν και οδήγησαν τη χώρα στη χρεωκοπία. Τους έλειψε μήπως η αριθμητική ισχύς; Ήταν οι κυβερνήσεις που, με πλειοψηφίες που έφταναν σχεδόν τους 270 βουλευτές, έβαζαν τη χώρα στην περιπέτειά της.

3. Στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. και στο ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο, η απλή αναλογική με τις παραλλαγές της ισχύει ως εκλογικό σύστημα και έχει δημιουργήσει κουλτούρα συμμαχιών (βλ. Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Βέλγιο, Σκανδιναβικές χώρες κ.λ.π.) που φυσικά οδηγούν σε κυβερνησιμότητα και καθόλου σε «ακαταστασία».

______________

Υ.Γ.1: Μήπως η ανακίνηση του ζητήματος, πέρα από την αλλεργία του κ. Μητσοτάκη για την απλή αναλογική, εκφράζει και την ανησυχία του ότι ο «οδοστρωτήρας» του έχει κάπου κολλήσει;

Υ.Γ.2: Κάνω λάθος ή μήπως η ρητορική για «γαλάζια Αχαΐα» έχει εξαφανιστεί μπροστά στη διαγραφόμενη εκλογική πραγματικότητα στην περιοχή;