Ο καπετάν Νικήτας μπαίνει στο γήπεδο Προσφυγικών!

Ο Ν. Κανελλάκης αριστερά με τον συγγραφέα Θ. Κάππο

Ομιλία του προέδρου του ΠΕΑΚ Πάτρας Ν. Κανελλάκη(*)

«Είναι, θεωρούμε, ελάχιστος φόρος τιμής για τον αντρειωμένο αγωνιστή, που δολοφονήθηκε και αποκεφαλίστηκε για τη λευτεριά, την προκοπή και τις καλύτερες μέρες, να ονομαστεί «Νίκος Πολυκράτης». Αυτή η μετονομασία, δεν είναι μόνο τιμή για κείνον, είναι κυρίως υπενθύμιση για μας σήμερα και τους επόμενους αύριο, ότι στη ζωή υπάρχουν ιδανικά υψηλά, για τα οποία αξίζει να χάσεις το μεγαλύτερο αγαθό, που είναι η ίδια σου η ζωή».

Τα παραπάνω είπε ο πρόεδρος του ΠΕΑΚ Νίκος Κανελλάκης, στο πλαίσιο της παρουσίασης του βιβλίου του Θαν. Κάππου, που έγινε την περ. Παρασκευή 29-6-2018 και με την ευκαιρία αυτή , δημοσιοποιήθηκε η πρόταση για το Γήπεδο Προσφυγικών.

Στην ομιλία του αναλυτικά ο Ν. Κανελλάκης είπε τα παρακάτω:

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Σας καλωσορίζω εκ μέρους της Διοικούσας επιτροπής του ΠΕΑΚ, στην αποψινή βραδιά. Η αντίληψή μας ότι οι αθλητικοί χώροι μπορούν και πρέπει να συναντιούνται με την κοινωνία, το πνεύμα και τον πολιτισμό, απόψε γίνεται πράξη. Η παρουσίαση του βιβλίου του Θανάση Κάππου «Αριστερά, ΠΟΛΙΤΙΚΗ και Ποδόσφαιρο», εντάχθηκε στην αντίληψη που προανέφερα και αποτελεί την πρώτη από μία σειρά εκδηλώσεων που στοχεύουμε να πραγματοποιήσουμε, στα πλαίσια του ανοίγματός μας στην πόλη.

Είναι γεγονός ότι το 2015, παραλάβαμε αθλητικούς χώρους διαλυμένους, αποδυναμωμένους, κατεστραμμένους, σε αρκετές περιπτώσεις νομικά ανύπαρκτους και αποψιλωμένους από εργαζόμενους. Να σημειώσω ότι, όταν παραλάβαμε, βρήκαμε 2 μόνο εργαζόμενους, για όλους τους χώρους του ΠΕΑΚ. Μετά από ενέργειές μας, σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε 23 εργαζόμενους. Όσον αφορά τους χώρους του ΠΕΑΚ (κολυμβητήριο Πεπανός, κλειστά γυμναστήρια Κουκούλι και Τόφαλος) η αμέσως προηγούμενη και η τωρινή διοίκηση, σχεδιάσαμε και προχωρήσαμε στην αποκατάσταση της εύρυθμης και σωστής λειτουργίας τους και τα αποδώσαμε στις ομάδες και στους αθλητές. Οι εγκαταστάσεις στην Αγυιά, με τους παράκτιους μεσογειακούς του 2019 που θα γίνουν στην Πάτρα, παίρνουν και αυτές τον δρόμο της ανάπλασης και της δημιουργίας υποδομών για αθλήματα άμμου.

Για το τέλος άφησα το γήπεδο των προσφυγικών, γιατί εκεί, από εξωγενείς παράγοντες, εντελώς αντίθετους από την πρόθεση του υπουργού, του γενικού γραμματέα και του ΠΕΑΚ, οι εργασίες έμειναν πίσω. Το γήπεδο αυτό έχει ιδιαίτερη σχέση με την αποψινή μας εκδήλωση. Σε αυτό έπαιξε μπάλα, σαν παίκτης του Ολυμπιακού Πατρών, ο Νίκος Πολυκράτης, ο καπετάν Νικήτας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Είναι, θεωρούμε, ελάχιστος φόρος τιμής για τον αντρειωμένο αγωνιστή, που δολοφονήθηκε και αποκεφαλίστηκε για τη λευτεριά, την προκοπή και τις καλύτερες μέρες, να ονομαστεί «Νίκος Πολυκράτης». Αυτή η μετονομασία, δεν είναι μόνο τιμή για κείνον, είναι κυρίως υπενθύμιση για μας σήμερα και τους επόμενους αύριο, ότι στη ζωή υπάρχουν ιδανικά υψηλά, για τα οποία αξίζει να χάσεις το μεγαλύτερο αγαθό, που είναι η ίδια σου η ζωή. Είναι κρίμα, πραγματικά που το γήπεδο δεν είναι σήμερα έτοιμο και δεν μπορέσαμε να κάνουμε την επίσημη πρόταση ονοματοδοσίας, ταυτόχρονα με την παρουσίαση του βιβλίου, όπως το είχαμε αρχικά σχεδιάσει.  Έχουμε, λοιπόν μια εκκρεμότητα για το μέλλον, που θα τιμήσει το ιστορικό παρελθόν.

Είναι ευχάριστο που αυτό το πρώτο βήμα-άνοιγμα γίνεται με το βιβλίο του Θανάση Κάππου, που και έχει σχέση και αναζητά τη σχέση Αριστεράς, Πολιτικής και Ποδοσφαίρου. Ένα βιβλίο που αξίζει να το διαβάσει κανείς, γιατί ξυπνάει μνήμες, ζωντανεύει περιστατικά, καταδεικνύει ότι, εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές, ήταν μπροστάρηδες σε κοινωνικούς και απελευθερωτικούς αγώνες, ήταν ασυμβίβαστοι στο γήπεδο, στη ζωή και στο θάνατο. Μέσα από τις συνεντεύξεις και τις εξιστορήσεις αναπηδούν μορφές που μας συγκλόνισαν, ήρωες των γηπέδων των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων, ξαναζωντανεύουν συγκρίσεις με το σήμερα και ερωτηματικά και κρίσεις και μας προκαλούν να δώσουμε απαντήσεις και για την αριστερά και για την πολιτική και για το ποδόσφαιρο. Απαντήσεις, που ο καθένας δίνει μόνος του στον εαυτό του, δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγει ότι απαντήσεις και στα τρία αυτά θέματα, αναζητάει και η κοινωνία.

Εμείς θεωρούμε ότι σε τέτοια ζητήματα, προχωράς μέσα από συγκλίσεις, από συνευρέσεις στα κύρια και τα σημαντικά σημεία, με σχεδιασμό και με γνώμονα την ηθική και την αξιοπρέπεια. Έτσι μπορούμε να πάμε μπροστά και στην Αριστερά και στην πολιτική και στο ποδόσφαιρο. Όπως επίσης, μπορούμε με κοινές συνισταμένες και συνεργασία να πάμε μπροστά τη κοινωνία και να είμαστε αλληλέγγυοι σε αυτήν.

Στην αποψινή μας εκδήλωση η γέφυρα με τον πολιτισμό είναι το κουιντέτο των νυκτών εγχόρδων, που μας ταξίδεψε τόσο όμορφα στον κόσμο της μουσικής και τους ευχαριστούμε πολύ γι΄αυτό.

Η γέφυρα με τον αθλητισμό είναι η συμμετοχή της ομάδας beach soccer ΝΑΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ, την οποία επίσης θέλουμε να ευχαριστήσουμε για τη σημερινή της συμμετοχική παρουσία. Οι αθλητές της αποτελούν το νέο αίμα του υγιούς αθλητισμού και σύντομα θα αποκτήσουν και αυτοί και όσοι αθλητές ασχολούνται με αθλήματα άμμου, το δικό τους γήπεδο προπόνησης και αγώνων που διαμορφώνουμε στον περιβάλλοντα χώρο, πίσω από την πισίνα. Το γήπεδο αυτό, θα πάρει το όνομα του Σπύρου Αβράμη, συνιδρυτή και αθλητή της ΝΑΠΟΛΗ, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή και που είχε διεκδικήσει με τους συμπαίκτες του, τη δημιουργία του.

Τελειώνοντας, θεωρώ ότι το στοίχημα, σήμερα, είναι να μην είμαστε, σε κανένα επίπεδο αντίπαλοι, το στοίχημα είναι να σμίγουμε, να χαιρόμαστε για τις νίκες, να στενοχωριόμαστε για τις ήττες και να τραγουδάμε. «Γιατί», όπως έγραψε ο ποιητής μας Γιάννης Ρίτσος: «εμείς δεν τραγουδάμε  για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ' τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο». 

____________

(*) Η παραπάνω ομιλία του Προέδρου ΠΕΑΚ Πάτρας Ν. Κανελλάκη εκφωνήθηκε στο πλαίσιο της βιβλιοπαρουσίασης στις 29-6-2018, της έκδοσης του συγγραφέα-δημοσιογράφου Θαν. Κάππου για το Ποδόσφαιρο και την Πολιτική.